Half-Life: Alyx is alles dat virtual reality dit jaar nodig had
Naast de gezamenlijk gekozen Top 25 van 2020 vertellen Gamer.nl-redacteuren in deze rubriek individueel over de spellen die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze hebben gemaakt. Want ondanks de coronacrisis bleven die games ‘gewoon’ uitkomen. Vandaag: Bastiaan Vroegop met Half-Life: Alyx.
Hoewel virtual reality in de afgelopen vier jaar flink op stoom kwam, zijn we nog lang niet op het punt waar ik nu graag wilde zijn. De technologie werkt fantastisch, maar het aanbod qua games - hoewel inmiddels vrij groot - rust nog grotendeels op experimentele titels en kleine indies. Spellen als Astro Bot: Rescue Mission en Beat Saber zijn vooral gevestigde namen onder vr-gamers, die mensen zelden weten te overtuigen om een eigen headset te kopen.
Met Asgard's Wrath probeerde Oculus in 2019 een triple-A-ervaring in vr neer te zetten: een geweldig spel dat ook goed werd ontvangen. Het werd echter nooit de blikvanger die virtual reality op dit moment echt nodig heeft: een game die hordes mensen met een PlayStation of Xbox overtuigt deze technologie toch eens een kans te geven. Maar dat was 2019 - inmiddels hebben we Half-Life: Alyx om dat gat mee te vullen.
©GMRimport
Eindelijk een ‘vervolg’
Ik hoef de gemiddelde Gamer.nl-bezoeker waarschijnlijk niet uit te leggen waarom een nieuwe Half-Life zoveel koppen kan keren. Er zijn weinig franchises waarbij zo lang op een vervolg is gewacht. En hoewel Half-Life: Alyx strikt gezien een prequel is, nemen velen inmiddels genoegen met zelfs het kleinste beetje informatie om het verhaal verder te duiden. Het is een game met een einde dat zowat alles dat we over Half-Life dachten op zijn kop zet, en daarmee voor velen onder ons verplichte kost.
Het is inmiddels de perfecte game om naar te wijzen als iemand een volgende keer vraagt "of er nou wat in vr te spelen is". Dat doet mij als vr-evangelist goed - in de jaren hiervoor ging het al snel over games in nieuwe franchises of met experimentele ideeën, die alleen de meest fanatieke gamers over de streep trekken. Maar er is nóg een reden waarom de game dit jaar bovenaan mijn lijst staat. Hij is, heel lomp gezegd, gewoon heel erg goed. Het is niet alleen een goede vr-game, maar slaat ook alles op spelcomputers uit het veld.
©GMRimport
Lekker graaien
Want wie had gedacht dat Half-Life zo ontzettend logisch in virtual reality aanvoelt? Het lagere tempo van schietpartijen, de rustige momenten voor puzzels en de stealthsegmenten worden allemaal perfect geaccentueerd door de technologie. Het is een game die volledige concentratie van je verlangt, wat in vr perfect bijdraagt aan het gevoel van (excuseer de cliché) immersie. Iedere stap die je zet en kogel die je lost doet ertoe, en je staat er perfect bij stil. Je bent er immers 'echt'.
Het is inmiddels de perfecte game om naar te wijzen als iemand een volgende keer vraagt "of er nou wat in vr te spelen is".
-
Het zwaartekrachtpistool uit Half-Life 2 is ingeruild voor een paar handschoenen, die meteen een probleem oplossen waar veel vr-games last van hebben. Ze laten je objecten van ver weg naar je toe trekken. Hierdoor graai je net zo gretig als in gewone 2D-games, zonder door je rug te gaan tijdens het constante bukken richting de grond. En omdat deze mechanic is verpakt in speciale zwaartekrachtgadgets, voelt het nooit alsof je een onnatuurlijk systeem bedacht door een gameontwerper gebruikt. Half-Life: Alyx speelt zo natuurlijk als een 'gewoon' spel, zonder dat je ooit je handen omruilt voor een archaïsch voelende gamecontroller.
Tegelijkertijd smelt Alyx subgenres samen met een elegantie die we de afgelopen jaren slechts spaarzaam bij andere games zagen. Het ene moment schiet je vol zelfvertrouwen in het rond, om iets later bang rond te sluipen om vijanden in een duister riool te vermijden. Het is nooit puur een actie- of stealthgame, maar pakt onderdelen hieruit op momenten dat ze het verhaal dienen.
©GMRimport
Verplichte kost
Dat maakt het bijna jammer dat Alyx zo'n dure set-up vereist - het is één van de weinige grote vr-games die een flinke game-pc en daarvoor bedoelde bril vereist. In voorgaande jaren had ik iedereen geadviseerd een headset te halen voor een game als deze, maar het wordt eind 2020 steeds duidelijker dat vr meer richting zelfstandige brillen zoals de Oculus Quest beweegt. Dit jaar verscheen ook een nieuwe Medal of Honor voor vr op pc, maar mijn eerste ervaringen daarmee zijn lang niet zo positief.
Maar wie de pc al in huis heeft, kan gelukkig de recente Quest-brillen aansluiten om deze game alsnog te ervaren. En dat ben je jezelf dan eigenlijk ook verplicht.
