Age of Empires 2: Definitive Edition brengt geschiedenis tot leven
Age of Empires 2 kreeg eerder al een HD-versie en nu is er een definitieve editie. Maar is het voor gamebegrippen stokoude, op sprites gebaseerde strategiespel nog de moeite waard voor moderne spelers?
Het rts-genre was ooit gigantisch. Iedereen en zijn oma was bezig er een te ontwerpen, wat eind jaren negentig tot een enorme verzadiging leidde. Heel knap dus dat Age of Empires 2 tussen al die wannabes zo opviel. Dit vervolg toonde hoe ver je het genre kunt uitdiepen. In plaats van te focussen op snel een basis bouwen om soldaten uit te spugen, ben je in AoE bezig met het opbouwen van een goed functionerende stad en economie. Elke dorpeling moet aan het werk om grondstoffen (goud, voedsel en bouwmateriaal) binnen te halen. Om meer dorpelingen te huisvesten moeten ze huizen bouwen, voedsel verbouwen en molens neerzetten. Maar ook is het aan jou om verdedigingsmuren, kerken en andere belangrijke structuren te plaatsen.
©GMRimport
Micromanagement
Door al dat micromanagen is het makkelijk om je te verliezen in het bouwen van de perfecte gemeenschap. Een soort Cities Skylines-gevoel dus, waarbij de schoonheid en efficiëntie van je nederzetting op zich al een doel wordt. Maar laat je niet in slaap sussen, want uiteraard win je niet met de mooiste stad. In de kern is het nog steeds een oorlogsgame waarbij je uiteindelijk de vijand moet verslaan, die tegelijk met jou zijn eigen nederzetting uit de grond stampt.
Het knappe aan AoE is dat je door de investering in je stad ook een veel sterker gevoel van eigendom krijgt dan bij tijdgenoten zoals Warcraft, Starcraft of Command & Conquer. Het bouwen van je basis is in die games een middel om zo snel mogelijk een sterk leger op de been te brengen. In AoE voelt het alsof je werkelijk je onderdanen (en je eigen harde werk) moet beschermen.
Age of Empires 2: Definitive Edition is de naam dus wel waardig. Het is een heel goed gevuld pakket dat laat zien waarom deze game in 1999 al zoveel indruk maakte.
-
©GMRimport
Twee Dee
Age of Empires 2: Definitive Edition houdt het midden tussen een remake en een remaster. Je kunt een optionele grafische update installeren die het spel ook voor moderne ogen acceptabel maakt. Toch is het voor diezelfde moderne ogen wel wennen dat het hele spel tweedimensionaal is. Alles bestaat uit sprites en andere 2D-elementen, en het is niet mogelijk om de kaart te roteren. Dat betekent ook dat je eenheden soms verstopt zitten achter structuren of landschapselementen en je zomaar kan vergeten dat je nog een groep werkloze dorpelingen hebt die duimen staan te draaien. Ook tijdens het bouwen is dat 2D-element af en toe wat frustrerend. Bouw je een muur met een poort, dan is het heel makkelijk om die poort zo te plaatsen dat je hem niet meer kan zien.
Gelukkig zien je eenheden hem wel en is de kunstmatige intelligentie flink opgepoetst. Dat betekent dat ze logische paden door het landschap vinden en niet snel vastzitten. Ook tijdens gevechten is het heel eenvoudig om verschillende groepen in eigen formaties te plaatsen, om zo het maximale uit ze te halen. Wanneer je dat element eenmaal beheerst, voelt het steeds meer alsof je een klassieke veldheer bent die belangrijke strategische beslissingen neemt, in plaats van dat je een grote groep op hoop van zege richting de vijand stuurt.
©GMRimport
Eenzaam is niet alleen
Het is heel duidelijk dat AoE2 ontworpen is met de multiplayer in gedachten. De game zegt zelf dat de ‘skirmish’-modus eigenlijk de hoofdmaaltijd is, waar je tegen echte spelers of de computer ten strijde trekt in willekeurige landschappen. En daar valt ook enorm veel plezier uit te halen. Gelukkig is er ook een enorme hoeveelheid singleplayercontent aanwezig in de vorm van een groot aantal historische campagnes. Elke missie wordt geïntroduceerd met een korte animatie (met goed geacteerde voice overs) en ook tijdens de missies zelf zijn er dramatische wendingen die de strijd een nieuwe draai geven.
Heel fijn is ook de tutorial die je stap voor stap de verschillende elementen van het spel aanleert door ze te gebruiken. Je hoeft dus echt geen pagina’s vol Wiki-teksten door te worstelen voor je deze heel complexe game begrijpt: al spelende leer je. En zo hoort dat.
Age of Empires 2: Definitive Edition is de naam dus wel waardig. Het is een heel goed gevuld pakket dat laat zien waarom deze game in 1999 al zoveel indruk maakte. Je zou kunnen discussiëren over de vraag of deze game wellicht een échte remake verdient, met volledige 3D-graphics. Het zou een aantal van de grootste irritatiepunten verhelpen, maar tegelijk ook een totaal andere game zijn. Misschien dat als deze remaster het goed doet duidelijk is dat de wereld klaar is voor nieuwe, complexe, historische real-time strategygame. Tot dat moment is AoE2 een heerlijke terugkeer naar een genre dat inmiddels bijna net zo historisch is als zijn setting.
Age of Empires 2: Definitive Edition is nu verkrijgbaar voor pc.
Hoewel de opgepoetste graphics nog met beide benen in het verleden staan, is de kwaliteit van Age of Empires 2: Definitive Edition zeker niet gedateerd. Dit is nog steeds een van de beste real-time strategyspellen ooit gemaakt. Toch blijft het micromanagen van je beschaving af en toe priegelig en moet je wel heel veel tegelijk in de gaten te houden. Maar wanneer je je stad in vol ornaat ziet draaien met alle bezige burgers en je steeds groeiende leger, is dat een groot genoegen. Dit huwelijk tussen Civilization en Warcraft werkt nog steeds.
- Veel diepgang, goede singleplayercampagne, briljante multiplayer
- Graphics gedateerd, 2D is soms lastig, veel micromanagement
