Als je jarenlang in iemands anders’ schaduw hebt gestaan, kan het best moeilijk zijn als de spotlight plotseling op jou staat gericht. Bij Gotham Knights worstelen niet alleen de vier nieuwe beschermers van Gotham met hun nieuwe status. Ook ontwikkelaar WB Games Montréal komt erachter dat zoiets gaat met vallen en opstaan.

Het is bijna onmogelijk om bij Gotham Knights geen vergelijking met de Arkham-games te maken. De Arkham-trilogie werd weliswaar primair ontwikkeld door zusterstudio Rocksteady Studios, maar WB Games Montréal ontwikkelde de prequel Arkham Origins. Ook deze studio is dus onlosmakelijk verbonden met deze legendarische superheldengames. Gotham Knights is echter geen voortzetting van de ‘Arkhamverse’, maar biedt een eigen, uniek verhaal. Zónder Batman.

Batman is dood, lange leve Batman

Althans: de Caped Crusader speelt natuurlijk wel een rol in Gotham Knights. Aan het begin van de game komt Bats om het leven en nu is het aan zijn vier protegés om zijn werk voort te zetten. Nightwing, Batgirl, Robin en Red Hood duiken samen in een zaak waar ’s werelds beste detective op dat moment mee bezig was. Ze zetten hun hoofkwartier op in de Belfry, een oude klokkentoren, en bestrijden vanuit hier elke nacht misdaad in Gotham. Zo komen ze de Court of Owls op het spoor, een geheime sociëteit die al eeuwenlang achter de schermen van Gotham aan de touwtjes trekt.

Dat klinkt als de voedingsbodem voor een interessant plot met weer eens wat andere vijanden dan de standaard Joker of Two-Face, maar toch weet Gotham Knights nooit écht te verrassen. De game volgt braaf het standaard stramien van een superheldenverhaal, waardoor je ondanks een handvol memorabele momenten de belangrijkste onthullingen van ver ziet aankomen. Dat is op zich geen ramp, want het verhaal biedt vooral een reden om heel veel vijanden op hun neus te slaan.

©GMRimport

Vechten tegen de sleur

Dat is immers hetgeen je het meest doet: vijanden in elkaar hengsten. Het vechtsysteem in Gotham Knights is erg simpel en kent geen block- of countermechanismen. Het draait volledig om aanvallen en ontwijken en dat voelt wat rudimentair. De veelbesproken framerate van 30 fps ligt hier niet aan ten grondslag; de Arkham-games speelden immers zelfs op de PlayStation 3 al zo soepel als een aal in een emmer WD-40. Zonder counters loopt alles gewoon net wat minder vloeiend in elkaar over.

Daardoor sluipt er al snel een bepaalde sleur in de gevechten. Veel vijanden lijken op elkaar en versla je dan ook met dezelfde tactiek. Ter afwisseling kun je voor elke missie een andere superheld selecteren, maar verwacht niet dat je na een wisseling van de nachtwacht plotseling een heel andere game speelt. De verschillende vechtstijlen zijn vooral cosmetisch; uiteindelijk beschikken ze allemaal over ongeveer dezelfde aanvallen. Waar Red Hood bijvoorbeeld met zijn (niet-dodelijke) pistolen schiet, werpt Batgirl een Batarang. 

©GMRimport

Levelsysteem dicteert het tempo

De grootste uitdaging wordt op een goedkope manier gecreëerd door het levelsysteem. Vijanden later in de game zien er nog steeds exact hetzelfde uit, maar door hun hogere level duurt het domweg langer voordat ze tegen de vlakte gaan. Hoe basaal wil je het hebben?

Het is vooral frustrerend dat het levelsysteem zo drukt op de voortgang van het spel. Bepaalde zijmissies spelen zich netjes af in hun eigen verhaalboog met een eigen schurk, maar je móet ze wel tussendoor spelen in een bijna volledig vastgelegde volgorde. Anders ben je óf te zwak voor het hoofdverhaal, óf veel te sterk voor de zijmissie als je die later oppakt. Gotham Knights vordert daardoor erg rommelig - de spectaculaire baasgevechten zitten bijvoorbeeld allemaal geconcentreerd in de laatste uurtjes van de game.  

Verkleedpartijtje

Samen met dit levelsysteem hangt een al even nutteloos loot- en craftsysteem. Je ontgrendelt aan de lopende band nieuwe pakjes en wapens, en door het levelsysteem ben je praktisch gedwongen om steeds blind je sterkste uitrusting te kiezen. Zelf iets vervaardigen kán met de talloze grondstoffen die je verzamelt. Maar waarom zou je, als je na elke missie je toch weer volledig moet verkleden?

Gelukkig levelen je vier helden wel tegelijkertijd, waardoor je ze in ieder geval niet stuk voor stuk hoeft op te trainen. De hoofd- en zijmissies samen geven bovendien steeds net genoeg XP om verder te kunnen, waardoor je ook niet in de stad hoeft te grinden. Dan zou de lol er al helemaal snel van af zijn.

©GMRimport

Kostbare Kodakmomentjes

De activiteiten in Gotham zijn namelijk al even doorsnee als de vijanden. Op verschillende plekken in de stad vinden misdaden plaats, zoals overvallen, gijzelingen, of organenhandel. De vier vigilantes kunnen die misdaden oplossen door - jawel - iedereen op hun neus te slaan. Zo af en toe mag je ook nog een achtervolging inzetten, maar de Batbrommer voelt relatief traag en komt bij de minste stuurfout al tot stilstand. Deze achtervolgingen laat je dan ook het liefst links liggen.

De stad kan wel heel sfeervol zijn, maar alleen onder specifieke omstandigheden. Wanneer het wolkendek openbreekt en het zilveren maanlicht in de natte straten versmelt met het rode en paarse neon van nachtclubs en billboards, komen ray tracing, volumetrische belichting en de 4K-resolutie harmonieus samen. Op zulke momenten is het wel te begrijpen dat Gotham Knights op 30 fps is vergrendeld. Waarschijnlijk zou Gotham minder sfeervol zijn als op een ander vlak was ingeleverd. 

©GMRimport

Desondanks blijft de stad leeg en verlaten ogen. Het is verhaaltechnisch gezien logisch dat de inwoners van Gotham ’s avonds niet over straat durven, maar wat is dan nog de toegevoegde waarde van een open wereld? Ook opmerkelijk: bij elke overgang van en naar de open wereld, krijgen we (kort) te maken met een traditioneel laadscherm. Die zien we niet vaak meer sinds de PS5 en Xbox Series hun intrede deden.

Gaat uit als een Knightkaars

Zelfs wanneer de game positief uit de hoek komt, lijkt er altijd weer een slecht doordachte ontwikkelkeuze tegenover te staan. Bij een aantal missies verrast de game door dialogen of zelfs stukjes gameplay af te stemmen op de held(in) die je op dat moment bestuurt. Dan wil je zo’n missie ook als een andere held kunnen herspelen, maar dat is dan weer geen optie. De game moedigt je aan om te wisselen, maar geeft vervolgens wel elke held zijn of haar eigen verhaal. Dat werkt niet samen, zo krijg je steeds maar stukjes van ieders verhaal mee.

Gotham Knights kent zeker een paar hoogtepunten, maar speelt veel vaker als eenheidsworst. Daar kan de co-op modus ook geen verandering in brengen. Er zijn niet ineens speciale aanvallen voor twee spelers; het blijft hetzelfde eentonige vechtspel, maar dan met twee superhelden in beeld. Misschien was het beter geweest als de titulaire Gotham Knights écht op eigen benen zouden staan. In een singleplayergame, zonder een co-op modus, zonder open wereld en vooral zonder levelsysteem, die allemaal als ballast worden meegesleept. Wellicht had de game dan zelfs ‘gewoon’ op 60 fps kunnen draaien.

Gotham Knights is nu verkrijgbaar voor PlayStation 5, Xbox Series X en S, en pc.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."