Halo Infinite staat al ruim acht maanden op onze Xbox, maar pas afgelopen weken konden we eindelijk aan de slag met de co-op. Of althans, de bèta van de co-op, want de modus is nog altijd niet officieel uitgebracht. De echte release staat gepland voor eind deze maand. De bèta gaf ons wel de gelegenheid alvast een paar potjes ouderwets samen te knallen en af en toe een Warthog in het ravijn de rijden.

Want om maar meteen te herbevestigen wat iedereen al weet: Halo is nog leuker met vrienden. De sterkste punten van het spel worden immers met meer spelers uitvergroot. Er vliegen meer kogels, granaten en Master Chiefs (met de Grappleshot!) door de lucht, wat keer op keer resulteert in een prettige chaos. 

©GMRimport

Gesneden koek in een nieuw jasje

Een Jackal die je probeert op de korrel te nemen wordt plotseling al vanaf de zijkant in z’n knar geknald, als jij door je granaten heen bent heeft je teamgenoot er nog wel eentje op zak en net als je een power core richting een groep Grunts wil smijten, besluit je maatje hetzelfde te doen - met een twee keer zo grote explosie als gevolg. Bovendien is plaatsnemen achter de mitrailleur van de Warthog in de praktijk alleen weggelegd voor co-oppotjes – en het blijft een heerlijk gevoel om die leeg te knallen op hordes Grunts en Elites. Kortom, Halo in co-op behoeft geen introductie en uitleg. Dit is gesneden koek die zichzelf wel verkoopt.

Toch was het even spannend of Halo Infinite met meerdere spelers überhaupt wel net zo goed zou werken als zijn voorgangers. Infinite is immers de eerste Halo met een open spelwereld. Gelukkig stuitten we wat dat betreft niet op problemen. Je kunt maximaal 250 meter uit elkaar lopen en dat is ruim zat om bases van meerdere kanten aan te vallen en ongestoord rond te rennen of rijden. Hooguit moet je bij het vliegen even opletten, omdat je dan wat sneller die afstand aflegt.

Opvallend is dat tijdens de verhaalmissies, die zich grotendeels juist in afgesloten ruimtes afspelen, spelers óók ver uit elkaar kunnen lopen. In vroegere Halo’s werd je om de haverklap naar de andere speler geteleporteerd als diegene een volgende ruimte betrad, maar dat is nu grotendeels verleden tijd. Bij tussenfilmpjes word je nog wel abrupt onderbroken, wat door de soms grote afstand tussen spelers wel even voor verwarring kan zorgen. Doordat collectibles gedeeld worden, komen bijbehorende meldingen voor sommige spelers soms ook uit het niets in beeld. Concessies zijn op dit vlak nou eenmaal onvermijdelijk en het doet weinig afbreuk aan de vernieuwde lol die met meer spelers ontstaat.

©GMRimport

Laat op het feestje

Desondanks komt Halo Infinite ons inmiddels iets té bekend voor. Nadat we de singleplayer al meerdere keren hebben uitgespeeld, heeft Zeta Halo gewoonweg geen geheimen meer voor ons. Dat we nu met een paar kompanen over de ringwereld wandelen, verandert daar niet zoveel aan. Niet iedere speler zal daar last van hebben en het is natuurlijk ook onze eigen schuld (ondergetekende móet Halo nou eenmaal ook altijd op Legendary uitspelen), maar 343 Industries’ onduidelijke releaseschema heeft ook niet geholpen. Doordat de co-opmodus steeds maar vooruit werd geschoven, zullen veel fans niet meer hebben gewacht en Infinite daarom recent nog in hun eentje hebben gespeeld.

Over releasedata vooruitschoven gesproken: straks is co-op nog steeds alleen online beschikbaar. Co-op in splitscreen is nog verder vooruitgeschoven. Het is de zoveelste teleurstelling voor Halo-fans, want niet alleen is ‘couch co-op’ gezelliger, het is ook een stuk laagdrempeliger om te doen. Een tweede controller heb je meestal wel liggen, maar voorlopig moet je dus allebei over een platform beschikken waarop Halo is te spelen. De mogelijkheden om Halo te spelen zijn dankzij de pc-release en streamingsmogelijkheden via Game Pass weliswaar nog nooit zo groot geweest, maar toch zullen veel mensen splitscreen co-op missen.

Je moet trouwens wel over vrienden beschikken. Halo Infinite heeft namelijk geen matchmaking voor co-op. Dat komt niet helemaal als een verrassing, aangezien The Master Chief Collection en Halo 5 dat ook niet hebben, maar het voelt toch een beetje als een gemiste kans aangezien fans hier wel al jarenlang om vragen. 

©GMRimport

Onbedoelde hilariteit

Verder nog opmerkelijk: we stuitten tijdens het spelen regelmatig op vreemde bugs, en dan vooral lichamen die met een paar ledematen door muren en vloeren staken, of tegen de muur bleven plakken. Dit gebeurde niet alleen met gevallen vijanden, maar ook met gestorven Master Chiefs. We gebruiken expres meervoud, want het lichaam van Chief blijft in co-op gewoon liggen. Je kunt dus inderdaad een hoopje Master Chiefs maken, met alle hilariteit van dien. Gooi er dan maar eens een granaat tussen, of sla erop met de Gravity Hammer.

Master Chiefs die met hun hoofd dwars door de grond staken of een Elite die als een kikker aan de muur plakte waren dan ook allesbehalve hinderlijk en droegen juist bij aan de hilariteit, maar het is toch opvallend dat we hier in de vele uren die we in ons eentje hebben gespeeld nooit last van hebben gehad. Wellicht is het een plooi die bij de echte release nog wordt gladgestreken.

De voorlopige conclusie is dat Halo Infinite in co-op ondanks - of juist door – alle uitstel erg gemengde gevoelens oproept. Halo Infinite kende een vliegende start, maar heeft dat momentum vooralsnog niet vast kunnen houden. Deze co-opmodus is daar een goed voorbeeld van. Het is echt ouderwets leuk om met elkaar te knallen en in een Warthog rond te karren, maar iedereen zal het er unaniem over eens zijn dat co-op al veel eerder in Halo Infinite had moeten zitten. 

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.