Natuurlijk is het ontvangstcomité voor Splatoon 3 een stuk kleiner dan dat van Nintendo’s ‘grote drie’, maar dat komt niet alleen door de populariteit. Is het namelijk niet te vroeg voor een Splatoon-game? En zijn ze niet allemaal hetzelfde? Nee, maar ze lijken wel veel op elkaar omdat de aanpassingen uiterst subtiel zijn. Splatoon 3 is daarom het beste van de hele franchise in één game, met een aantal extra’s.

Natuurlijk is het opvallend dat er sinds Mario Kart 8 drie Splatoon-spellen zijn verschenen, maar nog geen nieuwe Mario Kart-game. Anderzijds is dat niet zo gek: Splatoon 2 is alweer vijf jaar op de markt, en dat werd steeds zichtbaarder. Een achterhaald matchmakingsysteem, lange wachttijden, nauwelijks partymogelijkheden en nog veel meer aspecten deden het spel steeds ouderwetser aanvoelen. Als je ervoor kiest om de ondersteuning van je enige ‘servicegame’ in 2019 te laten vallen, kun je maar beter snel met de volgende komen.

Overtrekken 

Splatoon 3 is nog altijd gebaseerd op dezelfde fundering. Als inktvismens (en tegenwoordig ook octopusmens) schilder je je een weg door kleurloze levels om jouw team naar de overwinning te helpen. Hoe meer plekken jouw team inkleurt, hoe groter de kans op winst. Denk aan torens veroveren, een zo hoog mogelijk percentage speelveld inkleuren en andere modi met doelstellingen. Verder schakel je met verf vijanden uit en ‘zwem’ je via je eigen kleur door het level. Dat is Splatoon in een notendop.

Speltechnisch verandert er dus weinig. Splatoon 3 blijft Nintendo’s kindvriendelijke multiplayershooter die leuk gebruikmaakt van bewegingsbesturing - maar dan nog beter uitgewerkt. Verf druppelt wat realistischer, de animaties lijken wat soepeler en de besturing is wat responsiever. Verder is het vooral alles eromheen wat de game een frissere uitstraling geeft, al geldt dat niet voor alle modi. Zo bevat de pittige, coöperatieve modus Salmon Run vooral nieuwe vijanden en voelt de modus na een paar potten wel vertrouwd. Al zorgt de mogelijkheid om Power Eggs te kunnen gooien wel voor extra diepgang.

©GMRimport

Nieuwe gewoontes 

De Flipper is daarvan misschien wel het beste voorbeeld. In plaats van wachten in een oneindig matchmakingscherm, kunnen we nu rondlopen in een dynamische lobby waar je wapens en strategieën kunt uittesten. De interactieve lobby zorgt ervoor dat je warm kunt blijven, en sneller geneigd bent om een volgend potje te beginnen.

Een ander voorbeeld is dat je nu kunt zien wie van je vrienden welke modus aan het spelen is, zodat je je feilloos kunt aansluiten bij jouw team zónder eerst vijf appjes te sturen. Wel zo prettig bij een strategische shooter natuurlijk, en tekenend voor de gebreken van Splatoon 2. 

©GMRimport

En zo zijn er nog een aantal kleine doch logische veranderingen aangebracht die de presentatie van de game net even prettiger maken. Denk bijvoorbeeld aan naamplaatjes, een gevechtslogboek, een replaycentrum en dat die vervelende nieuwsuitzendingen om de maprotatie aan te kondigen niet je hele scherm overnemen tijdens het spelen. Ook notificaties en prestaties tijdens en na het potje zijn welkom. Het is bijvoorbeeld erg prettig om de bevestiging te krijgen wanneer het hele vijandige team is uitgeschakeld, zodat je met het hele team kan oprukken.

Uiteraard zijn er ook (vijf) nieuwe maps, nieuwe wapens en een stel nieuwe vaardigheden aan het spel toegevoegd. Alles bij elkaar is dat voldoende om ingesleten gewoontes uit Splatoon 2 teniet te doen – de game speelt nét even wat anders. Zo kun je spelers verrassen door om de hoek te schieten met de Angle Shooter en zorgt de versnelling tijdens een verticale verfklim ervoor dat je situaties net anders moet inschatten. Wapens worden in dit deel trouwens verkregen met tickets in plaats van geld, maar voor de snelheid van progressie maakt dat weinig uit. 

Het beste van beide 

De singleplayermodus is wél behoorlijk op de schop genomen. Die kunnen we het beste beschouwen als een mengelmoes van de singleplayer uit het eerste deel en de Octo Expansion van het tweede deel. Het avontuur begint in eerste instantie als de vorige singleplayercampagnes, maar mondt later uit in een Octo Expansion-achtige opzet. Op een gegeven moment beland je namelijk in een hubwereld waarin je verschillende Octo-uitdagingen kunt selecteren om Power Eggs te verzamelen. Deze eitjes gebruik je weer om de wereld te bevrijden van een pluizige plaag. 

©GMRimport

De uitdagingen zijn trouwens niet altijd verrassend, en lijken net even wat makkelijker dan voorheen. Zo lijkt de timing voor het raken van doelwitten tijdens het railssurfen vergeeflijker en gaat het vinden van Power Eggs in de eierverzameluitdaging misschien net wat sneller. Ergens is dat jammer, want de soms bikkelharde uitdagingen uit de Octo Expansion waren een frisse wind voor de ervaren speler. Al zijn de vernieuwde uitdagingen nog steeds pittig genoeg om er je er goed in vast te bijten.

Doordat je de levels met verschillende wapens kunt spelen en er veel te verzamelen is, is de herspeelbaarheid in ieder geval beter dan voorheen. En gelukkig sta je er niet alleen voor, je krijgt namelijk hulp van Small Fry, een klein visje dat je helpt bij het vinden van verzamelobjecten en het verslaan van allerlei vijanden. Spoiler: hij is heel schattig. Je kunt zelfs z’n kapsel zelf instellen.

Gedurende de verhaalmodus onthult Splatoon 3 zelfs meer over de post-apocalyptische wereld van de reeks. Zo leer je in een gecodeerd boekje eindelijk hoe de Inkling is onstaan, wat voor ons genoeg reden was om de singleplayer grondig door te spitten. De modus stijgt zeker uit boven een veredelde tutorial, maar is nog niet de singleplayerervaring waar we na de Octo Expansion op hoopten.

Tot die tijd kunnen we ons in ieder geval uitstekend vermaken met de beste Splatoon-game tot nu toe. De gameplay is nog altijd ijzersterk, de singleplayermodus is interessant genoeg en de online verfgevechten voelen fris aan door de subtiele toevoegingen en aanpassingen.

Splatoon 3 verschijnt op 9 september voor Nintendo Switch.

Valve zou een opvolger van de Steam Controller in ontwikkeling hebben.

Dat claimt YouTuber Brad Lynch. Volgens hem draagt de 'Steam Controller 2' de codenaam 'Ibex'. De gamepad zou meer nog dan zijn voorloper als een standaard gamecontroller ogen. Om dat te bewerkstelligen zouden de vorm en grootte van de trackpads - die ook al op de eerste Steam Controller zaten - zijn aangepast. Ook zouden er symmetrische analoge sticks op zitten.

Lynch claimt daarnaast dat Valve aan een nieuwe virtualrealitycontroller werkt met de codenaam 'Roy'. Deze controller zou zelfs genoemd worden Valve's SteamVR-code. Het zou gaan om een staf-achtige controller die samenwerkt met de nog onaangekondigde draadloze 'Deckard'-vr-headset die volgens geruchten ook in ontwikkeling is.

Wanneer beide controllers moeten verschijnen is niet bekend - ze zijn immers nog niet eens officieel aangekondigd - maar Lynch claimt dat het onwaarschijnlijk is dat Deckard, en dus Roy, eind dit jaar uitkomen.

De uitgeefrechten op Shenmue 3 zijn van Ys Net naar ININ Games gegaan. Fans hopen dat dit betekent dat de game op meer systemen uit zal komen.

Ys Net werd opgericht door Shenmue-bedenker en voormalige Sega-ontwikkelaar Yu Suzuki. De studio leverde Shenmue 3 af, een langverwachte derde deel in de openwereldreeks. Het spel verscheen op PlayStation 4 en pc (via Steam en Epic Games Store).

Nu heeft het Duitse ININ Games, dat gespecialiseerd is in het uitbrengen van rereleases en remakes van Japanse games, dus de uitgeefrechten op Shenmue 3 in handen. ININ Games gaf eerder al de meest recente game van Suzuki, de arcadeshooter Air Twister, uit op consoles en pc.

In een persbericht meldt ININ Games dan ook dat het bedrijf enthousiast is om "de volgende fase van Shenmue 3 in te luiden", en dat het bedrijf "het nalatenschap van de franchise zal eren terwijl het toegankelijker wordt gemaakt voor meer wereldwijde fans".

Hoewel niet bevestigd, hopen gamers dat dit betekent dat het spel naar meer systemen komt. ININ Games laat in ieder geval weten dat men in de toekomst op aankondigingen kan rekenen die de volgende fase van de franchise inluiden.