Lost Judgment onderzoekt wat de verschrikkelijke gevolgen van pesten en treiteren kunnen zijn. Inhoudelijk is het een van de meest serieuze titels uit de Yakuza-reeks. Dat is een goed iets.

Tuurlijk, je kunt net als in vrijwel iedere Yakuza vermakelijke en soms maffe dingen doen – darten, dansen, golfen, gokken, dronevliegen, boxen, skateboarden, vr-gamen, Shogi. Nog steeds stuit je te pas en te onpas op bizarre activiteiten die stuk voor stuk de moeite waard zijn. Maar het hoofdverhaal zelf is allesbehalve luchtig.

Net als in Judgment (2019) speel je als Takayuki Yagami, een voormalig advocaat die inmiddels een aantal jaar zijn brood verdient als privédetective. Lost Judgment begin gelijk met een nare casus: een ex-politieagent zou zich tijdens een treinrit vergrepen hebben aan een vrouw. Het kantoor waar Yagami voor werkt verdedigt hem (zonder te geloven in zijn onschuld), maar de werknemers vermoeden dat er meer aan de hand is.

Dit alles neemt al gauw een vogelvlucht. Tijdens een onderzoek naar pestgedrag op een middelbare school in Yokohama vindt Yagami een mogelijke link met het eerdere vergrijp. De ex-politieagent is op een onverwachte manier verbonden met de school. Langzamerhand ontpopt zich een gelaagd verhaal over onrecht, misbruik en macht.

©GMRimport

Nuance

We prezen het vorig jaar verschenen Yakuza: Like a Dragon om de sociale kritiek die het levert. Waar die game verschillende maatschappelijke taboes probeert te doorbreken, daar is Lost Judgment moreel gezien veel genuanceerder. Het is een psychologische thriller die laat zien hoe mensen elkaar volledig kapot kunnen maken, zowel mentaal als lichamelijk. Als Yagami probeer je dit gedrag in de kiem te smoren, maar ook vanuit die goede bedoelingen kun je natuurlijk een ethische grens overschrijden. Is het bijvoorbeeld oké om tijdens een onderzoek privé-eigendom te stelen als dat betekent dat je mogelijk iemand kunt redden van ellende?

Lost Judgment buit de traditionele verhaalvertelling over goed en kwaad volledig uit. Naarmate de hoofdstukken verstrijken is het steeds minder duidelijk hoe je als advocatenkantoor (of, in de persoon van Yagami, als privédetective) onrecht nu het beste kunt bevechten. Wat doe je bijvoorbeeld als het rechtssysteem niet strookt met je persoonlijke overtuigingen? Of de ogen dichtknijpt voor onschuldigen? Hoe zorgen we nu eigenlijk met z’n allen voor maatschappelijke orde? Met de harde hand van de politie en de machthebbers, of vanuit een andersoortig moreel kompas?

Precies dit nevelige gebied der rechtvaardigheid staat centraal. Ontwikkelaar Ryu Ga Gotoku Studio slaagt er wederom in om je het ene moment euforisch en dan weer vol schaamte te laten voelen. Zelfs al is het je rol om onrecht tegen te gaan, betekent dat niet dat je te allen tijde volledig vrijuit gaat. En andersom geldt dat ook: verdachten zijn niet per definitie monsters die de wet te pas en te onpas overtreden. Hun beweegredenen kunnen gegrond zijn, ook al zijn de middelen onwettig of onethisch.

Zonder het verhaal uit de doeken te doen, is dat misschien ook wel de boodschap van de titel van de game: het oordeel is soms behoorlijk zoek.

©GMRimport

Op tempo

De kwaliteit van de verhaalvertelling staat dus buiten kijf. De personages zijn niet alleen gelaagd en complex, maar ontwikkelen zich ook gedurende de om en nabij twintig uur durende verhaallijn. Cliffhangers houden je scherp en zijn tegelijkertijd genuanceerd genoeg om het geheel geloofwaardig te houden.

In tegenstelling tot de meeste Yakuza-games van de afgelopen jaren kent Lost Judgment een voortreffelijk ritme en tempo. In eerdere delen was het vaak nog zo dat je talloze confrontaties met maffia en straatbendes moest uitvechten voordat er weer iets van betekenis gebeurde.

Dat is in Lost Judgment anders: buiten je zelfgekozen beslommeringen om is vrijwel ieder gevecht op een overtuigende manier verweven in het grotere verhaal. Aangezien het om een thriller gaat en niet om een of andere maffiacomplot, is dit een passende keuze.

©GMRimport

Minder onderzoek

Wel is het zonde dat de game minder om onderzoek draait dan Judgment uit 2019. In die game was je veelvuldiger bezig met het vergaren van bewijsmateriaal, bijvoorbeeld met je fotocamera of drone. Tijdens gesprekken met hoofdpersonen deed het er daadwerkelijk toe wat je zei of als bewijs leverde.

In Lost Judgment is dit alles een stuk gestroomlijnder. Dit soort elementen zijn er nog wel, maar dan vooral binnen zijmissies. Hierdoor krijgt het hoofdverhaal wellicht meer gewicht en richting, maar het vraagt ook een minder kritische en onderzoekende houding van jou als speler.

Toch is dit wederom een uitstekende detectivegame, met een overduidelijke invloed van de Yakuza-reeks. Maar weet wel: Lost Judgment dwingt je om kritisch te kijken naar je eigen morele kompas.

Lost Judgment is nu verkrijgbaar voor PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One en Xbox Series. Voor deze review is de game op Xbox Series X getest.

Voor het eerst in bijna acht jaar tijd is er een nieuwe update uitgebracht voor de officiële Team Fortress 2-comic.

De digitale comics waren jarenlang een manier voor Team Fortress 2-fans om meer te weten te komen over de verschillende personages in de Valve-game. Het meest recente nummer verscheen op 10 januari 2017. Fans waren dan ook al geruime tijd in de veronderstelling dat er nooit meer een nieuw nummer uit zou komen.

Afgelopen week verscheen echter opeens nummer 7, genaamd 'The Days Have Worn Away'. In een blogpost vergelijken de makers de komst van het nieuwe nummer met de constructie van de Toren van Pisa, die 199 jaar nadat de bouw begon pas afgemaakt werd.

Het is echter wel mogelijk dat dit nieuwe nummer alsnog het laatste nummer in de reeks wordt. Valve-schrijver Erik Wolpaw plaatste een foto van de makers in een online meeting en noemde het daarbij "de allerlaatste Team Fortress-comicsmeeting ooit".

Sega overweegt voor zijn games een abonnementsdienst vergelijkbaar met Xbox Game Pass en Netflix te lanceren.

Dat meldt coo en directeur Shuji Utsumi aan de BBC. Hij meldt daarbij dat hij dit soort abonnementsdiensten heel interessant vindt en dat er intern mogelijkheden worden verkend. Utsumi benadrukt echter dat hij er nog niet te diep op in te gaan. Het maakt in ieder geval onderdeel uit van een strategie van het bedrijf om weer een grote speler binnen de game-industrie te worden. Wat Utsumi betreft "moeten we nu niet verdedigend optreden, maar in de aanval gaan."

Sega bracht vroeger zelf consoles uit, maar na de Dreamcast ging het bedrijf third-party en komen de games van het Japanse bedrijf op alle platforms uit. Daarbij worden diverse Sega-games al via abonnementsdiensten van andere bedrijven aangeboden, zoals Game Pass en PlayStation Plus. Wel haalde het bedrijf eerder deze maand meer dan zestig klassieke games uit de verkoop van digitale winkels - het is niet duidelijk of dat gerelateerd is aan de strategie die het bedrijf hierboven bespreekt.