Citizen Sleeper is een uitstekend geschreven indiegame
Dit is niet jouw thuis. Je hoort hier niet te zijn. Sterker nog, je mág hier helemaal niet zijn. Maar deze plek zit vol met mensen die hier ook niet horen te zijn, en samen maken ze er het beste van.
Jij bent een Sleeper, een robot die ooit is gekloond uit het bewustzijn van een echt mens. Die persoon is lekker zijn leven aan het leiden, terwijl jij als robotversie slavenarbeid moet verrichten voor een megacorporatie. Als robot met bewustzijn heb je daar geen zin meer in, en dus ontsnap je aan boord van een vrachtschip.
Je landt op een oud ruimtestation, je lichaam is meer puin dan hoogstaande technologie. Je wordt opgelapt door een bewoner van deze vreemde plek, een samenleving die zich buiten de gevestigde orde van kapitalistische bedrijven probeert te houden. Hij geeft je een baantje en een plek om te slapen. Het is iets.
©GMRimport
Langzaam kapot
Er is alleen één groot probleem: je bent nog steeds eigendom van een bedrijf, en dat bedrijf heeft een beveiliging in jouw lichaam gebouwd. Kennelijk willen er wel meer robots ontsnappen, dus hebben ze ervoor gezorgd dat je lichaam langzaam uit elkaar valt. De enige remedie is een speciaal medicijn, dat je normaal gesproken alleen van dat bedrijf kunt krijgen.
Op dit ruimtestation kun je het wel van smokkelaars kopen, maar dat kost een flinke duit. Het is dus werken geblazen om geld bij elkaar te sprokkelen, zodat je lichaam er niet van ellende de brui aan geeft.
Werken om te leven
Citizen Sleeper is een narratieve life-sim die vooral met veel tekst wordt verteld. Elke dag kies je hoe je je tijd doorbrengt, vervolgens wordt er in geuren en kleuren omschreven wat jouw keuze je oplevert. Dat kunnen soms behoorlijke lappen tekst zijn, maar die zijn zo goed geschreven, dat het zich gerust met een goed scifi-boek mag meten.
Elke ochtend word je wakker en rol je een aantal dobbelstenen, die bepalen hoe goed je je die dag voelt. Met een hoge worp heb je een grotere kans op succes: als je met een 6 naar je werk als schrootruimer gaat, dan ga je met een goed gevulde portemonnee weer naar buiten.
Maar ook lage waarden zijn niet nutteloos, want als robot kun je ook data scannen of andere klusjes opknappen in het netwerk van het station. Daar heb je een specifieke worp voor nodig: met je 1 kun je bijvoorbeeld een lid van een bende volgen. Of je kunt met je 2 toch gewoon bij een restaurant gaan werken, want zelfs als je dat slecht doet, krijg je als beloning wat te eten.
©GMRimport
Bovendien bestaat het leven uit meer dan alleen werken. Je wilt ook praatjes maken met de markante bewoners van je nieuwe thuis. Dat kost je een dobbelsteen, maar dan beleef je wel hartverscheurende verhalen. Een man met jonge dochter werkt zich helemaal uit de naad in de hoop op een beter leven, terwijl een hacker een hebberige klootzak aan de schandpaal probeert te nagelen. Het zijn deze ontmoetingen die Citizen Sleeper speciaal maken.
Iedereen heeft een eigen reden om op dit ruimtestation te zijn. Ze zijn straatarm en komen er niet weg, ze schuilen voor hun verleden, of ze hebben gewoon geen zin om ergens anders te zijn. De levensverhalen zijn bijzonder om te lezen en kweken sympathie, zelfs voor de bende die het in de armste wijk voor het zeggen heeft. Ze behouden immers wel de orde en bieden nog iets van toekomstperspectief in een hopeloze situatie.
Keuzestress
Er is altijd genoeg om te kiezen en te weinig tijd om alles te doen. Je moet werken voor het medicijn, want hoe kapotter je lichaam wordt, hoe minder dobbelstenen je krijgt, totdat je bijna niks meer kunt doen op een dag. Sommige verhaallijnen hebben hun eigen tijdsdruk. Zo zitten er premiejagers achter je aan, die je moet zien af te schudden voordat de timer verloopt.
Dat klinkt misschien stressvol, maar niets is minder waar. Citizen Sleeper is een heerlijk ontspannen spel met veel tekst dat je op je gemak leest. Het is eigenlijk een uitstekend geschreven en interactief scifiboek. Jij bepaalt welk hoofdstuk je eerst wilt lezen, maar je kunt niet echt foute keuzes maken.
Het enige minpunt daarin is dat je soms toch stukken van de game in een ‘verkeerde’ volgorde kunt beleven. Je speelt bijvoorbeeld een missie waarin je een stuk technologie maakt, voordat je weet waar je dat precies voor nodig hebt. Of je loopt iemand tegen het lijf die ervan uitgaat dat je een bepaald persoon al kent, terwijl je die nog nooit hebt ontmoet. Het gebeurt niet vaak, zeker niet als je niet ver van de gebaande paden afwijkt, maar het kan toch storen.
Een ander smetje zijn de spaarzame spel- en interpunctiefouten in de tekst, maar dat valt de ontwikkelaar nauwelijks kwalijk te nemen. Een spel met een klein budget waarin je tien uur lang vooral teksten aan het lezen bent, kan nou eenmaal niet perfect zijn.
©GMRimport
Gelukkig is de stijl van die tekst dat wel, want aan het eind van die tien uur hebben we menig traantje weggepinkt. Zonder er al te literaire teksten op los te laten, weet de game de emotionele toestand van jouw hoofdpersoon tot in de kern te raken. Verdwaald, halfdood, hopeloos, verloren… maar toch een sprankje hoop in deze nieuwe plek, met nieuwe vrienden en dingen om je leven zin te geven.
Het is voornamelijk een ‘text adventure’, maar dat merk je niet eens. Het wordt zo goed omschreven, dat je in je hoofd precies ziet wat er wordt bedoeld. De smoezelige container waar je in slaapt, de broeierige keuken waar je zwoegt of de stoffige havens waar je roestige ruimteschepen demonteert: het voelt als een tweede thuis. Met een brok in onze keel hebben we daar afscheid van genomen.
Citizen Sleeper is nu verkrijgbaar op Xbox, Nintendo Switch en pc. De game is voor deze recensie getest op een Xbox Series X.
Met een geweldige schrijfstijl en emotionele verhalen heeft de verhalende scifigame Citizen Sleeper een vaste woonplaats in onze dromen veroverd.
- Uitstekend geschreven, emotionele verhalen, altijd genoeg opties die aan je trekken
- Kan soms in de verkeerde volgorde belanden, enkele spelfouten
