In Sniper Elite: Resistance wordt oudgediende Karl Fairburne afgelost door een nieuwe hoofdrolspeler. Dat is gelijk ook de grootste vernieuwing in dit deel. Zelfs het spannende beroep van sluipschutter kan blijkbaar aanvoelen als een rondje om de kerk.

Het toneel van Sniper Elite: Resistance is wederom Frankrijk. Met die zet schiet ontwikkelaar Rebellion Developments zich een beetje in de eigen voet. De laatste drie delen verschilden inhoudelijk immers ook niet bijzonder veel van elkaar, maar speelden zich wél steeds af in een nieuwe omgeving. Daardoor kreeg elk deel meteen een eigen gezicht. Resistance zit helaas heel erg in het vaarwater van het vorige deel. De Franse dorpjes, oude kastelen gehuld in nazibanieren, kustbatterijen, rangeerterreinen: we zouden zweren dat we het allemaal een paar jaar terug al hebben verlost van de nazi’s.

Oi, mate!

Toch moet de nieuwe held Harry Hawker weer in negen verschillende missies talloze nazi’s omleggen om het zoveelste verschrikkelijke, tij-kerende wapen te saboteren. Helaas vindt onze nieuwe Britse vriend het nodig om voortdurend commentaar te geven op zijn eigen acties. Gooi daar een extreem dik Brits accent overheen, en het is alsof je als Butcher uit The Boys aan het spelen bent. Dat is op zichzelf soms al een tikkeltje vervelend, maar het breekt ook de ervaring als ‘ie op zijn Cockneys luidkeels loopt te klootviolen terwijl je net achter een Duitser langs sluipt – die niks doorheeft.

Goed, we zijn geen fan van deze Harry Hawker. Op zijn accent na verschilt Harry trouwens weinig van Karl Fairburne. Harry kent dezelfde trucjes: klimmen langs specifieke begroeiing, zich verstoppen in hoog gras, en natuurlijk raakschieten over honderden meters afstand. En dus vervallen we al snel in een bekende routine. Met de verrekijker verkennen we het land, op zoek naar de beste schuttersputjes, vijandige sluipschutters, en nietsvermoedende patrouilles. Vervolgens stippelen we een route uit van de minste weerstand. Onderweg verzamelen we intel, blazen we wat kluizen op, en leggen we waar mogelijk VIP-nazi’s om.

De illusie van vrijheid

Sniper Elite: Resistance lijkt daarmee een hoop vrijheid te bieden, maar in de praktijk valt die vrijheid soms ook vies tegen. Over het ene muurtje kun je soepeltjes heen springen, over een ander muurtje niet. Kratten of rotsen van dezelfde hoogte als een muurtje vormen al helemaal een onmogelijk obstakel.

Als Sniper Elite zich dan tenminste aan zijn eigen spelregels zou houden, zou dat nog tot daaraantoe zijn. Maar ook dat blijkt niet het geval. Op een gegeven moment beklimmen we een gebouw met twee identieke regenpijpen. Toch is slechts eentje beklimbaar. Zelfs witte verf blijkt niet altijd een betrouwbare visuele hint. Je denkt dat jij Sniper Elite speelt, maar op zulke momenten voelt het toch alsof Sniper Elite met jou speelt.

Haastige spoed is zelden goed

Daarnaast is de besturing best vaak onnauwkeurig, wat ironisch is voor een sluipschutterspel. Vooral als je rent is de besturing niet heel responsief. Wellicht is dat een bewuste designkeuze, maar ook binnenshuis is het soms nog een behoorlijke uitdaging om jezelf dóór een deur te bewegen. Zelfs het wapenwiel is regelmatig meer vijand dan vriend.

De onnauwkeurige besturing en onbetrouwbare klim- en renvaardigheden van Harry zorgen ervoor dat het lang niet altijd lukt om jouw gedachten naar de game te vertalen. In je hoofd stel je je voor hoe je snel en soepeltjes twee nazi’s met je pistool van een headshot voorziet, om vervolgens als een dief in de nacht weg te duiken en jezelf schaars te maken. In de praktijk mis je kansloos je tweede doel en blijf je klungelig steken achter een kratje, waardoor de toegesnelde Duitsers je zonder moeite doorzeven.

Charmant als het wél werkt

Toch heeft Sniper Elite: Resistance wel degelijk dezelfde charme die de serie al zoveel delen draagt. Het blijft magnifiek als je zorgvuldig gesmede plannetje wél lukt. Wanneer je bijvoorbeeld in de stromende regen ligt te wachten tot je twee Duitsers achter elkaar op de korrel kan nemen. Even wachten op de volgende donderklap en pang, niemand heeft gehoord dat je zojuist met één kogel twee nazi’s naar de eeuwige frontlinies hebt gestuurd. Of wanneer je buiten een complex voor een afleiding zorgt, en vervolgens via de achterdeur met stille trom vertrekt. Als alles werkt, is de spelwereld van Sniper Elite als een gereedschapskist om geraffineerd nazi’s mee van een ventilatiegat in de Stahlhelm te voorzien; aan jou de keuze welk gereedschap je gebruikt.

Sniper Elite: Resistance doet daarmee in de basis precies wat het belooft. Met een coöp-, invasie- en multiplayermodus, en extra uitdagingen krijg je bovendien echt wel bang voor je buck. Het voelt alleen als een gemiste kans dat er zo weinig vernieuwing in de serie te bespeuren is. Een paar jaar terug kon Sniper Elite nog prima mee, maar inmiddels zijn wij wel toe aan een volgende stap die meer behelst dan alleen een nieuw hoofdpersonage.

Sniper Elite: Resistance is nu verkrijgbaar voor pc, PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X|S en Xbox One. Voor deze review is de game gespeeld op een Xbox Series X.

De alfatest van nieuwe Bungie-game Marathon was per ongeluk te vroeg speelbaar voor sommige mensen.

De eerder aangekondigde test voor de game gaat officieel vanavond om 19:00 uur Nederlandse tijd van start, maar sommige uitgenodigde Xbox-eigenaren kregen per ongeluk al eerder toegang. Iemand heeft zelfs kort een stream van de gameplay online geplaatst.

Bungie kwam echter relatief snel achter de fout en haalde te alfatest weer offline. Volgens community manager Cozmo is Bungie blij "dat mensen van hun eerste potjes genomen".

De sci-fi PVP extraction-shooter Marathon laat spelers in de huid kruipen van cybernetische huurmoordenaars bekend als Runners, die een verloren kolonie op de planeet Tau Ceti IV verkennen en jacht maken op rijkdom en faam. Spelers kunnen de game ook zonder een volledige squad spelen, al maakt dit het spel wel uitdagender.

Marathon komt op 23 september naar PlayStation 5, Xbox Series-consoles en pc. Op andere platforms buiten PlayStation is geen PlayStation Network-account vereist. Een prijs is nog niet bekend, al gaan er geruchten over 40 dollar. Wel is bevestigd dat het spel niet free-to-play, maar ook niet 'full priced', wordt. De game bevat op release drie maps en zes speelbare Runners.

In de jaren negentig, nog voordat het bedrijf opgekocht werd door Microsoft en de studio Halo: Combat Evolved uitbracht voor Xbox, timmerde Bungie al aan de weg met de Marathon-games - first person shooters met een futuristisch tintje. Inmiddels is Bungie al enkele jaren eigendom van PlayStation.

Daniel Vávra, de regisseur van Kingdom Come: Deliverance 2, hoopt dat kunstmatige intelligentie er voor zorgt dat hij meer games kan ontwikkelen gedurende zijn carrière.

Aan The Game Business meldde de regisseur van beide Kingdom Come-spellen dat hij serieuze gezondheidsproblemen van de stress die bij gameontwikkeling komt kijken heeft gekregen, en dat hij het daarom echt wat rustiger aan moet doen.

"Het irriteert mij enorm dat het maken van games zoveel tijd kost, want ik heb meer ideeën dan dat ik tijd heb", aldus Vávra. "Er zijn een aantal projecten die ik graag op mij zou nemen. En ik zou mij er graag op voorbereiden zodat het niet zo chaotisch verloopt. Ik hoop dat de AI-revolutie hiermee gaat helpen - dat we in de toekomst niet vervangen worden door AI, maar dat het ons helpt zodat veel dingen makkelijker en sneller gedaan kunnen worden."

Vávra vervolgt: "Het zou geweldig zijn als dat gaat lukken. Ik heb een aantal grote ideeën die veel tijd en voorbereiding gaan kosten. (...) Het zijn projecten die wat mij betreft minstens zoveel potentie als Kingdom Come: Deliverance hebben."

Het gebruik van AI zorgt wereldwijd voor veel ophef, ook binnen de game-industrie. Sommige mensen verliezen hun baan door de implementatie van kunstmatige intelligentie. Acteurs binnen de game-industrie staken via vakbond SAG-AFTRA zelfs om het gebruik van AI. Tegelijkertijd maken steeds meet bedrijven gebruik ervan.