De Sonic-franchise kent al jarenlang ups en downs. De succesvolste recente games grijpen terug naar de begindagen van de reeks, en overige titels stijgen zelden boven zichzelf uit. Sonic Frontiers moet voor de serie daarom de volgende stap vooruit worden: een openwereldgame.

Weinig Sonic-fans zullen toegeven dat Sonic éígenlijk te hard gaat voor met name lineaire, tweedimensionale omgevingen. Zo prettig als de kick is van het op hoge snelheid door levels razen, zo frustrerend is het op snelheid moeten komen na een botsing. De eerste stappen in Sonic Frontiers voelen daarom bevrijdend – alsof je eindelijk volledige controle over de blauwe egel hebt.

©GMRimport

Van puzzel naar puzzel

De gameplaydemo speelt zich af op het tweede van in totaal vijf eilanden, Ares Island. Ares is een woestijnachtig gebied, maar inhoudelijk niet veel anders dan het eerder getoonde groene Kronos Island. Over het eiland verspreid vind je namelijk wederom verschillende vijanden en vooral tal van kleine platformpuzzels die spelers in willekeurige volgorde dienen te voltooien. Elke platformpuzzel levert een Chaos Emerald op, die toegang geeft tot de zogenaamde Cyberspace via een portaal. Daar jagen spelers weer op Vault Keys, om uiteindelijk een van Sonics aanwezige vrienden te bevrijden.

Een woordvoerder van Sega legt bovenstaande uit middels een komisch ingewikkelde flowchart, die in de praktijk vooral betekent dat spelers alles zelf mogen uitzoeken. De gameplay van Frontiers bestaat dan ook vooral uit het verkennen van de wereld en het afstrepen van elke mogelijke platformpuzzel. Vaak zijn dat slechts kleine handelingen, waarbij Sonic bijvoorbeeld wordt gelanceerd, hoog in de lucht over een rails glijdt en spelers sprongen en dashes op moeten timen om een Chaos Emerald te bemachtigen. 

©GMRimport

Puzzels een voor een afwerken en direct doorknallen naar een volgende zorgt voor een prettige flow in de gameplay, al ontbreekt het vooralsnog aan uitdaging en variatie. Veel uitdagingen zijn binnen enkele seconden voltooid en vereisen slechts enkele handelingen van de speler. Via ballonnen omhoog dashen, van de ene naar de andere rails springen, op het juiste moment springen: op den duur is het allemaal niet meer zo spannend.

Dat is zonde, want ergens past het openwereldconcept ontzettend goed bij de snelheid waarop Sonic door de omgeving rent. Het gevoel van snelheid zit er goed in, en ondanks dat de wereld grafisch weinig indruk maakt is het prettig om je erin te begeven. Sonic Frontiers voelt tot nu toe als een game die je even opstart om wat rond te racen, om hem vervolgens weer neer te leggen.

Nog geen vechtersbaas

Sega poogt andere onderdelen van de game interessanter te maken door spelers zo nu en dan een eindbaas toe te werpen. In ons geval is dat een grote robot die we al glijdend over rails dienen uit te schakelen. Bijkomende obstakels ontwijken is verrassend pittig; voor we het weten vliegen de ringen door de lucht en moeten we het nogmaals proberen. 

©GMRimport

Het valt daarbij op dat Sonics arsenaal tijdens het knokken wat beperkt is. Los van een ontwijk- en een dashknop bestaat daadwerkelijk klappen uitdelen uit het indrukken van de aanvalsknop tot er flitsende combinaties op het scherm verschijnen. Zowel grote als kleine vijanden verslaan doet de speler daarom voornamelijk door op een knop te rammen, en met de zogenaamde cyberloop: in een cirkel rondom een groep vijanden rennen en flink wat schade toebrengen. Dat ziet er wederom spectaculair uit, maar biedt weinig extra diepgang.

Toch klassieke gameplay

Die diepgang vinden we volgens Sega in enkele ontbrekende elementen uit de demo. Al naar gelang breiden spelers namelijk de statistieken en vaardigheden van Sonic uit. Denk aan een grotere gezondheidsbalk of nieuwe aanvallen, zoals een soort zigzagstoot om snel mee dichterbij vijanden te komen. Ook bevatten de Cyberpaces klassieke, meer lineaire Sonic-levels. Een eerste glimp onthult daarbij dat die bestaan uit zowel driedimensionale gameplay - zoals in de modernere titels - als tweedimensionale segmenten. Voor de liefhebber dus.

Daarmee lijkt het erop dat Sonic Frontiers vooralsnog een goed idee is. Volledig vrij door de wereld rennen en korte puzzels oplossen biedt voldoening, maar de uitwerking bewijst dat herhaling al gauw op de loer ligt. Ook lijkt Sega het vechtsysteem nog niet volledig onder de knie te hebben, waardoor de momenten buiten het racen om nog weinig om het lijf hebben. Hopelijk komt Frontiers in de latere hoofdstukken beter op snelheid.

Sonic Frontiers verschijnt op 8 november voor PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X, Xbox One, Nintendo Switch en pc.

Het lijkt er op dat Doom: The Dark Ages op 15 mei uitkomt.

De website Gamekult meldde dat in een artikel die inmiddels verwijderd is, maar op Insider Gaming en ResetEra wordt er alsnog melding gemaakt van dat artikel. Bepaalde media zouden een previewevenement voor de game hebben bijgewoond waaruit dit gebleken is. Het lijkt er dan ook op dat de website deze informatie te vroeg naar buiten heeft gebracht en heeft geprobeerd dat te corrigeren.

Mocht binnenkort de releasedatum van Doom: The Dark Ages worden aangekondigd, dan gebeurt dat waarschijnlijk aanstaande donderdag tijdens de Xbox Developer Direct-uitzending. Xbox liet weten dat South of Midnight van Compulsion Games, Clair Obscur: Expedition 33 van Sandfall Interactive en Doom: The Dark Ages van ID Studios de revue passeren. Daarnaast wordt er een nieuwe game getoond van een nog onaangekondigde ontwikkelaar. De stream is op donderdag 23 januari vanaf 19:00 uur Nederlandse tijd te zien via YouTube en Twitch.

Doom: The Dark Ages is een prequel op Doom (2016) en Doom Eternal, waarin spelers wederom in de huid als de Doom Slayer kruipen. Daarbij ligt er zoals de titel al aangeeft een nadruk op een middeleeuwse setting en wapens. De game komt naar Xbox Series-consoles, PlayStation 5, pc en Xbox Game Pass.

De third-person actiehorrorgame Code Violet komt niet op pc uit. Ontwikkelaar TeamKill Media wil zo voorkomen dat er seksueel getinte mods voor de game verschijnen.

De game werd vorige week aangekondigd voor PlayStation 5. Op social media heeft de ontwikkelaar nu laten weten dat er niet aan een pc-versie wordt gewerkt omdat "we niet willen dat mensen vulgaire versies van de personages uit de game beschikbaar stellen via een mod".

Het bedrijf vervolgt: "We dragen onze stemactrices en -acteurs in een hoog vaandel, net zoals onze artistieke visie op de game en het verhaal, en wijzen elke poging om dat te vernietigen met seksuele mods af. Het is ons het extra geld niet waard om onze kunst en mogelijk de reputatie van onze stemactrices en -acteurs voor joker te zetten."

TeamKill Media benadrukt wel dat ze "niet tegen pc-gamers of het pc-platform zijn. We zijn niet tegen modders en sommige leuke mods die ze maken. Maar we zijn honderd procent tegen pornografische mods."

Code Violet speelt zich af in de vijfentwintigste eeuw. Spelers besturen Violet Sinclair, die uit het verleden komt en het Aion Bioengineering Complex moet verkennen terwijl in het gebouw dinosauriërs zijn losgebroken. De setting en de gameplay doen dan ook erg denken aan Capcoms klassieke survivalhorrorfranchise Dino Crisis.

TeamKill Media is een ontwikkelaar bestaande uit vier werknemers. Eerdere games van de studio zijn Quantum Error, Son and Bone en Kings of Lorn: The Fall of Ebris. Code Violet staat gepland voor een release op PS5 in juli.

De ontwikkelaar van Code Violet is overigens niet de enige studio die probeert te waken voor seksueel getinte mods. Vorig jaar vroeg Final Fantasy 7 Rebirth-regisseur Naoki Hamaguchi aan gamers om geen beledigende of ongepaste mods voor de game te installeren. Die game verschijnt aanstaande donderdag op pc. Ook Koei Tecmo-topman Tomotoshi Nishimura gaf onlangs aan dat ze 'copyright strikes' uitvoeren wanneer mods met "volwassen doeleinden" voor hun games online worden geplaatst.