JoJo's Bizarre Adventure: Eyes of Heaven
Reviews

JoJo's Bizarre Adventure: Eyes of Heaven

Japan is geobsedeerd met een nieuw soort vechtgames. De tweedimensionale arena's zijn omgeruild voor 3D-omgevingen, waarin een personage vrij kan rondlopen. We zagen de Naruto-games daar al vol van gebruikmaken, waarna andere animegerelateerde titels het voorbeeld volgden. De nieuwste JoJo-titel doet dat ook.

De kans bestaat dat je JoJo's Bizarre Adventure niet kent. Deze Japanse animatieserie is een van de lastigst doorprikbare franchises uit het oosten, vol met ruw getekende vechtersbazen, spin-offs en tijdsprongen in het verhaal. JoJo volgt het leven van de Joestar-familie, waarbij iedere serie een ander familielid in de schijnwerpers zet.

©GMRimport

Door die structuur is JoJo verdraaid lastig te volgen. Inmiddels zijn er al ruim honderd hoofdstukken van de manga verschenen, waarvan sommige zijn vertaald naar meerdere series. In deze series komen af en toe dezelfde personages voor, maar worden ook continu nieuwe mensen geïntroduceerd. In de meest recente delen wordt er zelfs een alternatief universum gevolgd, waarin bekende personages ineens totaal iets anders doen.

JoJo's Adventure: Eyes of Heaven sluit aan op deze verwarrende verhaalstructuur. De game begint vlak na Stardust Crusaders, oftewel het derde deel van de reeks. De verhaalmodus van het spel verwacht dat je volledig op de hoogte bent van wat er in Stardust Crusaders is gebeurd. Dat geef je drie opties: je kunt een oude manga uit de jaren '80 opzoeken om bij te lezen, een tv-special uit de jaren '90 opvissen of de serie-remake uit 2014 kijken. Gemakshalve kies je waarschijnlijk voor het laatste.

©GMRimport

De serie uit 2014 is het kijken waard, maar niet omdat het spel hierdoor zoveel leuker wordt. De verhaalmodus stelt namelijk op zo'n beetje iedere manier teleur. Het plot is een slap excuus om je tegen alle hoofdpersonages te laten vechten, met daartussen eindeloze, suffe filmpjes om de boel aan elkaar te rijgen. Af en toe mag je ook rondlopen door de spelwereld, waarbij de omgevingen kaal en oninteressant zijn. De verhaaloptie voelde bij het doorspelen als een verplichting, waar we amper wat lol uit konden krijgen.

Matige Power Stone

We zouden Eyes of Heaven zijn verhaal kunnen vergeven, als het daadwerkelijke vechtsysteem goed in elkaar stak. Een goede fighter valt of staat immers bij zijn gameplay. Het verhaal is een randzaak, als je een uitdagende en prikkelende manier hebt om het tegen vrienden en online tegenstanders op te nemen. Helaas stelt de nieuwe JoJo-game ook op dit vlak teleur.

Bij JoJo heb je alle knoppen die je kunt verwachten voor sprongen, snelle en zware klappen. Met een van de trekkers ingedrukt kun je met de knoppen ook speciale vaardigheden naar buiten schieten. Zo kan het ene personage stroomschokken gebruiken, terwijl een ander razendsnelle klappen achter elkaar er uit schiet. Dat is de eerste paar minuten geinig, maar de game blijft constant op de oppervlakte. Er zijn amper combo's die je met veel oefening eruit kunt rammen om efficiënt te werk te gaan. Gevechten komen daarom neer op één ding: zo snel mogelijk je favoriete aanvallen aantikken.

©GMRimport

©GMRimport

De 3D-arena's zorgen vooral voor frustratie. Door slecht camerawerk val je geregeld van flatgebouwen, terwijl de gevarieerde omgevingen weinig toevoegen. Levels voelen aan als blokkendozen en het bereiken van je tegenstanders is daardoor vervelend. De terloops geplaatste objecten om mee te gooien hebben zelden effect, omdat een stapje opzij zomaar is gemaakt. Eyes of Heaven leent allerlei elementen uit de klassieker Power Stone, maar weet hier nooit efficiënt gebruik van te maken.

Een speciaal combosysteem had soelaas kunnen bieden, maar doet dit helaas niet. Personages kunnen met een druk op de knop 'samenwerken' om één tegenstander te bevechten, om er later een speciale superaanval uit te gooien. Helaas is dit systeem lomp en onduidelijk, waardoor het gissen is of je aanval wel lukt.

©GMRimport

Wanhopig verzamelen

Heb je het verhaal van JoJo doorlopen, dan kun je enkel nog tegen de computer of online tegenstanders vechten om extra spullen vrij te spelen. Zo kun je personages meer uitspraken van de serie laten doen of extra outfitkleuren kiezen. In een solide vechtspel zijn dat prima manieren om je bezig te houden, maar bij JoJo zijn ook deze extraatjes geen goede reden om verder te blijven spelen.

Het gebrek aan lokale multiplayer maakt de game compleet irrelevant. Er is hierdoor zelfs geen manier om met een krat bier en vrienden op de bank er nog wat leuks van te maken.

Conclusie

JoJo's Bizarre Adventure: Eyes of Heaven is oppervlakkig en vooral suf. Zeer zonde, want het bronmateriaal leent zich juist heel goed voor een solide vechtgame. Ons advies: negeer deze lekker en zoek de oude JoJo-game voor de eerste PlayStation eens op.

Plus- en minpunten
  • Speciale moves zijn de eerste keer geinig om te zien
  • Oppervlakkig, weet niet langer dan een half uur te boeien, verhaal is een slap excuus om je te laten vechten

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
Wukong Sun: Black Legend op Switch eShop gespot
Nieuws

Wukong Sun: Black Legend op Switch eShop gespot

Game lijkt qua naam en artwork erg op Black Myth: Wukong

Een game genaamd Wukong Sun: Black Legend staat sinds kort op de Nintendo Switch eShop. De naam lijkt erg op de naam van het eerder dit jaar uitgekomen spel Black Myth: Wukong.

Hoewel Wukong Sun: Black Legend aan de screenshots te zien een 2D-actiegame is en het eerder dit jaar verschenen Black Myth: Wukong een driedimensionale game, lijken de namen erg op elkaar. Daarbij heeft ook de artwork van Wukong Sun veel weg van de Black Myth-artwork.

Het lijkt er dan ook op dat op 26 december te verschijnen Switch-spel van een bedrijf genaamd Global Game Studio expres nietsvermoedende consumenten wil laten denken dat het om Black Myth: Wukong gaat, een spel dat op veel plekken genomineerd was voor een game van het jaar-award.

Op internet begint het bestaan van Wukong Sun: Black Legend - en vooral de gelijkenissen met Black Myth - tractie te krijgen. Nintendo of Black Myth-ontwikkelaar Game Science hebben nog niet gereageerd op de situatie.

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
Wederom een Bungie-afdeling samengevoegd met PlayStation Studios
Nieuws

Wederom een Bungie-afdeling samengevoegd met PlayStation Studios

Het gaat ditmaal om het Strategic Partnerships-team

In navolging van Bungie Creative Studios is nu ook Bungie's Strategic Partnerships-afdeling samengevoegd met PlayStation.

Toen eerder dit jaar een ontslagronde bij Destiny- en Marathon-ontwikkelaar Bungie werd aangekondigd, was al bekend dat een gedeelte van Bungie's werknemers bij PlayStation zelf aan de slag zou gaan. In totaal zou het om 12 procent van alle Bungie-werknemers gaan. In oktober werd Bungie Creative Studios al samengevoegd met PlayStation.

Inmiddels lijkt nu nog een afdeling van Bungie de overstap naar PlayStation gemaakt te hebben. Het gaat ditmaal om het Strategic Partnerships-team, dat wordt geïntegreerd met PlayStations Franchise Development and Portfolio Strategy-team.

Het nieuws werd op LinkedIn gedeeld door Joss Price, die sinds 2021 aan het hoofd staat van het team. "Na drie geweldige jaren bij Bungie gaat mijn team over naar het moederschip van PlayStation. Voor mij persoonlijk is het echt een droom om PlayStations wereldwijde portfolio aan gametitels te transformeren naar entertainmentfranchises."

Bungie zelf richt zich volledig op de Destiny-franchise en het eerder aangekondigde Marathon. Ook wordt een nieuwe sciencefictiongame die eerst in ontwikkeling was bij Bungie nu intern bij PlayStation Studios gemaakt. Voormalige Treyarch-mede-eigenaar Jason Blundell zou aan het hoofd staan van die studio.

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!