Als je je ogen samenknijpt en een blik op Riders Republic werpt, zie je wat je verwacht te zien van een openwereldgame van Ubisoft. Je kent het wel: een map met icoontjes, een schreeuwende UI, levels en upgrades. Die reflex is niet onterecht, maar Riders Republic is óók een erg onderhoudende extremesportsgame die het verdient gespeeld te worden.

In de kleurrijke en gedetailleerde spelwereld van Riders Republic is er altijd wel ergens iemand aan het sleutelen aan een nieuw record. De map is weliswaar gigantisch, maar het voelt zelden alsof je alleen bent. Spelers suizen af en aan voorbij op ski’s of crossfietsen en regelmatig vliegen ze in wingsuits boven je door. Je hebt daadwerkelijk het gevoel in een door durfals geannexeerd stukje Noord-Amerika te struinen. Dat heeft wel wat.

©GMRimport

Ubisoft heeft niet erg subtiel verschillende stukjes van bestaand natuurgebieden aan elkaar gelijmd. Sneeuw, heide en woestijn liggen soms op een steenworp afstand van elkaar. Al na honderden meters fietsen in de gortdroge en felrode Canyonlands sta je aan de voet van de spierwitte berg Grand Teton, klaar voor een snowboardrun door het knisperende witte poeder. Logisch? Niet bepaald. Vermakelijk? Des te meer.

Sporten

Die gigantische spelwereld faciliteert niet alleen het samenkomen, maar ook een nagenoeg overweldigende hoeveelheid races en stunts, meestal tegen de ghosts van anderen. Des te meer opdrachten je voltooit, des te beter je uitrusting en des te meer nieuwe events je vrijspeelt. Er zijn verschillende moeilijkheidsgraden voor vrijwel ieder event. Je bepaalt dus zelf hoeveel ervaringspunten je verdienen wilt.

De events verschillen enorm van elkaar, en niet alleen vanwege de sportsoort. Sommige opdrachten zijn echte uitputtingsslagen. Er zijn bijvoorbeeld jumps met ski’s waar je je gerust een middag in vast kunt bijten. Ook het navigeren door krappe kliffen met een wingsuit of het naar beneden denderen op ski’s of een mountainbike is uitdagend genoeg om de drang naar een betere score aan te wakkeren. Riders Republic voelt dan echt aan als een klassieke highscoregame.

©GMRimport

Andere events zijn juist jolig van toon, of bestaan enkel bij de gratie van de prachtige graphics. Neem het op zandkliffen denderen op een soort raketski’s, een nachtelijke neonvlucht met een wingsuit of het bezorgen van pakketjes op een omafiets. En dan zijn er nog grote evenementen waarbij je het zowel met ski’s, mountainbike en wingsuit tegen 59 andere spelers opneemt. Tegelijkertijd, in real-time. Riders Republic neemt zichzelf niet altijd serieus.

Gelukkig is Riders Republic wél consequent op het vlak van besturing en gameplay. Of het nou mountainbiken, skiën, wingsuitvliegen of snowboarden is: het laat zich ontzettend fijn en secuur besturen. De gameplay is uiteindelijk meer arcade dan sim, maar Riders Republic deelt zeker geen hokje met SSX of Dave Mirra Freestyle BMX. Je hebt nog steeds te maken met de wetten van de zwaartekracht en moet jezelf bij landingen goed positioneren. De game heeft overigens een systeem dat het landen makkelijker maakt, maar dan verdien je wel minder ervaringspunten.

Ten opzichte van Steep is het mountainbiken de grootste toevoeging, en meteen ook de leukste. Het gevoel van snelheid is uitstekend en het beheersen van het bochtenwerk is een vermakelijke uitdaging. Ook de events die draaien om het behalen van highscores met tricks zijn leuk - zeker ten opzichte van Steep. Het trick-systeem is véél simpeler, al is het nog steeds niet secuur. Waarschijnlijk heb je geen idee welke trick je van te voren gaat doen. Maar ach, het lukt altijd wel om een goede score neer te zetten, zowel op een snowboard als op je fiets.

©GMRimport

Herkenbare open wereld

Verder borduurt Riders Republic voort op de Ubisoft-openwereldformule die je al kent, maar dan met highscores in plaats van Amerikaanse religieuze groeperingen die niet op bestaande religie zijn gebaseerd of Cubaanse toestanden die niet door Cuba zijn geïnspireerd. Riders Republic is immers een heel logisch vervolg op Steep, dat al excelleerde in het plaatsen van een duizelingwekkende hoeveelheid icoontjes op een landkaart.

Het navigeren wordt simpelweg routine in Riders Republic. Je kiest een event op de kaart en je spawnt in de buurt. Je grijpt naar de raketwingsuit (de snelste optie) en je vliegt erheen. Je rondt het event af en je speelt nieuwe varianten vrij. Klaar is Kees, rinse and repeat. De game motiveert je lichtjes om op verkenning te gaan, maar de gebieden die relevant zijn om te ontdekken (bijvoorbeeld omdat je er bijzondere ski’s kunt vinden) zijn gemarkeerd op de kaart. Ook dan spawn je dus gewoon in de buurt en vlieg je naar de marker op je scherm.

©GMRimport

Bijna alle sporten zijn leuk om te doen. Alleen de raketwingsuit voelt als een minder leuke variant van de normale wingsuit. Toch zijn er tal van opdrachten die je met die geaccelereerde wingsuit moet doen. Mogelijk is dat persoonlijk, maar ondergetekende was simpelweg geen fan van die events. Je moet dan door ringen vliegen terwijl je heel erg hard gaat. Bij de normale wingsuit heb je echt het gevoel dat je precies moet timen en veel moet bijsturen. Dat is veel bevredigender dan met een raket als een malloot door het luchtruim scheren.

Beter

Riders Republic doet verder weinig mis. Sterker nog: de game bevat zoveel content dat het best wel een prestatie is dat het spel je niet continu overweldigt. Toch merk je wel een beetje dat Riders Republic niet helemaal weet wat het met alle unlockables en events aanmoet. Met name in het landkaartmenu gebeurt er wel héél erg veel op het scherm. Op zich is dat niet erg - het betekent immers vooral dat de game veel content heeft - maar het kan soms lastig zijn om een precies event te vinden. 

De soundtrack is overigens ook niet om over naar huis te schrijven. Er zitten een paar (punk)nummers in die prima passen bij de sfeer van de game, maar te vaak komt er slecht verouderde hiphop of een melancholische cover voorbij. De keuzes zijn overwegend makkelijk en lui. Dat is toch een gemiste kans, zeker voor een extremesportsgame.

Wel moet het niet ‘erger’ worden. Steep was ook een game die enorm werd uitgebreid door Ubisoft. Steeps contenttraject was uitstekend en zelfs toonaangevend, maar de game was drie jaar na release echt een warboel van icoontjes. Wie nu fris aan die game begint, wordt echt overweldigd met informatie. Hopelijk maakt Ubisoft die fout niet nog een keer, want als Riders Republic vergelijkbare ondersteuning als Steep krijgt, verdient deze game het om de komende jaren meermaals te worden opgestart.

Riders Republic is nu verkrijgbaar op Playstation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X/S en pc. Voor deze recensie is de game op PlayStation 5 gespeeld.

Ontwikkelaars van Rockstar Games doen volgens een werknemer "verbluffende dingen" met Grand Theft Auto 6.

Eerder deze week werden de Golden Joystick Awards gehouden - waar Black Myth: Wuking de award voor game van het jaar won - en ook Rockstar viel in de prijzen. Grand Theft Auto 6 werd namelijk uitgeroepen tot meest gewilde game.

Een ontwikkelaar van Rockstar klom op het podium om de award in ontvangst te nemen, en liet daarbij het volgende weten: "Een ongelooflijk aantal mensen doen geweldige dingen met Grand Theft Auto 6, echt verbluffende dingen. Het is dan ook een eer om hier deze award namens iedereen in ontvangst te nemen."

Wat die verbluffende dingen precies inhoudt moet nog blijken, maar de eerste trailer toonde in ieder geval een levendige stad (in de vorm van Vice City, gebaseerd op Miami) met een hoop inwoners en dieren. Eerder lekten er al wel vroege beelden van de game, waarin te zien was dat spelers mogelijk ook bij relatief veel gebouwen naar binnen kunnen.

Het mag geen verrassing heten dat Grand Theft Auto 6 de award voor meest gewilde game game won - de franchise is zo goed als de grootste gamereeks die er bestaat en trekt vele miljoenen spelers aan. Het langverwachte zesde deel staat gepland voor release op PlayStation 5 en Xbox Series X en S in het najaar van 2025. Bekijk hier nogmaals de onthullingstrailer.

Ubisoft heeft de beloofde nieuwe update voor The Rogue Prince of Persia uitgebracht.

De update voor de Early Access-game werd eerder al aangekondigd en wordt gezien als een soort van 'relaunch'. De game heeft namelijk een geheel nieuw uiterlijk gekregen, waardoor het spel vooral warmere kleuren bevat en het hoofdpersonage geen paarse huidskleur meer heeft. Volgens ontwikkelaar Evil Empire pasten de oude kleuren niet goed bij de game, het genre en de setting.

De update heeft nog veel meer nieuwe content toegevoegd, waaronder nieuwe omgevingen, vijanden, bazen en een nieuw hoofdstuk van het verhaal. Verder zijn er diverse verbeteringen doorgevoerd, waaronder meerdere saveslots. Overigens hoeven mensen die de paarse look van de prins mooi vonden niet teleurgesteld te zijn: dit wordt op een later moment weer aan de game toegevoegd via een extra skin.

De Early Access-versie van The Rogue Prince of Persia verscheen afgelopen mei op Steam. Spelers kunnen snelle 2D-platformactie verwachten waarbij men keer op keer een weg baant door de hoofdstad met als doel Perzië te redden van een Hun-invasie. Spelers gebruiken acrobatische moves, zoals de mogelijkheid om over muren te rennen, om door de spelwereld te bewegen.

The Rogue Prince of Persia wordt zoals gezegd ontwikkeld door Evil Empire. Deze studio was na de release van Dead Cells verantwoordelijk voor de nieuwe content die sindsdien aan de game is toegevoegd.