Na jaren aan multiplayergames, is er eindelijk weer een Dragon Ball Z-titel die zich richt op de solitaire fans. Kakarot is een rpg, die zich helaas niet kan meten met zijn genregenoten.

Het is inmiddels ruim vijftien jaar geleden sinds Buu's Fury voor de Game Boy Advance verscheen. Het was het laatste 'echte' rollenspel gebaseerd op de Japanse animatiereeks, dat ondanks gematigde kritieken nog steeds een warm plekje heeft in de harten van Dragon Ball-fans.

Op dat sentiment probeert ontwikkelaar Cyberconnect2 nu in te spelen met Dragon Ball Z: Kakarot. De studio was in de afgelopen jaren al verantwoordelijk voor de .hack-rollenspellen en recente Naruto-fighters, wat ze de hofleverancier voor games gebaseerd op Japanse anime maakt. Met Kakarot mikken ze op een grootse schaal: de game behandelt het volledige verhaal van Dragon Ball Z, vanaf de komst van Raditz tot en met het gevecht tegen Majin Buu.

©GMRimport

Het gevechtssysteem lijkt een beetje op dat uit eerdere 3D-vechtspellen in de Dragon Ball-reeks, zoals Budokai Tenkaichi en Xenoverse. Je vliegt rond in een driedimensionale omgeving, waar je simpele combo's aan elkaar rijgt en krachtige superaanvallen afvuurt. In Kakarot is het systeem een tikje aangepast om het meer een rollenspel te maken, zodat je bijvoorbeeld tijdens een vijandelijke aanval kunt blokkeren.

Daarbij is ook de eerdere diepgang wat verloren gegaan. Je slaat simpelweg door meermaals op dezelfde knop te rammen, zonder dat er ruimte is voor complexere technieken. De standaard vijanden die je tegenkomt zien er na verloop van tijd anders uit, maar vechten allemaal op exact dezelfde manier. Hierdoor is er alleen variatie in de baasgevechten, waarvoor je het hoofdverhaal moet volgen.

Open, betekenisloze wereld

Kakarot heeft een soort van open wereld. De game is opgesplitst in meerdere grote gebieden, waar je lopend of vliegend doorheen beweegt. Daar kun je zijmissies starten, voedsel en grondstoffen vinden en vechten tegen sterke monsters die rondvliegen. Op papier is dat een leuk idee, maar het heeft een magere uitvoering.

Zo zit bijna iedere missie die je naast het hoofdverhaal speelt hetzelfde in elkaar: je krijgt de vraag om wat materialen bij elkaar te rapen, die je vervolgens inlevert voor een beloning. Door de gigantische rotsnelheid waarmee je vliegt heb je dat vliegensvlug gedaan, en vijanden die je tussendoor tegenkomt zijn in no-time uitgeschakeld. De dialogen om zo’n missie heen zijn slecht geschreven en de beloningen zijn amper de moeite waard, waardoor het onduidelijk is waarom je de moeite zou nemen.

Hoewel de gebieden in de game groots zijn, voelen ze ook kil en leeg aan. Cyberconnect2 probeert dat te verhullen door iedere regio vol te gooien met zwevende bollen, die je kunt verzamelen om nieuwe upgrades te kopen. Dat voelt gek en archaïsch aan, alsof je in een oude Sonic-game ringen zoekt of in Superman 64 door ringen vliegt. Bovendien is het amper de moeite waard, want uiteindelijk verdien je honderden bollen door simpelweg vijanden uit te schakelen.

©GMRimport

Levelen heeft geen zin

Het kan aanlokkelijk zijn om alsnog de wereld in te vliegen en willekeurige vijanden uit te schakelen, om zo je personages gaandeweg sterker te maken. Kakarot profileert zich als een rpg, eentje die je continu verleidt om punten op te sparen voor nieuwe superaanvallen en andere vaardigheden. Maar je komt bedrogen uit nadat je dit eens hebt geprobeerd. Alle optionele content geeft buitengewoon weinig ervaringspunten, terwijl het verder spelen van het verhaal je gigantisch snel in level laat groeien.

Het moge duidelijk zijn: Kakarot doet zich voor als een rollenspel, maar geeft je in werkelijkheid amper controle over de groei van je personages. Dat is ook terug te zien in de manier waarop je nieuwe aanvallen vrijspeelt. Je kunt upgrades kopen via een uitgebreide skilltree, maar na een paar investeringen houdt het al op: dan moet je een specifiek hoofdstuk bereiken om de rest te ontgrendelen. De game wil eigenlijk gewoon dat je het hele rpg-systeem negeert en slaafs het verhaal volgt.

Daar hebben we tot op zekere hoogte wel begrip voor: je wil immers niet dat Goku na lang grinden al Super Saiyan kan worden, nog voordat zijn beste vriend door Frieza wordt vermoord. Maar het bewijst wellicht waarom het verhaal van Dragon Ball, dat leunt op de power-ups en nieuwe aanvalstechnieken van de helden, zich niet leent voor een rollenspel zoals deze. Had Kakarot een eigen verhaal, dan zou dat leiden tot een vrijer en creatiever spel.

Hoewel de game het hele verhaal probeert na te vertellen, is het stiekem wel een vereiste dat je Dragon Ball Z ooit hebt gekeken. Grote delen worden weggelaten en plottwists zitten verstopt in snelle bijzinnen, waardoor je helemaal in de war raakt als nieuwkomer.

©GMRimport

Bugs, bugs, bugs

Bovenstaande kritiekpunten gaan ook gepaard met een waslading aan foutjes en bugs in de game. Bij ons bleef de game ongeveer twee keer per uur een paar seconden hangen, vermoedelijk omdat niet alles goed was ingeladen. Spelfiguren die op de grond moesten staan zweefden er een paar meter boven en vijanden werden soms ineens onzichtbaar.

Daarnaast lijkt de game op een aantal punten simpelweg afgeraffeld. Tijdens meerdere tussenfilmpjes zagen we dat dialoog twee keer achter elkaar werd herhaald, vermoedelijk omdat ergens een regeltje code dubbel was blijven staan. Het geeft de indruk dat zelfs Cyberconnect2 niet meer heeft omgekeken naar deze game - een voorbeeld dat we misschien maar moeten volgen.

Dragon Ball Z: Kakarot is nu beschikbaar op pc, PlayStation 4 en Xbox One. Voor deze recensie is de game gespeeld op PlayStation 4 Pro.

©GMRimport

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."