Alleen al bij het zien van een haaienvin vlak boven het wateroppervlak ontstaat er in de mens een sterke neiging om de iconische muziek van Jaws te neuriën. Steven Spielbergs meesterwerk uit 1975 heeft een blijvend effect gehad op hoe we haaien zien: als kille, wraakzuchtige moordmachines. Maneater doet geen poging om dat beeld bij te stellen, maar bevestigt met veel plezier alle vooroordelen over haaien.

In de onderwaterwereld is het eten of gegeten worden en de naamloze haai die de hoofdrol heeft in Maneater doet niets lever dan eten. Nadat het beest hardhandig uit de buik van zijn moeder wordt gesneden door een haaienjager, weet ie maar net te ontkomen. De rest van zijn haaienleven heeft de pup maar één doel: wraak nemen.

Als speler help je de haai een handje door alles te doen wat echte haaien ook doen. Rondzwemmen, alles dat leeft of beweegt opeten en iconische locaties in de wateren van Port Clovis opzoeken. Nee, Maneater is absoluut geen realistische of serieuze haaiensimulator. Het spel komt met zijn openwereldopzet nog het meeste in de buurt van een gemiddelde Ubisoft-game.

©GMRimport

Far Haai

De game bevat namelijk een kaart gevuld met icoontjes die allemaal verwijzen naar verschillende activiteiten. Voordat het volgende gebied wordt vrijgespeeld, moet er een checklist aan opdrachten voltooid worden. De ene keer moet er een school katvissen opgegeten worden, de andere keer is een specifieke alligator het doelwit. In een andere missie moeten er weer tien strandgasten verscheurd worden.

Deze missies lijken in deze korte beschrijving al veel op elkaar en in het spel zelf is het niet veel anders. In ieder nieuw gebied zijn de missies ongeveer hetzelfde. Moeten er geen mensen opgegeten worden vanaf een pier, dan wel vanaf een golfbaan. Variatie is niet Maneater’s sterkste kant.

Darwins haai

Opdrachten waarin het juist niet de bedoeling is om alles op te eten vallen daardoor op een positieve manier op. De onderwaterwereld is namelijk ook bezaaid met toeristische trekpleisters, zoals een gezonken rondvaartboot of de illegale begraafplaats van de lokale maffia. Daarnaast is de zee ook gevuld met containers vol met cruciale voedingstoffen voor de haai.

Met iedere verorberde vis, schildpad of mens groeit de pup uiteindelijk uit tot een monsterhaai. Met nieuwe levensfases komen er ook nieuwe evoluties om de hoek kijken. Speciale tanden, vinnen en snuiten zijn in de thuisbasis van de haai vrij te spelen voor allerlei handige bonussen. Wie vooral boten tot zinken wil brengen kiest bijvoorbeeld voor een uitwendig skelet, waardoor de haai een extra laag botten krijgt voor het doormiddenbeuken van een schip. Moeite met andere roofdieren in het water? Met een paar elektrische upgrades krijgt je prooi met iedere hap een verlammende schok.

©GMRimport

B-game

Op papier klinkt dat allemaal best wel fantastisch, maar Maneater is vooral een echte B-game. Dat betekent een framerate die alle kanten op vliegt, dezelfde riolen die eindeloos hergebruikt worden en tal van andere tekortkomingen die al vrij snel de kop op steken. Zo is de camera de grootste vijanden die je in deze wateren tegenkomt. Best een prestatie, aangezien je het in dit spel ook tegen orka’s en walvissen opneemt.

Zo is het in een gevecht met een ander roofdier mogelijk om de camera vast te zetten op het doelwit, maar om de een of andere reden verdwijnt je tegenstander alsnog de hele tijd uit beeld. Lock-on lijkt simpelweg niet te werken. Dat is vervelend in een onderwatergevecht waarin je aanvallen moet ontwijken of counteren om zelf genadeloos toe te kunnen slaan.

©GMRimport

#Jawsome

Tel daarbij de keren dat je vast komt te zitten in de omgeving, of dat je vis om onverklaarbare reden omdraait, en je hebt een game die niet voor iedereen weggelegd is. Maneater heeft behoorlijk wat ruwe randjes, maar wie niet bang is om te worstelen met een haai haalt er ongetwijfeld plezier uit.

Wat dat plezier alleen maar verder vergroot, is de overduidelijke lol die van alles inn dit spel afstraalt. Het verhaal van de haaienjager wordt tussen de missies door verteld in de stijl van een dertien in dozijn realityshow, zoals Duck Dynasty of Deadliest Catch - compleet met gepaste stompzinnige hashtags die in beeld verschijnen. De voice-over van komiek Chris Parnell (Dr. Leo Spaceman uit 30 Rock) voorziet de gameplay ondertussen van extra humoristische context. Het voelt daardoor bijna alsof je een compleet uit de hand gelopen natuurdocumentaire aan het spelen bent terwijl Parnell de razernij van de haai luchtig becommentarieert.

Maneater is verkrijgbaar voor pc, Xbox One en PlayStation 4. Later dit jaar verschijnt het spel ook voor de Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Er zijn inmiddels meer dan vijf miljoen exemplaren van de roguelike deckbuiler Balatro verkocht.

Dat hebben ontwikkelaar LocalThunk en uitgever Playstack aangekondigd. Het lijkt er daarbij op dat de prijzen die de game afgelopen december tijdens The Game Awards heeft gewonnen, deels heeft bijgedragen aan een toename in verkoop.

"De laatste paar weken zijn behoorlijk wild. We hopen dat iedereen die Balatro heeft gekocht nadat men de game zag tijdens The Game Awards een geweldige tijd er mee heeft!"

Balatro is een roguelike waarin spelers decks bouwen en pokeren. Men kan verschillende soorten kaarten verkrijgen en daarmee combo's creëren om hoge scores te halen. De game is verkrijgbaar op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One, Nintendo Switch, pc, Mac, iOS en Android.

Ron Vorstermans gaf het spel een 9 in de Gamer.nl-review: "Er zal wellicht teleurstellende dlc komen, er zullen tijden komen dat het spel nergens meer wordt genoemd, maar Balatro zal er altijd voor je zijn als je even niets te doen hebt. Dit is zo’n game waarvan het simpele concept zich leent voor bijna onbegrensde diepgang. Zelfs na tientallen uren spelen weet deze roguelite deckbuilder je te verrassen met strategieën waarvan je niet wist dat ze mogelijk waren."

Balatro had in eerste instantie een leeftijdsclassificatie van 3+. Dit werd echter al snel naar 18+ veranderd door het Europese PEGI. Daardoor werd vanaf dat moment in de digitale PlayStation- en Xbox-winkels vermeld dat de game elementen van gokken bevat, en in sommige Europese landen werd het spel zelfs in zijn geheel uit de Switch eShop verwijderd. Afgelopen december gaf LocalThunk nog kritiek op de leeftijdsclassificatie. "Aangezien PEGI ons een classificering van 18+ geeft voor het feit dat we slechte speelkaarten in het spel hebben, moet ik misschien maar microtransacties, lootboxes of echt gokken toevoegen zodat we een classificering van 3+ krijgen zoals EA Sports FC."

Sega heeft het zogeheten 'Sega Account' gelanceerd, een service die de games en services van het bedrijf aan elkaar linkt en bonussen aan leden geeft in bepaalde games.

Volgens Sega moet het hebben van een gratis Sega Account mensen "allerlei voordelen geven wanneer men Sega- en Atlus-games speelt en de online services gebruikt". Mensen met een account zullen naast bonuscontent ook nieuws over games en evenementen ontvangen.

Er is ook al meteen een eerste voorbeeld gegeven van zo'n bonus voor accounthouders. Mensen die hun Sega Account aan het op 20 februari te verschijnen Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii koppelen, ontvangen een exclusieve outfit voor hoofdpersonage Goro Majima waardoor hij gekleed is als Kazuma Kiryu. Men moet dan wel voor 7 maart een Sega Account hebben aangemaakt.

Sega Accounts zullen het in de toekomst ook mogelijk maken voor spelers om naar hun speelinformatie van games te kijken. Naar verwachting wordt dit vergelijkbaar met de eindejaarsoverzichten van bedrijven als PlayStation, Xbox en Nintendo.

Hoewel op geen wijze bevestigd, speculeren fans dat Sega deze accountservice in de toekomst ook gaat gebruiken om klassieke Sega-games speelbaar te maken. Eind vorig jaar haalde het bedrijf zonder aangegeven reden meer dan zestig klassieke games uit de verkoop in digitale winkels.