Alone in the Dark wordt als een spookhuis
Tegenwoordig denken we bij survival-horror vooral aan Resident Evil. Dankzij nieuwe delen én remakes blijft die serie al decennialang relevant. Dat kan niet gezegd worden over een van de grondleggers van het genre, Alone in the Dark. Als het aan ontwikkelaar Pieces Interactive ligt, komt daar volgend jaar verandering in.
Alone in the Dark kent een bewogen geschiedenis. Na de originele trilogie aan het begin van de jaren 90 waagden steeds andere ontwikkelaars zich aan de naam, met een zwalkende verhaallijn en wispelturige kwaliteit als gevolg. Matige filmadaptaties verzwakten de ooit zo legendarische merknaam verder af. Dat mogen we echter allemaal vergeten, want de nieuwe Alone in the Dark neemt ons terug naar Derceto Manor, het spookhuis uit het allereerste deel, dat in 1992 uitkwam.
Herinterpretatie van het origineel
Toch is Alone in the Dark geen remake van het origineel. Schrijver Mikael Hedberg, een veteraan uit de industrie die eerder werkte aan onder andere Amnesia en Soma, omschrijft het in gesprek met ons meer als een 'wat als'-scenario. Het origineel begint met de zelfmoord van Jeremy Hartwood. In dit deel pleegt Hartwood geen suïcide, maar staat wel op het punt dat te doen. Hij schrijft zelfs al zijn afscheidsbrief. Emily Hartwood, zijn nichtje, ziet bovendien in een droom haar oom wél zelfmoord plegen. Die combinatie van vreemde gebeurtenissen zet Emily ertoe om privédetective Edward Carnby in te schakelen en naar Derceto Manor te gaan.
©GMRimport
Vervolgens kun je zelf kiezen als wie je speelt: Emily of Edward. Hoewel de twee in principe aldoor samen zijn, legt Hedberg uit dat jouw personage de hoofdrol vertolkt in het verhaal. De verhalen verlopen daardoor net wat anders, en Hedberg laat zelfs nog ontglippen dat je als speler keuzes moet maken die het verhaal verder beïnvloeden. Tussentijds wisselen tussen de personages is geen optie. Het is de bedoeling om Alone in the Dark meerdere keren te spelen.
Grace in the Dark
De vraag is dan natuurlijk of de game ook de moeite waard is om meerdere keren te doorlopen. Gelukkig kunnen we zelf ook al een stukje spelen. Deze demo is geen onderdeel van de volledige game, en is ontworpen als dwarsdoorsnee om in sneltreinvaart de atmosfeer van Alone in the Dark mee te kunnen proeven. Er zitten dan ook geen gevechten in, want de ontwikkelaar wil nu focussen op de sfeer en niet op doodgaan.
©GMRimport
In de demo spelen we als Grace Saunders, een personage dat fans wellicht nog kennen uit Alone in the Dark 2 uit 1993. Zij kreeg toen ook al de hoofdrol in de speelbare demo Jack in the Dark, en als ode wordt deze demo voor de nieuwe game dan ook Grace in the Dark genoemd. In ongeveer een kwartier tot een half uur dolen we door Derceto Manor, waar zeker niets is wat het lijkt. Door een deur zien we het groene gras en bomen, maar als een windvlaag de deur dichtslaat en we 'm zelf openen, zit er gewoon een nieuwe kamer achter. Zo verandert de omgeving nog een paar keer waar we bijstaan. Dat is natuurlijk niet uniek binnen het genre, maar zet wel gelijk de juiste toon.
Spookhuis barstensvol sfeer
Alone in the Dark moet het immers niet hebben van smerigheid, en het is ook niet de bedoeling dat je als speler alleen maar vreest voor je virtuele leven als er vijanden in de buurt zijn. Er zitten wel gevechten in - in een trailer zien we Emily met een dubbelloops jachtgeweer schieten en Edward draagt zijn revolver ook niet voor de sier -, maar Alone in the Dark leunt vooral op de intense sfeer. "Het is in essentie een spookhuis", vat Hedberg samen.
De sfeer is dan ook bijzonder belangrijk voor de game en gelukkig zit dat in deze speelbare demo al gelijk goed. Alone in the Dark is niet grensverleggend mooi, maar de vale kleuren passen bijzonder goed bij de onmiskenbare jaren 30-esthetiek. Het groenbruine kleurenpalet heeft zelfs wat weg van het origineel. Onbehagelijke geluiden zoals luid tikkende klokken, het veranderlijke huis en de mysterieuze personages zetten direct een intrigerende toon, begeleid door sfeervolle ‘moody dark jazz’ of ‘doom jazz’, zoals de ontwikkelaar de muziek zelf omschrijft. Die wordt overigens gecomponeerd door een Nederlander, Jason Köhnen.
©GMRimport
Tegelijkertijd moeten we vaststellen dat we nog weinig van Alone in the Dark hebben gezien. De ontwikkelaar belooft bijvoorbeeld ook dat we de omgeving buiten Derceto Manor verkennen. De originele game speelde zich volledig af in het huis zelf, maar volgens de lore staat de riante villa ergens in Louisiana. Dat gegeven wordt nu gebruikt, want de dampige bayou is bij uitstek geschikt om als decor van een griezelverhaal te fungeren. De bayou passeerde echter alleen kort de revue in een trailer. Hoe het verkennen van het spookhuis en de omliggende gebieden dus echt in elkaar steekt, is nog even een mysterie.
Nog even geduld hebben
Desondanks staat Alone in the Dark weer op mijn radar. Na de laatste geflopte games had ik dat eerlijk gezegd niet meer voor mogelijk gehouden. Als liefhebber van games als de moderne Resident Evils, The Evil Within en Alan Wake zie ik veel interessante aanknopingspunten in Alone in the Dark, zoals de onbehagelijke sfeer en veranderende omgevingen. Tegelijkertijd lijkt Alone in the Dark zich van met name die eerste twee te distantiëren door niet erg in te zetten op smerigheid. Het spel belooft dus een eigen weg in te slaan en daar zie ik graag meer van.
Hoelang we nog moeten wachten op meer van Alone in the Dark is helaas nog een beetje onduidelijk. De game staat gepland voor volgend jaar en bevindt zich nu in de alfafase. “Doe zelf het rekenwerk maar”, knipoogt een woordvoerder van de ontwikkelaar. Onze veilige gok is dan aankomend voorjaar.
Alone in the Dark verschijnt voor Playstation 5, Xbox Series X/S en Microsoft Windows.
