Het eerste dat naast de sprookjesachtige Tim Burton-graphics opvalt aan Lost in Random, is hoe lineair dit verhaal over willekeurigheid verloopt. Bij het zien van al die dobbelstenen en kaarten verwachtten we een avontuur met meer kanselementen en keuzevrijheden, maar dat heeft zich na twee uur spelen nog niet geopenbaard.

Niet dat dat erg is: de nieuwe game van het Zweedse Zoink, bekend van grappige games als Stick It To The Man en Flipping Death, weet je gelijk in te pakken met zijn fabelachtige wereld. In het koninkrijk van Random is de dobbelsteen de baas. Alleen de stijlvolle (en duidelijk kwaadaardige) koningin mag een dobbelsteen hebben. Op je twaalfde verjaardag komt ze op bezoek, waarna je één keer mag rollen. Die worp bepaalt je toekomst.

©GMRimport

Even en Oneven

Dat pakt in het geval van Even slecht uit wanneer haar zusje Odd een zes gooit. Dit zou een leven vol geluk in het paleis van de koningin moeten betekenen, maar iets zegt Even dat haar zus in de problemen zit. Misschien ligt het aan de manier waarop de koningin Odd aan haar nekvel meesleept. Even sluipt het huis uit en gaat op zoek naar antwoorden, waarbij ze al gauw een levende dobbelsteen met de naam Dicey tegen het lijf loopt. Het blijkt dat vroeger alle inwoners zo’n ding hadden, totdat ze illegaal werden gemaakt. Met haar eigen dobbelsteen trekt Even nu de wijde wereld in.

En wat is het een prachtige wereld. De liefde druipt van de stop motion-achtige graphics af, maar het zijn vooral de fantasierijke omgevingen die de show stelen. Het koninkrijk van Random is onderverdeeld in zes werelden, eentje voor elke zijde van de dobbelsteen.

Creatief en magisch

In Onecroft wonen de armste mensen in krakkemikkige huisjes, in Two-Town gaat het er al iets beter aan toe. Maar daar wordt ieders gemoedstoestand dan weer dagelijks bepaald door een rol van de dobbelsteen. Wordt er weer eens een één gerold, dan gaat iedereen gedeprimeerd door het leven. 

Lost in Random heeft een apart soort humor, waarbij spelen met taal in een sprookjesachtige setting centraal staat. Wij kunnen bijvoorbeeld de plaatsnamen met getallen zeer waarderen, zoals Threedom en Sixtopia. Maar ook de gesprekjes met buurtbewoners zijn constant creatief en magisch. Wel voelde dit nog een beetje ongepolijst: de lipsynchronisatie klopt niet en tussenfilmpjes lopen niet vloeiend in elkaar over. Hopelijk ligt dat aan de vroege versie die wij speelden.

©GMRimport

Kans op gevechten

Het verkennen van de spelwerelden is zonder twijfel het hoogtepunt van onze korte previewsessie. Over de aanwezige gevechten zijn we tot nu toe wat minder te spreken. Er komt vooralsnog weinig tactiek bij kijken, al lijkt het vechtsysteem in genoeg lagen gewikkeld te zijn om later wat complexer te worden.

Het vechten draait namelijk om jouw levende dobbelsteen en een deck met kaarten die je magische krachten geven. Als je de vijanden vaak genoeg geraakt hebt met je ongevaarlijke katapult, heb je Dicey opgeladen en kun je hem werpen. Tijdens zo’n worp staat de tijd even stil, zodat je rustig kunt beslissen wat je wilt doen. 

Het aantal ogen dat je gooit is het aantal actiepunten dat je kunt besteden aan kaarten. Dat zijn bijvoorbeeld wapens waarmee je je vijanden te lijf kunt gaan, zoals een zwaard of pijl en boog. Voor twee punten kun je een bom neerleggen en één puntje levert je een genezend drankje op. Heb je je punten uitgegeven, dan gaat het spel weer van pauze af en speel je verder. 

De dobbelsteenworp en het trekken van kaarten lijken een stukje willekeurigheid aan het spel toe te willen voegen, maar in de praktijk valt dat reuze mee. Aan het begin van de game kun je alleen nog één of twee gooien. Een puntje meer of minder maakt nou ook weer niet zoveel uit. En tot nu toe hebben we maar een kleine selectie kaarten gezien, waardoor je altijd wel een wapen of een bom pakt om je vijanden mee om de oren te slaan.

©GMRimport

Geen deckbuilder

Het bouwen van een deck lijkt op dit moment helaas geen belangrijk onderdeel van het spel. Bij een winkel kun je wel nieuwe kaarten kiezen, maar de keuze is niet zo reuze en het voegt nog geen grote tactische keuzes aan je deck toe. Wie weet komt dit later in de game nog wat beter uit de verf. Het is uiteindelijk de bedoeling dat je met Dicey ook een zes kunt gooien, dus we hopen dat er ook krachtige kaarten van zes punten komen die het hele gevecht op zijn kop kunnen zetten. 

Na twee uur spelen zijn we dus nog niet weggeblazen door Lost in Random, al zijn we wel verliefd op de spelwereld en stijl van de game. Toch valt het op hoe stijfjes een spel over willekeurigheid in elkaar steekt. Het is niet zo erg dat het verhaal lineair is, maar de gevechten verdienen een diepere laag. Als dat in het uiteindelijke spel lukt, kan deze game zomaar hoge ogen gaan gooien.

Lost in Random komt op 10 september uit voor PlayStation 4 en 5, Xbox One en X|S, Nintendo Switch en pc.

Volgens Xbox-baas Phil Spencer blijven bedrijven verplicht om wanneer ze een Xbox Series-game uitbrengen, de game speelbaar te krijgen op zowel de Series X als Series S. Sterker nog: Spencer ziet het dankzij de vele verschillende handhelds die tegenwoordig bestaan juist als voordeel.

Sommige ontwikkelaars hebben in de loop der jaren kritiek geuit over de verplichting om games zowel draaiende te krijgen op Series X als Series S, zonder dat er grote verschillen qua aanwezige content zijn. Zo werd de Xbox Series-versie van Baldur's Gate 3 uitgesteld, al mocht de game uiteindelijk alsnog uitkomen zonder splitscreen co-op, en heeft Black Myth: Wukong-ontwikkelaar Game Science onlangs nog de Series S als schuldige aangewezen waarom de game niet op Xbox-consoles verkrijgbaar is.

In een interview met Destin Legarie laat Xbox-topman Phil Spencer nu weten dat de verplichting niet verdwijnt. "We denken er zelfs totaal het tegenovergestelde over. Met de toenemende populariteit van pc-handhelds en de onthulling van de Switch 2 bouwen we als ontwikkelaars op meer specificaties games, van apparaten met weinig kracht tot de apparaten die je via stroom in de muur aansluit. Ik zie het juist als een echt voordeel, want we richten ons al geruime tijd op de Series S. Onze games zijn dan ook gebouwd op het feit dat ze op vele verschillende specificaties kunnen draaien."

Later in het interview meldt hij: "Ik speel Indiana Jones (and the Great Circle) op de Series S en het ziet er geweldig uit. De console kan games van de huidige generatie op een prima manier afspelen. De meeste games moeten verschillende apparaten in het achterhoofd houden, en de specificaties van de Series S komt overeen met veel van de apparaten die tegenwoordig worden geïntroduceerd. Het is dan ook juist een belangrijk ontwerpaspect voor teams."

Spencer heeft al bevestigd dat Xbox ook onderzoek pleegt naar de mogelijkheid om een handheld uit te brengen, al liet hij wel weten dat het nog meerdere jaren kan duren voordat deze uitkomt.

Bethesda Game Studios heeft via social media stemacteur Wes Johnson een spoedig herstel gewenst, nadat de man die in verschillende games van de ontwikkelaar te horen is vorige week naar de intensive care werd gebracht.

Johnson spreekt al meer dan twintig jaar de stemmen in van diverse personages in Bethesda-games. Hij is dan ook in alle grote titels van Bethesda verschenen sinds het in 2002 uitgekomen The Elder Scrolls 3: Morrowind.

"Wes is niet alleen een ongelooflijk getalenteerd en essentieel onderdeel van onze games, maar ook een van onze meest gewaardeerde vrienden. We wensen hem het allerbeste en hopen dat hij snel opknapt", zo schrijft Bethesda.

Afgelopen week werd Johnson buiten bewustzijn gevonden in zijn hotelkamer in Atlanta. Hij zou daar een liefdadigheidsevenement rondom Alzheimer presenteren, maar kwam niet opdagen, waardoor er naar hem werd gezocht. Toen hij werd gevonden, was er nauwelijks een hartslag te vinden. Het is niet bekend wat er precies aan de hand is, maar Johnson ligt wel op de intensive care.

Er is een GoFundMe-pagina opgericht waarvan de opbrengsten naar Johnsons familie gaan om daarmee de medische kosten te betalen. De teller staat inmiddels op meer dan 143 duizend dollar.

Johnson speelde onder andere Fawkes in Fallout 3, Ron Hope in Starfield en Sheogorath in de The Elder Scrolls-games. Ook had hij rolletjes in televisieseries als Veep en The Wire.