Assassin’s Creed: The Rebel Collection is onversneden piratenplezier
Reviews

Assassin’s Creed: The Rebel Collection is onversneden piratenplezier

Dat er in 2019 geen nieuwe Assassin’s Creed verschijnt, geeft Ubisoft mooi de gelegenheid om oudere delen weer eens opnieuw in de schappen te leggen. Eerder dit jaar verscheen al href="https://gamer.nl/artikelen/review/assassins-creed-3-remastered-is-een-interessante-geschiedenisles/" rel="noopener noreferrer" style="" target="_blank">Assassin’s Creed 3 Remastered</a> en nu liggen ook Assassin’s Creed 4: Black Flag en Rogue opnieuw in de winkels, gebundeld als The Rebel Collection. Exclusief voor de Nintendo Switch, maar dat is wel logisch aangezien Black Flag al in 2013 op de andere consoles verscheen en Rogue vorig jaar nog werd voorzien van een remaster.

Black Flag opnieuw uitgeven blijkt al snel een uitstekende beslissing van Ubisoft, vooral omdat juist dat deel veel onzin liet varen. Black Flag heeft geen moeilijk gewichtig wraakverhaal, geen overdadig nagebouwde wereldstad waarbij speelbaarheid uit het oog verloren is, geen namedropping om het namedroppen, geen grootheidswaanzin en focust minder op de hedendaagse verhaallijn. Black Flag draait veel meer om onversneden plezier en avontuur tijdens de Gouden Eeuw van de Piraterij, waardoor veel fundamentele minpunten die de serie destijds plaagden, makkelijker terzijde zijn te schuiven.

©GMRimport

Vallen, opstaan en zwaardvechten

Zo is het veel minder erg als je van een schutting of dakgoot dondert terwijl je iemand probeert te besluipen, omdat Edward Kenway veel creatiever is dan andere Assassins. Terwijl in andere delen je zwaard vooral bedoeld was als alternatief voor wanneer het fout ging, zijn de twee piratensabels van Kenway juist leuker om mee te vechten dan de klassieke hidden blades. Zelfs zijn pistolen, van die ouderwetse flintlocks met één kogel, schiet hij met charismatische sierlijkheid leeg.

Ook het eindeloos beklimmen van hoge gebouwen en torens zei Ubisoft (tijdelijk) vaarwel met Black Flag. In het Caribisch gebied staat hier en daar wel een kerk, maar het zijn geen gigantische bouwsels zoals de Notre Dame of de Hagia Sophia, waarin de uitdaging ‘m vooral zat in uitdokteren wat de makers wel en niet als ‘klimbaar’ hebben ingesteld. De lage huisjes van Havana en Nassau vormen daardoor veel minder een obstakel, zelfs al blijft de besturing tijdens freerunnen en klimmen grillig.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Zeeslagen en -liederen

Stealth en klimmen is sowieso ondergeschikt in Black Flag. Hoewel je af en toe heus nog wel iemand moet achtervolgen of ongezien van een hidden blade tussen de ribben moet voorzien, zit Black Flag veel meer vol (piraten)actie. Zolang Skull & Bones niet uit is, blijft Black Flag een van de beste piratengames op de markt, waarin je bemanningsleden uit volle borst vrolijke Sea Shanty’s brullen en je met speels gemak andere schepen op spectaculaire wijze entert, iets dat keer op keer bevredigend blijft.

Black Flag staat dan ook in ons geheugen als de leukste Assassin’s Creed, in ieder geval van voordat Odyssey uitkwam. Onze herinneringen blijken niet door de tijd vervalst. Het is allemaal zoveel luchtiger dan al die krampachtige wraakverhalen uit andere delen in de serie. Edward Kenway is gewoon een piraat (met een geweldige dosis charisma) die toevallig in het conflict tussen de Templars en Assassins rolt en zich vooral laat leiden door nieuwsgierigheid, hopende op misschien wat goud, maar vooral avontuur. En dat is precies wat Black Flag is: een piratenavontuur. Niets meer en niets minder.

Het blijft iets bijzonders om dergelijke games op een handheld te spelen, hoewel dat effect sinds releases als Doom en The Witcher 3 wel afneemt

-

Rogue

In zekere zin kan dat ook gezegd worden over Rogue, dat eigenlijk alles uit Black Flag nog eens dunnetjes overdoet. Hoewel Rogue qua setting wat traditioneler is (lees: het neemt zichzelf weer iets serieuzer), en wat meer gebruikmaakt van beruchte ‘klimroutes’ die vaak nauwer luisteren dan de besturing geschikt voor is, breng je ook in Rogue veel tijd door op je schip en vecht Shay Cormack met dezelfde sierlijkheid als Kenway. Rogue biedt bovendien een uniek perspectief: Cormack begint als Assassin, maar loopt gaandeweg over naar de Templars.

Technisch gezien had Ubisoft meer uit de Rebel Collection kunnen halen. We hebben sterk het vermoeden dat de PS3- en Xbox 360-edities van Black Flag zijn gebruikt als bronmateriaal, en niet de mooiere versie die op de huidige generatie spelcomputers verscheen. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de zee die minder kleurgradaties en waterrimpels vertoont. Ook is de minimap links onderin beeld op de televisie erg groot. In handheldmodus vallen dit soort details niet of nauwelijks op. Het blijft iets bijzonders om dergelijke games op een handheld te spelen, hoewel dat effect sinds releases als Doom en The Witcher 3 wel afneemt.

©GMRimport

Misschien is deze collectie wat dat betreft wel twee jaar te laat uitgegeven. Het is ook niet alsof Ubisoft veel tijd heeft genomen om de game verder te polijsten, want pop-up en houterige animaties (met name van grote wapperende vlaggen om een of andere reden) ontsieren de collectie met regelmaat. Toch heeft Ubisoft wel de moeite genomen om de collectie leuk aan te kleden. Zo bevat de game niet alleen Black Flag en Rogue, maar ook een kort hoofdstuk met Aveline uit Liberation in de hoofdrol en de downloadbare content Freedom Cry. Bovendien krijg je digitale edities van de manga Awakening en het boek Blackbeard: The Lost Journal, een best tof notitieboek van Blackbeard.

Hoewel er meer in had gezeten, is de Rebel Collection dus geen gemakzuchtige of overbodige heruitgave. De titel ‘Rebel Collection’ heeft zeker een dubbele betekenis. Het slaat niet alleen op hoofdpersonages Kenway en Cormack, de James Deans van de serie, maar ook op de games zelf, die breken met tradities en als een frisse wind door de franchise waaien en juist daardoor nog steeds de moeite zijn.

Assassin’s Creed: The Rebel Collection is nu verkrijgbaar voor Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Goed
Conclusie

Assassin’s Creed: The Rebel Collection is een prima zoethoudertje in een jaar waarin geen nieuwe game in de serie verschijnt. Technisch is de collectie niet indrukwekkend – zelfs niet voor een handheld – maar het ongebreidelde piratenplezier uit met name Black Flag houdt zich ook in 2019 goed staande. Met Rogue en een hoop andere extra’s is het bovendien een lekker flink pakket.

Plus- en minpunten
  • Zet plezier voorop, Edward Kenway is de meest charismatische Assassin uit de serie, zeeslaggameplay blijft onovertroffen, uitgebreid pakket aan content
  • Onnauwkeurige besturing op het land, grafisch wat vlak, veel pop-up en houterige animaties

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
Achter de schermen bij PlayStation: The Concert
Nieuws

Achter de schermen bij PlayStation: The Concert

Op 29 april doet het concert Ziggo Dome te Amsterdam aan

Een nieuwe video gepubliceerd door Sony geeft fans een kijkje achter de schermen bij het aankomende PlayStation: The Concert.

In de video praten diverse componisten van gamemuziek over de aankomende wereldwijde tournee. PlayStation: The Concert werd afgelopen oktober al aangekondigd. Hier kunnen fans muziek uit verschillende PlayStation-franchises live horen. Het concert komt onder andere naar de Ziggo Dome in Nederland. Op 29 april kunnen fans de muziek, met bijbehorende beelden uit de games, beluisteren.

Tickets zijn al sinds 18 oktober aan te schaffen via de website van PlayStation. Voor het concert in Ziggo Dome moeten geïnteresseerden minstens 77 euro betalen. Het concert komt overigens ook naar zo’n tweehonderd andere steden in Europa en de Verenigde Staten. Een compleet overzicht van tourdata is op bovengenoemde website te vinden.

Tijdens PlayStation: The Concert wordt live muziek gespeeld uit verschillende bekende PlayStation-franchises, met zowel klassieke als moderne instrumenten. Onder andere de soundtracks van Bear McCreary uit God of War, Gustavo Santaolalla uit The Last of Us en muziek van de Nederlandse Joris de Man uit de Horizon-reeks zijn te horen. 

Watch on YouTube

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!
▼ Volgende artikel
Visions of Mana-regisseur richt nieuwe studio op na sluiten van NetEase-studio
Nieuws

Visions of Mana-regisseur richt nieuwe studio op na sluiten van NetEase-studio

Studio Sasanqua moet de verantwoordelijkheid van gameprestaties bij het management leggen

Kenji Ozawa, een van de regisseurs van Visions of Mana, heeft een nieuwe ontwikkelstudio opgericht nadat NetEase vorig jaar zijn vorige studio sloot.

Hoewel de Mana-serie eigendom is van Square Enix, werd het meest recente deel, Visions of Mana, ontwikkeld door de NetEase-studio Ouka Studios. Afgelopen augustus - kort na de release van laatstgenoemde game - kwam echter naar buiten dat er plannen waren om de studio te sluiten en dat de meeste werknemers waren ontslagen.

Kenji Ozawa, een van de regisseurs van Visions of Mana, heeft nu dus de opening van zijn nieuwe studio aangekondigd. De ontwikkelaar heet Studio Sasanqua. In een interview laat Ozawa weten dat een van de redenen dat hij deze studio heeft geopend is dat hij een werkomgeving wilde creëren waarin het management verantwoordelijk wordt gehouden voor slechte resultaten en waar de ontwikkelaars zelf buiten schot blijven. Daarmee lijkt hij te refereren naar de situatie bij NetEase.

Ozawa legt uit dat de studio aan een eerste game gaat werken, en dat hij de verantwoordelijkheid op zich zal nemen als de game niet naar verwachting presteert. Het doel is om eerst kleinere games in Unreal Engine te ontwikkelen en uiteindelijk ook grotere games voor pc en console te ontwikkelen.

Overigens bleek afgelopen december al dat Ryosuke Yoshida - de andere regisseur van Visions of Mana - na het sluiten van Ouka Studios werd aangenomen door Square Enix.

Watch on YouTube

Aanbevolen voor jou

Reacties

Login of maak een account en praat mee!