De Mass Effect-serie heeft een bijzonder goede reputatie bij gamers opgebouwd. Als deze heruitgave iets bewijst, is het dat die reputatie volkomen terecht is. Ook nu nog torenen deze drie spellen boven hun genregenoten uit.

Mass Effect gaf in 2007 het startschot voor een trilogie die gamers vijf jaar lang in spanning hield. Hoe bijzonder was het dat jouw keuzes zulke grote invloed hadden op het verhaal? Dat hele personages uit een game geschrapt werden, omdat jij ze in het vorige deel had laten sterven? Dat je savegames werden overgedragen van de ene game naar de volgende?

Nog steeds goed

Als Commander Shepard, een personage dat je zelf vorm mag geven, trek je door het universum in een meeslepende scifi-rpg en neem je het op tegen een prehistorisch gevaar dat alle vormen van leven uit wil roeien. Ondertussen pap je aan met je teamgenoten, win je hun vertrouwen en misschien zelfs hun hart. Onderweg ontmoet je de meest uiteenlopende buitenaardse rassen en leer je alles over hun cultuur en historie. Dit is een universum dat echt aanvoelt, een plek met een tastbare geschiedenis en realistische relaties en spanningen tussen de verschillende volken.

©GMRimport

Hoe vaak hadden we een game gezien die zo uitzonderlijk goed geschreven was? Dat komt nu nog steeds nauwelijks voor. Het schrijfwerk is nog altijd ongeëvenaard en schittert op twee belangrijke fronten: de wereld en alle achtergrondinformatie, en de dialogen met je teamgenoten. Vooral de tweede game is een ware masterclass in geloofwaardige gesprekken. Die game draait om het verzamelen van een crew vol personages waar je je vanzelf aan gaat hechten.

Aanrader voor nieuw en oud

Natuurlijk heb je deze review niet nodig om je te vertellen hoe goed die oude games zijn. Toch is het belangrijk om te benadrukken, aangezien het ook voor een groot deel het cijfer boven dit artikel verantwoordt. Dit zijn een paar van de beste games ooit gemaakt, met name Mass Effect 2. Dit pakket is daarom zonder twijfel aan iedereen aan te raden.

Als Mass Effect-fan weet je al precies wat je krijgt en heb je deze Legendary Edition waarschijnlijk al in huis liggen. En als je nog nooit Mass Effect hebt gespeeld, is dit het ideale moment om dat te corigeren en te zien wat je hebt gemist. Ook al begin je dan bij deel één, dat nog altijd een beetje rommelig is.

©GMRimport

Niet gestroomlijnd

Bioware beloofde een meer coherente ervaring voor iedereen die de drie games in deze editie achter elkaar zou spelen, maar dat is helaas mislukt. Het eerste deel is nog altijd een beetje de vreemde eend in de bijt. Het is een geweldig spel, met schrijfwerk dat je direct dit boeiende universum in sleurt. Maar qua gameplay blijft het behelpen.

Er zijn al een hoop onhandigheden uit het origineel verholpen, bijvoorbeeld door een mêleeknop toe te voegen en het zoeken van dekking iets makkelijker te maken. Toch is vooral dat laatste nog onbegrijpelijk rommelig. Het is bizar dat het dekkingssysteem uit de twee volgende delen niet is overgenomen, waarbij je alleen op een knop hoeft te drukken om je achter een muur te verschuilen. Ook zijn de bewegingen van vijanden houterig en voorspelbaar, waardoor vuurgevechten zelden in iets spannends ontaarden.

Het is duidelijk dat de ontwikkelaars hebben geprobeerd om de identiteit van Mass Effect 1 zoveel mogelijk in stand te houden, maar wat ons betreft hadden ze meer mogen veranderen. Dat de saaie zijmissies in steeds dezelfde ruimtes niet worden aangepakt, snappen we nog wel. Maar het wapensysteem had wat ons betreft wel gestroomlijnd kunnen worden. Het is een beetje een overbodige bende, waarbij je constant dezelfde schietijzers vindt met misschien net iets hogere statistieken. Van de modificaties die je op je kogels kunt zetten, merk je nauwelijks wat.

Toch is het geweldig dat de Legendary Edition de eerste game zo goed speelbaar maakt. Nu kun je zonder twijfel deze serie aan iedereen aanraden, al moet je er nog altijd bij zeggen dat het eerste spel wel een beetje oud aanvoelt. Daar moet je nog steeds doorheen kunnen kijken en dat is jammer. Als deze remaster een paar stappen verder was gegaan, was dat niet meer nodig geweest.

Mooi en veel

Beter geslaagd is de grafische poetsbeurt die de games hebben ondergaan. Textures zien er haarscherp uit in 4k en de framerate houdt een stabiele 60 fps aan. Hier en daar is de belichting iets te enthousiast opgeschroefd, maar over het algemeen zijn de games er flink op vooruit gegaan. Het tweede en derde deel waren al prachtige games voor hun tijd, en komen nu nog beter tot hun recht.

©GMRimport

Vooral de toegevoegde details in natuurrijke omgevingen en mooier ogende personages maken een groot verschil, met name de buitenaardse wezens. De menselijke modellen blijven wel wat achter. De mondbewegingen lopen nog altijd niet helemaal gelijk met het geluid, maar kleren en haar zijn een stuk mooier dan we gewend zijn.

De Legendary Edition bevat een gigantische hoeveelheid content waar je met gemak ruim honderd uur mee zoet bent. Niet alleen bevat het pakket drie grote rpg’s om te verkennen, maar ook alle downloadbare content die er ooit voor is uitgebracht. En dat is belangrijk, want met content als Citadel en vooral Lair of the Shadow Broker worden kwalitatief hoogstaande avonturen toegevoegd.

Wel had die extra content op een wat natuurlijkere manier in het verhaal verweven kunnen worden. Mass Effect 2 zadelt je na de introductiefase sowieso al op met een plotseling gevulde missielijst, maar de dlc wordt daar gewoon bij gedumpt. Voor nieuwkomers is het niet goed te zien wat nou het hoofdverhaal is, en welke zijmissie je naar een uitbreiding van een paar uur leidt.

©GMRimport

Bovendien is niet alle content aanwezig. Pinnacle Station uit het eerste deel ontbreekt, omdat de code van die dlc corrupt is geraakt. Dat was gelukkig al nooit de allerbeste uitbreiding, dus het gemis valt mee. Het ontbreken van de multiplayer in deel drie is een grotere zonde. Het online gedeelte was in zijn tijd verrassend leuk, met korte missies waarin spelers samen vochten tegen bekende vijanden uit de serie. Bovendien haakten je resultaten in die online missies op een boeiende manier in op je voortgang in het hoofdverhaal.

Tijd en budget

Bioware heeft gezegd dat er voor die multiplayer niet genoeg tijd beschikbaar was. Het zou even lang hebben geduurd om dat weer op te tuigen, als dat nu was uitgetrokken om deel één te remasteren. Dat is wel een beetje het gevoel dat blijft hangen bij deze Legendary Edition. Het team heeft deze games duidelijk met heel veel liefde afgestoft, maar had voor allerlei dingen meer tijd en budget kunnen gebruiken.

De presentatie is wat sober, zonder extra feestelijkheden als concept art, soundtracks, commentaar van de ontwikkelaar of iets anders om dit pakket te vieren. Dat had in deze verzameling toch niet misstaan. Het eerste deel had nog net wat meer liefde kunnen gebruiken om het op het niveau van zijn twee grote broers te brengen. En de multiplayer hadden we ook graag weer verwelkomd.

©GMRimport

Het zijn geen gigantische pijnpunten en het voelt krom om te klagen over zo’n pakket met drie van de beste games ooit gemaakt. Want voor iedereen die maar een beetje interesse in deze spellen heeft, geldt het dringende advies om het gewoon te spelen, en wel nu. Maar deze Legendary Edition voelt toch als een gemiste kans om er écht iets legendarisch van te maken.

Deze game is via backward compatibility getest op een PlayStation 5. Mass Effect Legendary Edition is nu verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc.

Claws of Awaji, de eerste uitbreiding voor Assassin's Creed Shadows, zal volgens de creative producer van de game een "griezeligere" sfeer hebben dan het hoofdspel.

Dat meldde Jonathan Dumont aan Gamerant. Volgens hem zet Claws of Awaji het verhaal van het hoofdspel en de twee hoofdpersonages voort. De uitbreiding speelt zich dus na dit hoofdverhaal af. Hij benadrukt echter wel dat de dlc "een andere sfeer, een beetje griezeliger" krijgt.

Eerder werd al aangekondigd dat Claws of Awaji sowieso voor iedereen beschikbaar komt die de game reserveert. Spelers verkennen hierin het exclusieve eiland Awaji, een plek van "mysterieuze schoonheid" waar spelers op zoek gaan naar een verloren schat en de valstrikken van dodelijke nieuwe vijanden moeten zien te overleven.

Ook kan de Bō, een nieuw wapentype, worden ontgrendeld voro Naeo, alsmede nieuwe skills en gear. De uitbreiding moet meer dan tien uur aan nieuwe content aan het spel toevoegen. Hieronder is een eerder verschenen trailer van de dlc te zien. De uitbreiding moet ergens later dit jaar uitkomen.

Assassin's Creed Shadows draait om twee personages, de Japanse shinobi Naeo en de krijger Yasuke. Spelers kunnen zelf bepalen met wie ze spelen en daar tijdens de game tussen wisselen. Daarbij lijkt Naeo zich vooral te richten op parkour- en stealthgameplay en Yasuke een gevreesde strijder te zijn.

In het spel doen spelers het Japan van de zestiende eeuw aan en volgen zij het verhaal van de twee hierboven genoemde personages. De game speelt zich af tijdens de Sengokuperiode, een tijd in Japan van oorlogvoering en binnenlandse crises. De spelwereld zal daarbij door de vier verschillende seizoenen heen gaat, wat invloed heeft op de omgeving en de gameplay.

Assassin's Creed Shadows komt op 20 maart uit voor PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc.

Peter Moore, die voorheen een topfunctie bekleedde bij Xbox, heeft toegegeven dat hij voorstander was van de zogenoemde 'console-oorlog' tussen Xbox en PlayStation en dat dit gezond was voor de game-industrie.

Moore was voorheen vicepresident van Microsofts Interactive Entertainment Business-divisie en overzag daarmee de releases van de Xbox en Xbox 360. De topman, die daarvoor directeur van Sega Amerika was, blikt terug op zijn tijd bij Microsoft in gesprek met Danny Peña op YouTube.

Volgens Moore was het begin van dit millennium een geweldige tijd om na veel negatieve aandacht rondom games in de media weer in een positief daglicht te komen te staan, en "om serieus genomen te worden als vorm van entertainment". Hij geeft aan dat het daarbij belangrijk was om regelmatig marketingstunts uit te voeren. Moore zelf verscheen bijvoorbeeld meermaals met tatoeages van games op zijn armen op het podium tijdens persconferenties om de Xbox-release van een bepaald spel aan te kondigen.

"We moesten er hard aan werken, en tegelijkertijd waren we jong genoeg om plezier te hebben en alle gekke dingen te doen die we hebben gedaan, alle stunts. Ik denk dat de console-oorlog die gaande was gezond was voor de industrie. Ik wakkerde die strijd zelf ook aan, want ik denk dat gamers het geweldig vonden om de strijd tussen Xbox en PlayStation te zien, en misschien ook wel Nintendo. Er was een opkomend tij dat alle schepen omhoog trok."

Moore benadrukt wel dat de situatie tegenwoordig compleet anders is. Dat geldt zeker voor Microsoft, dat nog wel Xbox-consoles maakt, maar steeds meer games op concurrerende systemen uitbrengt. "Ik denk dat Microsoft als ze de keuze hadden geen hardware zouden maken. Zouden ze het geweldig vinden om een gigantische entiteit te zijn die content direct op je televisie brengt, ongeacht welke monitor? Natuurlijk."

Toch vindt Moore het ergens jammer dat door de huidige situatie wat van de onderlinge strijd van vroeger verloren is gegaan. "Ik denk dat door de aankoop van Activision Blizzard er veel is veranderd bij Microsoft. Nee, dat weet ik wel zeker. We leven niet meer in de oude dagen van de console-oorlog, waarbij we consumenten van elkaar probeerden te stelen en meer marktaandeel probeerden te krijgen. Economisch gezien is het nu allemaal grootser. Maar is daardoor wat van de pittigheid uit de industrie verdwenen? Ik vind van wel."