Waar oude Final Fantasy-games nostalgische gevoelens opwekken bij Nederlandse gamers, is dat bij Dragon Quest veel minder het geval. Officieel maakte de franchise hier in Europa pas zijn entree met het achtste deel op de PlayStation 2 - eerdere delen verschenen hier enkel in remakevorm. Het inmiddels 36 jaar oude Dragon Quest 3 voelt als een reliek uit je jeugd, door zijn pixelwereld en beurtelingse gevechten, maar de kans is klein dat je deze game als achtjarige op de NES hebt gespeeld.

Nieuwkomers vinden bij deze remake daarom vooral één ding: een oer-jrpg. Dragon Quest definieerde in de jaren tachtig ooit welke kant het genre opging, met zijn anime-achtige stijl en gestroomlijnde gevechtssysteem. Het zijn zaken die ook in dit derde deel aanwezig zijn. Je bent de zoon van een oude held, die in zijn vaders voetsporen moet treden om het land te redden van het kwaad. Met een team bondgenoten reis je stad en land af, los je problemen op en probeer je de boze koning van de demonen te verslaan.

Een sprookje

Andere, modernere jrpg's geven dat verhaal een twist, maar niet Dragon Quest 3: dit is de basislijn waar al die latere games op hebben voortgebouwd. De verhaalformule is puur, maar heeft juist daarom zijn charme. De remake voegt wel wat extra verhaalmomentjes en ingesproken dialoog toe, maar de essentie van het verhaal is onaangetast. Het doorspelen van Dragon Quest 3 voelt als het lezen van een oud sprookje. Je weet vooraf al ruwweg wat er gaat gebeuren, maar die voorspelbaarheid geeft rust. Je hoeft nooit op het puntje van je stoel te zitten, maar kunt daar rustig in wegzakken. Toch vergt dat een bepaald soort speler: wie koste wat kost twists, innovatie en onconventioneel design wil zien, is bij Dragon Quest 3 aan het verkeerde adres.

Dit is een zeer trouwe remake. Square Enix grijpt wederom naar zijn HD 2D-stijl, waarbij pixel art wordt gecombineerd met modern camerawerk, geavanceerde lichteffecten en een hedendaagse aspectratio. Het voelt alsof je een herinnering speelt: dit is hoe oude jrpg's er op de NES en SNES in je herinnering uitzagen, totdat je ze opstart en wordt geconfronteerd met de harde realiteit. Toch is de stijl hier ingetogener dan in bijvoorbeeld Octopath Traveler. Bij die game wordt ook flink met kleurfilters gespeeld, terwijl hier alles op één uniforme wijze wordt belicht. Het helpt de game om zijn identiteit als klassieke jrpg vast te houden.

Sneller en feller

Speltechnisch is aan de oppervlakte weinig veranderd. Dat is vooral merkbaar tijdens de eerste gevechten. Die zijn net als in het origineel beurtelings, waarbij ieder teamlid en elk monster op een tergend langzaam tempo aanvalt. Een welkome toevoeging is daarom de doorspoelknop waarmee je dit proces aanzienlijk kunt versnellen. Het gebruik van die functie voelt haast als een verplichting: die eerste keer dat je onversneld speelt is puur een momentje om jou als speler er op te wijzen hoe tergend gevechten vroeger waren.

In klassieke jrpg-vorm word je tijdens de reis overspoeld met plotselinge gevechten. Die worden door de toevoeging van een automatische vechtoptie veel dragelijker gemaakt. Je drukt simpelweg op de vechtknop, wacht tot je team alle vijanden heeft verslagen en kunt daarna weer vrijelijk door met je reis. Een simpele maar elegante oplossing: het zorgt dat je nog wel de klassieke ervaring meekrijgt, maar neemt veel van de bijbehorende ergernis weg.

In de details

Verder zitten de verbeteringen in de details. Je team kan wederom van vocation wisselen, zoals een magiër, ridder of genezer, maar ditmaal is ook de zogeheten Monster Wrangler toegevoegd. Deze kan aanvallen van monsters leren om tijdens gevechten te gebruiken. Tijdens je reis kun je bovendien monsters temmen, om met ze te vechten in de Monster Arena. Het is een extraatje dat in latere Dragon Quests werd geïntroduceerd, maar retroactief in deze remake is toegevoegd. Waar krijgers in vroegere delen alleen domweg konden slaan, hebben ze in de remake vaardigheden die gevechten voor hen gevarieerder maken.

Verder kun je nu bijvoorbeeld de zoom-spreuk binnen gebruiken om ergens heen te gaan, zodat je makkelijk kerkers kunt ontsnappen. Voortgang raakt minder snel verloren door de toevoeging van autosaves. Het zijn kleine toevoegingen die van deze game de beste manier maken om een oude klassieker te spelen. Maar dat blijft het ook: een oude klassieker.

Met dat in het achterhoofd zijn er maar weinig genregenoten die aan Dragon Quest 3 HD-2D Remake kunnen tippen. Dit is de klassieke formule in zijn geperfectioneerde vorm. Nooit kakt het tempo in, dialoog blijft altijd charmant. Het is een spel dat continu een glimlach op je gezicht weet te toveren - maar je ook uitdaagt met het vinden van nieuwe strategieën om moeilijke bazen te verslaan. Dit is de graadmeter voor waar een klassieke rpg zich aan moet meten.

Dragon Quest 3 HD-2D Remake is vanaf 14 november verkrijgbaar voor pc, PlayStation 5, Xbox Series X en S en Nintendo Switch. Voor deze review is de game op pc gespeeld.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."