Heb jij ook zo’n hekel aan politiek in games? Aan dat een mening je opgedrongen wordt? En bepaalde onderwerpen door je strot worden geduwd? Nou, dan moet je Road 96 waarschijnlijk niet spelen. Misschien kun je die tijd gebruiken om na te denken over wat politiek nou eigenlijk is. Politiek in games is onvermijdelijk. Het is er altijd al geweest, maar het valt pas op zodra je het er niet mee eens bent.

Road 96 draait vrijwel geheel om het effect van politiek, in het bijzonder de keuzes van politici en de invloed daarvan op het dagelijks leven. Hoe jij met die keuzes omgaat, bepaal je zelf. Aan de hand van, ironisch genoeg, keuzes.

Simpel maar doeltreffend

In de game speel je een tiener die de grens van het fictieve land Petria moet bereiken, vluchtend voor het regime van een corrupte president. Telkens wanneer je de grens bereikt (of onderweg strandt), begint je opnieuw, maar dan met een andere tiener. Je zou Road 96 kunnen zien als een roguelike, aangezien iedere run (lees: reis naar de grens) weer anders is.

©GMRimport

Je bent niet daadwerkelijk fysiek bezig om te reizen naar de grens. Eigenlijk bepaal je alleen hoe je naar de grens gaat. Met de taxi, lopend of liftend, bijvoorbeeld. Nadat je zo’n keuze hebt gemaakt, zie je hoeveel afstand je hebt afgelegd en schotelt de game je weer een stukje verhaal voor. Een reis naar de grens bestaat zo uit korte scènes die ieder worden opgehangen aan een handjevol markante figuren.

Zij zijn simpel maar doeltreffend geschreven, waarbij je meestal wel kunt raden of ze in kamp ‘goed’ of ‘slecht’ horen. Zo is er een agent wiens zoon bij het verzet is betrokken. Die zoon is dan weer een intelligente hacker die tegelijkertijd een game probeert te ontwikkelen. En dan is er nog een alleenstaande trucker die het verzet helpt, maar verliefd is op de agent en de zoon daarvan probeert te weerhouden van domme keuzes.

Keuzes, keuzes

Hoe dat allemaal samenkomt, is aan jou. Je kunt weliswaar geen totale klootzak uithangen - het is geen Bioware-titel - maar dan nog is er veel ruimte om invloed uit te oefenen zonder dat het verhaal daar in logica onder lijdt. Er zijn tijdens iedere run meerdere scenes waarin je een knoop moet doorhakken die later in de game van invloed blijkt. Soms zijn dat kleine dingetjes, zoals het stelen van een autosleutel waardoor je later je route kunt vervolgen met een wagen, of juist grote twists, zoals het (nood)lot van belangrijke personages.

©GMRimport

Het is best knap hoe je totaal niet de indruk krijgt dat zulke scènes in een willekeurige volgorde zijn geplaatst. Het verhaal voelt nooit ‘gegenereerd’ aan. Zelfs niet richting het einde van de game. Dat komt ook omdat de scenes natuurlijk al geschreven zijn. De game hoeft ze enkel in een volgorde te plaatsen die op dat moment logisch is. De makers spreken over een ‘crazy procedurally generated road trip’, maar écht gegenereerd worden de scenes natuurlijk niet.

Serieus verhaal, luchtig gebracht

Een ander gevolg van die ‘gegenereerde’ opzet is dat je tijdens nieuwe roadtrips steeds dezelfde mensen ontmoet. Bovendien weet je dingen die je personage op dat moment eigenlijk helemaal niet weten kan. Daar komt het spel gelukkig prima mee weg. Hoewel het een vrij serieus verhaal vertelt, wordt alles met humor en een kwinkslag gebracht. Je beleeft echt de raarste avonturen met de bonte cast van Road 96, van deelnemen aan spelshows tot hallucinerende danssessies met een weinig ethische verslaggever.

Zulke momenten zijn geinig en luchtig geschreven, maar soms draaft de game wel wat door. Karaktereigenschappen worden dusdanig opgeblazen dat het voelt alsof sommige personages uit een kinderboek gestapt zijn. Neem de relatie tussen een verslaggever en de corrupte president. De game suggereert dat de verslaggever de nieuwsgaring doet voor het hele land, en directe lijntjes met de president heeft. Dat is moeilijk serieus te nemen.

©GMRimport

Maar of dat nou heel erg uitmaakt? Road 96 is immers een aaneenrijging van bizarre situaties en heeft genoeg persoonlijke momenten, die mede dankzij de prachtige en veelzijdige soundtrack echt wel binnenkomen. Van de simplistische gameplay en geforceerde minigames moet Road 96 het niet hebben, maar als doldwaze reis weet Road 96 steeds te verrassen. Dit unieke verhalende roguelike-concept verdient het dan ook om verder verkend te worden.

Road 96 is gerecenseerd op de pc. De game komt ook uit op de Nintendo Switch.

Ontwikkelaars van Rockstar Games doen volgens een werknemer "verbluffende dingen" met Grand Theft Auto 6.

Eerder deze week werden de Golden Joystick Awards gehouden - waar Black Myth: Wuking de award voor game van het jaar won - en ook Rockstar viel in de prijzen. Grand Theft Auto 6 werd namelijk uitgeroepen tot meest gewilde game.

Een ontwikkelaar van Rockstar klom op het podium om de award in ontvangst te nemen, en liet daarbij het volgende weten: "Een ongelooflijk aantal mensen doen geweldige dingen met Grand Theft Auto 6, echt verbluffende dingen. Het is dan ook een eer om hier deze award namens iedereen in ontvangst te nemen."

Wat die verbluffende dingen precies inhoudt moet nog blijken, maar de eerste trailer toonde in ieder geval een levendige stad (in de vorm van Vice City, gebaseerd op Miami) met een hoop inwoners en dieren. Eerder lekten er al wel vroege beelden van de game, waarin te zien was dat spelers mogelijk ook bij relatief veel gebouwen naar binnen kunnen.

Het mag geen verrassing heten dat Grand Theft Auto 6 de award voor meest gewilde game game won - de franchise is zo goed als de grootste gamereeks die er bestaat en trekt vele miljoenen spelers aan. Het langverwachte zesde deel staat gepland voor release op PlayStation 5 en Xbox Series X en S in het najaar van 2025. Bekijk hier nogmaals de onthullingstrailer.

Ubisoft heeft de beloofde nieuwe update voor The Rogue Prince of Persia uitgebracht.

De update voor de Early Access-game werd eerder al aangekondigd en wordt gezien als een soort van 'relaunch'. De game heeft namelijk een geheel nieuw uiterlijk gekregen, waardoor het spel vooral warmere kleuren bevat en het hoofdpersonage geen paarse huidskleur meer heeft. Volgens ontwikkelaar Evil Empire pasten de oude kleuren niet goed bij de game, het genre en de setting.

De update heeft nog veel meer nieuwe content toegevoegd, waaronder nieuwe omgevingen, vijanden, bazen en een nieuw hoofdstuk van het verhaal. Verder zijn er diverse verbeteringen doorgevoerd, waaronder meerdere saveslots. Overigens hoeven mensen die de paarse look van de prins mooi vonden niet teleurgesteld te zijn: dit wordt op een later moment weer aan de game toegevoegd via een extra skin.

De Early Access-versie van The Rogue Prince of Persia verscheen afgelopen mei op Steam. Spelers kunnen snelle 2D-platformactie verwachten waarbij men keer op keer een weg baant door de hoofdstad met als doel Perzië te redden van een Hun-invasie. Spelers gebruiken acrobatische moves, zoals de mogelijkheid om over muren te rennen, om door de spelwereld te bewegen.

The Rogue Prince of Persia wordt zoals gezegd ontwikkeld door Evil Empire. Deze studio was na de release van Dead Cells verantwoordelijk voor de nieuwe content die sindsdien aan de game is toegevoegd.