De 8bitdo SN30+ Pro-controller voor Switch, pc en mobiel wordt door veel gamers gezien als een van de betere third-party-controllers van dit moment. De opvolger, de 8bitdo Pro 2, heeft niet alleen een betere naam, maar voert ook een aantal enthousiasmerende verbeteringen door.

De 8bitdo Pro 2-gamepad kost om en nabij de 50 euro en is compatible met Nintendo Switch, pc’s (zowel Windows als macOS), Android-apparaten, Steam en de Raspberry Pi. Voor deze review hebben we de controller voor het gros van de gametijd gebruikt in combinatie met de Nintendo Switch. Daarom is niet alleen een vergelijking met de SN30+ Pro op zijn plaats, maar ook met Nintendo’s eigen Pro-controller. Die controller is iets duurder en ook zeer geliefd onder Switch-eigenaars, dus de Pro 2 van 8bitdo heeft heel wat waar te maken.

De Nintendo PlayStation-controller

Heel veel verschillen ze niet qua uiterlijk, de SN30+ Pro en de Pro 2 van 8bitdo. De controllers halen heel veel inspiratie uit de SNES-controllers van weleer. De nieuwe controller heeft eveneens een mooie, ronde afwerking aan de zijkanten, waardoor hij lekker in je handen rust. Je wijsvingers leunen moeiteloos op de schouderknoppen, terwijl je middelvingers op de twee knoppen achterop rusten. Die knoppen zijn nieuw; daar komen we later nog op terug.

©GMRimport

In het midden zitten twee analoge knuppels. Door de positie van die knuppels heeft de controller ook iets weg van een (oudere) PlayStation-controller. Wat dat aangaat zou je kunnen stellen dat 8bitdo controllers maakt die laten zien hoe een ‘Nintendo PlayStation-controller’ eruit had kunnen zien – als de samenwerking tussen beide bedrijven destijds die befaamde console had opgeleverd.

Verder zijn er twee triggers, vier actieknoppen en is er een d-pad. In het midden zitten select- en startknoppen (voor Switch-eigenaars: de min- en plusknoppen), evenals een wisselknop, waarmee je van profiel (voor de knoppenindeling) wisselt. Tot slot zijn er nog knoppen waarmee screenshots gemaakt worden en waarmee het thuisscherm tevoorschijn getoverd wordt.

©GMRimport

De gamepad mist wat aspecten ten opzichte van die fijne Switch Pro-controller. Zo is er geen HD-rumble aanwezig, en ook geen nfc-reader om amiibo-figuren te scannen. Daardoor is de Pro 2 per definitie een controller die de Pro-controller niet in z’n geheel kan vervangen, al kun je voor die ontbrekende functionaliteiten natuurlijk terugvallen op de meegeleverde Joy-Cons van de Switch.

Nieuwe onderdelen

De 8bitdo Pro 2 heeft dus wat nieuwe onderdelen ten opzichte van zijn voorganger. Achterop zitten twee extra knoppen die gebruikers zelf een functie meegeven. De functionaliteit is vergelijkbaar met de Elite-controller van Microsoft of die add-on-knoppen voor de PlayStation-controller. Zo is het mogelijk de knop een functie mee te geven die elders op de controller vertegenwoordigd is. Het is daarnaast mogelijk macro’s aan te maken: een knoppencombinatie of serie knopindrukken die in een rap tempo achter elkaar uitgevoerd worden. Zodoende is het mogelijk bepaalde handelingen sneller uit te voeren in bepaalde videogames.

De controller heeft twee andere, nieuwe functies: de profielknop en de modusschakelaar. Op de SN30 Pro+ is het mogelijk via bepaalde knoppencombinaties van modus te wisselen, oftewel met welk apparaat de controller op dat moment verbonden is. Dat is een nodeloos ingewikkeld proces, zeker wanneer je die knoppencombinatie vergeet. Nu is de verbindingsmodus met een schuifregelaar te regelen, die heel fijn per modus blijft klikken. De regelaar voelt heel solide en haalt echt alle ongemakkelijkheid van het vorige model weg.

©GMRimport

Tot slot is er de profielknop. Aangezien zelf functies aan knoppen toe te wijzen zijn, is het ook handig wanneer die functies opgeslagen kunnen worden in een profiel. En dat er dan ook nog snel tussen (maximaal drie) verschillende profielen gewisseld kan worden, is een kers op de slagroomtaart. Het is uitgebreide functionaliteit die je haast niet zou verwachten van een controller met dit prijskaartje, maar het is toch echt allemaal mogelijk.

Ultimate Software

Dat klinkt allemaal leuk en aardig, maar hoe pas je bovenstaande toe? Macro’s en andere aanpassingen zijn allemaal te verrichten met behulp van de Ultimate Software. Dat is een gratis programma voor pc’s en Android-apparaten. Nadat de controller aan die hardware gekoppeld is, is de controller volledig aan te passen.

Je bepaalt welke knoppen wat doen en kunt ook ze omwisselen - dat is met name handig voor games waar het aan dergelijke functies ontbreekt. Daarnaast heb je invloed op de gevoeligheid van beide sticks en de triggers. Als Nintendo Switch-eigenaar heb je aan dat laatste echter niet zo heel veel, aangezien de triggers digitaal zijn. Ze hebben twee standen: ingedrukt of niet ingedrukt. Koppel je de controller aan een computer voor bijvoorbeeld Steam-games, dan biedt dit wellicht uitkomst. Tot slot heb je invloed op de intensiteit van de trilmotoren binnen de handgrepen van de 8bitdo Pro 2. Ze staan standaard op de hardste stand ingesteld.

©GMRimport

Dan is er nog het onderdeel macro’s aanmaken. Daarvoor hebben we verschillende games uitgeprobeerd waarbij knoppencombinaties voorkomen tijdens bijvoorbeeld gevechten. In de games Dragon’s Dogma: Dark Arisen en Monster Hunter Rise zijn er knoppencombinaties waarbij een schouderknop met een actieknop gecombineerd wordt. Van die combinatie is één knop te maken, door de combinatie vast te leggen op P1 of P2.

Het zijn de kleine dingen die er dan toe doen. Heel veel verschil maakt het niet voor de directe gameplay, maar omdat de 8bitdo Pro 2 zo comfortabel in de hand ligt, en de knoppen achterop heel fijn en bereikbaar zijn, is elke verandering die opgemerkt wordt positief. Het is natuurlijk niet zo dat games zonder deze controller onspeelbaar zijn, maar dankzij dit soort kleine aanpassingen heb je gevoelsmatig meer controle over wat er op het slagveld gebeurt. Je beweegt je vingers immers veel minder over een controller en hoeft je hand – in sommige gevallen – niet te verplaatsen. Je handen blijven in ruststand, terwijl je nog steeds de coolste moves uithaalt.

De software of pc’s en Android is redelijk toegankelijk. Zonder al te veel uitleg worden knoppen moeiteloos omgegooid. Het maken van macro’s is aanvankelijk wel even een dingetje, omdat de software wellicht op een andere manier werkt dan gedacht; de eerste keer maak je de macro waarschijnlijk te omslachtig. Aan de software-omgeving ligt het in ieder geval niet, want die is simpel en overzichtelijk. Je moet waarschijnlijk wel even checken hoe de macro’s precies in gang gezet worden.

©GMRimport

Bijvoorbeeld: stel dat je de R+A-knoppencombinatie wil vastleggen onder de P2-knop. Dan hoef je dus niet eerst in te stellen dat R voor een halve seconde ingedrukt wordt, terwijl ondertussen A geactiveerd wordt. Wellicht verwacht je zoiets, aangezien je de R-knop ingedrukt moet houden om de aanval op de A-knop te kunnen activeren. Nee, je stelt gewoon in: P1 staat gelijk aan A+R. De volgorde maakt dan niet eens uit. Per game zal dit verschillen, dus probeer vooral verschillende soorten input uit en test die daarna gelijk.

De software is ook zo ingesteld dat de controller heel snel kan wisselen tussen de pc- of Android-verbinding, waar je hem instelt, en de Switch, waar je op gaat spelen. De app vraagt dan of je snel wil wisselen om de instellingen uit te proberen. Werkt iets toch niet goed, dan zit je met een druk op een knop in de software weer in het instellingenmenu. Het is een kwestie van geduld en uitproberen.

Concluderend

Qua uitgebreide functies en design scoort de 8bitdo Pro 2 heel goed. Zelden hebben we zo’n fijne controller met zoveel mogelijkheden gezien op dit prijspunt. De controller is nagenoeg helemaal in te stellen zoals je zelf wil. Een minpunt zou kunnen zijn dat er te weinig knoppen achterop aanwezig zijn; bij de Elite-controller van Microsoft is het bijvoorbeeld fijn dat je daar tot vier knoppen achterop kunt aanpassen.

©GMRimport

Kijkend naar de controller zelf, dan een groot minpunt dat de select- en startknoppen te veel naar het midden zitten. Tijdens het spelen moet je echt je hand verplaatsen om erbij te kunnen. En dat is zonde, juist omdat de 8bitdo Pro 2 zo lekker in de hand ligt en een hoge mate van comfort aanbiedt.

Daarnaast missen we enkele functies die horen bij de Nintendo Switch. Het gebrek aan nfc en HD Rumble is niet uniek (veel meer third-party controllers hebben die minpunten), maar ze schitteren wel in afwezigheid. Tel daarbij op dat de Switch niet in te schakelen is met deze controller (en je dus altijd moet opstaan om de Switch aan te zetten) en je hebt toch wat minpunten te pakken.

Dat neemt echter niet weg dat dit één van de meest uitgebreide controllers is die 8bitdo uitgebracht heeft. Het is bovendien zo dat de accu lekker lang meegaat (twintig uur na vier uur opladen via usb-c).

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.