Halo-fans vallen graag over 343 Industries heen, maar laten we vooral niet doen alsof Bungie heilig is. Nadat 343 de ontwikkeling van de serie vanaf Halo 4 overnam, is de kwaliteit van de serie er inderdaad wat op achteruit gegaan. Maar Halo 2 is voor mij een wond die zeventien jaar na dato nog altijd niet geheeld is.

Aanvankelijk was ik zo blij als een kind. Sterker nog: ik wás een kind. Ik zat in de tweede klas van de middelbare school. Het was een andere tijd, toen ‘street dates’ nog niet zo strak nageleefd werden. Er was altijd wel een winkel die games een dagje eerder verkocht. Zo ook door de Dixons in Almere-Stad, die het op 10 november 2004 aan het einde van de dag wel mooi vond geweest en dus Halo 2 in de rekken mikte. Ik kon nog net een uur voor sluitingstijd erheen en speelde diezelfde avond al Halo 2.

Je had de jaloerse blikken van mijn vrienden moeten zien toen ik de volgende ochtend op school triomfantelijk het doosje van Halo 2 uit mijn Eastpak-rugzak haalde. “Ben je die op weg naar school gaan halen?” “Nee man, ik heb gisteravond al de hele tijd zitten spelen!” Dat was ook nog een tijd zonder installatietijden en patches van tientallen gigabytes. Wanneer je een disk in je Xbox duwde kon je meteen gaan spelen. Ik kon dus echt de hele avond van Halo 2 genieten. Wat een tijd leefden we toen in!

©GMRimport

Misleidende E3-demo

Maar het was ook een tijd dat de informatievoorziening rondom games minder was. Mijn kennis van Halo 2 ontleende ik aan een of twee previews uit de Power Unlimited. Filmpjes op YouTube? YouTube bestond toen nog niet eens! Nee, ik had een dvd liggen met de

, die ik wel 117 keer heb bekeken. Die was net zo gelikt als dat het CGI was, maar toen wist je niet veel beter.

Nog veel erger was de roemruchte E3-demo. In deze demonstratie zien we onder andere verwoestbare omgevingen, Jackals die met hun schilden samen een muur vormen, een vette rit met een Warthog en een Ghost, en lijkt Cortana zelfs dynamisch te kunnen waarschuwen voor naderende vijanden. Die demo slingerde alleen rond op het internet met de videokwaliteit van een aardappel, dus het was moeilijk in te schatten dat Halo 2 in die hoedanigheid wel erg hoog was gegrepen voor een reguliere Xbox. De hype was al geboren. Sowieso: ik was dertien. Wist ik veel. Het zag er vet uit. Ik wou het. 

Teleurstelling in 13 inch

Maar ik kreeg het niet. Groot was mijn verbazing dat juist dát level uit die E3 demo maar niet voorbij kwam. De Halo 2 die ik speelde leek een afgekalfde versie van die trailer. Alles was leger, minder indrukwekkend en niet zo intens. Maar goed, dat epische gevecht zou nog wel komen, toch? Terwijl Chief naar Delta Halo ging en we de avonturen van Arbiter volgden, dacht de dertienjarige Lars dat we nog wel terug zouden keren naar Aarde, voor dat ene gevecht. Misschien is het zelfs wel het einde van de game. Een Halo-game hoort immers te eindigen met een vette Warthog-scène, toch? …Toch?

En toen vroeg Admiral Hood de legendarische vraag: “Mind telling me what you’re doing on that ship?” ”Sir, finishing this fight”, antwoordde Chief. Toen wist ik het zeker. Ik zat er hé-le-maal klaar voor, stuiterend van enthousiasme achter mijn dertien inch Philips-televisie. En toen…. credits. Klaar, afgelopen. Ik bleef verbouwereerd achter. Waar is de rest dan?

Pas jaren later leerde ik dat Halo 2 een moeizame ontwikkeling kende en dat het hele level uit de E3-demo alleen maar voor die show was gemaakt. Digital Foundry heeft deze demo

nog uitgebreid ontleedt en aangewezen waaróm de demo zoveel verschilt van het eindproduct. Super interessant en leerzaam, maar wel een paar jaar te laat. Het litteken zit er al en gaat niet meer weg.

Diepe teleurstelling

Dat bleek maar weer toen ik recent alle Halo’s speelde ter voorbereiding op Halo Infinite. Van ieder deel kon ik op een andere manier genieten –ook van Halo 4 en 5. Juist als je games voor de zoveelste keer speelt, en een hele serie in een korte tijdspanne, vallen subtiele details op en waardeer je wat elke game uniek maakt. Maar Halo 2 raakt me nog steeds niet.

Sterker nog: tijdens het spelen van Halo 2 zit ik mij alleen maar te ergeren. Neem bijvoorbeeld die onderwaterlift in Regret, waarbij in de oorspronkelijke versie letterlijk helemaal niets te zien is onder water. Ik kan mij zó opvreten over hoe amateuristisch sommige levels en omgevingen in Halo 2 aan elkaar zijn geplakt. Ik vervloek daarnaast de Jackal Snipers die je op de hogere moeilijkheidsgraden met één schot kunnen doden – en ze zitten óveral in Metropolis. Het allervervelendst vind ik nog dat er een gebrek is aan duidelijke audiovisuele cues als je schild (bijna) leeg is, waardoor je vooral op Heroic en Legendary vaak plotsklaps doodgaat.

Dit soort minpunten zijn niet eens per se voorbehouden aan Halo 2. De levels in Halo 4 bijvoorbeeld hangen nog veel meer met ductape aan elkaar. Maar bij al die andere delen ben ik misschien vergevingsgezinder. En dat allemaal door die ene E3-demo, door die valse hoop die Bungie creëerde. De teleurstelling zit nog steeds zo diep dat mijn minst favoriete Halo toch echt nog altijd Halo 2 is.

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die (meestal) ingaat op actuele gebeurtenissen. Lees ook:

Ontwikkelaar Reflector Entertainment heeft na de tegenvallende release van Unknown 9: Awakening besloten de franchise te annuleren en geen games meer in de reeks uit te brengen. Ook zijn er werknemers ontslagen.

Volgens Relector kwamen de resultaten rondom Unknown 9: Awakening niet in de buurt van de verwachtingen. "Verdere verkenning (van de franchise) is dan ook niet gerechtvaardigd".

Het bedrijf laat weten dat als gevolg daarvan een game die zich nog maar in de conceptfase bevond - waarschijnlijk een nieuw deel in de reeks - is geannuleerd. Het zorgt er ook voor dat er wederom een ontslagronde plaats gaat vinden binnen Reflector, nadat het bedrijf in november vorig jaar ook al gebukt ging onder ontslagen.

Er wordt nu aan één game gewerkt binnen de studio. Hoewel het spel nog niet is aangekondigd, maakt het onderdeel uit van een bestaande Bandai Namco-IP en verloopt de ontwikkeling volgens de studio naar wens.

Unknown 9: Awakening verscheen afgelopen najaar. De game volgt het verhaal van Haroona, een zogeheten 'quaestor' die een mysterieuze dimensie genaamd de Fold kan bezoeken. Deze dimensie bevat een krachtige energie en verloren kennis dat een nieuw tijdperk aan vooruitgang in gang kan zetten. Maar als deze kennis in verkeerde handen valt kan dit het einde van de mensheid betekenen. Reflector was van plan ook boeken en comics gebaseerd op Unknown 9 uit te brengen.

Obsidian heeft een nieuwe video van het aankomende Avowed gedeeld waarin de verschillende wezens die in de spelwereld leven uitgelicht worden.

De video bevat geen beelden van de game zelf, maar toont artwork - soms licht geanimeerd - om kijkers meer informatie te bieden over wat men allemaal in Eora tegen kan komen. Eora is de spelwereld die Obsidian heeft bedacht - niet alleen voor Avowed, maar ook voor de Pillars of Eternity-games.

De spelwereld van de games bestaat bovenal uit zogeheten kith, die weer onder te verdelen zijn in mensen, aumaua, orlans, dwergen en elven. Onder deze vijf rassen worden ook zeldzame wezens geboren met speciale krachten, ook wel bekend als de goddelijken.

Overigens heeft Obsidian laten weten dat dit nog maar de eerste video in een reeks van vijf is waarin dieper wordt ingegaan op informatie rondom Eora. De komende tijd kunnen geïnteresseerden dus nog vier video's verwachten om de kennis over deze spelwereld bij te schaven voordat de game uitkomt.

Avowed komt op 18 februari naar Xbox Series X en S, pc en Xbox Game Pass.