Wanneer is een spel echt af? Het is een vraag die ontwikkelaars zichzelf ongetwijfeld vaak stellen. Aan de ene kant is er altijd wel wat te schaven aan je product, zie je altijd wel iets dat je net iets beter kunt maken. Aan de andere kant wil je je release niet oneindig uit blijven stellen, al is het maar omdat daar geen geld voor is. Toch moet je altijd zorgen dat wat je uiteindelijk in de winkels legt van hoge kwaliteit is.

Lords of the Fallen pronkt zo overduidelijk met de veren van Dark Souls dat een vergelijking op z’n plaats is. De Souls-serie sprak een behoorlijke groep gamers aan die zat te wachten op extreem uitdagende mêleegevechten, waarin je alleen met perfecte timing – en heel veel doodgaan – heerst. Lords of the Fallen probeert hetzelfde te doen, met redelijk succes. Ook hier beweegt jouw personage vrij sloom en is het vooral zaak om op het juiste moment te blokken, weg te rollen en daarna toe te slaan. Elke actie gebruikt een beetje energie, dat vanzelf weer aanvult als je eventjes niets doet. Een overwinning verdien je alleen als je goed vechtwerk doseert met zorgvuldig energieverbruik.

De game probeert echter ook wat toegankelijker te zijn dan zijn grote voorbeeld. Waar je in Dark Souls werkelijk op elk moment en door elke vijand tot moes geslagen kunt worden, ben je in Lords of the Fallen wat veiliger. Niet elke tegenstander is een uitdaging, de meesten zijn met een paar rake klappen wel te vellen. Het zijn vooral de eindbazen die je bloed laten koken. Het kost je vaak wel een paar pogingen voordat je door hebt hoe zo'n baas zich gedraagt en wanneer je het best kunt toeslaan. Een gigantisch wezen met een groot schild moet je bijvoorbeeld op afstand houden en op het juiste moment aanvallen, terwijl je ook nog het gebied rond holt om eieren te slopen voordat ze uitkomen en je overspoelen met kleinere tegenstanders. In dit soort gevechten is de game net als bij Dark Souls meedogenloos. De vele baasgevechten blijven je echt bij en vormen de hoogtepunten van het spel.

Een ervaring rijker

Lords of the Fallen heeft gelukkig ook wat eigen trucjes in het arsenaal. Het meest interessant is de mogelijkheid om te gokken met je ervaringspunten. Elke vijand die je verslaat draagt bij aan een vermenigvuldiger. Hoe meer tegenstanders je aan je zwaard rijgt, hoe meer ervaringspunten je krijgt. Die XP kun je bij savepunten gebruiken om vaardigheidspunten of nieuwe spreuken te kopen. Maar als je je ervaring uitgeeft, wordt je vermenigvuldiger weer op nul gezet. En als je het loodje legt ben je die multiplier natuurlijk ook kwijt. Je speelt daardoor steeds een gedurfd spelletje met jezelf: durf je nog door te lopen zonder je ervaring op te slaan, of speel je het op safe en geef je je vermenigvuldiger op? Als je doodgaat ben je overigens niet gelijk al je ervaring kwijt, want net als in de Souls-serie laat je een geest achter. Die moet je zo snel mogelijk zien te pakken voordat hij verdwijnt.

Als je de gameplay van Dark Souls kopieert heb je natuurlijk gelijk een solide basis te pakken, maar Lords of the Fallen is niet feilloos. Vooral de presentatie speelt het spel parten. Grafisch gezien kan de game niet meekomen met andere toppers. Textures zijn opvallend matig en de camera lijkt je bewegingen niet altijd bij te kunnen houden. De animaties tijdens gesprekken zijn bovendien lachwekkend te noemen. Personages bewegen als mimespelers die druk gebarend hun punt proberen te maken.

Het verhaal is verder niet de moeite waard. Jij bent Harkyn, een man met een hoop tatoeages op zijn gezicht. Op een dag word je uit de gevangenis bevrijd en moet je samen met een monnik allerlei kwade demonen verslaan. De boel wordt enigszins levendig gehouden doordat je af en toe zelf een antwoord kunt kiezen, maar je keuze heeft weinig invloed op het verloop van het verhaal. Ook kleine keuzemomenten bieden weinig voldoening. Zo kom je een man tegen die is vergiftigd en kun je ervoor kiezen om zijn arm af te hakken om hem te redden. Vervolgens kun je hem een van je gezondheidsdrankjes geven – waardoor jij het de rest van het spel met een potion minder moet doen! – maar het is volstrekt onduidelijk of je daar nou ook iets voor terugkrijgt.

Balansdag

De grootste misstap die Lords of the Fallen begaat, en waarmee het gelijk ook onderdoet voor Dark Souls, is een gebrek aan balans. Als gezegd biedt niet elke vijand een ultieme uitdaging, waardoor je niet op elk moment op het puntje van je stoel zit. Dat is echter niet zo'n probleem en maakt de game juist toegankelijker. Wat wel afbreuk doet aan de ervaring is dat Harkyn gedurende het spel zo sterk wordt dat je steeds minder wordt uitgedaagd. Aan het begin van het spel kies je uit drie klassen met elk hun eigen spreuken. Met Rage wordt onze Warrior bijvoorbeeld iets sterker en is het niet schadelijk voor hem als zijn energiebalk leeg raakt. Oftewel, het hele idee van tactisch omgaan met je energie wordt met één spreuk helemaal overboord gegooid. Later krijgt elke klasse nog krachtigere spreuken waardoor ook baasgevechten een stuk simpeler worden.

De grootste boosdoener is een magische gauntlet waarmee je projectielen uit je hand kunt schieten. Je kunt bijvoorbeeld vijanden op afstand raken of een explosie om je heen veroorzaken. Door dit nog te upgraden met de runes die je onderweg vindt en moet identificeren bij de smid, wordt de handschoen nog krachtiger. Een kogel zet een vijand bijvoorbeeld in de fik, waardoor hij nog meer schade oploopt. Met de gauntlet kun je slappe en middelmatige tegenstanders over de kling jagen zonder ook maar in de buurt te komen. Daarmee mist het een beetje het punt van een uitdagende mêlee-game.

Gelukkig biedt Lords of the Fallen genoeg content om je tanden in te zetten. Naast het verhaal van zo'n twintig uur zijn er ook grotere uitdagingen voor gamers die de moeilijkheidsgraad net wat te laag vinden. Zo zijn er portalen die alleen open gaan als je bepaalde vijanden hebt gedood en je golven van moeilijke demonen voorschotelen. Ook door het gokken met ervaringspunten kun je de game iets spannender voor jezelf maken. We kunnen uiteindelijk echter alleen concluderen dat Lords of the Fallen een lichtere versie van Dark Souls is: in moeilijkheid, maar ook in kwaliteit en balans.

Gamebedrijven moeten in de Amerikaanse staat Californië consumenten op de hoogte stellen van het feit dat gekochte games in digitale winkels op elk moment weer voorgoed verwijderd kunnen worden.

Een wet, die door gouverneur Gavin Newsom is goedgekeurd (via The Verge), maakt dit in de loop van volgend jaar verplicht in Californië. Dat geldt overigens niet alleen voor games, maar ook voor andere digitale producten zoals films, muziek en e-boeken.

Wanneer de wet van toepassing wordt, mogen er in digitale winkels zoals Steam en de PlayStation Store geen termen als "kopen" of "aankoop" worden gebruikt, tenzij duidelijk wordt gecommuniceerd dat consumenten geen onvoorwaardelijke toegang tot de game krijgen en houden.

Digitale winkels moeten transparant zijn in het feit dat consumenten met hun geld een licentie kopen waarmee ze de game mogen spelen, en dat bedrijven deze licentie op elk moment weer terug kunnen trekken - waarmee de game dus voorgoed onspeelbaar wordt. Bedrijven die zich niet aan de wet houden, kunnen boetes krijgen voor misleidende marketing.

"Nu winkels steeds minder vaak fysieke media verkopen, is het steeds belangrijker om de digitale media-aankopen van consumenten te beschermen", aldus vergaderingslid Jacqui Irwin. "Ik bedank de gouverneur voor het goedkeuren van deze wet, zodat misleidende marketing van verkopers van digitale marketing zal verdwijnen."

De wet geldt niet voor digitale winkels die producten nadat ze gedownload zijn permanent offline beschikbaar stellen, aangezien het daardoor voor consumenten wel mogelijk is het product voor altijd te blijven gebruiken. De wet houdt uitgevers overigens niet tegen om gekochte games voorgoed te verwijderen, maar hierdoor zal de communicatie hierover in ieder geval transparant worden.

De wet geldt alleen voor Californië, maar het is niet ondenkbaar dat andere staten of zelfs landen uiteindelijk volgen. Daarbij zou het voor veel bedrijven die digitale winkels runnen wellicht handiger zijn om de communicatie in hun winkels wereldwijd gelijk te trekken.

De nieuwe wetgeving komt niet uit de lucht vallen: soms worden digitale games voorgoed verwijderd, waardoor ze niet meer speelbaar zijn voor mensen die er hun geld aan hebben uitgegeven. Een voorbeeld hiervan is Ubisofts racegame The Crew. Het bedrijf communiceerde later naar buiten dat de vervolgen op deze game wel voorgoed speelbaar zouden blijven via offline modi. Een ander voorbeeld is dat Sony vorig jaar meldde dat het aangeschafte content van Discovery uit de PlayStation-bibliotheken van gebruikers zou verwijderen, al werd dit besluit na hevige kritiek teruggedraaid.

Blizzard zou aan een shooter gebaseerd op Starcraft werken.

Dat claimt de betrouwbare Bloomberg-journalist Jason Schreier in zijn nieuwe boek, 'Play Nice: The Rise, Fall and Future of Blizzard Entertaint', dat op 8 oktober uitkomt. In de IGN Podcast vertelt hij meer over de shooter.

De game zou ontwikkeld worden door een team binnen Blizzard onder leiding van Dan Hay, de voormalige producent van de Far Cry-games die in 2021 vertrok bij Ubisoft. Schreier meldt in de podcast dat de game zover hij weet nog in ontwikkeling is - of in ieder geval toen hij het boek schreef. "Ze werken aan een Starcraft-shooter. Starcraft is niet dood bij Blizzard."

Het bedrijf heeft al tweemaal eerder geprobeerd een shooter gebaseerd op Starcraft te maken. De geannuleerde games heetten Starcraft Ghost en Ares.

Schreier meldt overigens dat zijn nieuwe boek niet bedoeld is om allerlei scoops de wereld in te helpen, maar dat hij een verhaal probeert te vertellen over Blizzard en dat dit daar onderdeel van uitmaakt.

Over Starcraft gesproken: gisteren werd aangekondigd dat zowel Starcraft: Remastered als de campagne van Starcraft 2 op 5 november naar Game Pass voor pc komen.

Volgens Ubisoft-aandeelhouder AJ Investments zou inmiddels tien procent van alle aandeelhouders van het bedrijf achter de verkoop van Ubisoft aan andere bedrijven of aan een private equity firma staan.

Dat blijkt uit een brief van AJ Investments die door Reuters werd gedeeld. AJ Investments, dat minder dan één procent van Ubisoft bezit, gaf onlangs al aan voorstander te zijn van de verkoop van Ubisoft nadat de waarde van de aandelen van het Franse bedrijf kelderde. De verkoop van Star Wars Outlaws viel tegen en deze week werd daarnaast aangekondigd dat Assassin's Creed Shadows is uitgesteld naar februari 2025.

In de nieuwe brief benadrukt AJ Investments nogmaals dat het voorstander is van de verkoop van Ubisoft aan een ander bedrijf of een private equity firma "voor een eerlijk bedrag". Daarbij benadrukt de brief dat er kosten moeten worden bespaard, het bedrijf eventueel privé moet gaan in plaats van beursgenoteerd en dat de huidige CEO Yves Guillemot moet worden vervangen.

Zo'n tien procent van alle aandeelhouders van Ubisoft zouden hier inmiddels achter staan, al onthult AJ Investments niet om welke aandeelhouders het gaat. De grootste aandeelhouder van Ubisoft is de Guillemot-familie met vijftien procent van het totaal aantal aandelen, gevolgd door het Chinese Tencent, dat iets minder dan tien procent aan aandelen bezit.