In deze rubriek vertellen Gamer.nl-redacteuren over de game die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze heeft gemaakt. Vandaag: Tom met Shredders.

Begin 2022 stond ik voor het eerst sinds jaren weer bovenaan een skipiste, het snowboard vers aan de voeten geklikt. De hoop was om dat weekend eindelijk wat mooiere 360’s onder de knie te krijgen, maar in nota bene de eerste afdaling gleed ik ietwat ongelukkig onderuit. Spoel een paar uur vooruit en een Oostenrijkse chirurg worstelde een rubberen slang tussen twee van mijn gebroken ribben. Daaronder lag een klaplong.

De laidback 360’s waar ik zelf niet aan toekwam, mocht ik gelukkig niet lang na mijn ziekenhuisverblijf alsnog meemaken. De echte bergen hadden mij verslagen, maar ik kon tenminste nog zegevieren in het digitale poeder. Het meermaals uitgestelde snowboardspel Shredders verscheen afgelopen maart en bewees zich direct als een gedegen ‘Skate in de sneeuw’. 

©GMRimport

Net als EA’s bejubelde skateboardfranchise biedt Shredders een overwegend realistische vertolking van de sport, met voldoende nadruk op het creatieve besturen van de plank. Perfect voor snowboarders die, hopelijk om minder pijnlijke redenen dan de mijne, de sport niet fysiek kunnen beoefenen.

Van plank tot pookjes 

Wat doet Shredders zo goed? Het spel slaagt waar andere snowboardgames vaak tekortschieten: het ‘porten’ van het snowboard naar een controller. Aan de hand van een ongekend sterk physics-systeem is het mogelijk om bijna elke nuance van de bewegingen te besturen. Er zijn geen knoppencombinaties voor automatisch uitgevoerde gnarliness, er is enkel een plank en een momentum om te manipuleren. Elke beweging doet ertoe, net als in het echt.

De mooiste trucs vereisen daarom ook een secuur uitgekiende aanloop, waarbij zelfs de druk op de plank en het indraaien van het lichaam in ogenschouw genomen moet worden. Shredders laat je extreem mooie sprongen landen, maar niet voordat je zelf uitvogelt hoe. De landingen zijn vergevingsgezind genoeg om het leuk te houden, maar het daadwerkelijke trucwerk is bijna simulator-esk. Zomaar een mooie kurk draaien vergt aardig wat voorbereiding. 

Voor nieuwkomers is Shredders’ precieze besturing misschien wel wat overweldigend, maar zij die zelf op de plank staan, zullen de klik snel voelen. Voor mij bleek Shredders het cliché waardig: je voelt je echt het snowboard. Van de realistische physics tot de vloeiende animaties: het klopt allemaal. Dat maakt het dat ook kleine sprongen en slides ontzettend veel voldoening kunnen geven, zeker wanneer ze de juiste hoeveelheid stijl uitstralen.

Met beide voeten in de bindingen 

Shredders komt daardoor dichter bij de essentie van snowboarden dan voorgaande pogingen ooit kwamen. Genuanceerde besturing of niet: spelers zijn vogelvrij om ermee te experimenteren. Zet die rotatie eens overdreven laat in of probeer vanuit een abrupte rembeweging een ollie te poppen. Het zijn precies die probeersels die freestyle snowboarden zo mooi en uniek maken. Shredders laat je daar virtueel van proeven. 

©GMRimport

©GMRimport

Voor mij bleken de digitale, laidback 360’s zoet genoeg om de pijn van mijn eigen sneeuwhapsessie te verzachten. Shredders liet me vallen en opstaan, experimenteren en leren. Een stijlvolle lijn aan trucs leggen geeft daardoor zo veel meer voldoening. Dat is toch andere koek dan een retourtje 1080° Avalanche of SSX 3 — beide briljante games in hun eigen klasse — waar een rustige rotatie juist lachwekkend lullig voelt. Op Shredders’ bergen gaan stijl en souplesse boven over-the-top trucs en hoge scores. Juist die gegronde aanpak voelt verfrissend voor de extreme sport.

Niet gek ook dat Shredders als game wat karig afsteekt. Naast de pure beleving van het snowboarden zelf, heeft de game bar weinig om het lijf. Aan de hand van een tenenkrommend slecht verhaal met tenenkrommend slecht stemmenwerk (soms van echte snowboardbekendheden) stippelt Shredders nog een telg lineaire opdrachtjes uit, maar veel meer is er niet te overwinnen op deze bergen. De maak-je-eigen-plezier-factor ligt vanaf de eerste afdaling hoog. 

Realistische physics, zalige vibes 

Shredders’ karige opzet hoeft verder ook geen probleem te zijn — voor mij in ieder geval niet. Wie simpelweg de flow van snowboarden wil voelen, kan hier eindeloos in vertoeven. Verspreid over de bergen zijn genoeg interessante locaties te vinden om creatief doorheen te glijden en te springen. Met behulp van een teleporterende drone, persoonlijke sneeuwscooterservice en Forza-achtige terugspoelfunctie biedt Shredders voldoende gereedschap om je eigen snowboarddromen te verwezenlijken. Gretig maakte ik daar gebruik van.

Avondenlang heb ik ‘gewoon’ gesnowboard. Zorgeloos van boven naar beneden, voortdurend op zoek naar die net wat mooiere truc of transitie. Nul druk: ik werd er zen van. In de freestyleparken scheurde ik rustig met andere spelers mee, terwijl ik hun trucs achtervolgde en aanvulde met mijn eigen stijl. Ik zal nooit weten of ze mij überhaupt gezien hebben, maar mijn afdalingen waren een behoorlijke vibe. Precies dat gevoel had ik gemist.

©GMRimport

Eenmaal geheeld van de fysieke en mentale wonden, is mijn zalige zen-game langzaamaan weer naar de achtergrond verdwenen. Ook Shredders’ sneeuw blijft niet eindeloos vers en er lonken dringendere werelden om te ontdekken. Des te mooier ook om te zien dat ontwikkelstudio FoamPunch de game recentelijk voorzag van een tweede seizoen, met nieuwe locaties en trucmechanieken. Dus ja, ik denk dat ik terug ben. Al is het maar ter voorbereiding van de volgende poging op echte 360’s.

Met een beetje geluk steek ik nog wat op van mijn experimenten met de simulatorwaardige physics. Mochten de Oostenrijkse bergen komend jaar dan toch weer van me winnen, dan heb ik tenminste Shredders nog.

Shredders is verkrijgbaar voor Xbox Series X/S, PlayStation 5 en pc (via Steam en de Microsoft Store). De game maakt sinds diens verschijning onderdeel uit van Xbox Game Pass. Lees hier voorgaande artikelen uit de Favorieten van de Redactie-rubriek.

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.