Forager laat zich niet makkelijk classificeren. Het spel toont zoveel gelijkenissen met games uit andere genres dat Forager fundamenteel verandert naarmate we meer tijd in het spel steken. Gedurende de eerste uren van het spel ben je net als in Terraria grondstoffen aan het delven, terwijl je even later inkomsten genereert om net als in Stardew Valley faciliteiten verder uit te breiden. Daarnaast heeft Forager een vechtsysteem en puzzelelementen die verrassend genoeg veel doen denken aan The Legend of Zelda.

Dat het ontwikkelaar Hopfrog is gelukt om verschillende aspecten uit andere games te combineren zonder dat het spel echt chaotisch wordt, is op zijn minst bewonderenswaardig te noemen. De keerzijde van het feit dat Hopfrog leentjebuur speelt bij zoveel andere games is dat de game eigenlijk op geen enkel gebied excelleert.

©GMRimport

Van alle markten thuis

Net als de meeste games die veel te danken hebben aan Minecraft, begint ons avontuur op een eilandje met hier en daar wat bomen en rotsen. Met niets meer dan een pikhouweel in de hand sprokkelen we de nodige grondstoffen bij elkaar om een oven te bouwen. Zodra de oven staat is het zaak om zoveel mogelijk grondstoffen te vergaren om materialen te smeden zoals staal, ijzer en goudstaven. Laatstgenoemde is van belang om munten mee te slaan waarmee nieuwe eilandjes gekocht kunnen worden. Elk eiland voegt iets unieks toe aan het spel. Op het ene eiland vinden we een museum waar grondstoffen die we gedurende het spel vinden opgeslagen dienen te worden, terwijl andere eilanden kerkers bevatten of npc’s die op zoek zijn naar zeldzame grondstoffen.

Waar het in Forager uiteindelijk dus om draait is het verzamelen van grondstoffen. Hoewel dit soort eentonige gameplay verveling in de hand speelt, weet Forager dit te voorkomen, omdat we telkens benieuwd zijn naar wat het volgende eiland voor ons in petto heeft. Het progressiesysteem gooit echter al gauw roet in het eten. Indien de economietak van de skill tree wordt uitgebouwd, wordt het bijvoorbeeld mogelijk om banken te bouwen om zo munten te verdienen. In plaats van dat we grondstoffen delven om munten te slaan beschikken we nu over een volledig geautomatiseerde inkomstenbron om eilandjes te kopen.

Het zijn dit soort manieren van progressie boeken waarbij je geleidelijk in plaats van actief steeds passiever deelneemt aan Forager. Door bepaalde processen te automatiseren kun je op een gegeven moment zelfs achterover leunen, terwijl het spel langzaam maar zeker taken van je uit handen neemt zonder dat je je aandacht erbij hoeft te houden. Dat maakt dat het leukste aspect van het spel, grondstoffen delven, uiteindelijk geen nut meer heeft, aangezien dit automatisch voor je wordt gedaan.

De eerste paar puzzels bieden dan wel weer voldoende uitdaging om actief deel te nemen aan het spel, maar vervallen vrij snel in herkenbare patronen met voorspelbare beloningen als resultaat. Zo komen we in een kerker waarin we poorten moeten voorzien van stroom door elektrische kubusvormige objecten te verschuiven. Iets soortgelijks kennen we bijvoorbeeld uit Zelda: Breath of the Wild. Maar waar de puzzels in Zelda steeds complexer worden, vergen die in Forager niet al te veel ruimtelijk inzicht. Dat het spel vrij snel zo makkelijk wordt, maakt ook dat gevechten nooit uitdagend zijn. Je kunt namelijk vrij snel je personage levelen en betere uitrusting en vaardigheden vrijspelen, waardoor we zelfs met het grootste gemak de vloer aanvegen met eindbazen die ons opwachten in de kerkers. Als beloning staat er uiteraard een schatkist met betere uitrusting op je te wachten wat het verkrijgen van grondstoffen wederom vereenvoudigt.

©GMRimport

Minimale inspanning, maximale resultaat

Wie tussen de regels door leest, merkt wellicht op dat het meest consistente aspect van Forager grinden is. Vanaf het begin van het spel ben je continu aan het grinden om meer eilanden vrij te spelen, betere uitrusting te vergaren en nieuwe vaardigheden te ontgrendelen, puur omdat dit het doel is van Forager. Het spel geeft de nieuwsgierige speler telkens net genoeg om zijn ontdekkingsreis toch voort te zetten. En dat terwijl het spel geen verhaal bevat en na verloop van tijd steeds minder inspanning van je vraagt.

Forager excelleert helaas op geen enkel gebied. Elk element van het spel is goed genoeg uitgewerkt, maar schiet net tekort om te imponeren. Grondstoffen delven en je fantasie de vrije loop laten zoals in Minecraft zit er helaas niet in. Land bewerken net als in Stardew Valley is op zich leuk, maar voegt weinig toe aan de spelervaring aangezien dat op een gegeven moment geautomatiseerd is. Ook ben je geen held zoals Link dat is in The Legend of Zelda en wordt zelfs het vechten tegen vijanden geautomatiseerd met behulp van drones. Uiteindelijk realiseer je je dat Forager niets meer dan entertainment is in zijn meest basale vorm. Het spel houdt je bezig om je maar bezig te houden. Niet zozeer omdat het leuk is, maar puur omdat het kan, meer niet.

Forager is nu beschikbaar voor pc en verschijnt binnenkort voor Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Drinkbox Studios, de ontwikkelaar van de Guacamelee-spellen, zal in 2025 zijn nieuwe game aankondigen.

Dat heeft de ontwikkelaar laten weten op social media. Details over de nieuwe game werden niet gegeven, maar zullen dus wel in 2025 volgen.

Drinkbox Studios is vooral bekend van de twee Guacamelee-games, metroidvania's met een focus op platformgameplay. Het meest recente wapenfeit van de studio is echter het in 2022 verschenen Nobody Saves the World.

In Nobody Saves the World stappen spelers in de schoenen van Nobody, een personage dat ruim vijftien verschillende gedaanten kan aannemen. Elke gedaante beschikt over een unieke vaardigheid, die spelers moeten combineren om puzzels op te lossen en quests te voltooien.

Een insider claimt dat de spellen Call of Duty: World at War en Singularity in de loop van 2025 naar Xbox Game Pass komen.

Sinds Activision Blizzard onderdeel uitmaakt van Microsoft zijn er diverse games van de uitgever op Game Pass verschenen, waaronder Crash Bandicoot N. Sane Trilogy, Diablo 4, Call of Duty: Modern Warfare 3 en Spyro Reignited Trilogy. Ook is op release meteen Call of Duty: Black Ops 6 op Game Pass geplaatst. Het is echter duidelijk dat de oude games van Activision Blizzard verspreid worden uitgebracht op de abonnementsdienst.

Volgens insider eXtas1s kunnen Game Pass-abonnees volgend jaar in ieder geval Treyarchs Call of Duty: World at War en Raven Softwares Singularity verwachten. Beide games zouden rond mei 2025 aan de dienst worden toegevoegd. Tot slot meldt de insider dat mensen in maart ook een andere Call of Duty-game op Game Pass kunnen verwachten, maar wordt geen titel genoemd. Officieel is op moment van schrijven nog niets officieel bevestigd.