Oculus Quest is een fantastische virtual reality-headset
Het eerste wat je doet bij het opzetten van de Oculus Quest is het afstellen van je veilige speelruimte. Hier wordt meteen duidelijk dat de technologie een paar stappen voorwaarts heeft gezet de afgelopen jaren. Dankzij de ingebouwde camera’s zie je je omgeving (in zwartwit) en gebruik je de Touch-controllers om de Guardian-grenzen op de grond te tekenen. Deze handeling voelt meteen al plezierig aan dankzij de augmented reality-interface. Maar die eerste stappen kunnen je niet voorbereiden op hoe goed virtual reality werkt met deze stand-alone headset.
Oculus Quest heeft geen pc nodig om te draaien. Alle hardware zit in de bril zelf. Er zijn een viertal sensoren in de headset gebouwd die de omgeving en de controllers scannen en zo jouw positie in de kamer vaststellen. Dat volgen van je bewegingen is essentieel voor goede en overtuigende vr. Wie PlayStation VR gebruikt, weet dat deze ‘tracking’ daar nogal eens kan falen: de Move-controllers gaan bibberen of de omgeving verschiet soms even. Dat is op geen enkel moment het geval bij Quest. De tracking is zo solide dat het moeilijk te geloven is dat hier geen externe sensoren (zoals bij de Rift en Vive) nodig zijn. De kans dat je misselijk wordt door trackingfouten is dan ook zo goed als nihil.
Een heel fijne bonus is dat de Quest vijf omgevingen opslaat. Ga je van kamer naar kamer, dan ziet Quest zelf waar je bent en kiest de software de juiste begrenzing. Dat betekent dat je de Guardian-grenzen niet steeds opnieuw hoeft te bepalen. Dat moet alleen als je de omgeving hebt veranderd, bijvoorbeeld wanneer je je meubels hebt verplaatst.
©GMRimport
Maximum
Er is overigens wel een maximaal af te bakenen gebied van zo’n vijf bij vijf meter. Dat is geen hardwarematige limiet, want we hebben demo’s gezien die een grotere kamer konden volgen. Blijkbaar is dit gekozen omdat het voor veruit de meeste mensen genoeg is. We hebben Quest ook even buiten gebruikt, ook al is het apparaat daar niet geschikt voor. Tijdens een bewolkte middag werkte dat prima. Op het moment dat de zon doorbrak, brak ook de tracking. De sensoren zijn niet in staat om een tuin te tracken in vol zonlicht. Dat is ook helemaal niet erg: vr blijft toch iets voor binnen.
Ook de beeldkwaliteit is indrukwekkend. Om te beginnen zijn de lenzen zeer goed, met een grotere ‘sweet spot’. Alles is helder en er zijn bijna geen ‘god rays’ (lichtvlekken) meer. De hoge resolutie van de schermen - 1440x1600 per oog - zorgt voor haarscherpe beelden met nauwelijks ‘hordeur effect’ (een lijnenraster dat wordt veroorzaakt door de ruimte tussen de pixels). Kleuren zijn sprekend en de verversingsnelheid is hoog genoeg voor een comfortabele ervaring. Toch is hier heel soms te merken dat het scherm 72 hertz is, ten opzichte van 90 hertz in de Rift en Vive. Bij heel heldere scènes is soms in je ooghoeken wat te zien. Wie daar niet op let ziet het niet, maar als je jarenlang een 90 hertz vr-headset hebt gebruikt valt het je wellicht soms op. Zelfs dan is het niet storend, maar we noemen het voor de volledigheid.
©GMRimport
Touch-controllers
De Quest is voorzien van vernieuwde Oculus Touch-controllers. Ze werken precies hetzelfde als hun voorgangers voor de eerste Rift, maar zijn anders gebouwd. De ring met infrarode LEDs zit nu boven je hand in plaats van eronder. Dat is noodzakelijk, omdat de headset anders de LEDs niet kan zien. Deze vormverandering heeft geen invloed op het gebruik, het is alleen voor Rift-veteranen even wennen hoe je ze moet vastpakken. Deze nieuwe controllers zijn overigens ook compatibel met de nieuwe Rift S pc-headset. Beide systemen gebruiken dezelfde soort inside-out tracking en daarom zijn hun controllers inwisselbaar. De oude Touch-controllers werken niet met de Quest (of de Rift S).
Op Quest hebben de controllers enige beperkingen waar je als gebruiker gelukkig bijna nooit wat van merkt. Het voor de hand liggende probleem is dat de sensoren niet achter je rug kijken, wat betekent dat de controllers daar ook niet gevolgd kunnen worden. Een andere beperking is dat als je de controllers te dicht bij de headset houdt, de tracking ook niet meer werkt. We hebben het dan wel over echt centimeters voor je neus, een plek waar je doorgaans ook geen gebruik van hoeft te maken.
©GMRimport
Blokken
Al die technische informatie is natuurlijk betekenisloos zonder goede software. En hier schittert de Quest. Het is een absolute aanrader om te beginnen met de ‘First Steps’-demo die Oculus gratis levert. Niet alleen leer je dan in een paar minuten hoe je je handen in vr gebruikt, maar na die eerste stappen mag je even spelen met een aantal voorwerpen en minigames. Wanneer je met je virtuele handen blokken op elkaar stapelt, papieren vliegtuigjes gooit of met een pistool doelwitten wegschiet, blijkt meteen hoe precies de tracking is. Een andere demo bestaat uit een dansje met een schattige robot, waarbij je de handen van de robot vastpakt en om elkaar heen draait. De ervaring is volkomen overtuigend en grafisch foutloos. Met foutloos bedoelen we dat de grafische stijl zo gekozen is dat alles er schitterend uitziet en nog steeds zonder enige probleem vloeiend draait. En dit was slechts een korte demo.
Ook de eerste twee dozijn volledige games die we voor release konden proberen, laten zien dat dit een volwaardige spelcomputer is. De ster is in dit geval Beat Saber, de ritmegame waarin je met lichtzwaarden op de maat van de muziek gekleurde blokken wegslaat. Beat Saber is voor de Quest wat Tetris was voor de eerste Game Boy: een reden om de hardware te kopen. Het spel is toegankelijk, leuk en onmiddellijk te spelen door iedereen die de Quest opzet. Het is ook het spel dat laat zien dat mensen die neerbuigend deden over deze mobiele vr-bril ongelijk hadden. De volledige pc-ervaring is naadloos overgezet naar Quest. Overigens helpt het natuurlijk dat Beat Saber, met zijn abstracte graphics, nou niet bepaald de allerbeste grafische kaart nodig had om te kunnen draaien. Maar wel opvallend is hoe goed de inside-out tracking werkt bij dit spel, dat steunt op het goed volgen van je handen in vr.
Beat Saber is voor de Quest wat Tetris was voor de eerste Game Boy: een reden om de hardware te kopen
-
©GMRimport
Best of
Andere games in de release line-up zijn een soort ‘best of’-selectie van Rift-spellen. I Expect You To Die is een hilarisch avonturenspel in een James Bond-setting, en tegelijk een demonstratie van hoe fijn het is om zittend games te spelen met Quest. Space Pirate Trainer is nog steeds een hele leuke vr-interpretatie van Space Invaders. Apex Construct laat zien dat ook langere kamervullende avonturengames prima werken, zo lang het grafische ontwerp maar binnen de grenzen van de hardware blijft.
Andere games die bij lancering beschikbaar komen, zijn stuk voor stuk topgames waar je vele uren in door kan brengen. The Climb, Robo Recall, Dead and Buried en Dance Central zijn allemaal de moeite waard. De volledig gratis speelbare Rec Room is ook al bevestigd, en dat is inmiddels de gouden standaard voor sociale vr-games.
Zijn er dan geen minpunten te noemen? Toch wel. De headset is een tikkie minder comfortabel dan de Rift. Omdat de headset wat zwaarder is (alle hardware zit immers aan boord), leunt de Quest wat meer naar voren. De hoofdbanden zijn stevig genoeg en het is zeker niet oncomfortabel, maar het is jammer dat het gewicht niet iets beter verdeeld is.
De batterij gaat twee uur mee, wat op zich voldoende is, maar dat hadden we graag langer gezien. Het scheelt wel dat er een drie meter lange oplaadkabel in de doos zit, zodat je door kunt spelen terwijl de Quest oplaadt.
En dan is er nog de audio. Als er één punt is waar we in een volgende generatie Quest graag verbetering zien, is het dat. Quest maakt gebruik van dezelfde soort speakers als de Go, die het geluid via de hoofdband naar je oren stuurt. Het geluid is iets voller dan bij de Go en klinkt niet per se lelijk, maar haalt het niet bij een volwaardige hoofdtelefoon. Het geluid is goed genoeg als je in een rustige omgeving speelt, maar je gamegeluiden zijn ook hoorbaar voor de mensen in de kamer. Houd daar dus rekening mee als je de onvermijdelijke NSFW-materialen op je Quest wil proberen. Quest heeft gelukkig een ingang voor een koptelefoon. Plug dus je earbuds in en het probleem is opgelost. En hoewel Quest bluetooth heeft, kun je helaas geen bluetooth audio gebruiken.
©GMRimport
Conclusie
Oculus Quest is stiekem de beste vr-headset op de markt. Grafisch is hij beter dan PSVR en de tracking doet niet onder voor vr op pc. Hij is gebruikersvriendelijker dan alle concurrenten, tot op het punt dat je er niet meer over nadenkt. Dit is een apparaat dat zover als dat mogelijk is verdwijnt en waar alles draait om de software. Denk ook geen moment dat dit een tweederangs vr-headset is, of nog erger, een luxe uitvoering van de Oculus Go. Dit is volwaardige vr die op een aantal fronten de pc voorbij streeft. De eerste echte vr-console is gearriveerd.
©GMRimport
Oculus Quest kost €449 (64Gb) of €549 (128Gb) en verschijnt op 21 mei 2019.
