Net als de zon die elke ochtend opkomt, de zwaluw die in de zomer terugkeert en de woordgrap van Erik in de onderkop verschijnt er eens in de zoveel jaar ook een nieuwe Mario Party. Vaak zijn de vernieuwingen verwaarloosbaar, en zit de meerwaarde hem vooral in een sloot nieuwe minigames en borden. In Super Mario Party Jamboree is echter een stuk meer te beleven, wat het de meest complete game in de reeks maakt.

Wanneer we het hebben over alweer de derde Mario Party-game op de Switch, kun je daar best van schrikken. Vergeet echter niet dat de hybrideconsole zich inmiddels in het zevende levensjaar bevindt en dat je zo’n minigame na vijf keren spelen echt wel gezien hebt. Vaak betekent het moment dat je alle spelletjes en borden hebt vrijgespeeld het einde van de Mario Party-fase. Dat stukje verrassing is namelijk een significant onderdeel van het Mario Party-plezier en dan is het natuurlijk extra fijn dat Mario Party Jamboree over de meeste minigames ooit beschikt.

Minigame-melange

Nog fijner is dat we bij dezen kunnen bevestigen dat er meer dan genoeg variatie in de minigames (en borden) zit, wat weleens anders is geweest. Vaak worden de minigames namelijk gebruikt om de gimmick van de desbetreffende console te laten schitteren. In Mario Party 8 was het wapperen met de Wii Remote, in deeltje 10 nam een vriend de rol van Bowser aan door op de Wii U GamePad te spelen en op de DS waren we druk met het bekrassen van de touchpad. En als het niet om een gimmick draait, zijn het waarschijnlijk minigames van vroeger.

Gelukkig bewijst Jamboree dat Mario Party meer is dan gimmicks en nostalgie. Dat doet het enerzijds door de speelervaring verder te stroomlijnen en het tempo op te schroeven, maar vooral door een uitzonderlijk goed gebalanceerd minigame-aanbod te bieden. Zo is de variatie in spelopzetten groter dan gewend, en is de uitvoering en presentatie net even een tikkeltje creatiever.

Neem de fotografie-minigame waarin je in plaats van simpel klikken en mikken op zoek gaat naar het juiste moment om een voorbeeldfoto na te maken op een drukbezocht plein. Je speelt met de hoek, zoomniveau en scherpte, terwijl er van alles om je heen gebeurt dat je foto op hilarische wijze kan saboteren. Winnen voelt daarom des te beter wanneer je het gevoel hebt dat jouw benadering het verschil maakte. Er is trouwens niets mis met keihard op A te rammen tijdens de volgende minigame, daar is de ook game niet vies van.

Tijdelijke vriendschappen

Ook zit er meer variatie in de lengte van en aanleiding tot minigames. Neem de Buddy-minigames – waarbij je een tijdelijke partner kunt vergaren - die tot schrik van veel fans terugkeren. Geen zorgen, ze zijn minder sterk dan voorheen, kunnen door anderen gestolen worden en moeten eerst verdiend worden tijdens hun thematische minigamereeks. De winnaar van de reeks krijgt een Buddy die drie beurten lang alle verdiensten verdubbelt, wat zorgt voor meer dynamiek en strategische afwisseling tijdens het spel, waardoor eventuele sleur van potjes wordt doorbroken.

Zo zijn er nog een aantal toevoegingen gedaan die de boel interessanter maakt, waaronder aan de speelborden. In totaal zijn er zeven borden in Jamboree, waarvan er twee afkomstig zijn uit vorige delen. We gaan ze in deze review niet stuk voor stuk behandelen, maar het valt vooral op dat er meer aandacht aan de aankleding is besteed dan voorgaande Switch-delen.

De wereld bruist met kleine, thematische verhalen, waardoor je echt het idee krijgt dat je je midden in het Mario-universum bevindt. We vinden het bijvoorbeeld hilarisch om de uitgeputte Shy Guys op de derde verdieping van het Rainbow Galleria-winkelcentrum te zien uitrusten, en genoten net zo goed van de mijnwerkende Bob-ombs in het Wilde Westen. De nieuwe maps verschillen qua spelopzet ook genoeg van elkaar, ook al is het doel van elk bord nog altijd om de meeste sterren te verzamelen. Onze droom van een Koopa’s Tycoon Town-achtige map uit Mario Party 8 laat dus nog op zich wachten.

Nog meer chaos

Mocht de afwisseling tussen borden, minigames en speelbare personages niet genoeg zijn, kun je altijd geluk nog online beproeven. Mario Party Jamboree beschikt namelijk over een aantal nieuwe onlinemodi die tot wel twintig spelers tegenover elkaar zetten in een stel chaotische spelvormen. Neem de Koopathlon, een nieuwe modus waarin twintig spelers van over de hele wereld het tegen elkaar opnemen allerlei minigames.

Het concept is simpel: verzamel muntjes in minigames om als eerste de finish over te komen. Ieder muntje wordt namelijk omgezet in een stapje op het bord, wat betekent dat wanneer je een grotere kans hebt om te winnen als je goed presteert in de minigames. Anderzijds kun je elkaar uiteraard ook stangen door Mario Kart-achtige items te gebruiken zoals sterren, Bullit Bills of Bloopers die de voortgang van je tegenstander vertragen - anders zou het geen Mario Party zijn. Je kunt deze items verdienen tijdens twintig-speler-games die om de drie beurten gespeeld worden.

Dan is er ook nog een wat experimentelere modus, genaamd Bowser Kaboom Squad, waarin twintig spelers samenwerken om Bowser te verslaan door bommen op hem af te vuren. Deze modus mist helaas wat impact, hoewel we de inspanning zeker waarderen. Het openbreken van kisten in de wereld voelt, zelfs met acht online-spelers, namelijk niet echt spannend. De minigames tussendoor uiteraard bieden vermaak, maar het tempo is iets te traag om het een waardige aanvulling voor Mario Party te maken. Dat geldt soms ook voor het speltempo van de basisgame trouwens. De game voelt wat sneller om te spelen, maar we hebben de animaties van items en in-game gebeurtenissen nu al honderd keer gezien.

Voor het echie

Super Mario Party Jamboree verdient een hoop complimenten, maar de beste toevoeging is de optie om Pro Rules in te schakelen, wat zorgt voor een competitiever potje Mario Party met minder willekeurige elementen. Zo kun je slechts één bonusster verdienen en weet iedereen van tevoren hoe je deze kunt verdienen. Daarnaast heeft de winkel geen onbeperkte voorraad van gouden buizen meer en zijn de straffen duidelijker: landen op een Bowser-vlak betekent dat je een ster verliest, terwijl Boo je 15 munten of een ster kost. Dat betekent niet dat je nu ieder potje van je ouders gaat winnen, maar je hebt wel meer controle over de uitkomst en kunt de schuld niet meer op de bonussterren afschuiven. De Pro Rules zijn een welkome verandering voor wie vaak ‘per toeval’ verliest.

Onder de streep weet Super Mario Party Jamboree de boel langer interessant te houden met een gevarieerd aanbod aan minigames en strategische elementen zoals Pro Rules. De levendige speelborden en online modi voor twintig spelers voegen extra plezier en chaos toe die het totaalpakket completer maken dan ooit, ook al komt de ene misschien wat beter uit de verf dan de ander.

Mario Party Jamboree is nu verkrijgbaar voor Nintendo Switch

In het aankomende tweede seizoen van The Last of Us wordt meteen de motivatie achter de acties van personage Abby Anderson gedeeld met kijkers.

Dat heeft Neil Druckmann, een van de makers van de games en showrunners van de tv-serie, bevestigd (via Gold Derby). Logischerwijs volgen hierna (zo vaag mogelijk beschreven) spoilers voor het verhaal van The Last of Us: Part 2 en de tv-serie.

"In de game speel je als Abby, dus vorm je meteen een band met haar, omdat je als haar moet zien te overleven, met haar door de sneeuw rent en tegen geïnfecteerden vecht. We kunnen bepaalde details weglaten en in mysterie gehuld laten en dit pas later uit de doeken doen", zo legt Druckmann uit.

Hij meldt vervolgens dat dit geen optie is in de televisieserie, omdat kijkers natuurlijk niet Abby kunnen besturen. "We hebben dus andere gereedschappen nodig, en de context gaf ons die mogelijkheid." Met die context bedoelt Druckmann de reden waarom Abby bepaalde acties onderneemt gedurende het verhaal. Haar motivatie om dit te doen wordt pas later in de game onthuld, maar dit komt dus relatief vroeg gedurende het aankomende tweede seizoen aan bod.

"Als we een soortgelijke tijdlijn als de game aan zouden houden rondom deze onthulling, zouden kijkers erg, erg lang moeten wachten op die context. Ze zouden waarschijnlijk ook spoilers lezen tussen de seizoenen door, en dat wilden we voorkomen. Het voelde dan ook goed om de onthulling naar voren te halen en kijkers meteen de juiste context te geven."

Het tweede seizoen verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max. Onlangs ging de eerste aflevering in première voor een selecte groep in Los Angeles.

Vampire: The Masquerade - Bloodlines 2 is wederom uitgesteld - nu staat de game gepland om in oktober van dit jaar te verschijnen.

Uitgever Paradox Interactive en ontwikkelaar The Chinese Room hebben het spel al meermaals uitgesteld, en tot voor kort stond de release nog in de eerste helft van dit jaar gepland. Dat wordt nu dus oktober.

De ontwikkelaar laat in een video weten dat de gameontwikkeling in een vergevorderd stadium is en dat men zich nu richt op het oplossen van bugs en de prestaties van de game zo hoog mogelijk te maken.

Vampire: The Masquerade - Bloodlines 2 komt naar PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc (Steam, Epic Games Store en GOG). De game speelt zich af in Seattle, waar een bloedoorlog tussen verschillende vampierfacties gaande is. Het verhaal past zich aan afhankelijk van of de speler er voor kan zorgen dat de mensheid blijft denken dat vampiers niet bestaan.

De ontwikkeling van Bloodlines 2 wordt al enkele jaren geplaagd door problemen. Het spel is zoals gezegd meermaals uitgesteld - de game zou oorspronkelijk in 2020 verschijnen - en er vielen ontslagen bij de vorige ontwikkelaar, Hardsuit Labs. Daarna werden ze van de ontwikkeling afgehaald, en nu is The Chinese Room dus de ontwikkelaar.