Het is zo makkelijk om een game op zijn uiterlijk te beoordelen. Wie naar trailers van Scarlet Nexus kijkt, ziet een redelijk generieke Japanse actie-rpg. De game lijkt op Astral Chain in het jasje van Code Vein. Dat is tot op zekere hoogte ook zo, maar Scarlet Nexus springt er wel bovenuit met frisse ideeën, een verrassend goed verhaal en flitsende gevechten.

Scarlet Nexus speelt zich af in een futuristische setting, waarin bijna alle mensen bovennatuurlijke krachten hebben. Reclameborden, verkeersaanwijzingen en bushaltebordjes worden daarnaast recht je brein ingepompt, waardoor je ze als een soort neonreclames om je heen ziet hangen. We sturen elkaar geen WhatsAppjes meer, maar verzenden berichten rechtstreeks naar andermans brein.

Het is een heerlijk leven, behalve dan dat de samenleving steeds ruw verstoord wordt door Others, een bonte verzameling van zeer verontrustende monsters. Deze beesten zijn creatief vormgegeven met een bizarre mix van schoonheid en nachtmerries. Denk aan groteske benen met een bos bloemen als hoofd, of een soort hond met een tuinslang als bek die constant water op je sproeit.

©GMRimport

Twee keer twintig

Jij speelt als een van twee hoofdpersonen, Yuito en Kasane. Zij sluiten zich aan bij de OSF, een soort leger dat vecht tegen deze vreemde Others. Al snel blijkt dat de vork heel anders in de steel zit dan ze dachten, waarna ze aan hun missie beginnen te twijfelen. Waar komen die beesten vandaan, waarom hebben alle mensen eigenlijk krachten en wat speelt er zich buiten de grenzen van hun eigen stad af?

Het verhaal van Scarlet Nexus is verrassend goed geschreven, met een hoop onverwachte twists. Het is vooral knap hoe het spel in twee helften is verdeeld. Heb je de game met één van de twee hoofdpersonen uitgespeeld, dan weet je eigenlijk nog maar de helft van het verhaal. Om alles goed te begrijpen, moet je met zowel Yuito als Kasane aan de slag. Hun avonturen zijn op een bijzondere manier met elkaar verweven.

Het is zeker geen straf om de game, die twintig uur duurt, twee keer door te spelen. Yuito en Kasane hebben niet alleen hun eigen verhaal, maar ook andere teamgenoten tot hun beschikking. Tussen de missies door kun je ook hun verhalen uitdiepen door met ze te praten, wat Persona-achtige Bonding Moments oplevert. De meeste personages beginnen als clichématige archetypes, maar blijken toch een diepere laag te hebben. Dat gaat zeker niet zo diep als Persona, vooral omdat het systeem lineair is en je genoeg tijd hebt om alle sociale contacten af te gaan. Het is wel fijn om je teamgenoten beter te leren kennen, waardoor sommige verhaalmomenten extra hard aankomen.

Spetterende gevechten

Ook op het slagveld komt Scarlet Nexus goed uit de verf, met spetterende actie die heerlijk aanvoelt. Dat komt door de vloeiende overgang van mêleeaanvallen naar psychokinetsche krachten. Met een druk op de rechtertrigger smijt je alles wat los- en vastzit naar je vijanden toe: auto’s, lantaarnpalen, bankjes, noem het maar op. Wie goed in de flow zit, kan deze aanvallen naar hartenlust combineren. Het is een prachtig gevoel om van dichtbij aan te vallen, naar achter te springen om een kist op een Other te gooien, en dan weer verder te meppen.

Nog leuker wordt het als je speciale voorwerpen tegenkomt, die extra hard aankomen. Met precieze timing kun je bijvoorbeeld een heel treinstel vooruit duwen om Others die net op de rails staan omver te maaien. Ook hele elektriciteitsmasten behoren tot je arsenaal.

©GMRimport

Het gebruik van je teamgenoten geeft nog een extra leuke draai aan de gevechten. Je kunt hun krachten tijdelijk lenen om je eigen aanvallen sterker te maken. Zo kan Yuito een vuurkracht lenen om zijn zwaard te laten vlammen, of teleporteren om aanvallen beter te ontwijken en sneller bij een vijand in de buurt te komen. Kasane kan weer de tijd vertragen om snelle tegenstanders beter te raken.

Het grootste minpunt

Naast een uitstekend verhaal, leuke personages en flitsende gevechten, doet Scarlet Nexus eigenlijk maar één ding fout. Er zijn te weinig verschillende vijanden om de gevechten interessant te houden. Je komt telkens dezelfde tegenstanders tegen en als je hun zwakke punten eenmaal weet, is het een koud kunstje om ze uit te schakelen. Daarnaast worden dezelfde omgevingen meerdere keren gebruikt, waardoor grote delen van het spel als een soort herhalingsoefeningen aanvoelen.

©GMRimport

Dat is jammer, want deze game van veertig uur kan dat eigenlijk niet hebben. Dat is te lang om je steeds maar weer dezelfde Others voor te schotelen. Gelukkig wordt die sleur af en toe doorbroken door een boeiend eindbaasgevecht, waarin je al je vechtkunsten nodig hebt om te overleven. Dat zijn de hoogtepunten van de actie, die vaak uitmonden in een ware uitputtingsslag. De gigantische wezens hebben ook grote levensbalken, waardoor je lange tijd scherp moet blijven om als winnaar uit de bus te komen.

Het is dan ook jammer dat je computergestuurde teamgenoten niet altijd even slim zijn. Ze komen soms goed van pas als je gezondheid laag is en ze je een genezend voorwerpen toegooien, maar vooral tijdens die eindbazen lopen ze vaak hinderlijk in de weg. Ze leggen regelmatig het loodje omdat ze zware aanvallen van de tegenstander niet kunnen herkennen en doodleuk bij hem in de buurt blijven staan. Je kunt ze daarna wel oplappen, maar dat kost tijd en je bent dan kwetsbaar voor vijandelijke aanvallen.

Het mag de pret niet al te veel drukken. De gevechten zijn zo spectaculair, dat er ook tegen weer dezelfde Others altijd wel iets spannends op je beeldscherm gebeurt. Het verhaal van Scarlet Nexus is bovendien meeslepend genoeg om de eentonige vijanden de doen vergeten. Soms moet je verstand misschien op nul om door de gevechten heen te rammen, maar de beloning is het zeker waard. Het verhaal wordt steeds bizarder en sleept je echt door de game heen. Scarlet Nexus is daardoor veel meer dan weer een generieke Japanse actie-rpg.

©GMRimport

Scarlet Nexus is nu beschikbaar voor PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en pc.

Billy Mitchell, de voormalige recordhouder in Donkey Kong, heeft een rechtszaak gewonnen van de Australische YouTuber Karl Jobst. De rechter bepaalde dat er sprake was van smaad.

Jobst claimde in meerdere YouTube-video's dat Mitchell vals had gespeeld om de hoogste highscore in Donkey Kong te behalen. Mitchell verzet zich al jaren tegen dergelijke claims. Jobst claimde in zijn video's ook dat YouTuber Ben Smith (Apollo Legend) zelfmoord pleegde omdat Mitchell in 2020 een rechtszaak van hem won.

Mitchell klaagde Jobst aan voor smaad en heeft van rechter Ken Barlow in Brisbane gelijk gekregen. Jobst moet Mitchell 300.000 Australische dollar (173.881,50 euro) in schadevergoeding betalen, en nog eens 50.000 Australische dollar voor een andere video waarin Jobst de spot dreef met Mitchells aanklacht.

Jobst verontschuldigde zich op social media richting zijn fans. Sommigen van hen hebben meebetaald aan de kosten verbonden aan de rechtszaak. "De rechter achtte Billy een geloofwaardige getuige en geloofde alles. Vanaf dat moment kon ik niets meer doen om mijzelf te redden. Ik ga mijn opties overwegen." Mitchell gaf op social media aan "van de geur van winst in de avond te houden" en bedankte iedereen die hem steunde.

Mitchell werd vooral bekend in de jaren tachtig en negentig dankzij highscores in games als Donkey Kong en Pac-Man. In de documentaire The King of Kong: A Fistful of Quarters werd hij afgeschilderd als de aardsvijand van Steve Wiebe, de de highscore van Mitchell probeerde te verslaan. Tegenwoordig heeft Robbie Lakeman de hoogste score in Donkey Kong.

Mensen kunnen vanaf vandaag de PlayStation Plus Essential-games van april claimen.

Zoals vorige week werd bekendgemaakt, gaat het om drie spellen, waaronder Robocop: Rogue City. Die game verscheen oorspronkelijk in het najaar van 2023 en werd goed ontvangen door critici en fans. In de first-person game moeten spelers als de robotagent de straten van Old Detroit misdaadvrij houden. De game is alleen op PlayStation 5 speelbaar.

De andere games die nu geclaimd kunnen worden zijn The Texas Chain Saw Massacre (PS5 en PS4) en Digimon Story: Cyber Sleuth - Hacker's Memory (voor PS4, maar ook op PS5 speelbaar). Alle drie de games kunnen tot 5 mei door alle PlayStation Plus-leden geclaimd worden. Hieronder zijn meer beelden van alle drie de games te zien.