Header

Dragon Ball FighterZ

Zeker geen ballengame

In de afgelopen jaren zijn een hoop matige Dragon Ball-games de revue gepasseerd. Een licentiedeal verplicht Namco Bandai om zo'n beetje ieder jaar een nieuwe game uit te brengen, mits ze de licentie willen behouden. De nadruk op middelmatigheid lijkt met de komst van Dragon Ball FighterZ eindelijk voorbij. En dat is vooral te danken aan een oude bekende in de vechtgamewereld.

Dragon Ball FighterZ is namelijk ontwikkeld door Arc System Works, de studio die we ook wel kennen van de Guilty Gear- en BlazBlue-reeksen. Het bedrijf is daardoor niet alleen gespecialiseerd in het ontwikkelen van fighters, maar weet ook als geen ander daar een flink anime-sausje overheen te gieten. Een stijl waar Dragon Ball FighterZ ontzettend goed op weet aan te sluiten.

De game gebruikt dezelfde aangepaste Unreal 4 engine uit de meest recente Guilty Gears. Personages zien er uit als tweedimensionale sprites, maar zijn in werkelijkheid 3D-modellen. De camera kan hierdoor tijdens een Kamehameha-straal ineens van perspectief wi elen om een dynamische scène te creëren, zonder dat de game de charme van een spritefighter verliest. Daar schuilt het één en ander bij in de achtergrond. Personages hebben bijvoorbeeld dezelfde hoeveelheid animatieframes als een 2D-sprite. Dat zou er in iedere andere game raar uitzien, maar in FighterZ benadrukt het juist de animatiestijl die we ook van de tv-serie kennen.

Je speelt met een team van drie vechters tegen drie andere tegenstanders. Je zou denken dat zo'n zesmans knokpartij flink wat tijd in beslag neemt, maar de werkelijkheid is anders. De energiestralen, aanvalscombinaties en speciale superaanvallen vliegen je om de oren, waardoor je vaak binnen een minuut alweer aan een nieuw gevecht toe bent. Dat alles ziet er fenomenaal uit. De game is moeilijk te onderscheiden van moderne Japanse animatie - en in één gevecht gebeurt meer dan in bijvoorbeeld tien goed geanimeerde afleveringen van Dragon Ball Super.

Makkelijk te leren

Al die drukte ziet er gecompliceerd uit, maar FighterZ is verra end makkelijk om op te pikken. Met de actieknoppen voer je een zachte, gemiddelde of harde klap uit, of schiet je een energiebal. Druk je op de rechtertrekker, dan schiet je in een snelle sprint naar je vijand toe om aan te vallen. Speciale vaardigheden worden bijna allemaal uitgevoerd door een kwartcirkel naar voren of achteren te maken op de richtingsknop, gevolgd door het indrukken van één of twee actieknoppen.

Die simpliciteit zorgt er voor dat personages in de basis ongeveer hetzelfde spelen. Dragon Ball FighterZ is niet vergelijkbaar met bijvoorbeeld een Street Fighter, waarin een personage zoals Guile 'oplaadaanvallen' gebruikt door een richting naar achteren te blijven indrukken. Als je de kwartcirkel meester bent van één personage, leer je vrij snel om met de rest te spelen.

Toch zijn er verschillen zodra je de diepte in duikt. Hoewel je bij iedereen aanvallen hetzelfde uitvoert, zijn deze vaardigheden allemaal net iets anders in uitvoering. Goku schiet bijvoorbeeld bij het activeren een sterke Kamehameha af, terwijl de volwa en variant van Gohan zijn potentie op die manier ontgrendelt en nieuwe parameters aan zijn basisvaardigheden geeft.

Je kunt een combinatieaanval uitvoeren door een lichte, medium en zware aanval na elkaar uit te voeren. Daarbinnen zit vaak lichte variatie per personage - waardoor je soms complexere combo's aan elkaar kunt rijgen. De game laat je ook een simpele basiscombo uitvoeren door meermaals op de lichte of medium aanvalsknop te drukken, maar hier haal je nooit de maximale schade uit zoals bij een complexere combinatie.

Zoning

Net als iedere capabele vechtgame draait FighterZ grotendeels om de locatie waar je personage zich bevindt in het gevecht. Sommige personages bewaren liever een kleine afstand, terwijl anderen van dichtbij op de grond het beste klappen afdelen. Deze 'zoning' gebruikt een simpel systeem waarmee jij en je vijand om territorium kunnen vechten. Dit bestaat uit drie aanvallen: de ki-aanval, de 'super dash' en een uppercut. Je kunt ki-aanvallen schieten om een tegenstander van veraf te belagen, maar met een super dash sprint je door deze energiebollen heen alsof het regendruppels zijn. Probeert iemand continu dichtbij je te komen? Dan kun je met een uppercut hem van je afslaan om je voordeel te behouden. Het zorgt ervoor dat je constant in de gaten moet houden wat je vijand doet, zonder dat je daar complex knoppenwerk tegenover hoeft te zetten.

FighterZ lijkt qua complexiteit een beetje tu en Street Fighter en een casualgame zoals Super Smash Bros. in te zitten. Ieder personage heeft aan de oppervlakte een klein beetje om te leren, maar daaronder schuilt meer nuance voor spelers die daar naar op zoek zijn. Dat is een geweldige combinatie waardoor Dragon Ball verra end makkelijk op te pakken is voor mensen die dit genre zelden hebben gespeeld. En blijf je plakken, dan zijn er doortrapte strategieën om te leren.

Vooral online

Daarmee is de kern van Dragon Ball FighterZ ijzersterk. Dat is belangrijk, want in de praktijk is deze kern het enige dat je in de game vindt. Er is een verhaalmodus die moet motiveren om alleen te spelen, maar deze bestaat uit het verslaan van tientallen 'klonen' in een plot dat duidelijk is geschreven om de speelduur op te rekken. Van de creatieve overgangen tu en filmpjes en gevechten zoals in de recente Mortal Kombat-games is helaas geen sprake.

Nee, je zult vooral online of offline tegen anderen spelen. De basis daarvoor is op zich aanwezig: je kunt casualpotjes spelen of strijden om een positie op de ranglijsten, of offline een toernooimodus met tientallen vrienden opzetten. We mi en alleen een wat soepelere manier om samen met een vriend online te spelen. Je kunt een 'ring match' starten om samen een virtuele gamekamer in te gaan, maar je moet elkaar dan eerst vinden in een vaak chaotisch online lobbysysteem. Haalbaar, maar ook best onhandig.

Lootboxen

Het is daarnaast wellicht handig te vermelden dat de game een lootboxsysteem gebruikt. De invloed daarvan is minimaal - de lootboxen bevatten hooguit alternatieve avatars voor in de online lobby en afbeeldingen voor in de chat. Op het moment zitten e entiële onderdelen zoals personages en levels er niet achter vergrendeld. We worden er alleen wat nerveus van, gezien Arc System Works op het moment werkt aan downloadbare content. Als dat via dit systeem wordt aangeboden, zou dat vervelend kunnen uitpakken.

Dat is echter een 'wat als'-scenario. Op het moment is Dragon Ball FighterZ gewoonweg een ijzersterke fighter, met zonder twijfel de beste visuele stijl binnen het genre. Deze game is mooier dan de meeste geanimeerde actieseries. Dat maakt hem niet alleen een genot om te spelen, maar ook om naar te kijken.

Dragon Ball FighterZ is beschikbaar voor pc, PlayStation 4 en Xbox One. Voor deze review is gespeeld op een PlayStation 4 Pro.