23 april 2010. Ik weet nog precies wanneer ik voor het eerst hopeloos verliefd werd. Achteraf is makkelijk praten, maar het was destijds echt niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Ergens in de afgelopen elf jaar is de verliefdheid overgegaan in houden van. Van alle mooie eigenschappen, maar ook van de lelijke.

Die minder leuke karaktertrekjes van Nier zijn niet ineens verdwenen in de heruitgave. In de pakweg tweeënhalf keer dat je Nier Replicant 1.22 (afgekort en afgerond) ‘moet’ uitspelen om alle eindes te zien, wordt je geduld nogal eens op de proef gesteld. Repetitieve gameplay, onnodig trage transities van scherm naar scherm, letterlijke herhaling: Nier Replicant ver. 1.22 blijft in grote lijnen trouw aan het origineel en dat pakt niet altijd even goed uit.

Daar staat tegenover dat de belangrijkste pijnpunten van het origineel grondig zijn aangepakt. Zowel de fletse spelwereld als makke gevechten hebben een flinke make-over gekregen, met de grafische update als grootste trekpleister. Nier Replicant ver. 1.22 is niet ineens adembenemend mooi, maar het oogt fris en draait soepel. De omgevingen blijven leeg, maar wat wil je met een post-post-apocalyptische setting waarin iedereen weer leeft zoals in de middeleeuwen.

©GMRimport

In the Nier future

Die nogal eigenaardige opzet is het begin van een al even bijzonder verhaal. Replicant ver. 1.22 speelt zich ver na onze huidige tijd af, maar dat zou je niet zeggen. In de toekomst leven de mensen weer ‘gewoon’ van het land en de handel. Wat ervoor gezorgd heeft dat de mensheid terug naar start moest, boeit hoofdpersoon Nier niet. De wereld draait om zijn zusje Yonah en de mysterieuze ziekte die haar het leven dreigt te gaan kosten. In je zoektocht naar een geneesmiddel word je bijgestaan door nogal bijzondere figuren. Grimoire Weiss is een zwevend boek met een bekakt Brits accent, Kainé een bezeten vrouw die vloekt als een bootwerker en Emil een getraumatiseerde tiener/toverend skelet.

Het zijn markante personages die boven alles heel menselijk blijken en blijven. Des te vreemder is het dat een van hen, Kainé, vrijwel volledig naakt rondrent. Het hele spel loopt ze rond in niets verhullende lingerie. Er is weliswaar een reden voor en Nier Replicant snijdt hiermee zowaar een thema aan waarvoor nauwelijks representatie bestaat in games, maar helaas voelt het alsof die verklaring vooral is bedacht om al dat onpraktische naakt goed te praten, in plaats het daadwerkelijk te verantwoorden.

Roadtrip

Kainé is wel ontzettend sterk geschreven, net als de rest van de cast. Je leert heel snel van dit bonte gezelschap te houden. Niet eens omdat je nou zo veel over ze te weten komt, want die verdieping blijft voorbehouden aan een aantal emotionele uitbarstingen. De band ontstaat tussen de bedrijven door, dankzij eindeloos gekibbel en gekwebbel. Nier, Kainé, Weiss en Emil leveren continu commentaar op je avonturen en bovenal op elkaar.

©GMRimport

Voor de heruitgave zijn alle gesprekken ingesproken en dat betaalt zich uit in een nog betere klik met de cast. Het uitstekende stemwerk van onder meer Laura Bailey (Abby in The Last of Us: Part II) en een extreem deftige Liam O’Brien geeft betekenis aan zelfs de meest loze momenten. Het schrijfwerk is sowieso erg scherp en vooral ook grappig, een zeldzaamheid in games. Nier Replicant ver. 1.22 voelt daardoor als een soort roadtrip-comedy. Er zit genoeg melancholie in om er een gekunsteld drama van te maken, maar dat wordt het nooit. Het blijft heel intiem en klein, ook al draait het uiteindelijk om het lot van de hele wereld.

Speels gemak

Nier Replicant weet ondanks die hoge inzet heel speels te blijven. Dat zie je terug in de gameplay, een mengelmoes van allerlei genres. De basis is altijd actie-rpg, met als smaakmakers survival-horror à la Resident Evil, bullet hell-shooter en zelfs een stuk tekst-adventure in de stijl van Zork. Het is niet allemaal even enerverend, maar uniek is het zonder twijfel.

Het commentaar van je metgezellen en de betoverende (opnieuw gearrangeerde) muziek maken dat je meestal zonder morren door blijft spelen. Ook het vloeiende vechtsysteem doet wat het moet doen. Vechten in Replicant is een wereld van verschil met hoe stroef het ging in de originele versie, al komt na een uur of vijftien à twintig de klad er wel een beetje in. Als smeermiddel voor het verhaal blijft de gameplay effectief, maar we zouden het je niet kwalijk nemen als je de gevechten tegen het zoveelste einde op automatisch zet. Die optie maakt deze heruitgave ook gelijk een stuk toegankelijker dan het origineel.

Repeat after B

Het grootste probleem van Nier Replicant ver. 1.22 is überhaupt dat het nogal in herhaling valt. De spelwereld kent maar een beperkt aantal locaties en die bezoek je binnen één playthrough al meerdere keren. En dan wordt er ook nog van je verwacht dat je de game meermaals uitspeelt. De extra speeltijd die daarmee gepaard gaat is wel drastisch korter dan je eerste run, maar het is alsnog veel gevraagd. Na de tweede of derde keer ga je het juist zo prettige en meestal rustige tempo van de game vervloeken. Nier: Automata pakte het beduidend beter aan door meer variatie te bieden in de verschillende playthroughs. De heruitgave van Replicant doet wel een prachtige strik om het slotstuk. Meer details mogen en willen we niet prijsgeven.

©GMRimport

Het voelt ergens oneerlijk om Nier Replicant met zijn opvolger te vergelijken, maar dat is nu eenmaal het deel in de reeks dat de meeste mensen als eerste gespeeld hebben. De eerste Nier lijkt na die game wellicht een herhaling van zetten, ook al waren Yoko Taro’s eerste stappen richting succes. Automata deed wat Replicant zo uniek maakte gewoon nog eens heel dik over.

Met ver. 1.22 hebben uitgever Square Enix en ontwikkelaar Toylogic in ieder geval hun uiterste best gedaan om het kwaliteitsverschil tussen Automata en Replicant te dichten. Er is zelfs behoorlijk wat content toegevoegd, waaronder een heel stuk dat Seafront meer gestalte geeft. In het origineel bleef dit vissersdorpje onderbelicht, dus zo’n extra scenario is meer dan welkom. Dankzij de volledig ingesproken dialogen, opgefriste graphics en het verbeterde vechtsysteem is Nier Replicant ver. 1.22 sowieso de definitieve versie. Elf jaar later is de verliefdheid weer even helemaal terug.

Nier Replicant ver. 1.22474487139… is vanaf 23 april verkrijgbaar voor Xbox One, PS4 en pc. Voor deze review is de PS4-versie getest op een PS4 Pro en een PS5. 

Nintendo heeft de soundtrack van de SNES-game Super Mario Kart toegevoegd aan de Nintendo Music-app.

De soundtrack bestaat uit 37 nummers die samen 33 minuten beslaan. Super Mario Kart is de eerste game in de gigantisch populaire kartracefranchise. Een van de meest recente delen, Mario Kart 8 Deluxe, is de bestverkochte Switch-game.

Vorig jaar bracht Nintendo Nintendo Music uit. Met de gratis app die alleen beschikbaar is voor Nintendo Switch Online-leden kan men muziek uit diverse Nintendo-games beluisteren op iPhone- of Android-apparaten. De app is daarmee vergelijkbaar met andere muziekapps als Spotify en Apple Music, maar dus louter voor muziek uit Nintendo-spellen.

Mensen kunnen daarbij zoeken op games, personages en verschillende speellijsten. Er is muziek beschikbaar uit games van verschillende consoles. Denk aan spellen als Donkey Kong Country, Super Mario Odyssey, Animal Crossing: New Horizons, The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom en Super Mario Bros.

Diverse nummers kunnen ook 'verlengd' worden tot wel zestig minuten. Bepaalde soundtracks kunnen verborgen worden om spoilers te voorkomen en daarbij worden er soundtracks aangeraden gebaseerd op de speelgeschiedenis op de Switch. Zoals gezegd is een abonnement op Nintendo Switch Online nodig om in te kunnen loggen op Nintendo Music en de app te gebruiken. Dit kost 19,99 euro per jaar.

Deep Silver en Warhorse Studios hebben bekendgemaakt welke content Kingdom Come Deliverance 2-spelers in de loop van het jaar voor de game kunnen verwachten.

Zo zal aankomende lente een aantal gratis updates verschijnen, waaronder een 'kappersfeature' om het uiterlijk van het hoofdpersonage te veranderen, een Hardcore-modus voor nog meer uitdaging en paardenraces. Gedurende de rest van het jaar zullen er diverse gratis updates uitkomen om de game te verbeteren.

In de loop van de zomer verschijnt de betaalde uitbreiding 'Brushes with Death'. Hierin helpt hoofdpersonage Henry een artiest met een twijfelachtig verleden. Ook in het najaar volgt een betaalde uitbreiding, ditmaal met de naam 'Legacy of te Forge', waarin spelers de smidsafkomst van Henry verkennen. Tot slot zal ook volgende winter een betaalde uitbreiding verschijnen in de vorm van 'Mysteria Ecclesia', waarin spelers de intriges van het Sedlec-klooster achterhalen.

De hierboven genoemde betaalde uitbreidingen maken onderdeel uit van de uitbreidingspas van de game, die ook bij de Gold Edition van het spel zit. Deze Gold Edition kost 79,99 euro.

Kingdom Come Deliverance 2 is het vervolg op de in 2018 verschenen eerste game en laat spelers terugkeren naar het Centraal Europa van de vijftiende eeuw - de game speelt zich na het eerste deel af. Spelers besturen Henry, de zoon van een smid, die in een duizelingwekkend verhaal van wraak, bedrog en zelfontdekking terechtkomt.

De game speelt zich af in het Boheems Paradijs, een echte locatie die nog altijd bezocht kan worden in de Tsjechische Republiek. Zo zijn er het majestueuze Kasteel Trosky en de mijnstad Kutná Hora. Het gameplayconcept van het origineel, waarin de wereld realistisch op de acties van de speler reageert, blijft intact. Wel is het vechtsysteem op de schop gegaan, en zijn er nu ook nieuwe wapens voor op afstand, zoals kruisbogen en vroege vuurwapens.

Kingdom Come Deliverance 2 komt op 4 februari naar pc (Steam en Epic Games Store), PlayStation 5 en Xbox Series X en S. Aankomend voorjaar verschijnt de game ook op GOG. Onlangs bleek nog dat het spel volgens de makers het langste script voor een game ooit heeft.

Marvin Toepoel ging onlangs aan de slag met de game, zoals te lezen valt in de preview: "De rijke natuur van Bohemen komt nog veel beter tot zijn recht dan in het eerste deel, met dank aan sterk verbeterde graphics en belichting. Het geheel draait op PS5 soepel op 60 fps. Vanaf minuut één is ook duidelijk dat Warhorse Studios KCD2 een stuk beter heeft afgewerkt dan zijn voorganger. Npc’s bewegen natuurlijker en het handjevol bugs dat we tegenkomen is zo minimaal dat je goed op moet letten om er überhaupt iets van mee te krijgen (op twee crashes na). Waar deel één na zijn release nog maanden aan patches nodig had, lijkt het vervolg al voor release in een betere staat te verkeren."