Soms ontstaat op twee verschillende plekken bijna exact hetzelfde idee. In de wetenschap spreken we dan van een ‘gelijktijdige uitvinding’; de filmindustrie verwijst ernaar als ‘filmtweeling’. href="https://gamer.nl/artikelen/review/the-callisto-protocol-onderscheidt-zich-niet-van-dead-space/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">The Callisto Protocol</a> (van de bedenker van Dead Space) en de Dead Space-remake kun je gerust een gametweeling noemen. Maar wetenschappers en filmmakers weten dat er meestal maar één van de twee een plek verovert in het collectieve geheugen. EA’s remake heeft daar de beste papieren voor.

Wie Dead Space ergens in de afgelopen vijftien jaar heeft gespeeld is bekend met de situering. De USG Ishimura, een gigantisch ruimteschip ontworpen om complete planeten te ‘kraken’ en om te zetten in ruwe grondstoffen, is na een noodsignaal volledig op zwart gegaan. Een klein groepje technici, waaronder ingenieur Isaac Clarke, benadert het schip om reparatiewerkzaamheden te verrichten. Het gezelschap strandt echter en ontdekt al snel wat er écht aan de hand is: de bemanning is dood en het schip is overgenomen door gemuteerde wezens genaamd Necromorphs, die je alleen kapot krijgt door hun ledematen er af te schieten. Wat volgt is een tien tot vijftien uur durend avontuur dat nieuwkomers én fans verrast.

©GMRimport

Vertrouwd en toch anders

In grote lijnen is Dead Space weliswaar trouw aan zijn vijftien jaar oude naamgenoot, maar de lijst met aanpassingen is haast te lang om op te sommen. Zo is daar de overduidelijke grafische update, zijn er nieuwe puzzels en zijmissies en kan hoofdpersoon Isaac Clarke ditmaal praten. Subtieler zijn de veranderingen in de schaal van locaties en hoe bepaalde accenten binnen het verhaal zijn verlegd. Op sommige vlakken trekt ontwikkelaar EA Motive het spel gelijk met het vervolg uit 2011, bijvoorbeeld als het gaat om hoe je je wapens upgradet of door gebieden zonder zwaartekracht manoeuvreert. Maar op één vlak overstijgt Dead Space het origineel, de vervolgen én genregenoten: de pure spanning die voelbaar is. Bepaald niet onbelangrijk bij een horrorgame.

De uitmuntende spanning is meer dan de som der delen. Natuurlijk draagt de grafische pracht eraan bij. Damp, rook en onbetrouwbare lichtbronnen schilderen een beklemmende sfeer, waardoor je de roest en olie op het schip bijna kan ruiken. Audio speelt zo mogelijk een nog grotere rol. Dat gaat verder dan onheilspellend gekraak en gepiep. Geschreeuw of gebonk in de verte is soms dof en vervormd, alsof het geluid via een ventilatieschacht al een heel eind heeft afgelegd. Op andere momenten klinkt het angstwekkend dichtbij. Soms overstemmen luide machines al het andere geluid en soms is het zo stil, dat je alleen Isaacs hart tekeer hoort gaan. Dead Space is een gruwelijk feestje voor audiofielen.

©GMRimport

USG Ishimura: Planet Cracker en zenuwsloper

De absolute ster van Dead Space is echter de USG Ishimura, dat vol verrassingen zit. In het origineel bestond het schip uit verschillende secties. Reizen tussen deze secties ging via een laadscherm vermomd als tram. In de remake is de Ishimura één geheel. Via nieuwe gangen kun je je te voet van het ene naar het andere gebied verplaatsen. De tram is er nog steeds, maar doet nu meer dienst als fast travel-systeem en rijdt fysiek door het schip. Daarmee laat ontwikkelaar EA Motive niet alleen technische spierballen zien, het houdt je als speler ook vastgekluisterd aan de game. Elke missie loopt naadloos over in de volgende, zonder dat je zenuwen echt tot rust kunnen komen.

Zelfs wanneer je op een bepaalde plek al meerdere keren bent geweest en je de weg inmiddels blindelings kent, weet de game je de stuipen op het lijf te jagen. De Ishimura voelt al snel bekend, maar nooit vertrouwd. De ene keer tref je ergens vijanden aan, de volgende keer barst er nét op het juiste moment met veel heisa een waterleiding of begeeft een ventilator het. Of gebeurt er juist helemaal niks, wat óók onheilspellend is. Het knappe is dat veel schrikeffecten zorgvuldig gescript lijken, totdat je doodgaat en een stukje opnieuw speelt. Dan pas kom je er achter dat deze gebeurtenissen veelal willekeurig zijn. Zó vloeiend gaat alles in elkaar over.

©GMRimport

Wapens werken soms tegen je

Toch is niet alles in Dead Space vrij van frictie. Het wapensysteem is gek genoeg nog behoorlijk archaïsch. Slechts vier wapens kun je tegelijkertijd onder de vierpuntsdruktoets programmeren. De rest zit in je inventaris, waar je alleen bij kunt door in het menu te duiken. Ook dan ben je echter niet veilig, want het spel gaat verder terwijl je in dit menu zit. Zeker bij baasgevechten, waar bepaalde wapens volstrekt nutteloos zijn, kan dat problematisch zijn. Het is immers vrijwel onmogelijk om dan in het heetst van de strijd een ander wapen uit je inventaris te toveren.

Doodgaan, je beter voorbereiden en opnieuw proberen is natuurlijk een logische oplossing, maar het past niet bij deze remake die verder zo hamert op een naadloze ervaring. Bovendien spoort het spel je aan veelvuldig af te wisselen tussen wapens door willekeurig munitie te droppen. Een modern wapenwiel die toegang tot al die verschillende wapens had gegeven, had in deze remake dan ook niet misstaan.

©GMRimport

Wellicht leggen we zout op slakken. Zie het als een ultiem compliment aan de fenomenale sfeer van Dead Space, die je eigenlijk onder geen beding wilt onderbreken. Het laadtijdvrije ontwerp van de Ishimura, het brede arsenaal aan verrassingen dat het spel voor je in petto heeft en de ijzingwekkend goede audio creëren op vernuftige wijze een constante, bloedstollende spanning die je van begin tot eind in zijn greep houdt. Als je eenmaal aan Dead Space bent begonnen, wil je ‘m het liefst in één ruk uitspelen. Als je durft tenminste.

Dead Space is nu verkrijgbaar voor PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc. Voor deze review is de game gespeeld op een Xbox Series X.

Ubisoft vertelt op 30 april meer over wat we in de toekomst van Assassin's Creed Shadows kunnen verwachten.

Dat heeft het bedrijf via social media aangekondigd. Het is niet duidelijk wat er precies getoond gaat worden, maar het bedrijf heeft het over wat er "post-release" op stapel staat voor de game.

Het was al bekend dat er in ieder geval een uitbreiding voor de game genaamd Claws of Awaji moet verschijnen. Die uitbreiding moet volgens Ubisoft een "griezeligere" sfeer hebben dan het hoofdspel, en het verhaal van de twee hoofdpersonages voortzetten. Spelers verkennen hierin het exclusieve eiland Awaji, een plek van "mysterieuze schoonheid" waar spelers op zoek gaan naar een verloren schat en de valstrikken van dodelijke nieuwe vijanden moeten zien te overleven.

Ook kan de Bō, een nieuw wapentype, worden ontgrendeld, alsmede nieuwe skills. De uitbreiding moet meer dan tien uur aan nieuwe gameplay bieden. De dlc komt sowieso beschikbaar voor iedereen die de game reserveert. Wat er verder nog op stapel staat voor de game blijft tot 30 april in mysterie gehuld.

Assassin's Creed Shadows draait om twee personages, de Japanse shinobi Naoe en de krijger Yasuke. Spelers kunnen grotendeels zelf bepalen met wie ze spelen en daar tijdens de game tussen wisselen. Daarbij richt Naoe zich vooral op parkour- en stealthgameplay en is Yasuke een gevreesde strijder die als een tank vijanden neermaait.

In het spel doen spelers het Japan van de zestiende eeuw aan en volgen zij het verhaal van de twee hierboven genoemde personages. De game speelt zich af tijdens de Sengokuperiode, een tijd in Japan van oorlogvoering en binnenlandse crises. De spelwereld gaat daarbij door de vier verschillende seizoenen heen, wat invloed heeft op de omgeving en de gameplay.

Lars Cornelis beloonde het spel met een 8,5 in de Gamer.nl-review: "Assassin’s Creed Shadows is gebouwd volgens een bekende blauwdruk, maar weet vrijwel ieder aspect te verfijnen of zelfs te perfectioneren. Vooral de waanzinnig mooie spelwereld, de dynamiek tussen de twee hoofdpersonages, en het gebalanceerde vechtsysteem springen eruit. Dit is zonder enige twijfel de beste Assassin’s Creed in jaren."

De game is beschikbaar op PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc. Onlangs werden er ook hints gevonden naar de mogelijkheid dat het spel naar Nintendo Switch 2 komt.

Nintendo heeft via de eShop bekendgemaakt wat de precieze europrijzen worden van Switch 2-upgrades voor Switch-games.

Op de eShop vallen de prijzen voor de upgrades te zien. Die blijken gelijk te zijn aan de dollarprijzen die eerder al bekend zijn gemaakt. Voor zowel Super Mario Party Jamboree en Kirby en de Vergeten Wereld betaalt men 19,99 euro per upgrade als men de Switch-game al in het bezit heeft, en de Switch 2-upgrades voor Zelda: Breath of the Wild en Tears of the Kingdom kosten 9,99 euro per stuk. Alle vier de games kosten per stuk 79,99 euro wanneer ze in hun totaliteit (dus de Switch-game plus de upgrade) worden aangeschaft.

Eerder liet Nintendo al weten dat bepaalde Switch-games, zoals de bovengenoemde vier spellen, een Switch 2-upgrade krijgen waarmee nieuwe content en opties worden toegevoegd. Zo krijgen de Zelda-spellen HDR-ondersteuning en een speciale smartphoneapp, en worden er in Super Mario Party Jamboree nieuwe minigames en GameChat-opties toegevoegd. Kirby en de Vergeten wereld bevat een nieuw verhaal genaamd 'De Sterrenwereld'.

De Switch 2-upgrades van de twee Zelda-spellen komen op 5 juni uit, tegelijk met de Switch 2-release. De nieuwe versie van Super Mario Party Jamboree verschijnt op 24 juli en de Switch 2-editie van Kirby en de Vergeten wereld op 28 augustus.