Immortals Fenyx Rising is Ubisofts beste openwereldgame van het jaar
Gamer.nl
Reviews

Immortals Fenyx Rising is Ubisofts beste openwereldgame van het jaar

Zelfs voor uitgever Ubisoft, die zo bekend staat om zijn vele openwereldgames die uit dezelfde mal gegoten worden, is het opmerkelijk dat er in korte tijd maar liefst drie van dat soort spellen achter elkaar uitkomen.

Na Watch Dogs: Legion en Assassin’s Creed Valhalla dreigt Immortals Fenyx Rising onder te sneeuwen, mede doordat de naam nog niet gevestigd is. Dat zou zonde zijn, want deze game is beter dan die andere twee. Dat komt vooral door het goede schrijfwerk, de prachtige, maar niet te grote open wereld en het vele leentjebuur spelen bij Zelda: Breath of the Wild.

©GMRimport

Fenyx right

Immortals Fenys Rising heeft misschien een generieke naam, maar de spelwereld zelf is opvallend mooi. De game speelt zich af op de Golden Isle, een prachtig eiland gemaakt voor en door de Griekse goden. Van de groene bossen van Aphrodite tot de rode woestenij van Ares: dit is een lust voor het oog. Immortals is ongekend kleurrijk en biedt prachtige vergezichten. Wanneer je op de reusachtige standbeelden van de goden klimt, heb je een adembenemend uitzicht over het hele eiland. Althans, als je op de nieuwe generatie consoles speelt. Op de vorige generatie oogt het ook wel mooi, maar vallen de vele details weg. Dan is het toch net wat minder verbluffend.

Als Fenyx spoel je aan op dit eiland en zie je dat je medemensen in steen zijn veranderd. De titaan Typhon is de schuldige en heeft alle goden ontvoerd en ontdaan van hun krachten. Aan jou de taak om vier goden op te sporen, wakker te schudden en samen met hen Typhon te verslaan.

©GMRimport

Rise like a Fenyx

De opzet is simpel, maar de uitvoering is waar Immortals in uitblinkt. Dit is oprecht een ontzettend grappige game. We zouden het zelfs hilarisch willen noemen, vooral als je een beetje kennis hebt van de Griekse mythologie. De game wordt door Prometheus verteld aan Zeus terwijl je aan het spelen bent. De oppergod breekt constant in met zijn eigen commentaar op gebeurtenissen. De verwijzingen naar bekende en minder bekende mythes vliegen je daarbij om de oren. Het is duidelijk dat het team achter Assassin’s Creed Odyssey nog veel inspiratie over had na hun onderzoek naar het oude Griekenland.

De gevechten scoren een voldoende, maar zijn verder niet bijzonder. Het is volkomen vergelijkbaar met Assassin’s Creed - pareren, ontwijken, een lichte en zware aanval: het is allemaal bekende kost. Het is niet zo vloeiend als een echt goede actiegame kan zijn, maar het volstaat om het eiland te ontdoen van allerlei demonen, harpijen en ander kwaadaardig gespuis.

Immortals Fenyx Rising voelt als de kleine, maar betekenisvolle opschudding die Ubisoft nodig had.

-

Helaas kan dit deel van de game soms wel wat uit balans zijn. Vooral de vogel die je als metgezel verdient, is eigenlijk te sterk. Je kan deze fladderende feniks drie kogels op je vijand laten afvuren, die ook nog eens verdovend werken. Die aanval kun je ongelimiteerd inzetten, zolang je voldoende stamina hebt. Stamina krijg je terug als je een vijand slaat, wat dan weer heel makkelijk is als ze verdoofd zijn. Je kunt zelfs een upgrade inzetten waardoor elke vogelkogel je extra stamina oplevert, zodat je eigenlijk oneindig door kunt blijven schieten. Of je zorgt ervoor dat elk schot je gezondheid herstelt, zodat je bijna niet meer dood kunt gaan.

©GMRimport

Wilde adem

Voor de rest leent Immortals vooral elementen van Zelda: Breath of the Wild. En waarom ook niet? Het is verbazingwekkend hoe weinig games nog van deze moderne klassieker hebben gekopieerd, maar Ubisoft schaamt zich nergens voor. Zo is alles in de wereld beklimbaar, zolang je een goed gevulde staminabalk hebt. Eenmaal boven kun je met speels gemak naar beneden zweven. Net als in de inspiratiebron is de wereld daar helemaal omheen ontworpen. Overal vind je uitkijkpunten, of word je zicht juist belemmerd door iets dat je eerst moet beklimmen. Sommige rotswanden zijn aanvankelijk te hoog en vereisen een grotere staminabalk. Nog een geleend element: je scant zelf de wereld om je heen naar opvallende punten en kan die markeren met een gekleurde pin.

Het benoemen van dit kopieergedrag is overigens geen kritiek. Het is juist fijn dat die typische Ubisoft-gameplay deze kwaliteitsimpuls krijgt. Ook de puzzelsecties zijn bijvoorbeeld zonder pardon overgeheveld uit de vorige Zelda. In Vaults (oftewel Shrines) krijg je een aantal stevige raadsels voor de kiezen, waarbij je meestal ballen, kisten of knoppen op de juiste manier moet manipuleren. Deze puzzels zijn slim vormgegeven en laten je hersenen regelmatig kraken, zonder je gelijk het juiste antwoord voor te willen schotelen. Aangezien deze Vaults over het algemeen optioneel zijn, vindt de game het geen probleem om je zonder hints verder te laten ploeteren. Waar andere Ubisoft-games je maar al te graag de juiste kant op sturen, word je hier dus eindelijk eens niet bij het handje gehouden.

©GMRimport

Van god los

Maar uiteindelijk is het wel weer gewoon zo’n typische Ubisoft-game. Je beklimt een standbeeld van een god, waarmee je een deel van de kaart vrijspeelt en allerlei icoontjes ziet verschijnen. Er zijn een handjevol verschillende activiteiten, van simpele zaken als kisten en gevechten tot boeiendere missies als behendigheidsuitdagingen, grote puzzels en eerdergenoemde Vaults.

Het probleem met die opzet is dat je telkens dezelfde soort activiteiten te zien krijgt. Dat gaat op een gegeven moment vervelen, omdat de verschillende gebieden erg op elkaar beginnen te lijken. Wéér al die icoontjes, en je enige beloning is nieuwe uitrusting die ongeveer even goed is, of materialen waar je nieuwe vaardigheden mee koopt of je levens- en staminabalk mee uitbreidt. Het uiterlijk van elk gebied is dan wel anders, maar de activiteiten - en zelfs de vijanden - zijn over het algemeen hetzelfde. Dan heb je alleen de verhaalmissies om je aan vast te klampen.

Het tempo van de game zakt daardoor tegen het einde behoorlijk in. Het verhaal werkt naar een crescendo toe, maar ondertussen kom je wéér in een nieuw gebied met wéér dezelfde soort puzzels. Het verhaal kan de speeltijd van zo’n vijftien tot twintig uur niet dragen. Met wat extra zijmissies en een stapeltje optionele activiteiten en puzzels inbegrepen hadden wij uiteindelijk dertig uur op de teller staan, en dat was ook ruim voldoende. Al staan er nog tientallen icoontjes op ons te wachten in die open wereld.

Maar die dertig uur waren wel een verrassende en sprankelende ervaring. Immortals Fenyx Rising voelt als de kleine, maar betekenisvolle opschudding die Ubisoft nodig had. Het fundament van de game is hetzelfde als bij zoveel anderen, maar het heeft net iets extra’s. Dat zit hem in het grappige schrijfwerk, in het pure plezier van iets beklimmen en er daarna met je vleugels vanaf zweven, in de slimme puzzels en de kleurrijke wereld. Immortals heeft een vleugje magie dat een glimlach op je gezicht tovert. Dat vleugje is dan wel van Zelda gestolen, maar dat mag de pret niet drukken.

Deze game is getest op een Xbox Series X en kort op een Xbox One. Immortals Fenyx Rising komt op 3 december uit voor PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X/S, Nintendo Switch, pc en Stadia.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
Aankomende The Last of Us-aflevering heet 'Through the Valley'
Gamer.nl
Nieuws

Aankomende The Last of Us-aflevering heet 'Through the Valley'

De aflevering duurt ongeveer een uur

HBO heeft iets meer informatie gedeeld over de aankomende tweede aflevering van het tweede The Last of Us-seizoen die in de nacht van aanstaande zondag of maandag online komt.

De aflevering heet 'Through the Valley' en beslaat ongeveer een uur. De officiële beschrijving luidt als volgt: "Een storm vormt zich in de bergen terwijl de inwoners van Jackson Hole zich voorbereiden op het ergste gedurende steeds meer waarnemingen van geïnfecteerden. Ondertussen weegt Abby haar opties af."

'Through the Valley' werd geregisseerd door Mark Mylod, die eerder al hoge ogen gooiden met afleveringen zoals 'Conor's Wedding' in Succession. De verwachtingen voor de tweede episode zijn dan ook hooggespannen bij fans. De naam van de aflevering is overigens een referentie naar het nummer dat Ellie speelt in de eerste trailer van The Last of Us: Part 2.

Het tweede seizoen van The Last of Us is afgelopen maandagochtend van start gegaan. Het tweede seizoen verfilmt een gedeelte van de game The Last of Us: Part 2, en beslaat zeven afleveringen, waarvan de tweede dus gedurende dit paasweekend volgt. De komst van een derde seizoen werd eerder al bevestigd.

View post on X

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
Nieuwe Frostpunk-game staat voor 2027 gepland
Gamer.nl
Nieuws

Nieuwe Frostpunk-game staat voor 2027 gepland

Ook werkt de ontwikkelaar aan een game 'op grotere schaal' voor release in 2029

11 Bit Studios heeft een nieuwe Frostpunk-game in ontwikkeling, die op zijn vroegst in 2027 moet verschijnen.

Dat blijkt uit de bekendmaking van de meest recente resultaten van het bedrijf. Er zijn al twee games in de Frostpunk-reeks uitgekomen - het tweede deel verscheen afgelopen jaar. In de spellen moeten spelers een stad in een nieuwe ijstijd zien te managen.

Details over de nieuwe Frostpunk-game zijn er op moment van schrijven nog niet, behalve dat specifiek wordt gemeld dat de game zich afspeelt in het "Frostpunk-universum". Mogelijk gaat het dus niet specifiek om Frostpunk 3.

11 Bit Studios liet daarnaast weten dat men ook werkt aan een "game op grotere schaal" die gepland staat voor 2029. Daarnaast zijn er ideeën voor meer games, waarvan de ontwikkeling in de nabije toekomst moet beginnen.

Ondertussen werkt 11 Bit Studios nog aan updates voor Frostpunk 2 en moet ook de consoleversie van het spel nog uitkomen. Die staat voor zover bekend gepland voor een release ergens aankomende zomer.

Harry Hol beloonde de pc-versie van de game vorig jaar met een 8 in de Gamer.nl-review: "Frostpunk 2 is een enorm sfeervolle en diepe strategiegame. Keuzes zijn betekenisvol en door de constante tijdsdruk voelt het echt alsof alles elk moment vreselijk fout kan gaan. Soms is het spel daardoor wat zwaar op de hand. Het had misschien wat humor kunnen gebruiken als contrast voor alle ijzige ellende. Het risico van te veel gesimuleerde leed, is dat de zwaarste beslissingen je daardoor soms koud laten op een persoonlijk niveau. Want het doel blijkt bijna altijd de middelen te heiligen. Dit maakt van Frostpunk 2 een van die unieke spellen waarin je nooit echt de ‘good guy’ kan zijn, maar alleen ‘minder slecht’. En dat levert een waardevolle en goed gemaakte ervaring op."

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!