Bugsnax is om op te eten
Bugsnax heeft een bijzondere werking op mensen. Daarmee bedoelen we niet het feit dat je ledematen veranderen in voedsel wanneer je zo’n appetijtelijke Bugsnack eet, maar de manier waarop de indie-game al direct een cultstatus heeft verkregen na zijn bizarre debuuttrailer met net zo aanstekelijk themanummer. Nu we Bugsnax hebben gespeeld kunnen we gelukkig vaststellen dat die aandacht niet onverdiend is.
In Bugsnax laten een dertiental Muppet-achtige Grumpussen zich door een uitnodiging van ontdekkingsreiziger Elizabert Megafig verleiden om de smakelijke snack-insecten te ontdekken op Snaktooth Island. Sommigen zien het uitstapje als een kans om te ontsnappen aan hun privéproblemen, anderen zijn er om een nieuw leven te starten of zich te laten inspireren. Jij speelt een journalist die naar het eiland afreist om Elizabert te interviewen over haar ontdekking, maar eenmaal aangekomen blijkt dat er iets niet in de haak is.
Elizabert is spoorloos verdwenen en de hierdoor uitgebroken paniek heeft ertoe geleid dat de Grumpussen de enige nederzetting op het eiland hebben verlaten. Alleen de sympathieke, maar hulpeloze burgermeester Filbo is achtergebleven. Aan jou de taak om te onderzoeken waar Lizbert is gebleven en de vertrokken Grumpussen één voor één terug te brengen naar het kamp. Daar komen de Bugsnax die over het eiland krioelen uiteraard bij kijken.
©GMRimport
Talkin’ about Bugsnax
‘Kinda bug and kinda snack,’ zo zingt de band Kero Kero Bonito vrolijk over de beestjes in de aanstekelijke titelsong. Een betere omschrijving kunnen we niet bedenken. Er zijn burgers op friet-pootjes, vliegende pizza-motten, zwemmende sodablikjes en ga zo maar door. Het is duidelijk dat de makers van de game hun creativiteit de vrije loop hebben gelaten bij het ontwerpen van de Bugsnax, en dat waarschijnlijk op een lege maag. Hoewel er tussen de honderd verschillende soorten een aantal gerecyclede designs zitten, is het verkennen van Snaktooth Island en het ontdekken van de lokale fauna een feestelijke – en smakelijke – beloning op zich.
Gewapend met een scanapparaat, een katapult die verscheidene soorten sausjes afvuurt en een val om Bugsnax in te vangen ga je op pad. De lopende caloriebommen hebben blijkbaar een sterke overtuigingskracht, want de meeste Grumpussen zijn pas bereid om terug te keren naar Snaxburg als je hen de gevraagde Bugsnax brengt. Je bent dus voornamelijk bezig met het vinden en vangen van de juiste Bugsnax om op die manier de populatie van Snaxburg te herstellen.
Het is een heerlijk smörgäsbord van allerlei elementen uit games uit vervlogen tijden, waardoor het spelen een nostalgisch gevoel geeft.
-
©GMRimport
Gotta Ketchup ‘Em All
Het vangen van Bugsnax is vergelijkbaar met het oplossen van kleine puzzels. Anders dan een voorspelbare Strabby (een wandelende aardbei met wiebelogen) laat de hamburger-Bugsnak Bunger zich niet makkelijk vangen. Met je scanapparaat ontdek je dat Bunger een liefde heeft voor ketchup (en het herhaaldelijk roepen van zijn eigen naam, maar dat terzijde), een eigenschap die je kan misbruiken met je sausjeskatapult. Zo kun je een pad van ketchup maken om Bunger een hok in te lokken, of een andere Bunger besmeuren met ketchup om ze tegen elkaar op te zetten.
Er is geen juiste manier om een Bugsnak te vangen en de game geeft je de vrijheid om hier lekker mee te experimenteren. De scanner geeft je vaak net genoeg hints om je op het juiste pad te helpen, waardoor je wel even moet nadenken, maar het nooit te lang duurt voordat het kwartje valt. Gaandeweg speel je uiteraard nog veel meer gadgets vrij en worden de Bugsnax-puzzels complexer. In enkele gevallen neigen ze naar de frustrerende kant, bijvoorbeeld bij Bugsnax van ijs of die in brand staan. Die vereisen een speciale aanpak waar soms net te veel geluk bij gemoeid is.
©GMRimport
Het hart van Bugsnax
Je denkt misschien dat het steeds moeten vangen van Bugsnax om ze aan anderen te voeren snel in herhaling valt, en er zijn inderdaad momenten waarop je je als een soort Thuisbezorgd-koerier voelt. Toch heeft de game een fijn tempo en wisselen de gebieden zich snel af, zodat je niet snel verveeld raakt. Tussendoor kom je bovendien vaak terug naar Snaxburg, waar je je journalistieke vaardigheden op de proef stelt door de teruggebrachte Grumpussen te interviewen.
Snaxburg is het kloppende hart van Bugsnax en dat uit zich op verschillende manieren. Niet alleen zijn de lege tentjes en huizen een constante herinnering aan wat je te doen staat en hoever je bent in de game, maar het is ook waar je de Grumpussen beter leert kennen. Overdag maken ze een wandeling door het kamp, begroeten ze elkaar (of maken ze ruzie), en ’s avonds zitten ze gezellig bij het kampvuur. Naarmate je de game speelt ontstaat hier een echte gemeenschap. Dat draagt bij aan de avontuurlijke en warme sfeer van Bugsnax.
Het zijn de momenten die je doorbrengt in Snaxburg die je leren dat deze game niet draait om de Bugsnax, maar om de mensen (nou ja, Grumpussen). Elke Grumpus heeft zo zijn eigen persoonlijke dilemma’s en naarmate je ze beter leert kennen wil je ze daadwerkelijk helpen en ontdekken hoe het met ze afloopt.
Neem bijvoorbeeld Chandlo, een macho Grumpus die zijn Bugsnax het liefst met veel proteïne eet. Ondanks zijn lichamelijke kracht, heeft hij een zwakke plek voor de paranoïde complotdenker Snorpy en weet hij niet goed hoe hij zijn vriend moet beschermen tegen denkbeeldige vijanden. Het is knap hoe Bugsnax met op het eerste oog eendimensionale personages toch diepgaande relaties en verhaallijnen weet te schrijven, en dat ook nog met een gezonde dosis humor. Je wil niets liever dan elke Grumpus helpen met hun problemen, zelfs als dat betekent dat je hun lichaam langzaam moet transformeren in snacks.
©GMRimport
Body horror en Bugsnax
Want het moet gezegd worden: hoe schattig de Bugsnax ook zijn, het blijft enigszins verontrustend om benen, neuzen en zelfs de huid van de Grumpussen te zien veranderen in frietjes en hotdogs als je ’ze een Bugsnak voert. Waar komen de Bugsnax eigenlijk vandaan? Waren er al eerdere beschavingen op Snaktooth Island en wat is er met hen gebeurd? Het zijn vragen waarvan je misschien bang bent de antwoorden te vinden, en Bugsnax slaagt er goed in om je tot op het einde geboeid te houden en met een daverend slot te komen.
Bugsnax is, zeker op de PlayStation 5, geen grafisch of technisch mirakel en eigenlijk kunnen we de wisselvallige framerate van de PS5-versie niet excuseren. Toch valt deze game weinig kwalijk te nemen. Het is een heerlijk smörgäsbord van allerlei elementen uit games uit vervlogen tijden, waardoor het spelen een nostalgisch gevoel geeft. Zo doet de humor denken aan Psychonauts (en natuurlijk aan Octodad, van dezelfde makers), het vangen van Bugsnax aan Pokémon Snap en het opbouwen van Snaxburg aan Dark Cloud, en dat allemaal verwikkeld in een whodunnit-achtig mysterie dat zo uit een ouderwetse adventuregame had kunnen komen. Bugsnax is misschien een beetje een verworven smaak, maar je hoeft geen fijnproever te zijn om deze game met plezier te verorberen.
Bugsnax is nu beschikbaar voor PlayStation 4, PlayStation 5 en p. Voor deze review speelden we de game op PS5.
Laatste reviews op Gamer.nl:
