Na ruim acht jaar drukt ontwikkelaar Colossal Order de resetknop in. Cities Skylines 2 is niet zozeer een voortzetting van de vorige game, maar vooral een nieuw begin. En iedere geoefende stedenbouwer weet: alle begin is moeilijk.

De harde reset was nodig. Colossal heeft zijn vorige stedenbouwsimulator al die jaren met veel hartstocht onderhouden, maar niet ieder nieuw systeem werd even elegant in de game geïntegreerd. Wie bovendien alles uit de talloze uitbreidingen wil halen, komt geheid ruimte te kort op de krap bemeten landkaarten. Kortom: Cities: Skylines is uit zijn jasje gegroeid. En dus moest Colossal na al die jaren terug naar de tekentafel. Met als voornaamste opdracht: de schaal dusdanig vergroten dat er weer ruimte is voor groei. 

'Cities' is meervoud

In absolute omvang is Cities: Skylines 2 een stuk groter dan zijn voorganger. Je begint nog steeds met één kavel om te bebouwen. Hier is voldoende ruimte voor wat woon- en werkgelegenheid, en uiteraard kun je basisvoorzieningen voor schoon drinkwater en elektriciteit aanleggen. Al snel trekken de eerste Cims in hun huizen en wordt het tijd om de stadsgrenzen te verleggen. 

Niet alleen zijn er dit keer veel méér kavels om te bebouwen, ze hoeven ook niet meer op elkaar aan te sluiten. Dat betekent dat je dus ook een stuk grond verderop kunt aanschaffen en in feite een tweede stad kunt beginnen. Je kunt wat kleinere dorpjes aanleggen langs de snelweg richting je downtown, of een industrieterrein ver van de stad bouwen zodat je inwoners minder last hebben van vervuiling. Ook leuk: een vliegveld ver buiten je stad aanleggen en met openbaar vervoer verbinden. 

Bovendien zijn er nu buursteden. Die zie je weliswaar niet, maar je ziet wel waar autowegen, spoorlijnen en scheepsroutes naartoe leiden. Je kunt dan bijvoorbeeld een treinverbinding met een andere stad maken, maar ook overtollige elektriciteit verkopen aan andere steden. Kom je juist elektriciteit te kort? Zolang je een verbinding met de buitenwereld hebt, importeer je automatisch wat je nodig hebt, en exporteer je wat je kunt.  

Het ritme van de stad 

Cities: Skylines 2 is niet alleen groter, er is ook gekozen voor een realistischere benadering van stedenbouw. In een gewoon huis woont nu één huishouden, in plaats van wel vijf of zes families. Winkelgebieden doen het beter als ze kleiner zijn en dicht bij een woonwijk liggen. Er is nu zelfs hoogbouw met woonruimte boven winkels beschikbaar. En je inwoners zijn bereid verder te reizen voor school of werk.  

Al die grote en kleine aanpassingen zorgen voor een heel ander ritme van de stad. Met goede externe verbindingen breekt er niet gelijk een energiecrisis uit als je een nieuw industrieterrein uit de grond stampt, en je hoeft niet voor elke woonwijk rekening te houden met schoolgebouwen, een medische kliniek en zes speelpleintjes. Nieuw is ook de mogelijkheid om veel gebouwen te upgraden om de capaciteit te verhogen - weer een reden om niet op elke straathoek een basisschool te plaatsen. Hoewel veel ontwerpkeuzes realistischer ogen, verliest de game hiermee ook wat van zijn charme. 

Minder managen, meer bouwen 

Met minder inwoners per vierkante meter, ogen de straten van je nieuwe stad niet zo bruisend. De stad zelf is ook wat minder interessant om te bekijken. Wéér een rechthoekig stratenpatroon met woningen is immers niet zo spannend; juist zaken als schoolgebouwen en parkjes forceren je om creatief te werk te gaan en te breken met het grid. Er ontstaat dan vanzelf een organisch stratenpatroon om alles passend te krijgen.  

Minutieus straatjes aanleggen is in Cities 2 trouwens een stuk makkelijker. Met nieuwe rotondes en een nauwkeuriger rijstrokensysteem is het echt leuk om creatief te zijn; je moet je er alleen wel zelf toe zetten. 

De connecties met de buitenwereld maken Cities: Skylines 2 daarnaast een stuk vergevingsgezinder. Niet alleen doordat je vanzelf stroom importeert, maar ook omdat Cities 2 ‘overheidssubsidies’ introduceert. In de praktijk komt het erop neer dat je voortdurend geld krijgt van ‘de overheid’ als je in het rood dreigt te lopen. En dan kun je ook nog eens belachelijke bedragen lenen. Zo is het bijna onmogelijk om de boel te verpesten. 

Soms is dat financiële vangnet wel erg fijn, want onduidelijke menu’s maken het nodeloos ingewikkeld om bepaalde voorzieningen te optimaliseren. Vooral als het gaat om onderwijs en openbaar vervoer missen we vrij essentiële informatie die in de eerste Cities: Skylines wel beschikbaar was. Er is bijvoorbeeld wel een menu om te zien welke ov-lijnen veel gebruikt worden, maar het is een stuk lastiger te achterhalen welk gekleurd lijntje op je stadskaart bij de info uit de tabel hoort. Ook zijn bepaalde wetten alleen per wijk in te stellen en niet meer voor de hele stad. 

Concurrentie van zijn voorganger 

Toen Cities: Skylines in 2015 verscheen, werd het vooral vergeleken met het twee jaar eerder mislukte SimCity. Een strijd die de toenmalige underdog glorieus won. Inmiddels is die underdog de koning van het genre. Voor Cities 2 ziet de wereld er daarom een stuk anders uit: deze game moet opboksen tegen zijn ijzersterke voorganger. 

Het is niet redelijk om te verwachten dat Cities 2 álles uit de eerste game met uitbreidingen meeneemt, maar het is niet zo dat Cities 2 alleen minder ov-stations, scholen en unieke gebouwen bevat. Ook bepaalde menu’s zijn minder duidelijk of missen belangrijke informatie, terwijl soms zelfs hele basale zaken ontbreken. Zo kent Cities 2 geen fietsers.  

Het fundament van Cities: Skylines 2 is sterk, en zonder twijfel sterker dan dat van zijn voorganger op release. Met onder meer natuurrampen en seizoenen (zelfs seizoensgebonden natuurrampen, zoals bosbranden!) voelt Cities 2 ondanks een paar gebreken behoorlijk compleet. Toch heeft de game nog de nodige updates, uitbreidingen en mods nodig om het potentieel volledig te benutten. Al was er maar een mod om die verschrikkelijke radiocommercials uit te schakelen. 

Cities Skylines verschijnt 24 oktober voor pc en in 2024 op PlayStation 5 en Xbox Series X.  

Microsoft heeft bekendgemaakt welke spellen er de rest van de maand januari en begin februari aan Xbox Game Pass worden toegevoegd.

Na een opvallend rustige eerste helft van de maand qua Game Pass-toevoegingen, hebben de tweede helft van januari en het begin van februari wat meer vlees op de botten. Zo is vandaag de wintersportgame Lonely Mountain: Snow Riders uitgekomen (via Game Pass Ultimate en Game Pass voor pc, op Xbox Series-consoles, pc en cloud).

Morgen worden er ook flink wat titels toegevoegd. Zo arriveert de moba heroshooter Gigantic: Rampage Edition op Game Pass Ultimate, Standard en Game Pass voor pc (voor console, pc en cloud) en wordt ook de actie-adventuregame Starbound aan Ultimate en Standard voor console en cloud toegevoegd nadat de game eerder al op Game Pass voor pc verscheen.

Morgen worden ook diverse games die eerder al voor Game Pass Ultimate en/of Game Pass voor pc beschikbaar waren aan Standard-abonnementen toegevoegd. Het gaat om Flock, Kunitsu-Gami: Path of the Goddess, Magical Delicacy, Tchia en The Case of the Golden Idol.

Op 28 januari volgt Eternal Strands, de debuutgame van de nieuwe studio van Dragon Age-regisseur Mike Laidlaw, voor Game Pass Ultimate en Game Pass voor pc (op console, pc en cloud). Op die dag komt het spel ook officieel uit, dus het gaat om een day one-release voor Game Pass. Dat geldt ook voor Orcs Must Die! Deathtrap, die op dezelfde tiers beschikbaar komt.

Een dag later op 29 januari wordt de adventuregame Shady Part of Me aan Ultimate, Standard en Game Pass voor pc toegevoegd (voor console, pc en cloud). Op 30 januari volgt de day one-release Sniper Elite: Resistance voor Ultimate en Game Pass voor pc. Op 31 januari arriveert Citizen Sleeper 2: Starward Vector voor Ultimate en Game Pass voor pc (voor Xbox Series-consoles, pc en cloud), wederom een day one-release. De hekkensluiter is Far Cry New Dawn voor Ultimate, Standard en Game Pass voor pc.

De volgende spellen worden op 31 januari van Game Pass voor console, pc en cloud verwijderd:
Anuchard
Broforce Forever
Darkest Dungeon
Death’s Door
Maquette
Serious Sam: Siberian Mayhem

Meer informatie voer de hierboven genoemde toevoegingen valt op Xbox Wire te vinden.

Nintendo heeft besloten geen reclames meer uit te zenden op het Japanse televisiekanaal Fuji Television, nadat er een schandaal rondom de zender naar buiten is gekomen.

Fuji TV wordt er van beschuldigd onder valse voorwendselen een meeting tussen een vrouwelijke werknemer en Masahiro Nakai, een bekende acteur en voormalig lid van de boyband SMAP, te hebben opgezet.

De werknemer in kwestie zou zijn verteld dat ze Nakai op een bedrijfsetentje zou ontmoeten samen met andere aanwezigen. De meeting bleek echter een privéaangelegenheid tussen de twee te zijn, en Nakai zou vervolgens de werknemer seksueel hebben aangevallen. Nakai zou vervolgens 90 miljoen yen aan de vrouw hebben betaald om er voor te zorgen dat het niet naar buiten kwam.

Afgelopen maand lekte de situatie toch naar buiten, en Nakai heeft inmiddels via een statement aangegeven "tekortkomingen" te hebben. Fuji TV ontkent echter dat het de meeting heeft opgezet en claimt intern een onderzoek uit te voeren over de mogelijkheid dat mannelijke beroemdheden konden afspreken met vrouwelijke werknemers van het televisiestation.

Het schandaal heeft er voor gezorgd dat bedrijven hun reclames massaal terugtrekken op het televisiestation, waaronder nu dus Nintendo, zo meldt Nikkei (via Automaton). Het bedrijf maakt op dit moment promotie voor de Switch-release van Donkey Kong Country Returns HD. Het televisiekanaal vervangt de reguliere programmering tijdelijk met aankondigingen van non-profit organisaties.