Tal van games verwijzen naar het verleden om zich in de kijker van de wat oudere gamers te spelen. 198X probeert nog wel op de meest directe manier te appelleren aan zulke nostalgisten, maar slaagt daar slechts ten dele in.

De jaren tachtig (en negentig) gelden bij uitstek als een dankbare bron van inspiratie voor games. Logisch ook, aangezien juist in die decennia het medium een groeispurt doormaakte – net als de huidige generatie veertigers en dertigers. Met een gepaste knipoog naar het verleden of zelfs een volledige remaster of remake win je daarom des te sneller de charme van die doelgroep.

Dat moet ook de gedachte geweest zijn achter de ontwikkeling van 198X. De pixelstijl en een karrenvracht aan synthesizermuziek – inclusief werk van oude grootmeester Yuzo Koshiro – zijn waarschijnlijk genoeg om iets oudere gamers met genoeg hang naar het verleden voor zich te winnen. En toegegeven: op audiovisueel vlak is de game een absolute lust, met dank aan sfeervolle tussenfilmpjes en dromerige, dan wel opzwepende elektronische klanken.

©GMRimport

Slaan, schieten, scheuren

Extra aantrekkelijk is de belofte dat de game niet slechts één genre, maar minimaal vijf omvat. Anders gezegd: 198X vermomt zich als een collectie aan spellen die hevig geïnspireerd zijn op populaire titels van vroeger. Al in de introductie beleef je met beat ‘em up Beating Heart de straatgevechten die Streets of Rage en Final Fight zo populair maakten – inclusief als slagwapens te gebruiken metalen buizen – al kun je ietwat flauw genoeg eigenlijk niet doodgaan. Dat geldt gelukkig niet voor het wat uitdagendere Out of the Void, dat als shoot ‘em up een lading ruimtegespuis op je afstuurt om à la R-Type en Gradius uit de lucht te knallen. The Runaway wil heel graag een spirituele opvolger zijn van OutRun, maar mist de onderliggende spanning om meer te zijn dan een virtueel zondags autoritje.

Actieminigame Shadowplay is misschien nog wel de beste van de collectie: in deze ‘ninjagame’ scrolt het level in rap tempo aan je voorbij en worden je reflexen en muscle memory ultiem getest op het tijdig uitschakelen van vijanden, ontwijken van objecten en verzamelen van power-ups. Tot slot is er eerstepersoons-rpg Kill Screen – een geinige, zij het wat verwarrende adventure. En net als je denkt lekker in de game te zitten, rollen de credits al over het scherm. 198X heeft namelijk de speelduur van een relatief korte featurefilm. Jammer, want de mix aan genres schreeuwt om meer content – al is het maar een manier om high scores te behalen en te vergelijken met anderen. Als bundeling van genres is de relatief eenvoudige gameplay van elk subspel namelijk best te vergeven, maar dat wordt wat lastiger als de pret steeds na één of enkele levels al ophoudt. Helaas is dat laatste steeds het geval.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Tienergemijmer

Daarbij helpt niet mee dat het verhaal dat de ‘minigames’ van 198X aan elkaar verbindt eigenlijk weinig meer is dan gemijmer van de hoofdpersoon in zijn tienerjaren. Voor oudere gamers zijn er wel wat herkenbare noties en emoties, maar het geheel is jammer genoeg onsamenhangend en leidt nergens toe. Alleen de vage belofte dat 198X slechts het eerste deel is van een tweeluik (dat in 2020 voltooid zou moeten worden) biedt enige hoop op daadwerkelijke catharsis.

Het feit dat 198X is begonnen als Kickstarter-project van ontwikkelstudio Hi-Bit Studios geldt dan ook haast als excuus voor de betreurenswaardige korte speelduur van de game. En dat is jammer, want daardoor is de game alleen de moeite waard voor wie een (halve) avond lang in vogelvlucht z’n gamejeugdjaren wil herbeleven. Eigenlijk levert het meer voldoening op om de inspiratiebronnen voor 198X er gewoon nog eens bij te pakken.

198X is getest op PlayStation 4 Pro en nu verkrijgbaar, tevens op PlayStation 4, Xbox One (X), pc en Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Frogwares heeft The Sinking City Remastered aangekondigd. Zoals de naam al weggeeft gaat het om een remaster van de in 2019 verschenen actie-adventuregame.

The Sinking City speelt zich af in een fictioneel stadje in de Verenigde Staten rond het jaar 1920 en vertelt het verhaal van de detective Charles Reed. In het spel moet de speler enkel met behulp van zijn observatievaardigheden en een notitieboekje informatie verzamelen door het plaats delict te onderzoeken en inwoners te ondervragen. De game is daarbij geïnspireerd op de verhalen van horrorauteur H.P. Lovecraft.

In 2019 kwam de game uit op pc, PlayStation 4, Xbox One en Nintendo Switch, gevolgd door PS5- en Xbox Series-versies in 2021. De gisteren aangekondigde remaster verschijnt op een nog onbekend moment op pc, PS5 en Xbox Series-consoles en kan gratis geclaimd worden door iedereen die de game al heeft gekocht op die platforms.

The Sinking City Remastered draait op Unreal Engine 5 (het origineel draait op Unreal Engine 4) en verbetert het uiterlijk van diverse gebieden, onder andere met 4k-textures en verbeterde reflecties. Ook worden DLSS-, FSR- en TSR-opschalingstechnieken ondersteund en is er een fotomodus toegevoegd. Een trailer is nog niet uitgebracht, maar moet volgens Frogwares spoedig volgen.

Overigens is al bekend dat de ontwikkelaar aan een vervolg op The Sinking City werkt. Eerder dit jaar werd daar de eerste gameplay van vertoond.

Verschillende websites hebben uitgebreide, onafgebroken gameplaybeelden van Doom: The Dark Ages online gedeeld.

Zo zijn hieronder gameplayvideo's van XboxEra en VGC te zien. De beelden zijn blijkbaar opgenomen van een versie van de game die op de pc draaide in 4k en 60 fps.

Doom: The Dark Ages is een prequel op Doom (2016) en Doom Eternal, waarin spelers wederom in de huid als de Doom Slayer kruipen. Daarbij ligt er zoals de titel al aangeeft een nadruk op een middeleeuwse setting en wapens.

Ron Vorstermans woonde begin dit jaar een presentatie bij over de nieuwe Doom en is enthousiast in zijn preview: "Open gebieden, een nieuwe setting, die mech: het ziet er allemaal ontzettend geraffineerd uit. id Software heeft duidelijk de ambitie om hier een nog grootser avontuur van te maken. Maar dat is niet het belangrijkste. Het belangrijkste is dat The Dark Ages een Doom-game wil zijn waarin je lekker kan gaan. Het ziet er zó immens bevredigend uit op het laatste moment een kogel terug te kaatsen, om vervolgens je zaagschild in het hoofd van een of ander hondslelijk duivelskind te werpen. Nee, een schild is niet typisch Doom, maar dit schild is dat zeker wel. Zin in."

Doom: The Dark Ages komt op 15 mei naar Xbox Series-consoles, pc en PlayStation 5. Ook zal het spel meteen op Xbox Game Pass komen te staan.