Wie kent Alex Kidd nog? Het aapachtige jochie was Sega’s mascotte voordat Sonic hem van de troon wist te stoten. Sindsdien is Alex een beetje van de radar verdwenen, want het is intussen al ruim dertig jaar geleden dat hij de hoofdrol heeft gespeeld in een game. Een gloednieuwe remake van zijn eerste avontuur moet daar verandering in brengen.

Diezelfde aanpak heeft namelijk ook gewerkt bij soortgelijke 2D-platformers, zoals Wonder Boy. Met The Dragon’s Trap in 2017 en het een jaar later verschenen Monster Boy and the Cursed Kingdom kreeg die oude reeks weer nieuw elan. Als het die ‘vergeten’ series is gelukt, waarom zou Alex Kidd het dan niet kunnen?

©GMRimport

In deze remake van de eerste Alex Kidd-game heeft alles een nieuw likje verf gekregen. De primitieve, pixelige graphics van het origineel zijn vervangen door iets dat het beste kan worden omschreven als een goed ogende, moderne indiegame. Voor wie liever de oude stijl heeft is er een speciale optie waarmee onmiddellijk gewisseld kan worden tussen de originele en de nieuwe look. Niet alleen de graphics, maar ook de muziek en geluidseffecten veranderen met een druk op de knop mee.

Vreemde hitboxes

Door in beide stijlen te spelen, begint het al snel op te vallen dat er iets niet helemaal klopt in deze remake. De Alex uit de versie van Miracle World uit 1986 is een stukje groter dan zijn gelikte, nieuwere variant. Alleen: de hitbox van de oude Alex blijft behouden in de nieuwe stijl. Daardoor kan het zomaar gebeuren dat hij wordt uitgeschakeld door een vijand, terwijl hij daar helemaal niet in aanraking mee lijkt te komen.

©GMRimport

Het helpt ook niet mee dat Miracle World DX de oude moeilijkheidsgraad grotendeels in ere heeft gelaten. Dat betekent dat Alex maar een keer geraakt hoeft te worden om het loodje te leggen. Nieuw in deze remake zijn checkpoints, maar omdat Alex maar een beperkt aantal levens heeft voelen die niet als een hele verbetering. Zijn de levens op, dan begint Alex weer helemaal aan het begin van een level.

Moeilijk en oneerlijk

Pittige platformers kunnen erg leuk zijn. Miracle World DX is dat helaas niet. Het spel is daarvoor veel te eentonig en oneerlijk ontworpen. De levels bestaan vrijwel allemaal uit blokken en alleen de de muziek en achtergronden zorgen voor de nodige variatie. Alex laat zichzelf behoorlijk glibberig besturen, waardoor hij na een succesvolle sprong alsnog geregeld de afgrond indondert.

De eindbazen vormen het absolute dieptepunt van het spel. Zo wachten aan het einde van levels geregeld handlangers van de grote slechterik op je, die alleen verslagen kunnen worden met een potje steen-papier-schaar. In dit psychologische spelletje zit logischerwijs ook een gelukselement verscholen. Daardoor moet je met een beetje pech een heel level opnieuw spelen, omdat je tegenstander schaar koos en jij toevallig papier. Er is een mogelijkheid om in het optiescherm een oneindig aantal levens in te stellen, maar wie dit activeert, speelt uiteindelijk niet alle extra modi vrij. Bovendien verschijnen er nog steeds extra levens in de spelwereld, maar die hebben dus geen enkel nut meer.

©GMRimport

Miracle World had in de jaren tachtig dezelfde opzet, maar een remake zou het ideale moment zijn om deze verouderde en frustrerende elementen aan te passen. Daar is maar half voor gekozen door de toevoeging van checkpoints en de optie om een oneindig aantal levens te hebben. Het maakt de irritante eindbazen en andere frustrerende secties van het spel beter behapbaar, maar van veel speelplezier is eigenlijk op geen enkel moment echt sprake.

Te weinig nieuws

De remake van Miracle World had meer onder handen genomen mogen worden. Zo kunnen er optionele items in sommige levels gekocht worden, maar beschrijvingen ontbreken, waardoor je zonder enige kennis van het oorspronkelijke spel zuurverdiende centen moet uitgeven aan twijfelachtige resultaten. De meeste items blijken namelijk behoorlijk nutteloos, dus meestal voelt het als weggegooid geld.

©GMRimport

Alex Kidd in Miracle World DX heeft de uitstraling van een opgepoetste klassieker, maar uiteindelijk is er te weinig veranderd om dit spel een aanrader te maken voor wie het origineel nooit gespeeld heeft. Flauwe, saaie en vooral eentonige levels gecombineerd met de ronduit oneerlijke gameplay maken van deze remake een behoorlijke misser. Dat is spijtig, want Alex Kidd verdient net zoals Monster Boy een nieuwe kans.

Alex Kidd in Miracle World DX is verkrijgbaar voor pc, Nintendo Switch, Xbox One en PlayStation 4.

De Early Access-versie van multiplayershooter Blindfire komt in de loop van vandaag beschikbaar op PlayStation 5.

De game kan daarbij tijdelijk met tien procent korting worden aangeschaft voor 8,09 euro. Deze kortingsactie loopt tot 9 december. Het spel verscheen afgelopen oktober al in Early Access via pc (Steam en Epic Games Store) en Xbox Series-consoles.

De first-person shooter speelt zich voor een groot gedeelte in de het donker af, met hier en daar uv-verlichte illustraties die er voor zorgen dat spelers iets kunnen zien. Daarbij kunnen spelers een 'Echo' gebruiken, waardoor bijvoorbeeld de meest recente positie van een vijand in de buurt wordt getoond.

Multiplayerpotjes bevatten maximaal acht spelers. Wanneer mensen verslagen worden, krijgen ze toegang tot nachtvisie waarmee ze de actie in de arena duidelijk kunnen volgen. Hoewel het mogelijk is voor spelers om zich in het donker te verstoppen, is het belangrijk om punten te scoren door bijvoorbeeld headshots en multikills te behalen. Spelers die een hele ronde geen schade oplopen ontvangen ook punten.

Valve heeft de Steam-regels voor seizoenspassen op het platform aangescherpt.

Zo valt te lezen dat ontwikkelaars een seizoenspas beschikbaar kunnen stellen op Steam, maar dat men wel een complete lijst en beschrijving van downloadbare content dat onderdeel uitmaakt van de pas en verwachte releasedatum moet delen.

Daarnaast moet een seizoenspas minstens één beschikbare dlc bevatten wanneer deze te koop komt te staan - al wordt er een uitzondering gemaakt voor seizoenspassen die onderdeel uitmaken van een vooraf te bestellen deluxe editie van de game.

"Door een seizoenspas aan te bieden beloof je toekomstige content", zo schrijft Valve richting ontwikkelaars en uitgevers. "Tijdens het proces van een seizoenspas lanceren wordt je gevraagd naar een releasetiming voor de content in de seizoenspas. Dit is zowel een verplichting richting consumenten en Steam. Als je nog niet duidelijk kunt communiceren over de content van elke dlc en wanneer de dlc beschikbaar komt, moet je geen seizoenpas op Steam aanbieden."

Valve erkent wel dat releasedata niet altijd gehaald kunnen worden. Ontwikkelaars mogen dan ook eenmalig de releasedatum van content uit de seizoenspas aanpassen, al moet de nieuwe datum wel binnen drie maanden van de oorspronkelijke datum vallen. Wanneer een dlc dat onderdeel uitmaakt van een seizoenspas wordt geannuleerd, moet men verplicht geld teruggeven aan de consumenten.