Natuurlijk is het ontvangstcomité voor Splatoon 3 een stuk kleiner dan dat van Nintendo’s ‘grote drie’, maar dat komt niet alleen door de populariteit. Is het namelijk niet te vroeg voor een Splatoon-game? En zijn ze niet allemaal hetzelfde? Nee, maar ze lijken wel veel op elkaar omdat de aanpassingen uiterst subtiel zijn. Splatoon 3 is daarom het beste van de hele franchise in één game, met een aantal extra’s.

Natuurlijk is het opvallend dat er sinds Mario Kart 8 drie Splatoon-spellen zijn verschenen, maar nog geen nieuwe Mario Kart-game. Anderzijds is dat niet zo gek: Splatoon 2 is alweer vijf jaar op de markt, en dat werd steeds zichtbaarder. Een achterhaald matchmakingsysteem, lange wachttijden, nauwelijks partymogelijkheden en nog veel meer aspecten deden het spel steeds ouderwetser aanvoelen. Als je ervoor kiest om de ondersteuning van je enige ‘servicegame’ in 2019 te laten vallen, kun je maar beter snel met de volgende komen.

Overtrekken 

Splatoon 3 is nog altijd gebaseerd op dezelfde fundering. Als inktvismens (en tegenwoordig ook octopusmens) schilder je je een weg door kleurloze levels om jouw team naar de overwinning te helpen. Hoe meer plekken jouw team inkleurt, hoe groter de kans op winst. Denk aan torens veroveren, een zo hoog mogelijk percentage speelveld inkleuren en andere modi met doelstellingen. Verder schakel je met verf vijanden uit en ‘zwem’ je via je eigen kleur door het level. Dat is Splatoon in een notendop.

Speltechnisch verandert er dus weinig. Splatoon 3 blijft Nintendo’s kindvriendelijke multiplayershooter die leuk gebruikmaakt van bewegingsbesturing - maar dan nog beter uitgewerkt. Verf druppelt wat realistischer, de animaties lijken wat soepeler en de besturing is wat responsiever. Verder is het vooral alles eromheen wat de game een frissere uitstraling geeft, al geldt dat niet voor alle modi. Zo bevat de pittige, coöperatieve modus Salmon Run vooral nieuwe vijanden en voelt de modus na een paar potten wel vertrouwd. Al zorgt de mogelijkheid om Power Eggs te kunnen gooien wel voor extra diepgang.

©GMRimport

Nieuwe gewoontes 

De Flipper is daarvan misschien wel het beste voorbeeld. In plaats van wachten in een oneindig matchmakingscherm, kunnen we nu rondlopen in een dynamische lobby waar je wapens en strategieën kunt uittesten. De interactieve lobby zorgt ervoor dat je warm kunt blijven, en sneller geneigd bent om een volgend potje te beginnen.

Een ander voorbeeld is dat je nu kunt zien wie van je vrienden welke modus aan het spelen is, zodat je je feilloos kunt aansluiten bij jouw team zónder eerst vijf appjes te sturen. Wel zo prettig bij een strategische shooter natuurlijk, en tekenend voor de gebreken van Splatoon 2. 

©GMRimport

En zo zijn er nog een aantal kleine doch logische veranderingen aangebracht die de presentatie van de game net even prettiger maken. Denk bijvoorbeeld aan naamplaatjes, een gevechtslogboek, een replaycentrum en dat die vervelende nieuwsuitzendingen om de maprotatie aan te kondigen niet je hele scherm overnemen tijdens het spelen. Ook notificaties en prestaties tijdens en na het potje zijn welkom. Het is bijvoorbeeld erg prettig om de bevestiging te krijgen wanneer het hele vijandige team is uitgeschakeld, zodat je met het hele team kan oprukken.

Uiteraard zijn er ook (vijf) nieuwe maps, nieuwe wapens en een stel nieuwe vaardigheden aan het spel toegevoegd. Alles bij elkaar is dat voldoende om ingesleten gewoontes uit Splatoon 2 teniet te doen – de game speelt nét even wat anders. Zo kun je spelers verrassen door om de hoek te schieten met de Angle Shooter en zorgt de versnelling tijdens een verticale verfklim ervoor dat je situaties net anders moet inschatten. Wapens worden in dit deel trouwens verkregen met tickets in plaats van geld, maar voor de snelheid van progressie maakt dat weinig uit. 

Het beste van beide 

De singleplayermodus is wél behoorlijk op de schop genomen. Die kunnen we het beste beschouwen als een mengelmoes van de singleplayer uit het eerste deel en de Octo Expansion van het tweede deel. Het avontuur begint in eerste instantie als de vorige singleplayercampagnes, maar mondt later uit in een Octo Expansion-achtige opzet. Op een gegeven moment beland je namelijk in een hubwereld waarin je verschillende Octo-uitdagingen kunt selecteren om Power Eggs te verzamelen. Deze eitjes gebruik je weer om de wereld te bevrijden van een pluizige plaag. 

©GMRimport

De uitdagingen zijn trouwens niet altijd verrassend, en lijken net even wat makkelijker dan voorheen. Zo lijkt de timing voor het raken van doelwitten tijdens het railssurfen vergeeflijker en gaat het vinden van Power Eggs in de eierverzameluitdaging misschien net wat sneller. Ergens is dat jammer, want de soms bikkelharde uitdagingen uit de Octo Expansion waren een frisse wind voor de ervaren speler. Al zijn de vernieuwde uitdagingen nog steeds pittig genoeg om er je er goed in vast te bijten.

Doordat je de levels met verschillende wapens kunt spelen en er veel te verzamelen is, is de herspeelbaarheid in ieder geval beter dan voorheen. En gelukkig sta je er niet alleen voor, je krijgt namelijk hulp van Small Fry, een klein visje dat je helpt bij het vinden van verzamelobjecten en het verslaan van allerlei vijanden. Spoiler: hij is heel schattig. Je kunt zelfs z’n kapsel zelf instellen.

Gedurende de verhaalmodus onthult Splatoon 3 zelfs meer over de post-apocalyptische wereld van de reeks. Zo leer je in een gecodeerd boekje eindelijk hoe de Inkling is onstaan, wat voor ons genoeg reden was om de singleplayer grondig door te spitten. De modus stijgt zeker uit boven een veredelde tutorial, maar is nog niet de singleplayerervaring waar we na de Octo Expansion op hoopten.

Tot die tijd kunnen we ons in ieder geval uitstekend vermaken met de beste Splatoon-game tot nu toe. De gameplay is nog altijd ijzersterk, de singleplayermodus is interessant genoeg en de online verfgevechten voelen fris aan door de subtiele toevoegingen en aanpassingen.

Splatoon 3 verschijnt op 9 september voor Nintendo Switch.

Halo Studios heeft een nieuwe competitieve modus voor Halo Infinite onthuld: S&D Extraction.

In de modus nemen twee teams van vier spelers het tegen elkaar op. Een van de teams krijgt een verdedigende rol en het andere team een aanvallende. Dit wisselt elke ronde. Het aanvallende team krijgt de opdracht om een zogenoemd Extraction-apparaat te planten in een van de twee Extraction-zones. Het verdedigende team moet dat logischerwijs zien te voorkomen. Het team dat zes rondes wint, is de winnaar van het potje.

Spelers hebben elke ronde maar één leven. Als ze sterven, moeten ze langs de zijlijn toekijken. Tussen de rondes door krijgen ze steeds dertig seconden om wapens en andere uitrusting aan te schaffen. Ook kunnen spelers zichzelf terugkopen als ze af zijn gegaan. Halo Studios omschrijft dat wel als een groot risico, omdat het erg duur is.

S&D Extraction komt later dit jaar naar Halo Infinite. Een exacte releasedatum is er nog niet.

Palworld-ontwikkelaar Pocketpair heeft diens medewerkers een dag vrij gegeven om Monster Hunter Wilds te kunnen spelen.

Dat laat de studio weten via sociale media. "Om een ​​of andere reden hebben veel werknemers aangegeven dat ze zich morgen misschien niet lekker voelen. Daarom hebben ze morgen een extra vrije dag gekregen", zo luidt de ludieke post op X.

Daarbij laat de ontwikkelaar weten dat de huidige projecten van de studio niet in de problemen komen door de snipperdag. Waar de studio momenteel aan werkt, is niet bekend. Men heeft in ieder geval de ambitie om Palworld te blijven ondersteunen met content en updates.

De Early Access-versie van Palworld kwam begin vorig jaar uit op pc en Xbox-consoles en werd een van de grote successen van 2024: in één maand tijd werden er 25 miljoen spelers bereikt. In september kwam de game ook naar PlayStation 5.

In de game kunnen spelers zogeheten Pals verzamelen. Deze wezens helpen spelers met klusjes op de boerderij en kunnen ter bescherming dienen, maar kunnen ook verkocht worden. Daarnaast verkennen spelers diverse kerkers. Daarbij kunnen Pals worden neergeschoten, zodat ze voedsel of materialen opleveren.

Afgelopen september bleek dat Nintendo en The Pokémon Company Palworld-ontwikkelaar Pocketpair voor de rechter slepen in verband met geschonden patenten in laatstgenoemde game. Sinds de release van Palworld wordt de game regelmatig vergeleken met de Pokémon-spellen, niet in de laatste plaats vanwege de gelijkenissen tussen de monsters in beide games.