In Pikmin 4 is het eindelijk tijd om Captain Olimar naar huis te brengen. Na zijn SOS-signaal in de eerste game en de daarop volgende gebeurtenissen, is in Pikmin 4 een reddingsschip naar de aarde gestuurd om hem te redden. Het noodlot slaat echter al snel toe, waardoor ook dat schip op de aarde neerstort en een nieuwe crew in dezelfde situatie terechtkomt.

Jij speelt één van deze neergestorte redders. Ditmaal is dat niet een vooraf bedacht personage, maar eentje die je zelf mag maken. Je hebt als missie om Olimar te redden, maar daarnaast ook alle neergestorte collega's weer terug te vinden.

Dat is meteen ook de kern van het verhaal: verwacht geen game met grootse plotwendingen of andere gekkigheid. Het verhaal dient puur als kapstok om de gameplay aan op te hangen. Dat is op zich prima, al begint de reeks verhaaltechnisch wel érg in de herhaling te vallen. Hoeveel aliens kunnen er neerstorten op de aarde?

Het is Pikmin

Gameplaytechnisch lijkt Pikmin 4 ook erg op zijn voorgangers. Wederom kun je een groep kleine plantwezentjes commanderen, met als doel om zo efficiënt mogelijk te multitasken. Het ene groepje Pikmin stuur je op pad om grondstoffen naar je basis te brengen, de anderen moeten een monster verslaan en zelf ga je ondertussen op verkenning.

Die formule is vooral uitgebreid in Pikmin 4, bijvoorbeeld door de toevoeging van nieuwe Pikmin. Eén daarvan is de ijsvariant, waarvan je een aantal in water kunt gooien om het te doen bevriezen. Zo kun je plekken bereiken die voorheen onbereikbaar waren.

Ook nieuw is je hond, waar je op kunt rijden om sneller de wereld te doorkruizen. In de praktijk is dat stiekem één hele grote Pikmin: je kan hem laten aanvallen of iets laten meetrekken, waarbij hij de kracht heeft van meerdere Pikmin tegelijk. Je kunt je hond gaandeweg upgraden, zodat hij tot meer in staat is.

De hond geeft ook wat rust in de chaos. Rijd je er op rond, dan klimmen alle vrije Pikmin in zijn vacht. Je hoeft hierdoor niet continu om je heen te kijken of er eentje is blijven haken achter een helling. Het geeft overzicht.

Tikkende klok

Het doel is om met je Pikmin zo efficiënt mogelijk een gebied te doorkruizen. Verspreid door de levels liggen objecten, die je moet verzamelen om je schip te repareren en upgraden. Tijdens het spelen van een level gaat langzaam de dag voorbij, en zoals gebruikelijk moet je voor zonsondergang zoveel mogelijk gedaan krijgen.

Die tijdslimiet zit al langer in Pikmin. Hij dient als een stok achter de deur: omdat je beperkt in je tijd bent, probeer je efficiënter te spelen en ga je multitasken. Zonder dit systeem zou je alle taken één voor één doen, wat resulteert in een saaiere game.

Pikmin 3 probeerde je extra op de kast te jagen door je een deadline van een bepaald aantal dagen te geven. In die game een noodzaak, want omdat de nadruk op vrije verkenning kwam was er iets nodig om je te motiveren efficiënt te blijven spelen. Die deadline ontbreekt in Pikmin 4. Enerzijds is dat goed nieuws: wie de volle honderd procent van de game wil zien, voelt zich niet meer opgejaagd.

Maar het haalt tegelijkertijd de urgentie van de tikkende klok weg. Lukt het je niet om alles in één dag gedaan te krijgen? Dan kun je gewoon lekker de volgende dag terug naar hetzelfde level voor de laatste klusjes. De klok is hierdoor hooguit een gedoe dat ervoor zorgt dat je door wat extra menuutjes moet klikken, in plaats van een inherent systeem dat de gameplay beïnvloedt.

Kerkers

Terug van weggeweest uit deel twee zijn de kerkers, verspreid door meerdere grottenstelsels verstopt in levels. Hier tikt de klok niet zichtbaar weg en heb je alle tijd om kamers met simpele puzzels op te lossen. Het voelt haast Zelda-achtig aan, vooral naarmate je dieper in de game zit en langere kerkers tegenkomt.

Deze grotten waren het hoogtepunt van Pikmin 2 - en misschien ook wel bij dit nieuwe deel. De game krijgt meer focus in deze ruimtes, waar je met een beperkt aantal Pikmin simpele problemen moet oplossen. Zelfs baasgevechten zijn als in Zelda, waarbij je op slimme wijze zwakke punten moet uitbuiten in plaats van dom op een beest in te rammen.

Dandori Battles

Verspreid door de levels vind je ook mysterieuze, plantachtige ruimtewezens. Ze zien er uit als Captain Olimar en je eigen personage, maar dan met een gekke laag gras op hun gezicht. Zij dagen je bijna altijd uit tot een Dandori Battle, waarin je moet bewijzen hoe goed je bent in het delegeren van je Pikmin.

Er zijn verschillende soorten van deze gevechten. Bij de één moeten jij en de alien vechten om grondstoffen, waarbij je kijkt wie binnen een bepaalde tijd de meeste punten haalt - de kern van een simpele multiplayerstand. Op andere momenten zit je alleen in een level, waar je zo snel mogelijk een doel moet bereiken.

De Dandori Battles hebben wel één ding gemeen: ze vragen het uiterste van je. Bij sommige uitdagingen zul je meerdere pogingen nodig hebben tot je ze weet te voltooien. Het is waar de gameplay van Pikmin het meest puur is en je echt alle nuances moet begrijpen. Dat kan soms wat stressvol zijn, maar iedere Dandori Battle gaf ons ook extra waardering voor hoe verrassend diep de systemen van de game kunnen gaan.

Nachtelijke escapades

Als de dag voorbij is, ga je naar een kamp, waar je kunt overnachten om later weer een nieuw level te proberen. Daar vind je allerlei npc's met upgrades om de game makkelijker te maken. Later ontgrendel je er één die je wat bijzonders laat doen: je kunt er ook 's nachts op uit.

Die nachtavonturen zijn waarschijnlijk het minst interessante deel van de game. Je moet in deze missies een aantal punten verdedigen tot het weer dag is, zodat je daar een mysterieuze stof uit kunt halen waarmee je plantachtige ruimtereizigers weer in hun oude zelf kunt veranderen. Het is traditionele tower defense, waarbij je een nieuw soort spook-Pikmin tot je beschikking hebt. Het wordt helaas snel eentonig en mist de nuances van de hoofdgame.

Het beste van Pikmin

Laat die laatste kritiek je niet teveel tegenhouden, want de nachtlevels zijn slechts een klein deel van de game. Uiteindelijk is dit een soort Best Of-collectie van eerdere delen. Je hebt de dungeons van Pikmin 2, de verzameldrift uit Pikmin 3 en een verhaal dat explicieter voortbouwt op Pikmin 1. Ondertussen zijn kritiekpunten zoals de deadlines weggehaald - al weten we niet of dat nou zo'n goed idee was. Wie Pikmin eerder heeft gespeeld, weet verder precies wat je hier kunt verwachten. En dan weet je ook dat dit, net als vorige games, een prima uitstapje voor de zomer is.

Pikmin 4 is vanaf 21 juli verkrijgbaar voor Nintendo Switch.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."