Top Spin was mijn eerste kennismaking met Xbox Live. De magie van online multiplayer maakte het voor mij op slag de leukste en spannendste tennisgame tot dan toe. TopSpin 2K25 probeert dat gevoel te evenaren. Sterker nog, in de reboot móét je altijd online zijn. Anders doet de game ‘t simpelweg niet.

In zekere zin is TopSpin 2K25 een kind van zijn tijd. Naast de online only-mentaliteit, forceert de game je direct om een 2K-account aan te maken. Vervolgens krijg je een handjevol pop-ups op je beeldscherm, met allerlei aanbiedingen, informatie over de season pass en een paar pay-to-win-achtige strategieën. Dit geldt zelfs voor de Grand Slam-editie die voor zo’n 120 euro te koop is.

Deze problematische structuur is een legitieme reden om de game links te laten liggen: 2K combineert hier namelijk een free-to-play-tactiek met een regulier verkoopmodel. In weinig andere games is het zo overduidelijk dat je een tijdelijke licentie huurt, in plaats van een product dat van jou is en blijft. Door de game als 2K25 (en niet Top Spin 5) op de markt te brengen, ligt het ook voor de hand dat we binnen twaalf maanden een vervolgdeel kunnen verwachten. Met andere woorden: wat heeft het voor zin om tijd (en mogelijk geld) te investeren in die season passes? En hoe lang blijven de servers – een noodzakelijk kwaad bij de offline carrière – beschikbaar?

Van cynisme naar hoop

Ik ben me bewust van mijn cynisme. Maar het recente portfolio van 2K rechtvaardigt deze kritische blik. NBA 2K kampt al jaren met dit soort problemen, met een verscheurde community tot gevolg. De basketbalgames behoren tot de top van het sportgenre, zolang je langs de sluwe verkoopmodellen kunt kijken. Lang niet iedereen wil dat of kan het zich veroorloven. NBA 2K22 bijvoorbeeld is zo’n twee jaar na de oorspronkelijke release al niet meer online te spelen.

TopSpin 2K25 bevindt zich in een vergelijkbare spagaat. De zorgen rondom de servers en de season passes staan in schril contrast met de actie op de tennisbaan. Alle randzaken vallen tegen, terwijl de gameplay juist in positieve zin opvalt. De besturing is scherp en precies, de AI vrij intelligent en de tennisactie spectaculair. Ontwikkelaar Hangar 13 slaagt er zo in om een prima balans te vinden tussen toegankelijke en gelaagde gameplay. Iedereen kan binnen een paar minuten een goed uitgevoerde forehand slaan, terwijl technische vaardigheden en complexe strategieën juist veel geduld en kunde vergen.

Zeker op hogere moeilijkheidsgraden, of in de online multiplayer, levert dit goede potjes tennis op. In concurrerende titels als Tennis World Tour en AO Tennis is er een winnende strategie: ballen zo hard mogelijk in de hoeken van het veld plaatsen. In TopSpin 2K25 draait het vooral om de timing van je slagen en de positionering van je speler. Heb je dat principe onder de knie, dan heb je een arsenaal aan mogelijkheden om je tegenstander van de baan te meppen. Dit uit zich voornamelijk in de diversiteit aan speelstijlen en strategieën – die elk hun voors en tegens hebben. Bij een verdedigende aanpak heb je meer tijd en ruimte om je slagen goed uit te voeren, terwijl de timing bij volleys en dropshots juist enorme precisie vereist.

Door de patronen van je tegenstanders te herkennen en daarop in te spelen, kun je deze stijlen inzetten om de wedstrijd in je voordeel te beslissen. Neem een aanvallende speler die leunt op krachtige slagen. Diens conditie is niet oneindig en elke slag kost energie. Door met slice al die ballen netjes terug te slaan, zorg je voor een langere rally die uiteindelijk beslist wordt op uithoudingsvermogen – vaak in het voordeel van de verdedigende partij. Een verdedigende speler is juist te verrassen door dropshots, lobjes en ballen met veel topspin af te wisselen: zo kan diegene niet zomaar anticiperen op je volgende slag.

Van hoop naar teleurstelling

Op het veld doet TopSpin 2K25 veel goed. Het is met gemak de leukste en interessantste tennisgame van de afgelopen jaren. Toch worden er – ook naast het verdienmodel – te veel misstappen begaan. Zo is de carrièremodus totaal uit balans. Zoals in zo’n beetje iedere tennisgame begin je met je zelfgemaakte speler onderaan de ranglijst. Door trainingen, speciale evenementen en toernooien doe je nieuwe vaardigheden op, speel je nieuwe kleding vrij en stijg je langzaamaan op de ranglijst.

Dit principe is nauwelijks origineel, maar er is ook weinig mis mee. Althans, op papier. In de praktijk levert het een suffe bedoening op. De trainingen en speciale evenementen heb je na een uur of twee wel gezien. De toernooien zijn in principe de moeite waard, zeker vanwege de kwantiteit en verscheidenheid. Er zijn alleen twee grote kanttekeningen. Ten eerste is er een gebrek aan gelicenseerde spelers: 25, waarvan een aantal al met pensioen is. In zowel de mannen- als vrouwentour speel je daardoor tegen een klein aantal bestaande spelers; de rest is allemaal fictief.

Daarnaast duurt het disproportioneel lang voordat je speler een vergelijkbaar level heeft als je tegenstanders. Na een uur of vier mocht ik meedoen aan de 500-toernooien. Ik speelde tegen tennissers met een level rond de 15 (van de 30); ikzelf was pas level 5. Nu is het best realistisch dat je niet gelijk doorstroomt naar de Grand Slams en zo hier en daar een pot verliest. Maar in TopSpin 2K25 betekent dit vooral dat je nodeloze potjes moet gaan spelen om maar voldoende ervaringspunten bijeen te sprokkelen. Dat heb ik gedaan door online te spelen en 250-toernooien opnieuw te doorlopen – in plaats van daadwerkelijk progressie te boeken in mijn carrière of beter te worden in de game. Het draait hier dus minder om je eigen vaardigheden dan om de kunstmatige levels van de tennissers.

Misschien niet verrassend: er is een “Rookie Rise Pack” waarin je zelfgemaakte tennisser gelijk op level 10 begint. Maar dit pakketje is alleen opgenomen in de Deluxe Edition (€99,99) en hoger, of los te koop (€12,99). Eigenlijk is dat de crux van TopSpin 2K25: er is een overdaad aan potentie, maar je voelt je als speler toch vooral in het ootje genomen.

TopSpin 2K25 is nu verkrijgbaar op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en pc. Voor deze review is de game op Xbox Series X gespeeld.

Ontwikkelaars van Rockstar Games doen volgens een werknemer "verbluffende dingen" met Grand Theft Auto 6.

Eerder deze week werden de Golden Joystick Awards gehouden - waar Black Myth: Wuking de award voor game van het jaar won - en ook Rockstar viel in de prijzen. Grand Theft Auto 6 werd namelijk uitgeroepen tot meest gewilde game.

Een ontwikkelaar van Rockstar klom op het podium om de award in ontvangst te nemen, en liet daarbij het volgende weten: "Een ongelooflijk aantal mensen doen geweldige dingen met Grand Theft Auto 6, echt verbluffende dingen. Het is dan ook een eer om hier deze award namens iedereen in ontvangst te nemen."

Wat die verbluffende dingen precies inhoudt moet nog blijken, maar de eerste trailer toonde in ieder geval een levendige stad (in de vorm van Vice City, gebaseerd op Miami) met een hoop inwoners en dieren. Eerder lekten er al wel vroege beelden van de game, waarin te zien was dat spelers mogelijk ook bij relatief veel gebouwen naar binnen kunnen.

Het mag geen verrassing heten dat Grand Theft Auto 6 de award voor meest gewilde game game won - de franchise is zo goed als de grootste gamereeks die er bestaat en trekt vele miljoenen spelers aan. Het langverwachte zesde deel staat gepland voor release op PlayStation 5 en Xbox Series X en S in het najaar van 2025. Bekijk hier nogmaals de onthullingstrailer.

Ubisoft heeft de beloofde nieuwe update voor The Rogue Prince of Persia uitgebracht.

De update voor de Early Access-game werd eerder al aangekondigd en wordt gezien als een soort van 'relaunch'. De game heeft namelijk een geheel nieuw uiterlijk gekregen, waardoor het spel vooral warmere kleuren bevat en het hoofdpersonage geen paarse huidskleur meer heeft. Volgens ontwikkelaar Evil Empire pasten de oude kleuren niet goed bij de game, het genre en de setting.

De update heeft nog veel meer nieuwe content toegevoegd, waaronder nieuwe omgevingen, vijanden, bazen en een nieuw hoofdstuk van het verhaal. Verder zijn er diverse verbeteringen doorgevoerd, waaronder meerdere saveslots. Overigens hoeven mensen die de paarse look van de prins mooi vonden niet teleurgesteld te zijn: dit wordt op een later moment weer aan de game toegevoegd via een extra skin.

De Early Access-versie van The Rogue Prince of Persia verscheen afgelopen mei op Steam. Spelers kunnen snelle 2D-platformactie verwachten waarbij men keer op keer een weg baant door de hoofdstad met als doel Perzië te redden van een Hun-invasie. Spelers gebruiken acrobatische moves, zoals de mogelijkheid om over muren te rennen, om door de spelwereld te bewegen.

The Rogue Prince of Persia wordt zoals gezegd ontwikkeld door Evil Empire. Deze studio was na de release van Dead Cells verantwoordelijk voor de nieuwe content die sindsdien aan de game is toegevoegd.