Horrorgames zijn ondanks hun niche doelgroep net zo lastig klein te krijgen als de bovennatuurlijke monsters die er vaak centraal in staan. Waar grotere studio's het genre veelal links laten liggen, zijn er tal van onafhankelijke ontwikkelaars die het hebben omarmd. Song of Horror, van de Spaanse ontwikkelaar Protocol Games, is daar een duidelijk voorbeeld van.

Een groots aangekondigde release heeft het spel niet gehad. De oorspronkelijke pc-versie van deze episodische horror-adventure stamt alweer uit 2019, maar pas twee jaar later is de gehele reeks op consoles speelbaar. Ondanks dat er nu zelfs een fysieke versie beschikbaar is, is de kans groot dat deze titel aan de aandacht van velen voorbij is gegaan. Dat is zeker voor horrorliefhebbers enorm zonde, want Song of Horror is een geslaagd griezelavontuur vol met goede ideeën.

©GMRimport

Dood is dood

De ontwikkelaars hebben daarbij duidelijk hun huiswerk gedaan en maken gebruik van concepten die zichzelf in eerdere spellen al hebben bewezen. Zo zijn er vaste camerastandpunten, zitten er geen wapens of gevechten in de game en spelen puzzels een belangrijke rol. Ook willekeurige enge gebeurtenissen, vergelijkbaar met die uit Eternal Darkness, komen regelmatig aan bod. De invloed van horrorklassiekers als Resident Evil, Silent Hill en Fatal Frame wordt daarnaast veelvuldig kenbaar gemaakt door de vele verwijzingen die het spel rijk is. Denk aan een piano van het merk Himuro, een ijskastmagneetje van Toluca Lake en een conciërge met de naam Walter Sullivan. Deze combinatie van herkenbare spelelementen zorgt voor een vertrouwde horrorervaring die volledig leunt op de sfeer en de kracht van het onderliggende mysterie en niet op actie of een hoog tempo.

Het meest kenmerkende spelelement van Song of Horror is echter het feit dat personages die aan de gevaren van de duisternis ten prooi vallen ook echt permanent doodblijven. Tijdens het spelen kun je kiezen uit meerdere personages die ieder hun eigen kwaliteiten hebben en zich op hun eigen manier verhouden tot het overkoepelende verhaal. Mocht je echter een verkeerde beslissing maken die tot de dood van een van hen leidt – en dat kan zomaar gebeuren – dan moet je het avontuur verder doorlopen met een van de anderen. Als je onverhoopt door alle personages heen bent, of als het centrale hoofdfiguur Daniel Noyer het loodje legt, dan zit er niets anders op dan de episode van voor af aan opnieuw te spelen. Er is immers geen mogelijkheid tot het herladen van een eerdere savefile.

Song of Horror is weliswaar niet overladen met levensgevaarlijke situaties, maar een vroege dood ligt wel rond elke hoek op de loer. Doordat het verlies van een personage echt impact heeft, word het hele avontuur vele malen intenser. Daarbij helpt het feit dat sommige personages de mogelijkheid hebben makkelijker aan bepaalde gevaren te ontsnappen dan anderen, maar je weet van tevoren nooit voor welke vuren je komt te staan.

©GMRimport

Een duister avontuur

Het grootste struikelblok van deze game is dan ook niet het solide concept, maar het gebrek aan technische kwaliteit. Song of Horror moet het duidelijk niet hebben van zijn grafische pracht of naadloze besturing. Op dit vlak is aan alles te zien dat Protocol Games bepaald geen hoog budget heeft gehad. De spelfiguren lijken met hun houterige animaties en matige textures zo uit een Playstation 3-game te zijn ontsnapt. Met name de close-ups doen de personages geen recht – hun gebit is met regelmaat een grotere bron van afkeer dan de monsters waar we bang van zouden moeten zijn. We zijn er nog niet over uit of dat ligt aan hoe verschrikkelijk onnatuurlijk hun dentuur eruitziet, of aan hoe zielloos de monsters zijn.

Gelukkig weet het spel een hoop van deze oneffenheden te verhullen met een gezonde dosis duisternis, die het genre eigen is. In sommige games is dat storend, maar bij Song of Horror juist van toegevoegde waarde. Zo speelt het een centrale rol in het verhaal - de vijandige Presence wordt namelijk gevoed door het donker en heeft een hekel aan licht. Voor de personages betekent dit dat hun lichtbron van invloed is op hoe effectief zij hun omgeving kunnen verkennen. Een zaklamp is immers een veel betrouwbaardere bron van verlichting dan een aansteker. Om voorwerpen te kunnen onderzoeken moet je ze namelijk kunnen belichten, wat het voor sommige personages een stuk makkelijker maakt dan voor degenen die met bijvoorbeeld een kaarsje opgezadeld zitten.

©GMRimport

Sfeer boven alles

Die drukkende duisternis met schaarse verlichting veroorzaakt een ijzingwekkende sfeer die gedurende het hele spel de juiste toon zet. Dit gevoel wordt des te meer versterkt door de verschillende omgevingen waar het spel zich in afspeelt. Of het nu een verlaten landhuis is of een gesticht – elk level is opnieuw een onophoudelijke reeks macabere ontdekkingen die je op het puntje van je stoel houden. Zeker het hoofdstuk dat plaatsvindt in een oud klooster is goed voor de nodige griezelige momenten die tot de meest memorabele van de hele game behoren. Plotselinge geluiden, veranderende portretten, printers die uit zichzelf enge afbeeldingen afdrukken, deuren die verdacht op een kiertje staan: allerlei onheilspellende taferelen komen voorbij en je weet nooit waar je aan toe bent. Moet je daar nu juist naar toe, of wachten daar alleen de allesverslindende schaduwen je op?

Dat gevoel van constante spanning en onzekerheid is waar je een spel als Song of Horror voor speelt. Aanvaringen met monsters zijn van ondergeschikt belang aan het mysterieuze plot, de toffe puzzels en de knappe manier waarop het spel je in zijn greep houdt. Net zoals het noodlottige wijsje uit de titel de protagonisten tot waanzin drijft, dwingt Song of Horror je telkens weer verder het mysterie in. Het spel is verre van perfect, maar smaakt voor liefhebbers van het horrorgames naar meer. Met een overdaad aan actievolle gruwelspellen verdient het genre meer van dit soort subtielere avonturen. Een eventueel vervolg met meer technische kracht zou er zo maar eens de topper van kunnen maken die Song of Horror nu nét niet is geworden.

Song of Horror is verkrijgbaar op pc, Playstation 4 en Xbox One. Voor deze recensie is de Playstation 4-versie gespeeld.

Ubisoft heeft nieuwe gameplaybeelden van Assassin's Creed Shadows gedeeld waarin de hoofdpersonages de spelwereld verkennen.

Ubisoft plaatste vorige week een blogpost waarin meer wordt verteld over het verkennen van de virtuele wereld in de game. Deze post is uitgerust met een aantal korte filmpjes. In onderstaande YouTube-video zijn al deze filmpjes verzameld en aan elkaar geplakt.

Ubisoft laat weten dat Assassin's Creed Shadows een open spelwereld met veel vrijheid hebben gecreëerd, waarin het vinden van informatie gezien kan worden als een beloning. "We willen spelers niet teveel bij de hand nemen via icoontjes of markeringen. (...) We willen dat spelers alle coole geheimen op eigen houtje ontdekken via onderzoek, hun spionnennetwerk en door het observeren van de spelwereld."

Door hoge plekken in de spelwereld te bereiken en de 'synchroniseren' worden er dan ook niet meer allerlei icoontjes aan de kaart toegevoegd. In plaats daarvan verschijnen er alleen zogeheten 'points of interest' op de kaart.

Assassin's Creed Shadows is inmiddels al een paar keer uitgesteld. Hoewel het spel eerst in november vorig jaar moest uitkomen, verschijnt het nu pas in maart. De game komt uit op PlayStation 5, Xbox Series X en S, en pc. Volgens geruchten wordt er ook een port ontwikkeld voor de Nintendo Switch 2.

Onlangs werd Assassin's Creed Shadows al uitgesteld naar 20 maart, terwijl de game eigenlijk op 14 februari uit had moeten komen. Ubisoft liet weten dat de extra tijd wordt gebruikt om feedback van fans te verwerken en een betere ervaring op de dag van release te kunnen bieden.

Assassin's Creed Shadows draait om twee personages, de Japanse shinobi Naeo en de eerder aangehaalde Yasuke. Spelers kunnen zelf bepalen met wie ze spelen en daar tijdens de game tussen wisselen. Daarbij lijkt Naeo zich vooral te richten op parkour- en stealthgameplay en Yasuke een gevreesde strijder te zijn.

In het spel doen spelers het Japan van de zestiende eeuw aan en volgen zij het verhaal van de twee hierboven genoemde personages. De game speelt zich af tijdens de Sengokuperiode, een tijd in Japan van oorlogvoering en binnenlandse crises. De spelwereld zal daarbij door de vier verschillende seizoenen heen gaat, wat invloed heeft op de omgeving en de gameplay.

Assassin's Creed Shadows komt uit op PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc.

De mobiele game Marvel Snap is op dit moment niet speelbaar in de Verenigde Staten nadat TikTok daar offline werd gehaald.

Mensen die de game in de VS willen opstarten, krijgen een melding waarin te lezen staat dat een nieuwe wet in Amerika er voor zorgt dat Marvel Snap is verboden. De game is ook uit de App Store en Google Play Store gehaald.

In de VS is een nieuwe wet ingegaan die apps van het Chinese bedrijf ByteDance verbiedt. Daaronder valt de socialmedia-app TikTok. Inmiddels is TikTok echter weer online gekomen in de VS. "We bedanken president Trump voor de noodzakelijke helderheid en verzekering aan serviceproviders waaruit blijkt dat ze geen straf krijgen als ze TikTok aan meer dan 170 miljoen Amerikanen bieden."

Aangezien TikTok weer online is, ligt het dus in de lijn der verwachting dat Marvel Snap ook weer terugkeert. Vanochtend liet ontwikkelaar Second Dinner nog weten de game weer binnen 24 uur online te willen hebben.