‘Subverting expectations’, oftewel het spelen met je verwachtingen, is waar ontwikkelaar Daniel Mullins zijn brood mee verdient. Fans van zijn eerdere werk (Pony Island, The Hex) weten dus al precies dat hun verwachtingen niet worden waargemaakt. Al hadden ze dat dus al verwacht.

Dat geldt trouwens niet voor iedereen: op het Steam-forum van zijn nieuwe game Inscryption zijn meerdere klagende spelers te vinden, die ontevreden zijn omdat de game niet is wat ze werd voorgespiegeld. Wie geen onderzoek doet naar de ontwikkelaar en de trailer met zijn ogen dicht bekijkt, zou naar aanleiding van de Steam-pagina en zijn tags zomaar kunnen denken dat dit inderdaad een ‘gewone’ roguelike deckbuilding escaperoom is.

En dat is het ook, tot op zekere hoogte. Je begint de game aan een tafel in een duistere blokhut, met tegenover je een grimmig figuur die je dwingt tot een potje kaarten. Hij vouwt een routekaart voor je uit die doet denken aan Slay the Spire, waarbij je kiest welke gebeurtenis je tegemoet wilt lopen. Denk aan het uitzoeken van nieuwe kaarten voor je deck, ze speciale krachten meegeven, een gevecht met een vreemde baas of een kampvuur om bij uit te rusten.

©GMRimport

Kaartje leggen

Het kaartspel zelf is simpel, maar zit verrassend stevig in elkaar. Beide spelers hebben vier lege vlakken voor zich, waar ze allerlei figuren uit het dierenrijk op kunnen spelen. Beesten als wolven, slangen en beren vereisen wel een offer om op tafel te kunnen verschijnen. Je begint daarom meestal met een eekhoorn, die je opoffert voor één bloeddruppel waarmee je bijvoorbeeld een hert kunt spelen.

Aan het eind van je beurt vallen al je dieren het vakje tegenover zich aan. Als daar niemand staat om te verdedigen, gaat de schade direct naar je tegenstander op een weegschaal. Een interessant concept: het gaat er niet om hoeveel schade je in totaal doet, maar om het helemaal laten zakken van de weegschaal. Bij 0-5 heb je gewonnen, maar het kan uiteindelijk ook zomaar 20-25 worden.

Al die kaarten hebben verschillende vaardigheden en gedurende het spel worden er steeds meer regels toegevoegd. Vogels vliegen over je verdediging heen, haaien zwemmen onder water als je niet aan de beurt bent en egels prikken terug als ze worden aangevallen. De bonte verzameling beesten resulteert in een tactisch spel, waar je echt even voor moet gaan zitten om het onder de knie te krijgen.

©GMRimport

Diepere laag

Is dat alles? Nee: je kunt ook nog van de speeltafel opstaan om die duistere blokhut te verkennen. De kleine ruimte zit vol met puzzels en vreemde voorwerpen, en een deur waar constant een licht achter knippert. Wat zit er in die koekoeksklok? En hoe maak je de lades van die kast open? Zal iets in deze kamer je helpen om te ontsnappen aan die creep met zijn rare kaartspel?

Is dat dan wel alles? Nee, nog steeds niet! Je krijgt al snel de indruk dat er hier nog veel meer aan de hand is wanneer de kaarten in je deck tegen je beginnen te praten. Inscryption zit vol met twists en rare afslagen, maar het zou zonde zijn om alles in een recensie te verklappen. En ook onnodig: als je Daniel Mullins al kent, dan weet je dat deze game nog veel meer in petto heeft.

©GMRimport

Verwacht het onverwachte

Dat is ook een beetje waar de schoen wringt: dat verbijsterende en verontrustende gevoel van de eerste keer dat je Pony Island speelde, is niet meer na te bootsen. Het is natuurlijk ook een onmogelijke opgave voor Mullins. Hoe verras je een speler die al verwacht om verrast te worden? Het helpt daarbij niet dat hij een aantal trucjes uit zijn vorige games hier weer herhaalt.

Op die paar herhalingen na zijn Mullins en zijn team wel weer een oeverloze bron van creativiteit. Op het moment van schrijven loopt er zelfs een heuse ARG, waarbij spelers uit de community de laatste geheimen van de game proberen te ontrafelen door allerlei puzzels in de echte wereld op te lossen. Twee van hen hadden uiteindelijk zelfs een ontmoeting met Mullins, die hen vervolgens een floppydisk met een hint overhandigde.

Ook als je je daar niet bij aan wilt sluiten, lukt het Inscryption om je meerdere keren op het verkeerde been te zetten. De diepere lagen zijn bijzonder leuk om te volgen, waarbij de game steeds dieper in zijn eigen creepy sfeertje duikt. Nogmaals: we willen niks verklappen, maar de game is niet bang om zeer vreemde keuzes te maken. Ze pakken niet allemaal even goed uit, maar ze zijn in ieder geval wel onverwacht, en dat is al heel knap.

Hoe boeiend het ook is om al die twists te ervaren, uiteindelijk blijft het eerste gedeelte van de game wel het meest beklijven. De opbouw naar het mysterie was leuker dan de ontrafeling ervan, al is het wel een reis die zeer de moeite waard is. Na het verhaal van een uurtje of tien ben je in ieder geval volledig van de kaart.

Inscryption is nu verkrijgbaar op pc.

Het woensdag uitgekomen Stalker 2: Heart of Chornobyl is inmiddels wereldwijd een miljoen keer verkocht.

Dat werd via het officiële X-account van de gamereeks aangekondigd. Daarbij wordt gemeld dat "nog veel meer stalkers de game via Game Pass spelen".

In Stalker 2: Heart of Chornobyl reizen spelers wederom af naar de Zone, een gebied rondom de Chornobyl Nuclear Power Plant waar straling voor allerlei mutaties zorgt. De game is verkrijgbaar voor Xbox Series X en S en pc. Ook staat het spel op Xbox Game Pass.

Dat de game is uitgekomen mag een klein wonder heten, want de ontwikkeling had wat voeten in de aarde. Het uit Oekraïne afkomstige GSC Game World heeft de werklocatie van werknemers meermaals moeten veranderen, terwijl diverse werknemers zich bij het Oekraïense leger voegden. Ook moest de ontwikkelaar dealen met het feit dat Russische hackers vroege versies van de game lekten.

Stalker 2 kent op release wel bugs en andere technische mankementen. GSC heeft al laten weten de komende tijd hotfixes uit te brengen om diverse problemen weg te werken.

Kamal van de Pol deelde een 7 uit in de Gamer.nl-review: "Stalker 2: Heart of Chornobyl is een melancholische en meeslepende shooter gemaakt in de meest bijzondere omstandigheden. De prachtige en tot de nok toe gevulde spelwereld gaat wel gepaard met frustrerende AI en grafische foutjes. Daarbij verschilt de ervaring in de kern niet veel van de voorgaande delen. Ondanks dat is Stalker 2 een game waar je uren in kunt stoppen. Hoe meer moeite je in het verkennen van de Zone steekt, des te meer het je oplevert."

Assassin's Creed Shadows bevat nieuwe stealth-mechanismen om het rondsluipen in de game nog tactischer te maken.

Ubisoft heeft de aanpassingen ten opzichte van vorige Assassin's Creed-delen in een nieuwe blogpost uiteengezet. Zo zijn er tijdens het sluipen acties in verschillende kleuren boven vijanden te zien, waarmee wordt aangegeven of vijanden in één keer uitgeschakeld kunnen worden, of er alleen schade wordt gedaan of dat vijanden helemaal niet via stealth uitgeschakeld kunnen worden.

Het loont dan ook de moeite om ervaringspunten in perks te stoppen waarmee bijvoorbeeld de schade die met sluipaanvallen wordt uitgedeeld te verhogen. Verder kan men de mogelijkheid ontgrendelen om dubbele sluipmoorden achter elkaar te plegen en bijvoorbeeld rookbommen te gebruiken.

Daarbij kan de positie waar spelers zich in bevinden ook het verschil maken: sommige vijanden kunnen bijvoorbeeld een aanval vanaf de grond overleven, maar niet vanuit de lucht. Er is ook een menuoptie om dit systeem toegankelijker te maken, waardoor alle vijanden wel met één stealthaanval gedood kunnen worden.

Een ander verschil met voorgaande games is dat spelers geen vogel tot hun beschikking hebben om het gebied om hen heen uit te kammen. In plaats daarvan hebben zowel Naoe en Yasuke - de twee hoofdpersonages van de game - een 'Observe'-mechanisme waarmee vijanden en items getagd kunnen worden. Alleen Naoe heeft ook Eagle Vision waarmee bijvoorbeeld vijanden achter muren gespot kunnen worden door het geluid dat ze maken.

Zoals gebruikelijk kunnen de hoofdpersonages bukken om minder snel gespot te worden, maar door in de schaduw te schuilen worden ze nu helemaal onzichtbaar. Het loont dus om bijvoorbeeld fakkels te doven en zo duisternis te creëren. Aangezien Naoe het kleinste hoofdpersonage in de reeks tot nu toe is, kan ze ook schuilen in krappe plekken.

Assassin's Creed Shadows had eigenlijk dit najaar moeten verschijnen, maar werd eerder dit jaar uitgesteld naar 14 februari 2025. Onlangs liet Ubisoft nog weten dat de nieuwe releasedatum haalbaar is. Overigens gaan er geruchten dat het bedrijf de komende vijf jaar elk halfjaar een nieuwe 'ervaring' binnen de reeks wil uitbrengen.