Wie eenmaal Outer Wilds heeft uitgespeeld kan nooit meer opnieuw beginnen. Het origineel uit 2019 is een even unieke als onvergetelijke ervaring en zo’n zeldzame game die iedereen op zijn minst geprobeerd moet hebben. Het is ook een game die je – als je de geheimen van dit universum eenmaal hebt ontrafeld – nooit meer met dezelfde onbevangen blik kan spelen. Dat was tenminste het geval tot er mysterieuze schaduw voor de zon verscheen…

Om te vinden waar de eerste en enige downloadbare content van Outer Wilds start, is het van belang de basisprincipes van het originele spel weer onder de knie te krijgen. Omgaan met de timeloop, het ruimteschip besturen en de jetpack, plus alle hulpmiddelen die iedere Hearthian-verkenner meekrijgt moeten weer opnieuw geleerd worden. De volgende stap is uitpluizen waar de nieuwe content in hemelsnaam te vinden is. De eerste hint brengt de speler naar het museum, maar daarna worden de vervolgstappen steeds lastiger. Het weet de toon goed te zetten voor de rest van de dlc.

©GMRimport

Halo

Echoes of the Eye speelt zich bijna in zijn geheel af op een gigantisch verborgen ruimteschip met daarin bossen, een paar uitgestorven nederzettingen en een wild stromende rivier. Het schip is ringvormig en dat zorgt ervoor dat de rivier uiteindelijk weer terugkeert bij zijn beginpunt. Visueel gezien is het een indrukwekkende plek die bovendien duidelijk anders aanvoelt dan de locaties uit de rest van het spel.

De eerste stappen op deze plek zijn vertrouwd onwennig, maar beetje bij beetje vult de schipcomputer zich met cruciale informatie en hints over wat er met de oorspronkelijke inwoners van deze plek is gebeurd. Wie het hoofdverhaal heeft gespeeld heeft natuurlijk bepaalde verwachtingen over hoe ontbrekende informatie en mysteries opgelost kunnen worden, maar Echoes of Eye introduceert genoeg nieuwe ideeën om te blijven verrassen.

©GMRimport

Nieuw, maar niet van hetzelfde niveau

Zonder al te veel verklappen bevat deze uitbreiding genoeg ‘aha-momenten’ om het waard te maken Outer Wilds weer op te starten. Er zijn weinig games die datzelfde gevoel van ontdekking weten te creëren zonder de speler de hele tijd nieuwe vaardigheden of upgrades voor te schotelen. De timeloop zorgt er namelijk nog steeds voor dat alleen je kennis om de 22 minuten wordt meegenomen naar een nieuwe poging. De rest van het universum krijgt een reset en is daarna weer exact hetzelfde als in het begin.

Echoes of the Eye heeft ongeveer dezelfde opzet, maar komt niet helemaal in de buurt van de oorspronkelijke game. Dat is vooral te danken aan een aantal nieuwe elementen die de downloadbare content introduceert. Delen van de nieuwe locatie zijn namelijk pikkedonker en bevolkt door wezens die niets moeten hebben van nieuwsgierige pottenkijkers.

©GMRimport

Enge buitengebieden

Outer Wilds verandert op deze punten in een horrorgame met wat lichte stealth-elementen. Gepakt worden en hetzelfde stuk opnieuw moeten spelen is in iedere game vervelend, maar onder de tijdsdruk van de vernietiging van het universum wordt het helemaal irritant. Het helpt ook niet dat grote delen van de dlc zo donker zijn dat het allemaal erg desoriënterend wordt.

Er zijn manieren om de aanvaringen met deze wezens te omzeilen, maar die routes zijn erg goed verstopt en niet iedere hint wordt in Echoes of the Eye even duidelijk weergegeven. De inwoners van het ruimteschip hebben allerlei herinneringen in de vorm van diavoorstellingen achtergelaten, maar cruciale details zijn vaak weggebrand of ietwat abstract weergegeven. Bovendien is het soms belangrijk om deze dia’s ook opnieuw te zien. De omschrijvingen in de boordcomputer zijn wat minder nuttig nadat ze voor het eerst bekeken zijn.

Eerder frustrerend

Veel meer dan in de rest van het spel wordt de timeloop hier irritant. Steeds dezelfde route vliegen, uitstappen, het station betreden en vervolgens een stukje varen op een raft om op de plek te komen waar je was gebleven wordt bij de tiende keer vervelend. In de rest van Outer Wilds was het altijd mogelijk om op een andere planeet op onderzoek uit te gaan als je ergens niet uitkwam. Die luxe ontbreekt in Echoes of the Eye, waardoor frustratie eerder om de hoek ligt. Wanneer je uit wanhoop maar van alles gaat proberen en per ongeluk op de oplossing stuit geeft dat toch niet hetzelfde gevoel van voldoening dan wanneer je een obscure hint hebt weten te ontcijferen.

De hoogtepunten van Outer Wilds worden daarom niet bereikt in Echoes of Eye, maar de dlc is alsnog de moeite waard voor wie geen genoeg kon krijgen van het origineel. De verrassingen, twists en briljante vondsten zijn er nog steeds. Het is bovendien lofwaardig hoe goed Echoes of the Eye in het hoofdverhaal verwerkt is. Alleen al om die reden is het de moeite waard om weer naar het universum van Outer Wilds terug te keren.

Outer Wilds: Echoes of the Eye is voor 14,99 euro verkrijgbaar voor pc, Xbox One en PlayStation 4 en 5. De game is getest via backward compatibility op een Xbox Series X.

©GMRimport

Er zijn gameplaybeelden van een geannuleerde derde game in de klassieke Star Wars Battlefront-franchise online verschenen.

Het gaat om een derde deel in de reeks waarvan begin dit millennium games uitkwamen, en dus niet te verwarren met de Battlefront-shooters die afgelopen decennium uitkwamen.

Free Radical Design - bekend van de Timesplitters-games - werkte aan Star Wars Battlefront 3. De game werd in 2008 uiteindelijk geannuleerd. Het spel had op de Wii, PlayStation 3, Xbox 360 en pc uit moeten komen.

Inmiddels is er dus gameplay te zien van het nooit uitgekomen spel. De beelden zouden daarbij afkomstig zijn van een versie van de game een week voordat deze geannuleerd werd. Het gaat daarbij specifiek om de Wii-versie van het spel.

Er gaat gewerkt worden aan een televisieserie gebaseerd op het eerder dit jaar uitgekomen Pacific Drive.

Variety meldt dat Atomic Monster, het productiebedrijf van Saw-medebedenker James Wan, de rechten op een televisieserie gebaseerd op de game in handen heeft. Hij zal als executive producer meewerken aan de film, al is er nog geen netwerk of streamingdienst bevestigd.

In elk potje van Pacific Drive maken spelers een unieke tocht door een griezelig gebied genaamd de Olympic Exclusion Zone. Belangrijk is dat de auto gedurende speelsessies blijft lopen, omdat er anders erge dingen kunnen gebeuren.

Het is aan de speler om de auto te upgraden en kapotte onderdelen te fixen. Daarvoor moeten spelers soms ook uit de auto stappen en de omgeving afspeuren naar nieuwe onderdelen.

Pacific Drive is verkrijgbaar op Steam, Epic Games Store en PlayStation 5.