Waar het Peach maar niet lukt om glansrijk voor Mario in te vallen, is Zelda in het nieuwe Echoes of Wisdom een uitstekende alternatieve held. Het is een wat kleinere game dan Tears of the Kingdom, maar wel één die dezelfde creativiteit inspireert.

Je begint Echoes of Wisdom als Link. Hij is net op weg om het kasteel van Ganon te bestormen, zijn handlangers te verslaan en de bekende prinses van haar noodlot te redden. Het is een goede manier om deze game meteen in perspectief te zetten: als Link sla je met je zwaard en schiet je pijlen, net als in de vorige games. Daardoor weet je precies wat je moet missen zodra je als Zelda aan de slag mag gaan en die speelstijl meteen weer kwijtraakt.

Zelda heeft namelijk geen zwaard en schild als standaarduitrusting. In plaats daarvan vecht ze met een speciale toverstaf waarmee ze objecten uit de gamewereld kan namaken. Nagenoeg alles staat tot je beschikking: raak een steen aan en je kunt hem later oneindig veel repliceren. Dood je een vijand, dan krijg je de mogelijkheid deze later als je trouwe medevechter tot leven te wekken.

Het biedt een uniek soort creativiteit. Richels die net buiten je bereik zijn, kun je alsnog beklimmen door een paar bedden als trap te bouwen met daar bovenop een trampoline. Staat er een gevaarlijk monster je op te wachten, dan kun je naar een uithoek klauteren en een leger aan moordvogels op hem afsturen.

Zelda's krachten zijn wel op een paar manieren beperkt. Ieder oproepbaar monster en voorwerp heeft een eigen waarde van een aantal driehoekjes. In het begin van de game kan Zelda maximaal drie driehoekjes tegelijk besteden. Zit je daarboven, dan verdwijnt het oudste object dat je daarvoor had opgeroepen. Je kunt hierdoor niet bijvoorbeeld een eindeloze trap naar het einde van een puzzel bouwen.

Ultrahand Lite

Het gehele systeem doet een beetje denken aan de Ultrahand uit Tears of the Kingdom, waarmee je met objecten kon spelen om dingen te bouwen en puzzels op te lossen. Wel biedt Echoes of Wisdom minder vrijheid: omdat je beperkt bent tot een paar objecten en de wereld in vogelperspectief bekijkt, kun je hooguit wat dingen op elkaar zetten.

Eigenlijk zijn de oproepbare objecten en monsters een directe vervanger voor de voorwerpen die Link vond in de kerkers van oude Zelda-games. In één van de eerste kerkers van Echoes of Wisdom leer je bijvoorbeeld een vliegende tegel op te roepen, die je daarna gebruikt om puzzels op te lossen - net zoals hoe in de oude Game Boy-games de Roc's Feather je liet springen. Waar oude Zelda's slechts een handjevol upgrades hadden, heeft Zelda er tientallen tot haar beschikking. Enerzijds biedt dat veel variatie, maar een hoop van je oproepbare zaken hebben ook dezelfde functies, waardoor een aantal snel nutteloos blijkt.

Net als in Tears of the Kingdom navigeer je tussen al je voorwerpen via een gigantische, horizontale lijst. Scrollen van begin tot eind duurt al snel vele seconden lang en voelt onhandig. Je kunt wel een extra menu openen om in een lijst te zoeken, maar ook dat vergt veel navigatiewerk. We missen bij Echoes of Wisdom een manier om snel te wisselen tussen veelgebruikte spreuken.

Gameplaytwist

Onderschat vooral niet hoe anders de speelstijl van Echoes of Wisdom is door het achterwege laten van Links zwaard. Zelda kan nooit achteloos op B rammen om een vijand te verslaan, ze moet altijd tactisch te werk gaan. Het maakt ieder gevecht een kleine puzzel die je motiveert creatief te denken. Ze is geen krijger, maar een tacticus - een rol die ook een stuk logischer is voor iemand opgevoed in een koningshuis.

Juist omdat The Legend of Zelda al zo'n lang lopende franchise is, heeft die gameplaytwist een gigantisch goed effect. Menig speler weet hoe het is om als Link door Hyrule te reizen en bepaalde scenario's te lijf te gaan. Scenario's die je als Zelda ineens op een compleet andere wijze aan moet pakken. Het zorgt dat Hyrule fris en nieuw aanvoelt.

Daardoor voelt het ook haast als een teleurstelling wanneer je in de eerste kerker tegen een schaduwversie van Link vecht en een power-up van hem krijgt: je kunt energie opsparen om tijdelijk in Link te transformeren en met zijn wapens te vechten. Het voelt een beetje als opgeven: door deze mechaniek kan Nintendo alsnog leunen op oude gameplayideeën, zoals bazen die je op zwakke plekken mept met een zwaard. Bovendien haalt het ietwat Zelda's urgentie weg als personage. Hoewel zij in deze game de held is, bestaat haar sterkste manoeuvre uit een transformatie in het personage dat normaliter de dag redt. Dat terwijl Zelda op andere fronten juist capabeler lijkt dan Link. Ze kan meteen al springen en zwemmen - vaardigheden die Link pas met magische voorwerpen onder de knie krijgt.

Een elegantere Zelda

Naast dat de wissel van Link naar Zelda invloed heeft op de gameplay, voelt Echoes of Wisdom er ook significant anders door. Dat verschil zit in de kleinste dingen: de nieuwe soundtrack voelt nét anders dan in oude Zelda's, met een elegantere ondertoon en hogere noten. Het is Zelda-achtige muziek, maar dan duidelijk gecomponeerd voor een ander, eleganter personage. Een slimme evolutie van Koji Kondo's oorspronkelijke werk.

Het popachtige uiterlijk dat we eerder in de remake van Link's Awakening zagen past hier ook prima, misschien zelfs beter. De combinatie van een klinisch schone wereld en felle kleuren past perfect bij het perspectief van een koningshuis op de wereld. Daar staat wel tegenover dat de game af en toe kampt met framedrops. Het wordt nooit onspeelbaar, maar ziet er dan wel een paar seconden minder fraai uit. Een klein offer voor een verder prima Zelda.

The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom is vanaf 26 september verkrijgbaar voor Nintendo Switch.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."