Het ‘tweede album’ is een berucht moeilijk project. Na het succes van het eerste werk is het voor artiesten vaak moeilijk om dezelfde magie nogmaals te produceren. Dat geldt niet alleen voor muzikanten, maar ook voor kleine ontwikkelaars die met hun eerste game het tijdperk van de indiegames hebben ingeluid.

Het eerste succes evenaren is niet makkelijk, zo bewijst Team Meat helaas ook met het vervolg op Super Meat Boy. Dit vervolg heeft een hele lange, moeizame ontwikkeling gehad en heeft de pech dat het voor altijd vergeleken zal worden met een van de beste platformers ooit. Bij die vergelijking komt Forever er niet best uit: hoewel de twee games op het eerste gezicht veel op elkaar lijken, slaat het vervolg de plank behoorlijk mis.

©GMRimport

Beperkte controle

Super Meat Boy Forever is een autorunner met levels die uit willekeurig samengestelde blokken van obstakels bestaan. Dat betekent dat de controle over Meat Boy zelf maar beperkt is. Hij rent automatisch van links naar rechts en hij stopt pas met bewegen als hij tegen een muur aanloopt. Als speler kan je hem laten springen en bukken, en aanvallen doen om langs de gevaren te komen.

Super Meat Boy mag dan wel willekeurige elementen bevatten - een typische roguelike is het niet. De levels bestaan in werkelijkheid uit losse stukken die voor iedere speler in een andere volgorde staan. Het spel heeft duizenden van dit soort onderdelen, waardoor geen twee spelers exact dezelfde uitdagingen voor zich krijgen.

©GMRimport

Niet gemaakt om snel te gaan

Deze nieuwe opzet brengt tal van opvallende problemen met zich mee. De levelstukken sluiten soms bijvoorbeeld niet helemaal goed op elkaar aan, waardoor Meat Boy niet anders kan dan onmiddellijk in een cirkelzaag te vallen nadat hij net een lastig stuk heeft overleefd. Checkpoints zorgen ervoor dat dat geen ramp is, omdat er bij de start van een nieuw levelonderdeel begonnen mag worden, maar het voelt toch niet helemaal eerlijk.

Het is ook vervelend, omdat het de speler stimuleert om vooral zo snel mogelijk te gaan. Doodgaan kost ook kostbare secondes. Vlug even een level helemaal opnieuw opstarten om een lastig te bereiken collectible te pakken is er ook niet bij. Een retry-knop ligt voor de hand, maar ontbreekt om een of andere onlogische reden.

De besturing heeft ook zijn gebreken. Omdat de controle over Meat Boy veel beperkter is, wordt alles moeilijker. Fouten herstellen is bijna niet meer mogelijk door even af te remmen of een stukje terug te lopen. Het moet allemaal perfect gebeuren, waardoor levels en met name de eindbazen vooral bestaan uit memoriseren. Ook in Forever is de kleinste aanraking met iets scherps of vijandigs meteen fataal en zit er niets anders op dan opnieuw te beginnen.

©GMRimport

Gimmicks en parodieën

De levels in Forever zijn grotendeels om allerlei specifieke uitdagingen gebouwd. Zo is er een vijand die Meat Boy opslokt zodra hij voorbijloopt. Alleen door heel snel op de aanvalsknop te rammen kan hij ontsnappen voordat hij meegenomen wordt. In een ander level zijn er blokken waar Meat Boy pas op kan staan als hij er een keertje doorheen gelopen is. Maar ook deze gimmicks komen niet altijd uit de verf. In het level met verschijnende blokken is het mogelijk om compleet vast komen te zitten. De enige optie is dan het complete level opnieuw te starten.

Het is jammer dat Super Meat Boy Forever zo tegenvalt, want het spel bouwt in andere opzichten wel goed voort op het eerste deel. De tussenfilmpjes zijn een duidelijke verbetering op het origineel en ook de geheime levels zijn weer uiterst creatief. Nog meer dan in het vorige deel gaat Meat Boy aan de haal met andere videogames. De parodieën zijn gevat en gaan verder dan alleen knipogen. Wie goed zoekt vindt bijvoorbeeld een speelbare, F-Zero-achtige minigame. De bijbehorende vrij te spelen personages zijn minstens zo geestig, maar weten Forever uiteindelijk niet te redden.

Super Meat Boy Forever is verkrijgbaar op pc en Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl

Obsidian heeft een nieuwe video van het aankomende Avowed gedeeld waarin de verschillende wezens die in de spelwereld leven uitgelicht worden.

De video bevat geen beelden van de game zelf, maar toont artwork - soms licht geanimeerd - om kijkers meer informatie te bieden over wat men allemaal in Eora tegen kan komen. Eora is de spelwereld die Obsidian heeft bedacht - niet alleen voor Avowed, maar ook voor de Pillars of Eternity-games.

De spelwereld van de games bestaat bovenal uit zogeheten kith, die weer onder te verdelen zijn in mensen, aumaua, orlans, dwergen en elven. Onder deze vijf rassen worden ook zeldzame wezens geboren met speciale krachten, ook wel bekend als de goddelijken.

Overigens heeft Obsidian laten weten dat dit nog maar de eerste video in een reeks van vijf is waarin dieper wordt ingegaan op informatie rondom Eora. De komende tijd kunnen geïnteresseerden dus nog vier video's verwachten om de kennis over deze spelwereld bij te schaven voordat de game uitkomt.

Avowed komt op 18 februari naar Xbox Series X en S, pc en Xbox Game Pass.

Er zijn inmiddels meer dan vijf miljoen exemplaren van de roguelike deckbuiler Balatro verkocht.

Dat hebben ontwikkelaar LocalThunk en uitgever Playstack aangekondigd. Het lijkt er daarbij op dat de prijzen die de game afgelopen december tijdens The Game Awards heeft gewonnen, deels heeft bijgedragen aan een toename in verkoop.

"De laatste paar weken zijn behoorlijk wild. We hopen dat iedereen die Balatro heeft gekocht nadat men de game zag tijdens The Game Awards een geweldige tijd er mee heeft!"

Balatro is een roguelike waarin spelers decks bouwen en pokeren. Men kan verschillende soorten kaarten verkrijgen en daarmee combo's creëren om hoge scores te halen. De game is verkrijgbaar op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One, Nintendo Switch, pc, Mac, iOS en Android.

Ron Vorstermans gaf het spel een 9 in de Gamer.nl-review: "Er zal wellicht teleurstellende dlc komen, er zullen tijden komen dat het spel nergens meer wordt genoemd, maar Balatro zal er altijd voor je zijn als je even niets te doen hebt. Dit is zo’n game waarvan het simpele concept zich leent voor bijna onbegrensde diepgang. Zelfs na tientallen uren spelen weet deze roguelite deckbuilder je te verrassen met strategieën waarvan je niet wist dat ze mogelijk waren."

Balatro had in eerste instantie een leeftijdsclassificatie van 3+. Dit werd echter al snel naar 18+ veranderd door het Europese PEGI. Daardoor werd vanaf dat moment in de digitale PlayStation- en Xbox-winkels vermeld dat de game elementen van gokken bevat, en in sommige Europese landen werd het spel zelfs in zijn geheel uit de Switch eShop verwijderd. Afgelopen december gaf LocalThunk nog kritiek op de leeftijdsclassificatie. "Aangezien PEGI ons een classificering van 18+ geeft voor het feit dat we slechte speelkaarten in het spel hebben, moet ik misschien maar microtransacties, lootboxes of echt gokken toevoegen zodat we een classificering van 3+ krijgen zoals EA Sports FC."