Ik ben een simpele ziel. Het woord ‘metroidvania’ hoeft maar te vallen of ik zet de game al op mijn wishlist. Als het er dan ook nog eens waanzinnig uitziet, ben ik bij voorbaat verkocht. Maar tuin er niet in: Ultros pakt de wortels van het genre en trekt deze eruit alsof het onkruid is. Wat volgt is een ontmanteling van onze neiging als gamers om alles altijd maar kapot te maken. Of dat succesvol blijkt, hangt af van hoe groen je vingers zijn.

Ultros begint zoals vrijwel iedere metroidvania begint. Al springend en vechtend verken je de omgeving, totdat je een apparaat vindt dat je een tweede keer laat springen. Deze game heeft misschien wel de kortste ‘time until double jump’ van het genre. Zo’n keuze doet vermoeden dat je met een vrij traditionele genregenoot te maken hebt, zij het met een nogal psychedelische look en feel. 99,9 % van al die aankleding is statisch, alleen zo ervaar je het niet. De (achter)grond leeft en het is geen leven dat je ooit eerder hebt gezien.

Hoe vervreemdend dat ook moge zijn, de spelopzet zorgt ervoor dat het toch als bekend terrein voelt. Versla een baas, verkrijg een nieuwe vaardigheid en herhaal dat tot beide grondstoffen voor een op z’n minst degelijke metroidvania op zijn. Die herhaling van zetten neemt Ultros vrij letterlijk. Na iedere vrijgespeelde vaardigheid ‘reset’ de wereld en begin je weer vanaf het begin. Zonder wapen, zonder speciale aanvallen en zonder double jump.

It’s not a loop

Dat klinkt als een doodszonde binnen het genre, wat juist draait om het vergaren van steeds meer vaardigheden. Wat is dit nou weer, een roguelike? We zouden het je vergeven als je dit concludeert na de eerste reset, maar dat is het dus ook niet. Het is geen lus, het is een spiraal. Je wordt weliswaar terug naar je startpositie gezet en alles wat je hebt verzameld wordt je ontnomen, maar de wereld om je heen gaat gewoon verder.

Dat uit zich met name in de planten en bomen die ondertussen verder groeien, een belangrijke spelmechaniek in Ultros. Her en der vind je zaden die je op gezette plekken kunt planten. Van klimop waar je aan kunt slingeren tot een soort palmboom waarmee je jezelf op cartooneske wijze kunt lanceren. Wanneer je ze plant zijn ze vanzelfsprekend nog niet meteen volgroeid. Om er echt maximaal gebruik van te kunnen maken voor het verder verkennen van de map, moet de cyclus een stapje verder zijn.

Heb je weer op de resetknop gedrukt? Dan zul je merken dat je plant nieuwe takken of bloemen heeft gekregen, waardoor jij op plekken kunt komen waar je eerst nog niet bij kon. Aan creativiteit ontbreekt het Ultros niet. Op de double jump na kun je onmogelijk voorspellen welke vaardigheden je nog meer gaat vrijspelen. Van een onkruidwieder tot een soort graafmachine; het wordt allemaal op innovatieve wijze aangewend om je meer van de omgeving te laten ontdekken.

Ultros bewijst zich hiermee als een degelijke metroidvania, die vooral verrast door zijn aankleding en onconventionele manier van verkenning. Het vechten heeft weinig om het lijf en laat zich soms wat eigenaardig besturen, maar dit is dan ook niet het punt. De meeste aanvallen zijn letterlijk forgettable, want na iedere reset ben je de meeste weer vergeten. 

Net werk

Wat het punt dan wel is, wordt halverwege duidelijk. Zonder al te veel te verklappen, legt Ultros je op een gegeven moment een ethisch vraagstuk voor. Is al die vernieling nou echt nodig? Is het niet veel mooier om de wereld met elkaar te verbinden? Alle flora en fauna met organische kabels aan elkaar gekoppeld als een gigantisch levend netwerk.

Het is aan jou als speler om dat te doen. Of niet. Die keuze bepaalt of Ultros een game van tien uur blijft, of een game van dertig uur wordt. Je kunt besluiten om op dezelfde voet door te gaan. Weer een baas verslaan, weer een vaardigheid vrijspelen, weer een nieuwe loop, tot alle bazen en vaardigheden op zijn. Je weet wel, een metroidvania. Het alternatief is een opgave van jewelste, want dat levende netwerk mag je vervolgens grotendeels zelf aanleggen.

Gaandeweg zijn wel een hoop ankerpunten verspreid, maar die bedekken bij lange na niet de hele spelwereldkaart. Je loopt hier doorheen met een soort elastiek van schimmelsporen, dat breekt zodra je te ver van het laatste ankerpunt verwijderd raakt. Je raadt het misschien al, maar de zaadjes die je plant vormen de ontbrekende schakel. Zie het als een soort access points voor je router. Door strategisch de juiste bomen en planten te cultiveren, reikt het netwerk verder en verder. Zo repareer je als het ware het ecosysteem dat je de eerste helft nog zo driftig om zeep hebt geholpen.

Groene en gele vingers

Een gewaagde keuze, die ook zeker aan het denken zet. Waarom zijn alle ‘werkwoorden’ in games altijd zo vijandig, zo destructief? Schieten, vechten, doden, verslaan, vernietigen: de lijst gaat maar door. Waarom gaat het zo weinig over nieuw lezen in iets blazen? Alles moet stuk, want dat is nu eenmaal het vocabulaire van de meeste makers en spelers.

Toegegeven: het alternatief is veel mooier, maar mijn hemel wat kost het veel tijd en moeite. De planten hebben allemaal zo hun eigen ‘wil’ en groeien niet per se de kant op die je voor ogen hebt. Sowieso moet je ze allemaal van compost voorzien als je wilt dat ze direct volgroeid zijn. Anders moet je handmatig op de resetknop drukken om de volgende fase van de cyclus in te luiden.

Met iedere lus verlies je weer al je verzamelde zaadjes, dus het liefst plant je meteen de hele omgeving vol. Alleen is het ook nog een hele klus om te ontdekken welke soort plant je precies nodig hebt. Ze hebben allemaal zo hun eigen eigenschappen en eigenaardigheden. Er zijn wel wat mechanieken om bijvoorbeeld hun groeirichting te manipuleren, zoals een gieter en een plantenstekker, maar het blijft veel tijd en moeite kosten. Ook daarin schuilt ongetwijfeld een boodschap. Creatie kost doorgaans veel meer tijd dan destructie.

Tijd die ik er niet in wilde stoppen, moet ik toegeven. Geef mij maar creatieve destructie.

Ultros is nu verkrijgbaar op pc, PlayStation 5 en PlayStation 4. Voor deze recensie is de game op PlayStation 5 getest.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."