Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.
Al heel lang is ergezegd dat het adventuregenre aan het uitsterven is. En al heel lang blijven ertoch nog steeds adventuregames uitkomen. De fijne point-and-click besturing, de hersenbrekende puzzels, de diepgaandedialogen: het blijft nog steeds een groepje gamers aanspreken. Is dit genredoor het op kleine schaal uitbrengen van games een blijvertje? Of is hetuitkomen van dergelijke games vergelijkbaar met iemand die weet dat hij hetgevecht met de dood verliest, maar desalniettemin wanhopig tegensputtert.Afgaande op Agatha Christie: Murder on the Orient Expre , is het tweede hetgeval.Tsjoek tsjoek tsjoek. Aaah! Hmmm…? Eureka! Zeer kortsamengevat is dit de hele game. Anno 1934 stapt Antoinette Marceau, devrouwelijke hoofdpersoon waarmee je speelt, in Istanboel op de befaamde OrientExpre om koers te zetten naar Parijs. In deze trein zit een illuster stelmensen met allerlei exotische beroepen en afkomstig uit verschillende landen.De bekende Belgische detective Hercule Poirot is één van hen. De trein komt totstilstand door een plotselinge lawine, en kort daarna wordt één van depa agiers vermoord. Omdat Hercule Poirot gewoon in bed ligt, neem jij hetonderzoek op je (je bent een medewerker van het spoorwegbedrijf), omuiteindelijk de moord op te lo en. De lezers van het boek en de kijkers van defilm krijgen iets fris voorgeschoteld, omdat de hoofdpersoon Antoinette Marceaunieuw is en er bovendien een ander, goed doordacht, einde is. Verder blijft degame dicht bij zijn bronnenmateriaal, wat een pluspunt mag worden genoemd. De pluspunten zijn echter dun gezaaid in deze game. Dekernfout die Murder on the Orient Expre maakt, ligt in het concept zelf. Intraditionele adventurestijl zul je items zoeken, deze combineren, puzzelsoplo en en praten. Buiten deze bekende onderdelen, voegt Murder on the OrientExpre ook enkele specifieke detectivegerichte punten toe: het zoeken naarvingerafdrukken, het in beslag nemen van paspoorten en het ondervragen van allepa agiers en het personeel. Dat klinkt op papier mi chien leuk, maar in depraktijk voelt het aan als langdurig, irritant en niets toevoegend rondgeklik. Degame telt extreem weinig verschillende ruimtes, waardoor je telkens maar weerdoor de repetitieve treinwagons moet lopen om je acties te volbrengen.Het kernpunt van kritiek is dat het adventure-aspect en hetdetective-aspect zeer slecht gecombineerd zijn. Alle detectivepunten zijnnamelijk volledig in een adventurejasje gegoten, en dat gaat op de zenuwenwerken. Zo moet je pa agiers ondervragen. Dit gaat echter niet veel verder dantelkens maar klikken op dialoogopties totdat je alles gehad hebt. Nu hoort ditwel bij een adventuregame, maar als het echt om ondervragen gaat, verwacht jemeer. Zeker omdat je eindeloos durende gesprekken zal voeren die tamelijk saaiworden. Innovatie was dus op zijn plaats geweest. Dat geldt zeker ook voor het nemen van vingerafdrukken.Natuurlijk, je hebt het nodig om de moord op te lo en, maar het isoverduidelijk dat de gameplay hier volledig ondergeschikt is aan het verhaal.Het afnemen van vingerafdrukken is een repetitieve aangelegenheid waarbij jeelke keer precies hetzelfde doet, namelijk een paar keer drukken op delinkermuisknop. Vervolgens vergelijk je deze met vingerafdrukken die je van depa agiers hebt genomen. Ook voel je je nooit echt de briljante detective. Jewordt volledig aan het handje genomen in het verhaal en Hercule Poirot lostalle mysteries op nadat jij met de aanwijzingen komt. Dit demotiveert extra omje in het verhaal en de personages te verdiepen, het enige dat Murder on theOrient Expre zou kunnen redden. Zelfs als Poirot aan het einde van de gamemet zijn conclusies komt, die jij hem moet vertellen, is het net zolang klikkentot je de juiste te pakken hebt.Door al deze punten wordt de gameplay een slaaf van hetverhaal. Er was wat te redden geweest als de ontwikkelaar, The AdventureCompany, eens goed had nagedacht over hoe dit verhaal in gamevorm te gieten. Inplaats daarvan blijft alles binnen de conventies van het adventuregenre, en datis bijzonder irritant. Goede adventuregames kennen veel verschillendespeelruimtes, een aantrekkingskracht waardoor je verder wilt spelen, eenspannende verhaalvertelling en een unieke, onconventionele sfeer. Goedevoorbeelden zijn Sam & Max, Full Throttle, Syberia en Monkey Island. Met enige reservering kan worden gezegd dat Murder on theOrient Expre geen van deze eigenschappen bezit. Het spel kiest overduidelijkvoor een serieuze aanpak, met een grafische presentatie van realistischgetekende 2D-omgevingen met 3D-personages. Veel adventuregames werdenkla iekers door absurde omgevingen of situaties. In Full Throttle had je eenmijnenveld waarop je speelgoedkonijntjes losliet, en in een game die dichterbij Murder on the Orient Expre staat, zoals Syberia, was er een dorpje volillustere mechaniek. Omdat Murder on the Orient Expre uiteraard gebaseerd isop een boek, zal het er wat dit betreft niet uitspringen. Toch had het allemaalwel wat minder duf gekund dan nu het geval is. Humor is eigenlijk volledigafwezig en de uitgesproken personages worden een stuk minder uitgesprokenneergezet dan dat ze zijn.Het adventure-aspect is ook matig uitgewerkt. Extreemsimpele en voor de hand liggende onderdelen worden afgewi eld met elementendie je nooit had kunnen bedenken. Een deel van de simpelheid ligt in het bijelkaar schrapen van bewijs, zoals vingerafdrukken, paspoorten en voorwerpen opde plek van de moord. Bovendien geeft Hercule Poirot je tips, waardoor je weetwat je moet doen. De opbouw van de game is vreemd en inconsistent te noemen.Het eerste stuk van het spel is een serie van kort aaneengeschakelde sequentieswaar je zo doorheen loopt, terwijl het tweede deel één aaneengeregen stukgameplay is.Een ander zwaarwegend minpunt heeft te maken met wat de gameom het lijf heeft. Het aantal verschillende omgevingen is bedroevend klein. Inhet begin loop je enkele minuutjes door Istanboel, en verder zijn er slechtseen paar treinwagons en een miniem stukje buiten op een station en in desneeuw. Dit staat in schril contrast met vrijwel alle toppers die we kennen inhet adventuregenre. Een minpunt dat hiermee verbonden is, is de speelduur. Dezeis op een vervelende manier gerekt doordat je repetitieve handelingen verrichten doordat sommige puzzels onlogisch zijn. Ondanks al dit is de speeltijd tochveel te kort. Gelukkig hoef je niet de volle mep voor Murder on the OrientExpre te betalen, maar zelfs de adviesprijs van veertig euro is te veel voordit spel.Nu lijkt werkelijk helemaal niets goed aan de game, maar datis niet het geval. The Adventure Company heeft geprobeerd het gevoel van hetboek en de film over te brengen door middel van een groot aantal tu enfilmpjesen goede stemacteurs. Zo is de acteur voor Hercule Poirot de man die ook debefaamde detective speelde in de BBC-serie. Mensen die een grote fan zijn vanhet boek, zullen ondanks de vele minpunten dit spel willen spelen en dat moetenze ook zeker doen. Verder zullen slechts de wanhopige adventurefans hun geldwillen besteden aan de game, maar met Secret Files: Tunguska en Sam & Max,plus het binnenkort uitkomende Runaway 2, heeft Murder on the Orient Expre weinig kans om de harten van de adventureliefhebbers te veroveren. Concluderend moet gezegd worden dat The Adventure Companyeen mislukte poging heeft gedaan om het detectiveverhaal van Murder on theOrient Expre te gieten in een adventure-jasje. Het verzamelen van pasoortenen vingerafdrukken en het ondervragen van getuigen wordt op een conventionelemanier afgehandeld, waardoor het uiterst saai wordt. De game telt verder weinigomgevingen, is heel kort en kan zich binnen het genre totaal nietonderscheiden. Ook ben jij helemaal niet de briljante detective, maar word jebij het handje genomen, wat demotiverend werkt. Agatha Christie: Murder on theOrient Expre is daarom slechts aan te bevelen voor de grote fans en voortotaal wanhopige adventuregamers.