Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.
Zoals je eerder deze week al hebt kunnen lezen is de geschiedenis van de James Bond games lang, maar zijn lang niet alle games even goed. De game die deze generatie gamers nog het beste bijstaat, is de Nintendo 64 hit Goldeneye. Ontwikkeld door Rare sloot de game naadloos aan op de tegelijkertijd verschenen film en kon je de verschillende locaties uit de movie op een fenomenale manier doorlopen. Het is dan ook niet gek dat Electronic Arts met Everything or Nothing probeert het authentieke Goldeneye gevoel terug te krijgen, doch in een ietwat andere vorm. EoN (Everything or Nothing) is namelijk geen First Person Shooter, maar een Third Person Shooter. Een slimme keuze van de ontwikkelaar, omdat je bij de vorige Bond games totaal niet het idee had met de enige echte James te spelen, en nu ieder moment dat je speelt met je neus op de feiten wordt gedrukt: jij bent James Bond.
Een Bond game (of film) zou geen Bond game zijn als er geen nucleaire wapens of andere wereldbedreigende voorwerpen in voor zouden komen. En dus ga je in EoN ook weer achter een doldwaze vijand aan, genaamd Nikolai Diavolo (vertolkt door Willem Dafoe), die in het bezit is van nanobots, minuscuul kleine robots die ieder computersysteem ter wereld over kunnen nemen. MI6 vertrouwt het zaakje niet en stuurt Bond richting de Rus om de nanobots van hem te stelen. Wat volgt is een game vol actie, explosies en wapen gekletter, want dat zijn de ingrediënten waar het om draait in deze Bond game.
Je wordt zodra je het spel start, en de briljante intromovie, die zo uit een 'echte' James Bond film zou komen bekeken hebt, linea recta in de actie geworpen. Dit gebeurt voor je gevoel op een wat chaotische manier; in de meest games wordt je eerst op de besturing gewezen, voordat je echt de strijd in trekt. Toch verloopt de eerste mi ie niet onaardig en word je spelenderwijs op de hoogte gebracht van de controls. Het richten gaat in EoN namelijk op een ietwat andere manier dan je gewend bent in de meeste Third Person Shooters; je lockt een tegenstander met L1 en schiet vervolgens met R1. Vergeet je om een tegenstander te locken, en schiet je toch, dan schiet je negen van de tien keer mis en kom je al snel zonder ammunitie te zitten, aangezien kogels in EoN niet oneindig te vinden zijn.
Door deze 'lock-and-shoot' actie is het, zeker in de eerste uurtjes, soms een probleem een tegenstander om te leggen: je moet precies richting de persoon kijken om hem te kunnen locken, en als de tegenstander aan het rennen is, is het lastig deze 'vast te pakken'. Gelukkig sta je ook zonder wapens je mannetje; met vierkantje en driehoekje is het mogelijk om respectievelijk een linkse of rechtse uit te delen. Echte Splinter Cell fanaten kunnen daarnaast ook nog vijanden besluipen en deze geluidloos omleggen.
Met enkel schieten en slaan houdt het echter niet op, James Bond komt pas echt tot leven als je gebruik maakt van de verschillende gadgets, of de besturing mag nemen van een voertuig, zoals de ultrasnelle Aston Martin V12, de ruige Porsche Cayenne of de motorfiets genaamd de Triumph Daytona 600. Deze voertuigen zijn ieder even goed bestuurbaar, wat te danken is aan de onderliggende Need for Speed physics. EA trekt hierbij voordeel uit het feit dat men een overkoepelende organisatie is, die verscheidene ontwikkeldivisie's onder diens hoede heeft. Het resultaat mag er dan ook zeker zijn.
Ook de gadgets voegen zeker wat toe aan de gameplay. Zo zijn er de wat bekendere snufjes als een Thermo pak, waarmee je warmtedoelen kunt zoeken en dus in het donker vijanden om kunt leggen, en de flitsgranaat, maar ook enkele originele gadgets. De meest gebruikte hiervan is het Q-abseiltouw; een pistool waarmee je via een staalkabel naar hogere niveau's kunt geraken en ook van gebouwen af kunt dalen. Enorm handig als je bovenop een op instorten staand zakencomplex staat, of van een berg af moet springen om je liefje (ja ook deze Bond game heeft een Bond-girl) te redden.