Triangle Strategy laat gameplay links liggen
Veel mensen verwachten wellicht dat Triangle Strategy een spiritueel vervolg is op Final Fantasy Tactics of het stilistisch gelijkende Octopath Traveler. Niets is minder waar. Triangle Strategy probeert z'n eigen ding te doen, met alle voor- en nadelen van dien.
Triangle Strategy speelt zich af op het continent Norzelia, dat bestaat uit drie landen. Aesfrost heeft zeggenschap over de mijnen van Norzila, Hyzante heeft een zeer waardevolle monopolie op zout en Glenbrook fungeert een beetje als tussenpersoon van de andere twee koninkrijken. Uit dat laatste koninkrijk komt ook het hoofdpersonage: Serenoa Wolffort. Hij is de nieuwe leider van een nobele familie die bekendstaat om haar heldhaftigheid. Aan het begin van het verhaal staat Serenoa op het punt om te trouwen met Princess Frederica van Aesfrost, om zo het bondgenootschap tussen beide landen te versterken. Het is het begin van talloze onverwachte politieke wendingen.
©GMRimport
Interactief verhaal
De focus in Triangle Strategy ligt vrijwel volledig op het verhaal, dat gedragen wordt door goed geschreven dialoog en uitgediepte personages is. Maar goed, dat betekent ook dat je meer dan de helft van de tijd bezig bent met het luisteren naar gesprekken tussen personages tijdens tussenfilmpjes. Wees je daar wel bewust van.
Triangle Strategy gaat uiteindelijk over een oorlog om grondstoffen en andere waardevolle middelen, die nieuwe generaties treffen die eigenlijk niets met het oude conflict te maken hebben. Politieke wendingen, verraad en moord komen samen in een verhaal met talloze personages, van wie het al na enkele hoofdstukken moeilijk is om te onthouden wie ze precies zijn.
Omdat tussenfilmpjes een groot deel van de game vullen is Triangle Strategy soms meer interactief verhaal dan game. Dat is op zich niet erg, want interactief is de game zeker. Er staan een paar cruciale keuzes te wachten die grote invloed hebben op het einde van de game. En ja, er zijn meerdere eindes mogelijk. Naast verhaal is Triangle Strategy op te delen in twee andere fases: exploratie en de gevechten.
©GMRimport
De exploratie vindt meestal plaats na een langdurige periode aan tussenfilmpjes. Je krijgt dan de kans om het gebied waarin je bent te verkennen. Daar kun je praten met aanwezigen om bijvoorbeeld handige kennis op te doen over de spelwereld of items te vinden die van pas komen in de gevechten. De exploratiefase is geen verplicht onderdeel en kan meteen overgeslagen worden, maar het is verstandig om kort rond te neuzen. Zo leer je bijvoorbeeld sommige personages beter kennen.
Gevechten
Over het vechtsysteem is niet hetzelfde te zeggen. De eerste paar gevechten zijn niet moeilijk en vereisen weinig tactisch inzicht, maar duren erg lang. Doordat je weinig schade doet kan een gevecht makkelijk een half uur tot drie kwartier duren. Toegegeven, naarmate het verhaal vordert worden de gevechten moeilijker en is er dus ook meer tactiek nodig. Toch blijven de gevechten vrijwel de gehele game lang opvallend lang duren.
Ieder personage heeft sterke en zwakke punten om rekening mee te houden. Aan het begin van een gevecht positioneer je je manschappen, waarbij je personages met een schild in de frontlinie zet en boogschutters zo ver mogelijk naar achteren. Manschappen doen meer schade wanneer ze van achteren of van hoger gebied toeslaan. Als een personage een vijand aanvalt terwijl er aan de andere kant van de vijand een teamgenoot staat, slaan allebei je manschappen toe. Dubbele schade dus.
©GMRimport
©GMRimport
©GMRimport
De samenstelling van een team bestaat vaak uit dezelfde personages. Zo heb je een schutter die vanaf veilige afstand schade aan kan richten, enkele zwaardvechters die veel schade kunnen doen maar zich wel midden in de actie bevinden, een healer, een mage en een ridder met een schild die als tank fungeert. Hoewel tactiek naarmate de game vordert steeds belangrijker wordt, blijven de gevechten door die gelijkende opzet niet lang interessant. Je bent er zeker richting het einde van de game op uitgekeken.
Lineair levelsysteem
Net als genregenoten werkt ook Triangle Strategy met een levelsysteem. Helaas is dat systeem lang niet zo diepgaand en flexibel als fans van het genre gewend zijn. Door gevechten te doorlopen gaan personages in level omhoog en spelen ze nieuwe skills vrij. Daarnaast kunnen ook classes geüpgraded worden om extra statistieken en skills vrij te spelen. Maar gek genoeg is het niet mogelijk om een personage van class te laten veranderen.
Een mage zal altijd een mage blijven, en een boogschutter altijd een boogschutter. Dat heeft tot gevolg dat een teamsamenstelling er vrijwel altijd hetzelfde uit blijft zien. Ook dat is jammer. Het had de gameplay net wat extra diepgang gegeven. En die diepgang heeft het nodig. Het trage vechtsysteem in combinatie met een vrij eenvoudig levelsysteem zorgt ervoor dat Triangle Strategy vooral leuk is als interactief verhaal. Voor een tactische jrpg is dat toch jammer.
Triangle Strategy is nu beschikbaar voor de Nintendo Switch.
Triangle Strategy vertelt een diepgaand politiek verhaal op grote schaal, boordevol unieke personages, verraad en onverwachte wendingen. Helaas is van interessante tactische gameplay niet echt sprake.
- Uitgebreid verhaal met leuke personages, onvoorspelbare wendingen en intrigerend politiek drama
- Gevechten schaars en langdradig, weinig tactische opties, lineair levelsysteem