Het is tegenwoordig eerder regel dan uitzondering: een game die bij verschijning allerlei bugs bevat of zelfs voor geen meter draait. Ik ben er als liefhebber helemaal klaar mee. Het is de hoogste tijd dat studio’s een ruimere ontwikkeltijd krijgen en kwaliteitscontrole serieuzer genomen wordt.
Dit jaar was het al meermaals raak. Denk aan de pc-versie van The Last of Us: Part 1 die vol zat met bugs. Het pas uitgekomen Star Wars Jedi: Survivor loopt zowel op pc als consoles niet lekker. Een game-breaking bug in Resident Evil 4 Remake? Hoort er blijkbaar bij. En mocht je dan toch kunnen genieten van Redfall –de eerste game die Arkane als console exclusive op Xbox uitbrengt – dan schort ook daar van alles aan. Op console was de perfomancemodus niet eens op tijd af. Dit zijn niet eens alle prangende voorbeelden van dit jaar, het is louter een selectie.
Dat is toch van de zotte? Het loont tegenwoordig nauwelijks nog om een game op releasedag aan te schaffen. Je betaalt niet alleen de hoofdprijs – die deze generatie nota bene is gestegen – je krijgt ook een product in handen dat je met een flinke dosis fantasie niet eens als ‘af’ kunt bestempelen. Star Wars Jedi: Fallen Order was maanden na release veel meer de moeite van het spelen waard, en het lijkt met vervolg Survivor desondanks niet anders af te lopen. Als je een paar maanden of een halfjaar geduld opbrengt, kun je er eigenlijk wel van uitgaan dat je een veel betere ervaring voorgeschoteld krijgt.
Day one-pech
Maar gelukkig hebben we de day one-patch nog, moeten de uitgevers van bovenstaande spellen gedacht hebben. Sinds een internetverbinding vanzelfsprekend is op consoles en pc, worden games überhaupt niet voor ze op disk gedrukt worden afgemaakt. In plaats daarvan vindt de finishing touch – althans, dat zou het moeten zijn - plaats via een patch vlak voor of op de releasedatum. Dat allemaal om die datum te halen, die in sommige gevallen simpelweg te vroeg is.
Het is sowieso frustrerend dat een game die je fysiek koopt eigenlijk niet af is zonder patch. Wat heb je dan nog aan dat schijfje, en hoe moet dat over vijftien of twintig jaar wanneer je hem opnieuw wil installeren op je retroconsole? Patches zijn een regelrechte ramp voor gamebehoud. Het is eigenlijk krankzinnig dat we inmiddels dusdanig afgericht zijn door gamebedrijven dat we niet meer opkijken van een fikse update op releasedag. Maar als die zelfs een spel niet fatsoenlijk laat lopen, zijn we alle schijn van klantvriendelijkheid ver voorbij.
Laatste verdedigingslinie
Erg is dat vooral ontwikkelaars daarop worden afgerekend, terwijl zij er naar alle waarschijnlijk het minst aan kunnen doen. Ik kan natuurlijk niet in de keuken van de studio’s achter bovengenoemde spellen kijken, maar ik weet inmiddels genoeg over deze industrie om te vermoeden dat veel ontwikkelaars in een moordtempo hun werk moeten verrichten en dat een aanzienlijk deel van de uitgevers binnen de game-industrie de deadlines zo strak mogelijk houdt. Die games moeten zo snel mogelijk uitkomen, ongeacht wat wijsheid is. Je gaat mij niet vertellen dat een Respawn, Arkane of Naughty Dog een paar maandjes extra ontwikkeltijd om hun eindproduct te perfectioneren hadden geweigerd als EA, Bethesda of Sony dat hadden aangeboden.
Ik vermoed daarnaast dat quality assurance nog altijd niet serieus genoeg wordt genomen. Het testen van games is een zorgvuldig, langdurig en hoogstwaarschijnlijk kostbaar proces, maar natuurlijk proberen uitgevers ook daar de kantjes vanaf te lopen. Het is niet voor niets dat veel werknemers die zich bij vakbonden aan willen sluiten, juist werkzaam zijn in dit segment. Vaak is er van een vast contract of fijne arbeidsvoorwaarden geen sprake. Als juist de laatste verdedigingslinie van de kwaliteit van je product zo’n hoge nood heeft aan een betere werksituatie, moet je je toch achter de oren krabben – en wij als consumenten ook.
©GMRimport
Bugvrije toekomst
We zouden namelijk geen genoegen moeten nemen met dit soort praktijken. Met een slecht functionerende televisie of wasmachine gaan we ook terug naar de winkel. De klant is koning, maar inmiddels lijkt het eerder alsof we een stel bedelaars zijn die de uitgevers bedanken voor de restjes die we toegeworpen krijgen. Wij stemmen met onze portemonnee, en we zeggen in feite dat het prima is zo – recht zo die gaat, this is fine.
Natuurlijk heb ik begrip voor allerlei factoren die meespelen bij deze situatie. Het kan niet gemakkelijk zijn om een multiplatformrelease perfect te laten lopen op alle systemen – alleen al de variabele factoren in pc-hardware leveren vast en zeker kopzorgen op. Daarnaast komen we uit een extra uitdagende periode in verband met de pandemie, wat een toch al pijlsnelle sector alleen maar hectischer heeft gemaakt. Er is echter geen geldig excuus voor een slecht werkend product.
Als ik in deze column zuur klink, dan is dat omdat de maat al geruime tijd vol is zonder licht aan het einde van de tunnel. Sterker nog: het probleem lijkt alsmaar groter te worden. En zolang we bedrijven blijven belonen met ons zuurverdiende geld op releasedag, gaat er weinig veranderen. Een bugvrije toekomst begint bij jezelf.
