In de trailers van The Gunk zagen we hoe hoofdpersoon Rani met een stofzuigerhandschoen allerlei smerige blubber opruimde op een buitenaardse planeet. Dat zag er heerlijk zen en vermakelijk uit. Nu is de game uit en zijn we vooral smerige blubber aan het opruimen op een buitenaardse planeet, en is het ineens toch niet zo heel vermakelijk.

Het is een vreemd gegeven dat we met het eindproduct precies krijgen waar de trailer ons zo enthousiast voor maakte, maar dat we toch niet echt tevreden zijn. Begrijp ons niet verkeerd: het opzuigen van al die smurrie geeft best een ontspannen gevoel, maar we hadden gehoopt dat The Gunk meer om het lijf zou hebben.

©GMRimport

Verkenningstocht

Jij bestuurt Rani, die samen met haar partner Becks en hun weinig spraakzame robot landen op een onontdekte planeet. Ze zijn bijna blut en zoeken naar iets waardevols dat ze kunnen verkopen, of op zijn minst kunnen ruilen voor brandstof. Met een bijna lege tank kom je niet zo ver in het universum.

Op haar zoektocht stuit Rani op de titulaire Gunk, een soort parasitair gelei dat het leven op de planeet opslurpt. Zodra Rani de smurrie heeft opgeruimd met haar stofzuigende handschoen, keren de planten in één keer terug in het gebied in een explosie van kleur.

Het ziet er prachtig uit om al dat groen tevoorschijn te toveren en dat maakt The Gunk een lust voor het oog. Het verkennen van de planeet is sowieso een van de sterkste punten van de game, al blijft het allemaal wel erg lineair.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Gun(k)-factor

Een ander hoogtepunt is het constante geklets tussen de personages. Becks blijft liever bij het schip terwijl Rani op ontdekkingsreis gaat, maar ze blijven via de radio wel in contact met elkaar. De dialogen zijn uitstekend geschreven, waardoor de relatie tussen de twee heel echt aanvoelt. De avonturiers kennen elkaar al jaren en dat krijg je ook duidelijk mee.

Het is daarom extra vreemd dat het verhaal een plotselinge ruzie tussen de twee introduceert. Zonder veel te spoilen, is het een onenigheid die totaal uit de lucht komt vallen en niet erg logisch lijkt. Als ze even vijf minuten met elkaar zouden praten, zouden ze er samen uit kunnen komen. Het voelt als een geforceerde zet van de ontwikkelaars om iets van spanning in het verhaal te introduceren.

Ook vreemd is dat The Gunk de relatie tussen Rani en Becks niet expliciet wil duiden. Het voelt in alles als een romantische relatie. Becks is duidelijk emotioneel als Rani gevaar loopt, ze noemen elkaar ‘partner’ en het beste dat hen ooit is overkomen, maar echt ‘liefde’ wil The Gunk het niet noemen. Het lijkt alsof de ontwikkelaars wel een lesbische relatie wilden maken, maar dat niet als zodanig durfden te benoemen.

©GMRimport

Sowieso laat de rest van het verhaal ook wat steken vallen. Als je een game maakt waarin je vooral rondloopt en geklets aanhoort, moet het verhaal je wel gelijk pakken. Helaas schiet The Gunk niet echt op in de eerste helft van zijn toch al korte speeltijd van vier uur. Als het verhaal dan eenmaal goed op gang komt, is het eigenlijk wat te laat en verloopt het ook redelijk voorspelbaar.

Hersenloos

Daar zou The Gunk het wel van moeten hebben, want de combat en puzzels hebben eigenlijk weinig om het lijf. Af en toe vecht je tegen kleine Gunk-monsters die je opzuigt en weer wegschiet. Soms komt er een groter wezen voorbij, maar echt tactisch of moeilijk wordt het nooit. De zwakke plekken zijn zeer herkenbaar en het is vrijwel direct duidelijk wat de bedoeling is.

Ook de puzzels vragen niet al teveel van je brein. Ze komen eigenlijk niet veel verder dan ‘haal de hendel over’ of ‘zoek een sleutel om verder te gaan’.

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Het verkennen van de prachtige wereld is heerlijk en het is een genot om naar de gesprekken tussen de hoofdpersonen te luisteren, maar uiteindelijk heeft The Gunk te weinig om het lijf om echt tot grote hoogtes te stijgen. Tenzij je echt héél erg van stofzuigen houdt.

The Gunk is verkrijgbaar op pc, Xbox Series X en S en Xbox One. Ook staat de game op Game Pass.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."