In Get Even speel je een huurling die een meisje moet redden. Of een krankzinnige met geheugenverlies? Of allebei? Of heb je waanbeelden? Daarachter komen is het doel van Get Even. De game speelt zich af in een gesticht, waar een onzichtbare dokter experimenteert met herinneringstherapie door een benauwend uitziend hoogtechnologisch vizier om je hoofd te klemmen.
Alternerend tu en het labyrintische, afbrokkelende, met graffiti bekladde gangenstelsel van het gesticht en de afwi elende locaties van flashbacks, probeer je de gaten in je geheugen te vullen en kom je erachter wie je bent, wat je hebt gedaan, hoe en waarom.
Focus and explore
De game begint met een scene waarin je de ontvoerde Grace tijdens je reddingsmi ie aan een stoel gebonden vindt met een zwaar explosief om haar nek (een dag na de aanslag in Manchester en een dag voor de release van de game besloot Bandai Namco daarom ook om de game een maand later uit te brengen). De bom gaat af en je wordt wakker in een gekkenhuis met meer vragen dan antwoorden.
De mysterieuze Red, die een experiment met je lijkt uit te voeren, geeft je opdracht rond te dolen op zoek naar aanwijzingen. Vanaf dat punt voert de game je door een aantal verschillende locaties, waarin het telkens zaak is op zoek te gaan naar documenten, foto’s, audiotapes en andere bewijzen van een vergeten leven.
Het grootste deel van Get Even omhelst het doorkruisen van het gesticht, dat intentioneel doolhofachtig is gemaakt om je eigen mentale verwarring te reflecteren. En dat is goed gedaan, want de speler zal ook hoofdbrekens ervaren om elk punt van bestemming te bereiken. De gangen zijn nauw, de kamers donker, overal kraakt en piept er iets, je hoort het krankzinnige geraaskal van andere patiënten vanachter muren en het hele gebouw geeft een vijandige indruk.
Het blijft de vraag of het gebouw er daadwerkelijk zo uitziet of dat je personage dat alleen maar zo denkt te zien. Ongeacht het antwoord op die vraag, blijven de omgevingen (en ook de flashbacklocaties) onnodig omwonden. Het emotionele effect is gaaf, maar zonder echte vijande en uitdaging lukt het je niet om in het verhaal te komen of om dat überhaupt te willen.
Waar Get Even er een zware klus aan heeft om je aandacht vast te blijven houden (het spel komt ook ontzettend traag op gang), gaat het spel ‘t ontketenen van met name schichtigheid wel goed af. Hoe Get Even met geluid omgaat is erg knap. De soundtrack van Olivier Deriviere, herinnerd voor Remember Me, is iets om je over te verheugen en is vanaf de eerste maat herkenbaar. Dat maakt het des te spijtiger dat er maar zo weinig muziek in de game te horen is.
Je oren zijn grotendeels overgeleverd aan het zwaar ademende hoofdpersonage, wiens hevig gehijg verergert naarmate hij meer spanning voelt (ironisch genoeg vrijwel altijd, dus). Toch is geluid een broodnodige indicator in elke omgeving en zul je je oren continu gespitst moeten houden.
Mi ing in action
In Get Even heb je beschikking over een geavanceerde smartphone met een zestal apps om je omgeving te scannen (en zo anders onzichtbare doorgangen te vinden), met uv-licht naar sporen te zoeken, op een plattegrondje de locaties van je weinige vijanden te zien of om eerder ontvangen tekstberichtjes terug te lezen.
Je telefoon is je machtigste wapen, ook al beschik je over een gaaf wapen waarmee je om de hoek kunt schieten. Spijtig is dat de smartphone je het te makkelijk maakt, omdat ‘ie alle uitdaging wegneemt van het plotseling geconfronteerd worden met vijanden: je weet immers waar ze zich bevinden. Dat geldt ook voor het vinden van goed verborgen aanwijzingen of doorgangen, want die springen nogal in het oog. En als het met de smartphone niet lukt, zegt Red wel wat je moet doen.
Doordat er zo weinig tegenstanders in het spel zitten – in de flashbacksequenties meer dan in het gekkenhuis zelf – doet het er vaak ook niet toe of je sluipt of als een dolleman overal doorheen stormt. Dat is best vreemd, omdat de game er prat op gaat dat je voorzichtig en stil moet doen. Toegegeven, de oplettende vijanden waar je op stuit hebben je binnen de kortste keren in de smiezen (echt sluipen is daarom best lastig), maar dat is niets dat niet opgelost kan worden met een paar schoten van je geweer. Eigenlijk mag je dat niet doen, want de game belooft je dat er consequenties zullen zijn voor elke buitensporigheid, maar daar is gedurende de loop van een playthrough niet veel van te merken. Je zult Get Even daarom een aantal keer moeten spelen om de volledige game te ervaren.
Toch kent Get Even een aantal zeer sterke pa ages. Denk met name aan de wat abstractere openbaringen die het hoofdpersonage kent, waarmee je door alle verwarring prikken kunt. Zulke pa ages zijn haast metaforisch en prachtig vormgegeven. De graphics van de game zijn erg fraai en zetten de wereld ijzersterk neer. Het werelddesign is, hoe onhandig het ook is, zeer intentioneel en nauwgezet. Een prachtig decor voor een prachtige game, maar dat is er helaas niet van gekomen.
Veel ambities worden niet waargemaakt: het shooteraspect van de game is, ondanks een tof wapen, slechts van miniem belang, het sluipen doet er ook niet echt toe, de exploration-elementen zijn gaaf maar daarin neemt de game je te veel aan de hand en het verhaal, hoewel intere ant, ontwikkelt zich veel te snel van erg verwarrend naar erg voorspelbaar. Het is goed om veel te willen, maar soms werkt eenvoud het beste. Net als het hoofdpersonage weet je niet zo goed waar je met deze game aan toe bent en dat is een spijtige gemiste kans.
Get Even is te spelen op pc, PlayStation 4 en Xbox One en is verkrijgbaar op Steam voor €29,99.