Spider-Man is als formule altijd al van de thema’s geweest. Dat is niet anders in deze spin-off, die draait om Miles Morales, een jongeman wiens moeder in de politiek vecht tegen corrupte politici en malafide bedrijven. Het centrale thema is elektriciteit. Dat merk je aan het verhaal, maar ook aan Miles Morales zelf: elektriciteit is wat hem het meest onderscheid van Peter Parker.

Miles kan zijn lichaam onder stroom zetten met ‘venom’, een soort oranje bliksem. Met venom kan hij vijanden door kamers heen slingeren, ze immobiel maken of simpelweg van een elektrische stoot voorzien. Hij gebruikt de elektriciteit ook in puzzels. Miles dient bijvoorbeeld generatoren op te laden of elektriciteitsnetwerken met venom te verbinden.

Ook thematisch speelt elektriciteit een hele grote rol. Een nieuw energiebedrijf, Roxxon, blijkt een wel heel grote vinger in de pap van New York City te hebben. De motieven van Roxxon lijken dan ook dubbel. De moeder van Miles, die nog steeds moet bijkomen van het verlies van haar man in het eerste deel, grijpt daarom naar de politiek.

Er is daarom veel, ehm, spanning tussen de familieleden. En dan is er nog de beste vriendin van Miles, die samen met haar broer én Miles zelf nauw betrokken is bij het ontwikkelen van nieuwe technologie. Ze werken aan een nieuwe vorm van energie die elektriciteit zou kunnen vervangen: NuForm.

Jullie raden nooit welk bedrijf NuForm ontwikkelt. Roxxon! Nou ja zeg!

©GMRimport

Nieuw, niet helemaal anders

Het verhaal in Spider-Man: Miles Morales is een beetje silly, maar de game komt daarmee weg omdat zelfs de ietwat onnozele verhalende haakjes geheel binnen het acceptabele stripboekenspectrum blijven. Deze game bevat enkele sterke en oprecht emotionele verhalende momenten. Ontwikkelaar Insomniac Games doet dat heel erg goed. Miles Morales maakt bizarre dingen mee, maar voelt meer mens dan superheld.

Een grote rol speelt Peter Parker niet in dit verhaal, mocht je dat na de trailers denken. Hij gaat namelijk op vakantie met zijn inmiddels welbekende vriendin, en dus moet Miles - voor het eerst - een week of twee het stokje van hem overnemen.

©GMRimport

Dit deel is dan ook veel eerder afgerond dan het origineel. Binnen twaalf uur ben je er doorheen, maar het voelt veel sneller. De pacing ligt erg hoog en spannende wendingen volgen elkaar in rap tempo op. Het is dan ook moeilijk de controller neer te leggen. Vergeleken met het oorspronkelijke Marvel’s Spider-Man, voelt Miles Morales getrimd. Na het uitspelen kun je overigens nog steeds de vriendelijke buurtheld uithangen. Miles heeft een eigen app waarmee bewoners een beroep op hem kunnen doen. Het is een ingenieus alternatief voor een quest-systeem.

Ook interessant zijn de bijzondere krachten die Miles heeft. De normale combat - dus tegen normale vijanden - was in het vorige deel een tikkeltje agressiever, gezien Miles over onzichtbaarheid beschikt en Peter Parker enkele sterke area-of-attack-aanvallen had. Misschien wel het subtielste verschil tussen beide games is de muziek. Miles Morales leunt iets meer richting hiphop. Beats zijn door de symfonische orkestrale muziek gemixt, wat je onder meer goed hoort tijdens gevechten - een subtiele, maar gepaste toevoeging.

Verder is Marvel’s Spider-Man: Miles Morales precies die hele goede game die je na zijn hele goede voorganger verwacht.

De PlayStation 5

Spider-Man: Miles Morales komt natuurlijk ook uit op de PlayStation 4, maar wij speelden de game op de nieuwe PlayStation 5. Deze game is op de PlayStation 5 heel erg mooi, mede dankzij raytracing. Je speelt dan wel op 30 fps. Zonder raytracing draait de game op 60 fps.

Er is een moment dat raytracing bijna perfect etaleert. Je loopt dan onder begeleiding een vijandelijke basis binnen. De gang is doordrenkt met paarse belichting en knipperende monitors met een Outrun-achtige esthetiek. In dit shot reflecteert de belichting op de glimmende jassen, maar vooral op de vloeren. Je krijgt echt het idee een scene uit een goede vaporwavefilm binnen te wandelen.

Raytracing krijgt ook de letterlijke kans om te shinen op de ramen van flats en in de welgeplaatste regenplassen. Of dat allemaal het verlies van 60 fps rechtvaardigt is persoonlijk. Ikzelf vind van niet. Die hoge framerate is echt bijzonder fijn, met name tijdens de hectische gevechten. Maar die knoop moet je zelf doorhakken.

©GMRimport

In de game merk je niet bijzonder veel van de nieuwe adaptieve triggers, al zorgen ze er wel voor dat je tijdens het zwieren door de stad ‘harder’ moet drukken - een tof effect. De haptische feedback maakt ook niet heel veel indruk. Je merkt het alleen echt goed wanneer er hele zware vijanden door het beeld denderen, zoals een vijand van neushoornachtige proporties. Dat voel je wel in je klauwtjes.

Of je deze game nou speelt op de vorige of de nieuwe PlayStation, Miles Morales is heel erg de moeite waard. Het vertelt een bondig maar intens verhaal, introduceert enkele hele vermakelijke twists en er is een heleboel in New York te verzamelen, op te lossen en uit te vechten. Mocht je een PlayStation 5 in huis halen: koop ook Marvel’s Spider-Man: Miles Morales. Gewoon, omdat het een hele goede game is.

Spider-Man: Miles Morales is vanaf 12 november verkrijgbaar op PlayStation 4 en PlayStation 5. De PlayStation 5 zelf is vanaf 19 november verkrijgbaar.

Lees meer reviews:

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."