Tal van games verwijzen naar het verleden om zich in de kijker van de wat oudere gamers te spelen. 198X probeert nog wel op de meest directe manier te appelleren aan zulke nostalgisten, maar slaagt daar slechts ten dele in.

De jaren tachtig (en negentig) gelden bij uitstek als een dankbare bron van inspiratie voor games. Logisch ook, aangezien juist in die decennia het medium een groeispurt doormaakte – net als de huidige generatie veertigers en dertigers. Met een gepaste knipoog naar het verleden of zelfs een volledige remaster of remake win je daarom des te sneller de charme van die doelgroep.

Dat moet ook de gedachte geweest zijn achter de ontwikkeling van 198X. De pixelstijl en een karrenvracht aan synthesizermuziek – inclusief werk van oude grootmeester Yuzo Koshiro – zijn waarschijnlijk genoeg om iets oudere gamers met genoeg hang naar het verleden voor zich te winnen. En toegegeven: op audiovisueel vlak is de game een absolute lust, met dank aan sfeervolle tussenfilmpjes en dromerige, dan wel opzwepende elektronische klanken.

©GMRimport

Slaan, schieten, scheuren

Extra aantrekkelijk is de belofte dat de game niet slechts één genre, maar minimaal vijf omvat. Anders gezegd: 198X vermomt zich als een collectie aan spellen die hevig geïnspireerd zijn op populaire titels van vroeger. Al in de introductie beleef je met beat ‘em up Beating Heart de straatgevechten die Streets of Rage en Final Fight zo populair maakten – inclusief als slagwapens te gebruiken metalen buizen – al kun je ietwat flauw genoeg eigenlijk niet doodgaan. Dat geldt gelukkig niet voor het wat uitdagendere Out of the Void, dat als shoot ‘em up een lading ruimtegespuis op je afstuurt om à la R-Type en Gradius uit de lucht te knallen. The Runaway wil heel graag een spirituele opvolger zijn van OutRun, maar mist de onderliggende spanning om meer te zijn dan een virtueel zondags autoritje.

Actieminigame Shadowplay is misschien nog wel de beste van de collectie: in deze ‘ninjagame’ scrolt het level in rap tempo aan je voorbij en worden je reflexen en muscle memory ultiem getest op het tijdig uitschakelen van vijanden, ontwijken van objecten en verzamelen van power-ups. Tot slot is er eerstepersoons-rpg Kill Screen – een geinige, zij het wat verwarrende adventure. En net als je denkt lekker in de game te zitten, rollen de credits al over het scherm. 198X heeft namelijk de speelduur van een relatief korte featurefilm. Jammer, want de mix aan genres schreeuwt om meer content – al is het maar een manier om high scores te behalen en te vergelijken met anderen. Als bundeling van genres is de relatief eenvoudige gameplay van elk subspel namelijk best te vergeven, maar dat wordt wat lastiger als de pret steeds na één of enkele levels al ophoudt. Helaas is dat laatste steeds het geval.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Tienergemijmer

Daarbij helpt niet mee dat het verhaal dat de ‘minigames’ van 198X aan elkaar verbindt eigenlijk weinig meer is dan gemijmer van de hoofdpersoon in zijn tienerjaren. Voor oudere gamers zijn er wel wat herkenbare noties en emoties, maar het geheel is jammer genoeg onsamenhangend en leidt nergens toe. Alleen de vage belofte dat 198X slechts het eerste deel is van een tweeluik (dat in 2020 voltooid zou moeten worden) biedt enige hoop op daadwerkelijke catharsis.

Het feit dat 198X is begonnen als Kickstarter-project van ontwikkelstudio Hi-Bit Studios geldt dan ook haast als excuus voor de betreurenswaardige korte speelduur van de game. En dat is jammer, want daardoor is de game alleen de moeite waard voor wie een (halve) avond lang in vogelvlucht z’n gamejeugdjaren wil herbeleven. Eigenlijk levert het meer voldoening op om de inspiratiebronnen voor 198X er gewoon nog eens bij te pakken.

198X is getest op PlayStation 4 Pro en nu verkrijgbaar, tevens op PlayStation 4, Xbox One (X), pc en Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Er zijn gameplaybeelden van een geannuleerde derde game in de klassieke Star Wars Battlefront-franchise online verschenen.

Het gaat om een derde deel in de reeks waarvan begin dit millennium games uitkwamen, en dus niet te verwarren met de Battlefront-shooters die afgelopen decennium uitkwamen.

Free Radical Design - bekend van de Timesplitters-games - werkte aan Star Wars Battlefront 3. De game werd in 2008 uiteindelijk geannuleerd. Het spel had op de Wii, PlayStation 3, Xbox 360 en pc uit moeten komen.

Inmiddels is er dus gameplay te zien van het nooit uitgekomen spel. De beelden zouden daarbij afkomstig zijn van een versie van de game een week voordat deze geannuleerd werd. Het gaat daarbij specifiek om de Wii-versie van het spel.

Er gaat gewerkt worden aan een televisieserie gebaseerd op het eerder dit jaar uitgekomen Pacific Drive.

Variety meldt dat Atomic Monster, het productiebedrijf van Saw-medebedenker James Wan, de rechten op een televisieserie gebaseerd op de game in handen heeft. Hij zal als executive producer meewerken aan de film, al is er nog geen netwerk of streamingdienst bevestigd.

In elk potje van Pacific Drive maken spelers een unieke tocht door een griezelig gebied genaamd de Olympic Exclusion Zone. Belangrijk is dat de auto gedurende speelsessies blijft lopen, omdat er anders erge dingen kunnen gebeuren.

Het is aan de speler om de auto te upgraden en kapotte onderdelen te fixen. Daarvoor moeten spelers soms ook uit de auto stappen en de omgeving afspeuren naar nieuwe onderdelen.

Pacific Drive is verkrijgbaar op Steam, Epic Games Store en PlayStation 5.